Δωματων μέλαθρ ̓ ἐσῆλθεν, ἄφοβον ἐμβεβὼς πόδα, νυμφαγωγοις ἐν μέσοισι συγγενῶν θ ̓ ὁμιλίᾳ· τοιάδ ̓ αὖ πατὴρ προσηύδησ ̓, ἁρπάσας ξίφος χερὶ, (νύμφιος γὰρ οὖν στόμ ̓ ἔσχε σιγ ̓ ἰδὼν ἐπήλυδα) “Αρ' ἐπ ̓ εἰρήνῃ προσῆλθες ἐνθάδ' ἢ μάχης χάριν, ἢ πι τοῖς γάμοις χορεύσων, κοίραν ̓ ὦ νεοτρεφές;” • Δαρὸν ἦν μνηστὴρ θυγατρὸς τῆσδε σῆς, σὺ δ ̓ οὐκ ἔφης· ἔστ ̓ ἔρωτος, ὡς θάλασσης, κῦμ ̓ ἀεὶ παλίρροθον. τοιγαροῦν τὴν μελλόνυμφον, ἣν ἀφηρέθην, θέλων νῦν χορεύειν καὶ προπίνειν ὕστατον μετέρχομαι· οὐδὲ γὰρ σπανίζομεν δὴ τῆσδ ̓ ἔτ ̓ εὐπρεπεστέρων, αἷς ἂν ἀσμέναισιν εἴη κοιράνου νεοῦ λέχος.” Ἔνθα νυμφείοις φιληθὲν χείλεσιν ποτηρίον ἱππότης ἐδέξατ', εἶτα κατέβαλεν πιὼν μέθυ ἡ δὲ τὴν φοινικόβαπτον γῆν τρέπει παρήϊδα, κατ ̓ ἀναβλέπει στένουσα, καὶ δακρύρροος γελᾷ. μαλθακὴν δ ̓ ὁ χεῖρα κουρῆς μητέρα φθάνει λαβών, «Νῦν ἑλίσσωμεν χόρειαν,” εἶπ ̓ ἄναξ νεοτρεφής. Ως πρέπει μορφὴ μὲν ἀνδρὸς, βλέμμα δ' εὐειδὲς ῥέθους παρθενείου· τίς ποτ' αὐλὴ τοῖ ̓ ὄπωπ ̓ ὀρχήματα; δυσφορεῖ δ ̓ ἄρ ̓ ἡ τεκοῦσα, χώ πατὴρ χαράσσεται, νύμφιός θ' οὕτω κρεμαστὸν χερσὶν αἰωρεῖ λόφον. τοιάδ ̓ οὖν ἄλλη πρὸς ἄλλην εἶπον αἱ νυμφευτρίαι, “Ωφελ ̓ ὡς οὗτος γενέσθαι τῆς κορῆς ξυνάορος.” One touch to her hand, and one word in her ear, When they reach'd the hall-door, and the charger stood near; So light to the croupe the fair lady he swung, "She is won! we are gone, over bank, bush, and Scaur : They'll have fleet steeds that follow," quoth young Lochinvar. SCOTT. Χεῖρα δεῖ μόνον πιέζειν, δεῖ δ ̓ ἕνος προσφθέγ ματος, ἕως θυρὰς ἱκνεῖσθον αὐλῆς, ἵππος αἷς παρίσταται· αὐτίκ ̓ οὖν ἄναξ πρὸς οὐραν βαστάσας νυμφὴν καλὴν, αὐτίκ ̓ εἰς τοὔμπροσθεν αὐτὸς ὑγρὸν ἅλμ ̓ ἐκούφισεν· 66 Σπεύδομεν νικηφοροῦντες κλιτύων δρυμῶν θ' ὕπερ,” ὡς ἄρ' εἶφ', “ἵππων δεήσεί γ', εἰ συνέψονται, θεῶν.” C. S. J., 1856. BISHOP BRUNO. BISHOP Bruno awoke in the dead midnight, Bishop Bruno smiled at his fears so vain, He turn'd to sleep and he dreamt again : He rang at the palace gate once more, And Death was the porter that open'd the door. He started up at the fearful dream, And he heard at his window the screech-owl scream! Bishop Bruno slept no more that night; Oh! glad was he when he saw the daylight. Now he goes forth in proud array, LATIN ELEGIACS. "Destrictus ensis cui super impia Cervice pendet, non Siculæ dapes Dulcem elaborabunt saporem."— -HORACE. EXCUTITUR somno media de nocte sacerdos Brunius, et nimio corda timore micant : Scilicet in somnis visus pulsare palati Ipse sibi adridens terrorem ponit inanem, Territus exsiluit visis: infausta fenestram Et jam cum pompa proficiscitur ille superba, Q |