Hieron, ubi fup. rum: illius autem qui infidelis eft, neque obo- liorum patres eorum.

lus.

VULGATA

7. Non decent ftultum verba compofita; nec principem labium mentiens.

8. Gemma gratiffima, exfpectatio præftolantis: quocunque fe vertit, prudenter intelligit.

9. Qui celat delictum, quærit amicitias: qui altero fermone repetit, feparat foederatos.

10. Plus proficit correptio apud prudentem, quàm
centum plagæ apud ftultum.

11. Semper jurgia quærit malus : angelus autem
VERSIO ANTIQUA.

NOVA.

VULGATA NOVA.

1. Pet. 3.9.

15. Qui juftificat impium, & qui condem- Ifa. 5. nat juftum, abominabilis eft uterque apud Deum. 23. 16. Quid prodeft ftulto habere divitias, cùm fapientiam emere non poffit ?

Qui altam facit domum fuam, quærit ruinam : & qui evitat difcere, incidet in mala.

17. Omni tempore diligit qui amicus eft : & frater in anguftiis comprobatur.

18. Stultus homo plaudet manibus, cùm fpoponderit pro amico fuo.

NOVA.

NOTE AD VERSIONEM ANTIQUA M.

dus poffeffio eft. Auguft. in Pf. 48. to. 4. 426. e. Fideli bo-
mini mundus totus divitiarum eft: fic etiam 1. cont. Adim.
to. 8. 141. b. Hieron. ep. ad Paulin. Credenti totus mun-
dus divitiarum eft. Caffian. coll. 24. c. 26. p. 882. Fideli
viri totus mundus divitiarum. Auct. 1. de promiff. apud
Profp. p. 2. col. 124. b. Fideli homini totus mundus divi-
tiarum eft: infideli autem nec obolus.

. 15. Ita Græcè, nifi id excipiatur ult. axálapros
BOVEXUXTES πapa Dew, immundus 5 abominabilis apud Deum.
Lucif. Cal. 1. 1. pro S. Athan. p. 192. g. legit: Qui juftum
vocat injuftum, injuftum autem ut juftum, abominabilis eft
apud Deum. Hieron. in Ifai. 5. to. 3. 54. f. Qui judicat juf-
tum injuftum, & injuftum juftum, abominabilis eft uterque
apud Deum: fimiliter in ep. ad Philem. to. 4. 448. c. præ-
ter unum dicit, pro judicat. Parmen. apud Auguft. I. 2.
contra ipfum, to. 9. 27. b. Qui judicat juftum injuftum,
injuftum verò juftum, exfecrabilis eft apud Deum. Cæleftinus
PP. epift. 14. to. 1. p. 1142. c. Abominationi eft Deo
quifquis vel juftum pro injufto, vel pro jufto ducit injuftum.
. 16. Conveniunt hæc tota cum Gr. nifi id excipias,
qui devitat difcere, pro quo o nè oxonia?wr to mateir• No-
bil. fic vertit, qui autem tortuosè accedit ad difcendum. Am-

ων

brof. 1. 1.offic. col. 34. c. priora fic memorat : Ut quid abundant juftitia imprudenti? Mfs. nonnulli, pecaniæ impruden ti? fed in potioribus antiquitate & numero, juftitiæ. Sententia pofterior, quam ex Mf. Sangerm. 15. eruimus, in altero itidem Germ. n. 14. fimiliter exftat; apud utrumq. in ora inferiori de more. In Vulgaram autem hod. tranfiit è Verfione LXX. cùm à fonte Hebraico prorfus abfit; ficut & aliæ plurimæ id genus. In Cod. 14. legitur incidit, sicut in alio n. 4. intra textum ; in Græco, μπessîtal, ut fupra.

v. 18. Hic Ambrof. citat Proverbia Salomonis. In Gr. fic: 'Arup appar winegret i ewix alpes cautŵ, ws ǹ ò ¿fruáμενος ἐγγύη τῶν ἑαυτῇ φίλων. Vir imprudens plaudit & congaudet fibi, cùm etiam fpondens fpoponderit fuos ipfius ami

COS.

