Catullo: Sexti Aurelii Propertii poemata

Cover
G. Argenio, 1853
 

Ausgewählte Seiten

Häufige Begriffe und Wortgruppen

Beliebte Passagen

Seite 22 - Fortuna iacere, 25 hanc animam extremae reddere nequitiae. multi longinquo periere in amore libenter, in quorum numero me quoque terra tegat. non ego sum laudi, non natus idoneus armis : hanc me militiam fata subire volunt.
Seite 268 - Opportuna mea est cunctis natura figuris : In quamcumque voles verte, decorus ero. Indue me Cois, fiam non dura puella : Meque virum sumpta quis neget esse toga ? Da falcem et torto frontem mihi comprime faeno : 25 Iurabis nostra gramina secta manu.
Seite 194 - Mirabar, quidnam misissent mane Camenae, Ante meum stantes sole rubente torum. Natalis nostrae signum misere puellae Et manibus faustos ter crepuere sonos.
Seite 14 - Et modo solvebam nostra de fronte corollas ponebamque tuis, Cynthia, temporibus, et modo gaudebam lapsos formare capillos, nunc furtiva cavis poma dabam manibus, omniaque ingrato largibar munera somno, 25 munera de prono saepe voluta sinu.
Seite 324 - Accipit; haec fesso vix mihi terra patet. Maxima quae gregibus devota est ara repertis, Ara per has' inquit 'maxima facta manus, Haec nullis umquam pateat veneranda puellis, Herculis eximii ne sit inulta sitis.
Seite 46 - Nullane finis erit nostro concessa dolori, Tristis et in tepido limine somnus erit? Me mediae noctes , me sidera prona jacentem , Frigidaque Eoo me dolet aura gelu.
Seite 18 - Im ido, tu tandem voces compesce molestas Et sine nos cursu, quo sumus, ire pares. Quid tibi vis, insane? meos sentire furores? Infelix, properas ultima nosse mala 5 Et miser ignotos vestigia ferre per ignes Et bibere e tota toxica Thessalia.
Seite 274 - Omnibus heu portis pendent mea noxia vota : texitur haec castris quarta lacerna tuis. — occidat, immerita qui carpsit ab...
Seite 38 - Nam sive optatam mecum trahit illa quietem , Seu facili totum ducit amore diem ; Tum mihi Pactoli veniunt sub tecta liquores, Et legitur rubris gemma sub aequoribus ; Tum mihi cessuros spondent mea gaudia reges; Quae maneant, dum me fata perire volent.

Bibliografische Informationen