Ei ad bellum Actiacum profecturo comitem se offert; de sua salute sic minus sollicitus.

METR. XII.

Ibis Liburnis inter alta navium,

Amice, propugnacula,

Paratus omne Caesaris periculum
Subire, Maecenas, tuo.

5 Quid nos? quibus te vita si superstite
Iucunda; si contra, gravis?
Utrumne iussi persequemur otium
Non dulce, ni tecum simul?

10

An hunc laborem mente laturi, decet
Qua ferre non molles viros?
Feremus: et te vel per Alpium iuga,
Inhospitalem et Caucasum,

Vel Occidentis usque ad ultimum sinum,
Forti sequemur pectore.

Roges, tuum labore quid iuvem meo,
Imbellis, ac firmus parum?
Comes minore sum futurus in metu,

Qui maior absentes habet:
Ut adsidens implumibus pullis avis
Serpentium adlapsus timet,

Magis relictis; non, ut adsit, auxilî
Latura plus praesentibus.
Libenter hoc, et omne militabitur
Bellum in tuae spem gratiae:

Aratra nitantur mea,

- 15/

20

Non ut iuvencis illigata pluribus

25

Pecusve Calabris ante sidus fervidum

Lucana mutet pascuis;

Nec ut superni villa candens Tusculi
Circaea tangat moenia.

30

Satis, superque me benignitas tua

Ditavit. Haud paravero,

Quod aut avarus, ut Chremes, terra premam;
Discinctus aut perdam ut Nepos.

ODE II.

Alphius Foenerator, velut artis suae pertaesus, laudat vitam rusticam; sed avaritia victus, ad ingenium, et pristinam vivendi rationem redit.

METR. XII.

Beatus ille, qui procul negotiis,

Ut prisca gens mortalium,

Paterna rura bobus exercet suis,
Solutus omni foenore:

Neque excitatur classico miles truci,

Neque horret iratum mare;

5

I

10

Forumque vitat, et superba civium
Potentiorum limina.

Ergo aut adulta vitium propagine
Altas maritat populos;

Aut in reducta valle mugientium
Prospectat errantes greges;
Inutilesque falce ramos amputans,
Feliciores inserit;

15 Aut pressa puris mella condit amphoris;
Aut tondet infirmas ovės.

20

Vel, quum decorum mitibus pomis caput
Autumnus agris extulit,

Ut gaudet insitiva decerpens pyra,

Certantem et uvam purpurae,

Quîs muneretur te, Priape, et te, pater
Silvane, tutor finium!

Libet iacere modo sub antiqua ilice,
Modo in tenaci gramine:
25 Labuntur altis interim rivis aquae;
Queruntur in silvis aves;

30

Fontesque lymphis obstrepunt manantibus;
Somnos quod invitet leves.

At, quum tonantis annus hibernus Iovis

Imbres, nivesque comparat,

Aut trudit acres hinc, et hinc multa cane

Apros in obstantes plagas;

Aut amite levi rara tendit retia,

Turdis edacibus dolos;

35 Pavidumque leporem, et advenam laqueo gruem,

Iucunda captat praemia.

Quis non malarum, quas amor curas habet,

Haec inter obliviscitur?

Quod si pudica mulier in partem iuvet

40 Domum, atque dulces liberos; Sabina qualis, aut perusta solibus Pernicis uxor Appuli;

Sacrum vetustis exstruat lignis focum,

Lassi sub adventum viri;

Claudensque textis tratibus laetum pecus,

Distenta siccet ubera;

Et horna dulci vina promens dolio,

Dapes inemtas apparet;

Non me Lucrina iuverint conchylia,
Magisve rhombus, aut scari,
Si quos Eois intonata fluctibus

Hiems ad hoc vertat mare:

Non Afra avis descendat in ventrem meum,
Non attagen Ionius

Iucundior, quam lecta de pinguissimis
Oliva ramis arborum;

Aut herba lapathi prata amantis, et gravi
Malvae salubres corpori;

Vel agna festis caesa Terminalibus,
Vel hoedus ereptus lupo.

60

Has inter epulas, ut iuvat pastas oves
Videre properantes domum!

Videre fessos vomerem inversum boves
Collo trahentes languido!

65

Positosque vernas, ditis examen domus,
Circum renidentes Lares!
Haec ubi loquutus foenerator Alphius,
Iam iam futurus rusticus,

Omnem redegit Idibus pecuniam;'
Quaerit Calendis poneré.

70

O DE III.

AD C. CILNIUM MAECENATEM.

Allii detestatio.

METR. XII.

Parentis olim si quis impia manu
Senile guttur fregerit,

Edit cicutis allium nocentius.

O dura messorum ilia!

5 Quid hoc veneni saevit in praecordiis? Num viperinus his cruor

10

15

20

Incoctus herbis me fefellit? an malas
Canidia tractavit dapes?

Ut, Argonautas praeter omnes, candidum
Medea mirata est ducem,

Ignota tauris illigaturum iuga,

Perunxit hoc Iasonem:

Hoc delibutis ulta donis pellicem,

Serpente fugit alite.

Nec tantus umquam siderum insedit yapor
Siticulosae Apuliae;

Nec munus humeris efficacis Herculis

Inarsit aestuosius.

At, si quid umquam tale concupiveris,
locose Maecenas, precor, i
Manum puella savio opponat tuo;
Extrema et in sponda cubet.