. 28. Mfs. plures Hilarii ferunt intelligendo, fed mendosè; meliùs Miciac. inintelligendo, quo fenfu, inquit Hilar. id oftendi videtur, quòd qui non intelligat, & fapienter interroget, fapere credatur. Caffian. coll. 4. c. 9. p. 377. Infipienti interroganti fapientia reputabitur : quibus Gr. favet, nifi quòd addit Copiar verbo interroganti: at in Mf. Alex. ac edit. Compl. deeft.

NOTE AD VERSIONEM ANTIQUAM.

*. 2. Græcum: Ou Xpelar exei copías årdens operar, &c, ut in Lat. i. e. Nan opas habet fapientiâ is qui indiget corde.

VULGATA NOVA.

3. Impius, cùm in profundum venerit peccatorum, contemnit : fed fequitur eum ignominia & opprobrium.

4. Aqua profunda verba ex ore viri: & torrens redundans fons fapientiæ.

5. Accipere perfonam impii non eft bonum ut declines à veritate judicii.

6. Labia ftulti mifcent fe rixis: & os ejus jurgia provocat.

7. Os ftulti contritio ejus : & labia ipfius, ruina animæ ejus.

8. Verba bilinguis, quafi fimplicia : & ipfa perveniunt ufque ad interiora ventris.

Pigrum dejicit timor: animæ autem effeminatorum efurient.

VERSIO ANTIQUA.

3. Cùm venerit impius in profundum malorum, contemnit.....

4. Aqua alta verbum in corde viri.....

5. Mirari perfonam impii non eft bonum, neque fanctum declinare justum in judicio.

6. Labia ftulti ducunt eum in mala : & os audax mortem invocat.

8. Verba adulatorum, mollia: noviffima autem eorum perveniunt in intima ventris. Pigrum dejicit timor : animæ autem effemi natorum efurient.

Aud.op. imp. in Matth. bom. 41. P. 171. d.

Ambr. in Pf. 45. p. 927.. Lucif. Cal. I. t. pro S. Ath. 192.g. Hieron. 1. 3. cont. Rufin. p. 473.

12. Antequam conteratur, exaltatur cor ho- 12. Ante contritionem elevatur cor viri : & Hieron. in Ifai. minis: & antequam glorificetur, humiliatur. ante gloriam humiliatur. 13. to. 3. 152.4.

VULGATA

13. Qui priùs refpondet quàm audiat, ftultum se effe demonftrat, & confufione dignum.

14. Spiritus viri fuftentat imbecillitatem fuam: fpiritum verò ad irafcendum facilem quis poterit fuftinere? VULGATA NOVA.

17. Juftus, prior eft accusator fui: venit amicus ejus, & investigabit eum.

18. Contradictiones comprimit fors, & inter potentes quoque dijudicat.

19. Frater, qui adjuvatur à fratre, quafi civitas firma & judicia quafi veces urbium. 20. De fructu oris viri replebitur venter ejus : & genimina labiorum ipfius faturabunt eum.

21. Mors, & vita in manu linguæ : qui diligunt eam, comedent fructus ejus.

22. Qui invenit mulierem bonam, invenit bonum & hauriet jucunditatem à Domino.

Qui expellit mulierem bonam, expellit bonum : qui autem tenet adulteram, ftultus eft & impius.

NOVA.

15. Cor prudens poffidebit fcientiam : & auris fapientium quærit do&rinam.

16. Donum hominis dilatat viam ejus, & ante principes fpatium ei facit.

VERSIO ANTIQUA.

17. Juftus in principio fermonis fui ipfe fibi

accufator eft.....

18. Contradictiones fedat fortitio, & inter potentes definit.

19. Frater fratrem adjuvans, exaltabitur ficut
civitas magna.....

20. Ex fructu oris fui vir implevit ventrem
fructibus autem labiorum fuorum fatia-

fuum
bitur.

21. Mors, & vita in manibus linguæ.....

22.....

Hilar. in Pf. 125.

P. 411. 6.

Aug. ep. 228. to6 2.835.4. S. Paulin. ep. 12. p. 67. b.

