Nec mora; suppliciter demittere genua Sacerdos, Ostia præcipites subeunt subeuntque fenestras, Perque pavimentum perque lacunar eunt : Curritur intra extraque simul, sursum atque deor sum: Turba Sacerdotem consociata petunt. Monibus exesis acuere in prælia dentes ; H. J., 1858. LORD OF THE ISLES CANTO III. NIGH came the strangers, and more nigh ;-- With brogue and bonnet, trews and plaid, A club, an axe, a rusty brand. GREEK HEXAMETERS. "Whence, and what art thou ?"-MILTON. ΑΣΣΟΝ ἄρ ̓ ἦλθον ξεῖνοι ἔτ ̓ ἀσσοτέρω δὲ ἐπῆλθον, ἀλλ ̓ ἧσσον θυμὸς γήθησεν ἄνακτος ἰδόντος· οἱ μὲν ἰδέσθαι ἔσαν πάντες κακοὶ, ὀφθαλμοῖς τε ἔστιχον οὐκ ὀρθοῖς, ὡς οὐκ ἐθέλοντες ὁρᾶσθαι· τοῖσι δὲ βαίνουσιν δοιῇ ἐδαΐζετο θυμὸς, καὶ μάλ ̓ ὕποδρα ἰδὼν τρέπεν ὦπα πέδονδε ἕκαστος. ἀμφὶ δὲ τοῖν πρωτοῖν καλὰ χροῒ εἵματα ἕστο, καλὰ πέδιλά τε καὶ κυνέη καὶ ποίκιλος ὤμοις ἀμφὶ πέπλος καὶ κνημίδες· μεγάλην δὲ μάχαιραν καὶ ξίφος ἄμφηκες, καὶ τόξα καὶ ἔγχεα μακρὰ, τεύχε' Ὀρεσκῴων ἔφερον· τρεῖς δ ̓ οἵτε μετ ̓ αὐτοὺς οὐ μάλα τῆλ ̓ ἕσποντο, ὀπάονες ἦσαν ἰδέσθαι λευγάλεοι· τοῖσιν δ ̓ ἀμφ ̓ ὤμοις δέρματα νεβρῶν ἤδ ̓ αἰγῶν πνοιῆς δυσθαλπέος ἤρκεσε ῥῖγος· γυμνώθη τε καρὰ, γύμνοι τε βραχίονας ἦσαν καὶ πόδας, ἦν δὲ κόμη τανάη, λάσιοί τε γένεια· τοῖσι δὲ πάγχυ κακοῖς ἦν τεύχεα λυγρ ̓ ἐνὶ χερσὶν, καὶ ῥύπαλος, πέλεκυς, καὶ ἄορ πεπαλαγμένον ἄζῃ. Onward, still mute, they kept the track,— As seem'd of fear, and not of will. The shades come down, the day is shut, Thanks for your proffer-have good day."- Οἱ δ ̓ ἔτι σιγώντες κατὰ δὴ στίβον ἔστιχον αἰέν τοῖσιν ἄρ ̓ ὁ Βρουκὴς ἔπεα πτερόεντα προσηύδα· 66 “ Φράζετε νῦν, ξεῖνοι, τίνες ἔμμεναι εὐχετάασθε, ἠὲ τάχιστ ̓ ἂψ ἐκτὸς ἀταρπιτοῦ εἴκετε ἔμπης· οὐχ ὅτ ̓ ἂν ἀλλήλοις ἐν ἐρήμοις ἀντιόωσι τὼς παρίασι βροτοὶ, ὡς ἡσυχίαις ἐν ἀγυιαῖς.” μῦθον ἀκούοντες χαλεπὸν τόνδ' ἔμπεδοι ἔσταν, αὐτὰρ ἔπεσσι κακοῖς, ὀλίγοισί τε, δεικανόωντο, ὡς τρομέοντες μὴν, ἐτύμως δ ̓ οὐκ ἦρα φέροντες· “Ἡμεῖς δ ̓, ὡς χὑμεῖς αὐτοὶ τάχ ̓ ἄρ ̓, ἐσμὲν ἀλῆται, ἐνθάδ' ἐλαυνόμενοι πνοιῇς καὶ κύμασι πόντου δαιτὸς δ', εἴ κ' ἐθέλητε μεθ ̓ ἡμῶν ἀντιβολῆσαι, βουλόμεθ ̓ ὑμῖν τήνδε νέμεσθαι ποίκιλον ἕλλον.” “Ήλθετε δ' εἴ γ ̓ ἀφ ̓ ἁλὸς ποῦ νηῦς ῥ ̓ ἕστηκεν εΐση ;” “ Κεῖται ἄρ ̓ ἐν βυσσοῖς τῆλ ̓ οἴνοπος Ωκεάνοιο, χθιζὰ διαρραισθεῖσ ̓, ἡμεῖς δὲ τοὶ ἐσμὲν ἔτ ̓ οὔπω κίνδυνον τρομέειν ἀλλ ̓ ἔμμεν ἀταρβέες αἰεί. ἠέλιός ῥ ̓ ἤδη δύεται καὶ ἐπὶ κνέφας ἴκει φράζετέ τ ̓ εἰ νῦν εἰς κλισίην βούλεσθε νέεσθαι ;” “Νηύς τοι ἐπ ̓ ἐσχατίῃ λιμένος ῥ ̓ ἕστηκεν ἐΐση. ἀλλὰ χάρις μὲν τῶνδ ̓ ἀντ ̓ ἐστὶν, χαίρετε δ' αὐτοί.” σε Υμετέρη δήπου νηὃς οὐ μάλα τηλόθ ̓ ἀπ ̓ ἀκτῆς ἔστη ἐπεὶ ἐπὶ δὴ χρυσόθρονος ἕσπερος ἦλθεν ;” “Η ῥά νυ ἥδ ̓ ἔστη.”“ Φείδεσθ ̓ ἀρ ̓ ἑτώσια κάμνειν, σε αὐτοῦ γὰρ κείνην διζήμεναι οὐδὲν ὀνήσει, |