M. Tulli Ciceronis De re publica: librorum fragmenta

Cover
Libraria Dieterichiana, 1847 - 512 Seiten
 

Ausgewählte Seiten

Andere Ausgaben - Alle anzeigen

Häufige Begriffe und Wortgruppen

Beliebte Passagen

Seite 152 - Clisthenes, tum multi alii, postremo exsanguem iam et iacentem doctus vir Phalereus sustentasset Demetrius, nostra autem res publica non unius esset ingenio sed multorum, nec una hominis vita sed aliquot constituta saeculis et aetatibus.
Seite xxxiv - La république de Cicerón, d'après le texte inédit, récemment découvert et commenté par M. Mai. Avec une traduction française, un discours préliminaire et des dissertations historiques, par M. Villemain.
Seite 269 - Ni fallor enim, omne regnum vel imperium bellis quaeritur et victoriis propagatur. Porro bella et victoriae captis et eversis plurimum urbibus Constant. Id negotium sine deorum iniuria non est; eaedem strages moenium et templorum, pares caedes civium et sacerdotum, nec dissimiles rapinae sacrarum divitiarum et profanarum.
Seite 246 - Docet deinde quanta sit in disputando definitionis utilitas, atque ex illis suis definitionibus colligit tune esse rem publicam, id est rem populi, cum bene ac iuste geritur sive ab uno rege sive a paucis optimatibus sive ab universo populo.
Seite 201 - ... illarum autem sex et nonaginta centuriarum in una centuria turn quidem plures censebantur quam paene in prima...
Seite 434 - Lacrumae an lacrimae, maxumus an maximus, et si quae similia sunt, scribi debeant, quaesitum est. Terentius Varro tradidit Caesarem per i eiusmodi verba solitum esse enuntiare et scribere, inde propter auctoritatem tanti viri consuetudinem factarn.
Seite xxxiv - Textum denuo recognovit, fragmenta pridem cognita et Somnium Scipionis ad Codd. MSS. et edd. vett. fidem correxit, versionem Somnii Graecam emendatius edidit et indices auxit Georg.
Seite 256 - Furius recordatur, credo quoniam de re publica disserebat, ut defensionem laudationemque eius induceret, sine qua putabat régi non posse rem publicam. Carneades autem ut Aristotelem refelleret ac Platonem iustitiae patronos, prima illa disputatione collegit ea omnia quae pro iustitia dicebantur, ut posset illam, sicut fecit, evertere.
Seite 73 - ... sint, non quaerit cur in una re publica duo senatus et duo paene iam populi sint? nam, ut videtis, mors Tiberii Gracchi et iam ante tota illius ratio tribunatus divisit populum unum in duas partis; obtrectatores autem et invidi Scipionis initiis factis a P. Crasso et Appio Claudio tenent nihilo minus illis mortuis senatus alteram partem dissidentem a vobis auctore Metello et P.
Seite 307 - QUAPROPTER nunc est locus ut quam potero breviter ac dilucide expediam, quod in secundo huius operis libro me demonstraturum esse promisi, secundum definitiones quibus apud Ciceronem utitur Scipio in libris de re publica, numquam rem publicam fuisse Romanam.

Bibliografische Informationen