Ambr. in Luc. 20. p. 1510. c.

Lucif. Cal. I. 1. pro S. Athan. p. 192. b.

Ex Mf. Sangerm.

Qui expellit mulierem bonam, expellit bo-
num: qui autem continet adulteram, ftultus eft ". 15.
& impíus.

NOTE AD VERSIONEM ANTIQUAM.

*. 3. Itidem Græcè. Hieron. in Ezech. 18. to. 3. 817. f. Impius, cùm in profundum malorum venerit, contemnit : & fup. in cap. 16. col. 797. d. Peccator, cùm venerit in profundum iniquitatis, contemnit. Auguft. in Job, to. 3. 668. c. loquens de profundo malorum, fubdit: quò cùm venerit peccator, contemnet: & in Pf. 113. to. 4. 1264. f. Peccator, dum venerit in profundum malorum, contemnit. Fulg. epift. 7. p. 190. Peccator, cùm in profundum malorum venerit,

contemnit.

. 4. Similiter in Gr. Vide infra, c. 20. . 5.

. 5. Concordar Græc. ad verbum.

. 6. Similiter in Græco, additâ voculâ avre, ad os. . 8. Prior fententia ex Caffiodoro prolata, non legitur in Gr. Pofterior exftat in Vulg. hod. fed è LXX. in ipfam tranfiiffe manifeftum eft, cùm abfit à textu Hebraico. In Græco hodie legitur ad verbum, præter 1. d'avupes, pigros, num. plurali. Porro hæc fententia addita reperitur in margine Mfs. S. Germ. n. 4. & 15. & in alio Germ. n. 14. fed intra textum.

nis accufator eft fui: fimiliter in Pf. 118. col. 1012. e. 1050.
e. 1083. c. & 1. 2. de pænit. to. 2. 428. c. & epist. 51. col.
1000. f. at l. de apol. Dav. to. 1. 691. e. legit in primordio
fermonis : ita quoque in Luc. 15. col. 1465. d. fed infra in c.
22. col. 1522. f. & in Pf. 35. & 37. col. 769. d. 820.a. ha-
bet in principio fermonis, &c. cui lectioni favet Hieronymus
in Ezech. 16. to. 3, 807. d. & l. 2. contra Pelag, to. 4. 512.
c. ut & Paulin. vit. Ambr. apud Ambr. to. 2. xi. a. Auctor
etiam quæft. Vet. Teft. apud Auguft. to. 3. 51. g. legit:
Juftus accufator eft fui in primordio fermonis. Græcum: Al-
καιος ἑαυτῷ κατήγορος ἐν πρωτολογία.

. 18. Caffiod. in Pf. 21. p. 76. a. Contradictiones cohi-
bet fors, 5 inter potentes definit. In Gr. non fors, vel fortitio,
fed ayupos, Nobil. taciturnus; in edit. verò Ald. xx@gs.

. 19. Cypr. epift. 52. p. 71. b. Frater fratrem adjuvans
exaltabitur. Ita rurfum S. Paulin. epift. 1. p. 6. b. & S. Pa-
cian. epist. 3. p. 313. g. Perrus verò Chryfol. ferm. 170. p.
974. e. Frater, qui adjuvatur à fratre, quafi civitas munita.
Græcum: Αδελφὸς ὑπὸ ἀδελφό βοηθέμενος, ὡς πόλις οχυρα

a. Frater enim à fratre adjuvari fpiritualiter, murus eft inex-
pugnabilis, & civitas munita.

. 20. Sic eft in Græco, exceptis his prioribus, 'AπÒ'
xapaŵr sóμatos drip aiμon, De fructibus oris vir implet:
fed in Mf. Alex. 'Anò xaρ8, ut fupra; repetitur etiam
aò, ante 2. fructibus.

