A Grammar of the Latin Language

Cover
B. Fellowes, 1832 - 486 Seiten
 

Andere Ausgaben - Alle anzeigen

Häufige Begriffe und Wortgruppen

Beliebte Passagen

Seite 443 - Arma virumque cano, Trojae qui primus ab oris, Italiam, fato profugus, Lavinaque venit Littora: multum ille et terris jactatus et alto...
Seite 412 - ... in se fratris, originem nepotum, ut geniti, ut educati, ut cogniti essent, caedem deinceps tyranni seque eius auctorem ostendit.
Seite 469 - Sive facturus per inhospitalem Caucasum, vel quae loca fabulosus Lambit Hydaspes. Namque me silva lupus in Sabina, Dum meam canto Lalagen, et ultra...
Seite 370 - Omne animal se ipsum diligit, ac simul ut ortum est, id agit, ut se conservet.
Seite 410 - Si quantum in agro locisque desertis audacia potest, tantum in foro atque in iudiciis impudentia valeret, non minus nunc in caussa cederet A. Caecina Sex. Aebutii impudentiae quam turn in vi facienda cessit audaciae.
Seite 465 - LUGETE, o Veneres Cupidinesque, et quantum est hominum venustiorum. passer mortuus est meae puellae, passer, deliciae meae puellae, quem plus illa oculis suis amabat.
Seite 450 - Beatus ille, qui procul negotiis, Ut prisca gens mortalium, Paterna rura bobus exercet suis...
Seite 344 - Non enim sumus ii quibus nihil verum esse videatur, sed ii qui omnibus veris falsa quaedam adiuncta esse dicamus tanta similitudine ut in iis nulla insit certa iudicandi et adsentiendi nota.
Seite 452 - Miser Catulle, desinas ineptire, Et quod vides perisse perditum ducas. Fulsere quondam candidi tibi soles, Cum ventitabas quo puella ducebat Amata nobis quantum amabitur nulla. Ibi illa multa tum iocosa fiebant, Quae tu volebas nec puella nolebat. Fulsere vere candidi tibi soles. Nunc iam illa non vult: tu quoque, inpotens, noli Nec quae fugit sectare, nec miser vive, 10 Sed obstinata mente perfer, obdura.
Seite 314 - Marius a subselliis in rostra recta ivit, idque, quod communiter compositum fuerat, solus edixit. NOTE 2. The English language is destitute of a form for expressing the peculiar sense of the Latin present tense passive ; namely, that the act under which the person or thing spoken of is passive, is still going forward at the time supposed. / am being praised, or 7 am in the act of being praised, would express this, but neither phrase is agreeable to the idiom of the English.

Bibliografische Informationen