Römische Alterthümer, Band 2Weidmannsche Buchhandlung, 1862 |
Inhalt
1 | |
12 | |
31 | |
41 | |
51 | |
58 | |
66 | |
78 | |
336 | |
349 | |
361 | |
367 | |
372 | |
378 | |
388 | |
399 | |
90 | |
94 | |
102 | |
113 | |
126 | |
146 | |
168 | |
189 | |
190 | |
212 | |
227 | |
235 | |
262 | |
284 | |
310 | |
324 | |
404 | |
415 | |
428 | |
446 | |
458 | |
466 | |
485 | |
511 | |
525 | |
537 | |
548 | |
556 | |
573 | |
602 | |
609 | |
Andere Ausgaben - Alle anzeigen
Häufige Begriffe und Wortgruppen
Abstimmung Aemilius alten Anklage Appius ausdrücklich Bedeutung beiden bekannt bereits Bestimmung Beziehung blofs Bürger Bürgerschaft Cato Censoren Centuriatcomitien Classe Claudius Colonien Comitien Competenz Consul Consulat dafs daher damals daſs Diod Dion eben einzelnen erhielten ersten erwähnt Fabius Fall Fest Flaminius Folge früheren gegeben gegenüber Gell gerade Gesetz gewählt geworden gleich Gracchus grofsen Heere imperium Interesse Jahre konnte Krieg lassen Latiner leges legislativen letzten Libertinen lich liefs machte Magistrate Mann mufste namentlich natürlich neuen nobiles Nobilität nothwendig Partei patricischen Personen Phil plebejischen Plebiscit plebiscitum Plebs Plin Plut politischen Prätor Provinz Recht Rede römischen rücksichtlich scheint Scipio Senat Senatoren senatus Sinne Sohn sollten sowohl später Staates stand statt Stelle Strenge Suet Tage thatsächlich theils Tribunen tribunicische Tributcomitien trotz u. c. Liv übrigens Vell viel Volk Wahl wahrscheinlich Weise weiter wenig wenigstens wohl wollte Zahl zwei Zweifel zweiten
Beliebte Passagen
Seite 436 - ... ab Servio Tullio summam non convenire. quadrifariam enim urbe divisa regionibusque et collibus qui habitabantur, partes eas tribus appellavit. neque eae tribus ad centuriarum distributionem numerumque quicquam pertinuere.
Seite 62 - Livius: victum eo die ob impotentem iniuriam unius ingens vinculum fidei; iussique consules ferre ad populum. ne quis, nisi qui noxam meruisset, donec poenam lueret, in compedibus aut in nervo teneretur; pecuniae creditae bona debitoris, non corpus obnoxium esset, ita nexi soluti.
Seite 581 - Claudius tulit (ex) senatus 9 consulto et edixit, qui socii nominis Latini, ipsi maioresve eorum, M. Claudio, T. Quinctio censoribus postve ea apud socios nominis Latini censi essent, ut omnes in suam quisque civitatem ante kal. Novembres redirent.
Seite 82 - Q. Fabius et P. Decius censores facti, et Fabius simul concordiae causa, simul ne humillimorum in manu comitia essent, omnem forensem turbam excretam in quattuor tribus 15 coniecit urbanasque eas appellavit.
Seite 514 - Lex est commune praeceptum, virorum prudentium consultum, delictorum quae sponte vel ignorantia contrahuntur coercitio, communis rei publicae sponsio.
Seite 313 - Leipz. 1848, S. 26 ff.). — J. Becker, Bemerkungen über die Zusammensetzung des Senats und insbes.
Seite 554 - Lepidi rogationibus, neque multo post tribunis reddita licentia quoquo vellent populum agitandi. iamque non modo in commune, sed in singulos homines latae quaestiones; et corruptissima re publica plurimae leges.
Seite 154 - C. Oppius tribunus plebis Q. Fabio Ti. Sempronio consulibus, in medio ardore Punici belli, ne qua mulier plus semunciam auri haberet neu vestimento versicolori uteretur neu iuncto vehiculo in urbe oppidove aut propius inde mille passus nisi sacrorum 4 publicorum causa veheretur.
Seite 362 - Quid ? lex non aperte docet dirimi debere sententias occidentis et relegantis, cum ita discessionem fieri iubet, ' qui haec sentitis, in hanc partem, qui alia omnia, in illam partem ite qua sentitis...
Seite 547 - Publilium imminentem hostium muris avocari ab spe capiendae in dies urbis baud e re publica esset, 12 actum cum tribunis est, ad populum ferrent ut, cum Q. Publilius Philo consulatu abisset, pro consule rem -, gereret quoad debellatum cum Graecis esset.