V. 12. Ita Græcè ad verbum. Idem Hieron. in Ezech., &c. Hormifdas PP. epift. 67. Conc. to. 4. 1525. 20. to. 3. 840. d. legit: Ante contritionem exaltabitur cor viri: 5 ante altitudinem humiliatur. August. 1. 14. de civitate Dei, c. 13. to. 7. 365. g. Ante ruinam exaltatur cor: &ante gloriam humiliatur. Ita quoque habet Auct. op. imp. in Matth. hom. 5. col. 49. a. addita voce hominis, ad cer. . 17. Idem Hilarius in Pf. 135. col. 483. e. Juftus ipfe fibi accufator eft in primo fermone fuo: & in Pf. 118. col. 266. Juftus in exordio fermonis fui ipfe fibi accufator eft. Ambrof. I. 2. de Cain, c. 7. to. 1. 217. e. Juftus in exordio fermo

c.

. 21. Græcum habet & xsipi. Irem Hieron. ep. ad Da-
maf. to. 3. 524. e. In manu lingua mors, & vita.
V. 22. Hac leguntur in ora inferiori Mf, cod. fupra ci-

Aug. ep. 194. to. 2.724.6.

VULGATA

23. Cum obfecrationibus loquetur pauper : & di

ves effabitur rigidè.

ΝΟΥΑ.

24. Vir amabilis ad focietatem, magis amicus erit, quàm frater.

NOTE AD VERSIONEM ANTIQUAM.

tati. Ita quoque in altero Sangerm. n. 14. fed intra textum, Xwr... άoebus cætera ut in Lat. fup. Invecta funt autem exceptifque his tribus, bona... tenet... & infipiens, loco bo- hæc tota in Vulgatam ex Edit. LXX. cùm de his nihil prornum... continet... & impius. In Græco, ra áɣalà... xaré-fus exftet in textu Hebraico.

I.

Elior eft pauper, qui ambulat in fimplici-
tate fua, quàm dives torquens labia fua, & qui feftinus eft pedibus, offendet.

2. Ubi non eft fcientia animæ, non eft bonum: Inf. 21

& infipiens.

VERSIO ANTIQUA.

3. Infipientia viri violat vias ejus : Deum autem caufatur in corde fuo.

Firmil. ep. ad Cypr. p. 150.a. Calhan. coll. 14. c. 17. p. 649.

Ambr, de ob.Theod. P. 1201..

Ambr. in Luc. 16. p. 1470..

Ambr. 1. de Tob. 4. 16. p. 610. a.

VULGATA

6. Multi colunt perfonam potentis, & amici funt dona tribuentis.

Qui tantùm verba fectatur, nihil habebit : 8. qui autem poffeffor eft mentis, diligit animam fuam,

7. Fratres hominis pauperis oderunt eum : infu- cuftos prudentiæ inveniet bona.
per & amici procul recefferunt ab eo.

VERSIO ANTIQUA.
9. Falfus teftis non erit impunitus......

10. Non expediunt ftulto delicia.....

12. Iniqui regis minitatio fimilis rugitui leonis: ficut autem ros in herba, fic & hilaritas ejus.

VULGATA NOVA.

9. Falfus teftis non erit impunitus : & qui loquitur mendacia, peribit.

1o. Non decent ftultum deliciæ, nec fervum dominari principibus.

11. Doctrina viri per patientiam nofcitur : & gloria ejus eft iniqua prætergredi.

12. Sicut fremitus leonis, ita & regis ira : & ficut ros fuper herbam, ita & hilaritas ejus.

13. Dolor patris, filius ftultus : & tecta jugiter perftillantia, litigiofa mulier.

14. Domus, & divitiæ dantur à parentibus: à Domino autem propriè uxor prudens. VULGATA NOVA.

15. Pigredo immittit foporem, & anima diffoluta fuam: qui autem negligit viam fuam, mortificabiefuriet.

. 10. Ita rurfum Græcè, nifi hoc excipias, & suupέper, non conferunt, loco non expediunt; Symmach. & pέTEL, non decent.

. 12. Vix meliùs è Græco, dempta I. voce iniqui. Apud Lucif. Cal. 1. 1. pro S. Athan. p. 193. a. Regis mina fimiles funt gemitibus leonis: & infra ait : Dei domeftici ridemus rugitus tuos leoni fimiles. In Græco, ßpufμ; in Scholio , seνα ζμώ.

