De metris enchiridion et de poemate libellus

αἱ ἀκατάληκτον ἀλλ ἀλλὰ ἂν ἀναπαιστικὸν ἀνάπαιστον ἀντὶ ἀπ ἀπὸ ἀπὸ μείζονος αὐτὸ αὐτοῦ αὐτῷ βραχεῖα βραχυκατάληκτον γὰρ γίνεται δάκτυλον δὲ καὶ δὲ τὸ δὴ διὰ τὸ δίμετρον διποδίαν ἐὰν εἰ εἶναι εἰς εἰς δισύλλαβον Εἰσὶ εἶτα ἐκ δύο ἐν δὲ ἐν τῇ ἐν τοῖς ἐν τῷ ἐξ ἑξῆς ἐπεὶ ἐπὶ ἐστι ἐστι τὸ ἐστιν ἔχει ἰαμβικὸν ἴαμβον ἵνα καὶ ἐν καὶ μακρᾶς καὶ ὁ καὶ τὴν καὶ τὸ καλεῖται κατὰ καταληκτικὸν μακρὰν μακρᾶς μακρᾶς καὶ μὲν οὖν μετὰ μὴ ὁ δὲ οἱ οἱ δὲ οἷον οἷον τὸ ὁμοίως ὅπερ ὅταν ὅτε ὅτι οὐ οὐκ οὔτε οὕτω οὕτως παρὰ περὶ ποδῶν ποιεῖ ποὺς πρὸ πρὸς πρῶτον σπονδεῖον συλλαβῇ συλλαβὴν συλλαβῆς τὰ δὲ ταῖς τὰς ταῦτα τετράμετρον τὴν τῆς τὸ δὲ τὸ μὲν τὸ μέτρον τὸν τοῦ τοὺς τοῦτο τούτῳ τρεῖς τρίμετρον τριῶν τροχαϊκὸν τροχαῖον τῶν ὑπὸ ὡς ὡς τὸ ὥσπερ ὥστε Gaisf libb libb.Gaisf rell