De re publica librorum fragmenta: recensuit et adnotatione criticaDieterichiana, 1847 - 512 Seiten |
Andere Ausgaben - Alle anzeigen
Häufige Begriffe und Wortgruppen
Acad Adde aetate alii quum Apuleium Augustinus Bern caussa certe ceteri Ceterum Cicero Ciceronem Ciceronis civitatium codd codice Codicis Conf cuius Darm Dresd eius Ennii Ennius esset exempla exstat f. d. Alterth forma fortasse fuisse glossa Goth Grut haud heic Heinr Heinrichio huius hunc Ianus illa illud inquit inst ipsum item Karthago Lactantius Laelius lectionem libris locum Macrobii Maii Maio Maius ex Cod MAIVS MAIVS ed manu MDarm MGoth mihi Mosero Moserus neque nihil Nobb Nobbius nunc omnibus Orell Orellio Orellius plane Plato potest praepositio Proclus publica quei Quintiliani quom ratione recte satis Schütz Scipio scribendi scripsit scriptura seic sententia Servii Tullii sine Steinack Steinackerus tamen Tullii Tullius Tusc usus vaticanis veluti verba Vergilio Verr videtur Vind Vrat Vulgo Zeitschr δὲ καὶ
Beliebte Passagen
Seite 310 - Ac per hoc, si res publica res est populi et populus non est, qui consensu non sociatus est iuris, non est autem ius, ubi nulla iustitia est: procul dubio colligitur, ubi iustitia non est, non esse rem publicam.
Seite 288 - ... responsum est a parte iustitiae ideo iustum esse, quod talibus hominibus sit utilis servitus, et pro utilitate eorum fieri, cum recte fit, id est cum improbis aufertur iniuriarum licentia, et domiti...
Seite 156 - Clisthenes, tum multi alii, postremo exsanguem iam et iacentem doctus vir Phalereus sustentasset Demetrius, nostra autem res publica non unius esset ingenio sed multorum, nec una hominis vita sed aliquot constituta saeculis et aetatibus.
Seite xxxvi - La république de Cicerón, d'après le texte inédit, récemment découvert et commenté par M. Mai. Avec une traduction française, un discours préliminaire et des dissertations historiques, par M. Villemain.
Seite 76 - Quodsi studia Graecorum vos tanto opere delectant, sunt alia liberiora et transfusa latius, quae vel ad usum vitae vel etiam ad ipsam rem publicam conferre possumus. Istae quidem artes, si modo aliquid, <id) valent, ut paulum acuant et tamquam inritent ingenia puerorum, quo facilius possint maiora discere.
Seite 225 - Id enim tenetote, quod initio dixi, nisi aequabilis haec in civitate conpensatio sit et iuris et officii et muneris, ut et potestatis satis in magistratibus et auctoritatis in principum consilio et libertatis in populo sit, non posse hunc incommutabilem rei publicae 68 conservan statum.
Seite 344 - Tullius hinc dissimulare non potuit in eisdem libris quos de re publica scripsit, ubi loquitur de instituendo principe civitatis, quem dicit alendum esse gloria, et consequenter commemorat maiores suos multa mira atque praeclara gloriae cupiditate fecisse.
Seite 271 - Ni fallor enim, omne regnum vel imperium bellis quaeritur et victoriis propagatur. Porro bella et victoriae captis et eversis plurimum urbibus constant. Id negotium sine deorum iniuria non est. Eaedem strages moenium et templorum, pares caedes civium et sacerdotum, nee dissimiles rapinae sacrarum divitiarum et profanarum.
Seite 258 - Furius recordatur, credo quoniam de re publica disserebat, ut defensionem laudationemque eius induceret, sine qua putabat régi non posse rem publicam. Carneades autem ut Aristotelem refelleret ac Platonem iustitiae patronos, prima illa disputatione collegit ea omnia quae pro iustitia dicebantur, ut posset illam, sicut fecit, evertere.
Seite 201 - ... ita disparavit, ut suffragia non in multitudinis, sed in locupletium potestate essent, curavitque, quod semper in re publica tenendum est, ne plurimum valeant plurimi.