. 14. Ita ferunt Mfs. plures Ambrofii cum omnibus edd. alii tamen bene multi, nec infimæ notæ habent: Do mum, fubftantiam patris partiuntur filii. Græcum priori lectioni favet: loco verò feqq. à Deo autem præparabitur, &c. fic habet : #apà dè Kupív ápμó?εlαι yurù ardpí, i. e. à Domino autem aptatur mulier viro. Ambrof. loco cit. fubdit: Bene dixit Græcum, åpμósétά; harmonia enim conveniens, apta rerum omnium dicitur commissa connexio : at

ANTIQUAM.

in Græco hod. conftanter apμólera: nec etiam præ fe aliud ferunt veteres Ambrofii editt. veruntamen cùm eædem editiones, necnon Mís, omnes hîc & inf. col. 1472. c. habeant praparabitur, facile crediderim Ambrolium legitle ἁρμόσεται, pro αρμοθήσεται ; futurum quippe medium par fiva fignificatione facilè accipi potuit à Lat. antiquis, Græcæ linguæ non ita peritis. Ut ut eft, non tantùm prædictis duobus locis, fed etiam l. 1. de Abr. c. 9. col. 309. d. Ambrofius legit: à Deo præparabitur viro uxor. Concinit Innoc. I. epift. 2. to. I. col. 751. b. at epift. 17. col. 832. a. legit: à Deo præparatur viro nxor. Phæbad. Agin. I. contra Arianos, p. 301. d. priora tantùm refert: Domum, & fubftantiam dividunt patres filiis.

. 17. Ita Græcè ad verbum, excepto uno Oe, pro Domino. Similiter apud Iren. 1. 4. c. 18. p. 251. c. Qui miferetur pauperi, fœnerat Deo. Cypr. 1. 3. Teftim. p. 302.c. Qui pauperi miferetur, Deo fæenerat. Ita quoque S. Valerianus, hom. 4. & 9. apud Sirm. to. 1. 631. a. 651. e. Ambrof. epift. 21. to. 2. 873. a. & l. de excef. Sat. col. 1130. b. Qui largitur pauperi, Deo fœnerat. S. Faulin. epift. 34. p. 217. b. Qui miferetur pauperi, Deum fœnerat. Auguft.in Pf. 36. to. 4. p. 286. b. Fænerat Dominum qui miferetur

61.

Inf. 26. 15.

Inf. 21.

II.

Sup. 18.

4.

VULGATA NOVA

19. Qui impatiens eft, fuftinebit damnum : & cùm rapuerit, aliud apponet.

20. Audi confilium, & fufcipe difciplinam, ut fis fapiens in noviffimis tuis.

21. Multæ cogitationes in corde viri: voluntas autem Domini permanebit.

22. Homo indigens mifericors eft : & melior eft pauper, quàm vir mendax.

23. Timor Domini ad vitam : & in plenitudine commorabitur, absque visitatione peffi

ma.

24. Abfcondit piger manum fuam sub ascella, nec ad os fuum applicat eam.

VERSIO ANTIQUA.

25. Peftilente flagellato ftultus fapientior erit : 25. Peftifero caftigato infipiens aftutior fiet: fi autem corripueris fapientem, intelliget disci-fi autem arguas virum prudentem, intellexit senplinam.

fum.

VULGATA

26. Qui affligit patrem, & fugat matrem, ignominiofus eft & infelix.

27. Non ceffes fili audire doctrinam, nec ignores fermones fcientiæ,

NOVA.

28. Teftis iniquus deridet judicium : & os im piorum devorat iniquitatem.

29. Parata funt deriforibus judicia : & mallei percutientes ftultorum corporibus.

NOTE AD VERSIONEM ANTIQUAM.

pauperis. Chromat. Aquil. in Matth. p. 988. g. Qui dat
pauperi, Deo fenerat. Gaudentius Brix. fer. 13. p. 965. ε.
Qui miferetur pauperibus, Deo fœneratur. Cæfar. Arelat.
hem. 40. Qui miferetur pauperi, Deo fœnerat, & nunquam
indigebit.

*. 19. Græcum, Kaxóppar årup wonna Snμiclúsetas Malè cogitans vir, &c.

. 21. Ita rurfum Auguft. 1. de catechif. rud. to. 6.
278. a. unà cum Græco, Auctor 1. de voc. Gent. l. 1. c.
24. p. 15. e. Multa cogit. in corde viri: confilium autem
Domini obtinet. Gr. εἰς τὸν αἰῶνα μένα.

*. 22. Itidem Græcè. Apud Hieron.1.3. contra Rufin.
col. 473. melior eft pauper juftus, quam mendax dives.
. 23. Sic habet Mf. Sangerm. in orà inferiori extra

textum. In Græco fic : Φόβος Κυρίε εἰς ζωὴν ἀνδρί· ὁ δὲ
άφοβος αὐλιθήσεται ἐ τόποις, δ ἐκ ἐπισκοπεῖται γνῶσις. 1.
e. Timor Domini ad vitam viro: qui autem fine timore, mo-
rabitur in locis, ubi non confideratur fcientia.

*. 25. Græcum : Διμο μαςιγεμένο ἄφρων πανεργότερος
vivera (Mf. Alex. cum editt. Ald. & Compl. esar) av de
ἐλέγχης άνδρα φρόνιμον, νοήσει αἴθησιν. Hieron. in Ezech. 6.
& 31. col. 731. f. 923. e. Peftilente flagellato ftultus aftu-
tior fiet: & inf. in c. 47. col. 1059. a. ftultus fapientior erit.
Leo M. epift. 101. n. 3. Caftigato peftilente fapiens aftutior
erit: at in Græco conftanter appwr, ftultus, cujus loco ver.
Interpres Lat. legiffe videtur oppor; nifi fortè citetur à
Leone. II. capitis 21. ubi non apper, fed axaxes legitur ;
quam vocem idem Interpres verbo fapiens exprefferit.

CAPUT

Uxuriofa res, vinum, & tumultuofa ebrie

4. LU
Luas quicunque his delectatur, non erit

I.

PRodigum

tas.....

p. 96.c.

NOTE AD VERSIONEM ANTIQUAM.

1. In Græco 'Axínaser oiros, i. e. intemperans, feu luxuriofa.res vinum.

*. 2. Græcum: Οι διαφέρει απειλή βασιλέως θυμῷ λέον-
Togo the #apokúrar auto ( edd. Ald. & Compl. add.
prvý pives, ) áμaptáre, eis Tùr éauty Juxúr. Lucif. Calar. 1.
1. pro S. Athan. p. 193.a. & Auguft. ep. 140. to. 2.437. f.
Nihil intereft inter minas regis 5 iram leonis. Ambr. ep. 63.
wo. 2. 1039. b. Ira regis, ira leonis.

*. 3. Græcum : Δόξα ἀνδρὶ ἀπος ρέφεθαι λοιδορίας· πᾶς
δὲ ἄφρων τοιύτως (υμπλέκεται. Gloria viro, averfari contu-
meliam: omnis autem imprudens talibus complicatur.

5. Ita rurfum Ambrof. in Pf. 45. col. 927. c. item 1. 3. offic. col. 107. b. & l. de virginit, col. 243. d. Gr. Td wp

falù, prry, &c. Bene Auct. de xlii manf. apud Ambr.col.
16.c. Aqua profunda, confilium in corde viri. Vide fupra
cap. 18. #. 4.

. 6. Itidem Græcè. Concinit pariter Ambr. in Pf. 118.
col. 1088. e. 1089. e. nifi quòd addit opus, ad pretiofum ;
fed hoc abeft à Græco. Atl. de ob. Theod. to. 2. p. 1201. d.
ita legit: Magnum & honorabile eft homo mifericors : inveni-
re` autem virum fidelem difficile eft.

. 7. Sic iterum legit Cypr. 1. 3. Teftim. p. 302. c. hoc tamen omiffo, poft fe; extremò etiam hab. relinquit. Græcum pariter delet rò poft fe, fed addít are, ad filios, fcribirque xatan; cæt. ut in Lat. fup.

#. 8. Ita Græcè, fubnexis his : yx évartištaı å öpfax

Hieron. 1. 3. cont. Rufin. p. 473.

Ambr. in Pf. 118.

p. 1102. e.

Hilar. in Pf. 118. col. 298. b.

Cypr. de op. &

eleem. p. 243.6. Aug. 1. 3. cont. Crefcon. to. 9. P. 481.c.

VULGATA NOVA.

22. Ne dicas: Reddam malum: exfpecta Dominum, & liberabit te.

Exod.

21.17.

Lev. 20.

9.

Matth.

15.4.

Rom.

12.17.

23. Abominatio eft apud Dominum pondus 1. Theff. & pondus : ftatera dolofa non est bona.

24. A Domino diriguntur greffus viri: quis autem hominum intelligere poteft viam fuam? ANTIQUAM.

45. to. 3. col. 1039. f. legit: Statera grandis & minor, abo minabile eft utrumque in confpectu Dei.

fup. à Nobilio ad verbum ouμderal, adnectitur amp, vir, tum fequitur rearíonos μerà, &c. Mf. Sang. n. 15. hæc addit in margine inferiori: & fi cum fancto fuerit, directa eft via ejus; quæ abfunt à Vulgata hod. ficut ab Hebraico

textu.

. 12. Similiter in Græco, nifi quòd ultimò habetur, Kupis pra aupάtepgo

기

NOTE AD VERSIONEM Mois auto gar wornpor. i. e, non adverfatur in oculis ejus omne malum. .9. Ita conftanter August. in Pf. 99. to. ·4.1073. b. & V. H. Caffian. coll. 21. c. 22. p. 797. b. poft hoc, & 1. de virginit. to. 6. 365. e. & l. de corr. & Gra. to. 10. 773. qui facit ea, fubdit, in adinventionibus fuis compedietur. b. at 1. 2. contra ep. Parmen. to. 9. 47. d. Quis enim caflum Græcè: 'Er TOTS LE WITH EÚ μasir AUTY CUμTOJIDGETAI Yeaglorietur fe habere cor? aut quis glorietur, &c. Græcum deletions μetà ocio, y sibeta ǹ idòs aury. In vet. codice citato duplex fe; & loco alterius gloriabitur, habet appoiάola, audacter dicet; extremò, àñò àμapriŵr, à peccatis ; cæt. ut in textu. Cyprian. 1. de op. & eleem. p. 238. a. fimiliter habet cum Fulgent. epift. 3. p. 17. Quis gloriabitur caftum fe habere cor? aut quis gloriab. mundum fe effe à peccatis? Item Ambrof. de apol. Dav. col. 681. b. 698. e. Quis glo- · riabitur cafum fe habere cor? Ita quoque Hieron. in Ezech. 18. to. 3. 817. f. & 1. 1. & 2. contra Pelag. to. 4. 509. f. 513. c. at his duob. poftremis locis addit; aut ( al. ) quis confidet mundum fe effe à peccato ? & 1. 3. in epift. ad Ephef. to. 4.406. a. aut quis ftabit, dicens mundum fe effe à peccatis? demum in Ifai. 38. to. 3. 293. d. fic habet: Quis gloriabitur purum habere fe cor? 1. verò 2. contra Jovin, to. 4. p. 2. col. 194. b. Quis enim gloriabitur caftum fe habere cor? aut quis confidet mundum fe effe à peccatis ? Leo M. ferm. 36. 42. 43.&.49. p. 98. b. 107. a. 108. b.18, b. Quis gloriabitur caftum fe habere cor, aut mundum fe effe à peccato? Item Cæleftius ap. Mar. Merc. Garnerii, p. 386. Quis gloriabitur caftum fe habere cor Auctor quæft. ex utroque Teft. app. Auguft. to. 3.95. f. Nemo gloriabitur mundum fe habere cor: & inf. col. 114. e. Quis gloriabitur mundum fe habere cor, aut immunem effe à peccatis ? Caffian. coll. 23. c. 17. p. 849. c. Quis gloriabitur caftum habere cor? aut quis fiduciam habebit fe mundum effe à peccato? Auctor op. imp. in Matth. hom. 38. p. 160. c. Quis enim gloriabitur caftum fe habere cor, mundum à peccato 。?

. 10. Ambrof. 1. de vid. to. 2. 207. d. Pondus majus
& minimum, & menfuræ duplices : immunda in confpectu Do-
mini utraque: : & l. 3. offic. col. 124. a. Pondus magnum S
exiguum, menfura duplices immunda funt coram Domi-
no. Caffian. coll. 21. c. 22. p. 797. b. Pondus magnum & pu-
fillum, & menfura duplices: immunda funt apud Dominum
utraque: qui facit ea, &c. ut inf. Græcum: Zrátur éva
και μικρόν, και μέτρα διατά· ἀκάθαρτα ενώπιον Κυρίε καὶ ἀμφό-
περα, καὶ ὁ ποιῶν αυτά· à multis codd. abeft r, ante αμφί
Tepa, fi Nobilio fides. In uno autem veteri codice, tefte
codem, ita fequitur : καίγε οἱ ποιόντες αυτὰ, ἐν αὐτοῖς συμ-

Scorra, deinde, xalys Tois WITH Eμar du
&c. i. e. etiam qui faciunt ea, in ipfis impedientur : 5 qui
dem in fuis adinventionibus, &c. ut inf. Hieron. in Ezech.

V. 13. Tota ifta concordant cum Græco. At Hieron. I. 3. contra Rufin. col. 473. habet: Noli amare detrahere, ne eradiceris: & in Ifai. 3. to. 3. 32. e. aperi oculos tuos, & replere panibus ; & in Ifai. 65. col. 488. d. faturare panibus & Paulinus vit. Ambrof. to. 2. col. xiv. c. Noli diligere detrabere, ne eradicemini. Anon. apud S. Paulin, epift. ad Celanc. to. 2. p. 14. a. Noli diligere detrahere, ne eradiceris. Itidem in Mf. Floriac. n. 10. fubnexis his : adaperi oculos ïuos, jufta videbis.

5. 15.

1. Pet.

3. 9.

Sup. t.

10.

Sup. 16.

2.

. 17. Similiter habet Hieron. I. 3. adversùs Rufin, to 4. 473. ubi plures adhibet fententias ex edit. LXX. decerptas. Itidem I. 1. contra Pelag. to. 4. 509. f. præter unum dulcis, loco fuavis. Attamen hæc fententia non reperitur in Græco edit. Rom. nec in aliis edd. præterquam in Compl. ubi refertur cum aliis pluribus ante verfum 23. teftibus Nobilio & Lamberto Bozio. Præterea Nobilius notat eandem fententiam legi in pervetufto codice Græco cum aliis verfibus 14. 15. 16. 18. 19. qui omnes abfunt ab edit. Rom. In Hebræo etiam legitur ut in Vulg.

#. 22. Græcum, loco Ulcifcar me de inimico meo, fimpliciter habet, TiCouai Tòv expór, Ulciscar inimicum; cæt. ut in Lat. fupra. Cypr. eadem repetit 1. 3. Teftim. p. 328. a. uno excepto fuftine, pro exfpecta; Gr. vopsiroY

V. 23. Ad verbum è Græco, detracto duplici eft. Ambrof. in Pf. 6r. col. 966. d. legit: Exfecrabile Domino duplex pondus: & ftatera fallax, non bona: & in Pf. 48. col. 947.c Ratera fallax, non bonum.

. 24. Ita Græcè ad verbum, excepto uno arpi, viro loco viri; Mfs. tamen Auguft. omnes habent corriguntur non diriguntur ; quibus fuffragatur Auctor 1. de voc. Gent. 1. I. c. 24. p. 15, d. cætera quoque habet ut fupra: Græcè conftanter eubursta. Item apud Hieron. 1. 1. cont. Pelag. to. 4. 509. f. A Domino greffus bominis diriguntur : mortalis