M. Tullii Ciceronis de oratore libros tres recensuit Ioh. Bake1863 - 400 Seiten |
Andere Ausgaben - Alle anzeigen
Häufige Begriffe und Wortgruppen
Ablativus aliquid aliud Antonio Antonius Aristotelem arte artem Athenis Brut Bruto Catule Catulus causa causis censeo Cicero conf Coniunctivus correxi corrigendum Crasso Crassus cuius dicendi dicendum dicere dici dicitur dixi eius Ellendtius eloquentiae eorum esset facere fortasse fuisse Galba genere Genitivus genus hanc homines hominum huius Hypomn igitur illa ille illis illo illud Infinitivus infra ingenii inquit interpolatum ipsa ipsi ipsum ista itaque iure civili iuris ius civile Kayserus libris Livius maxime mihi videtur natura necessario neque nihil notavi numquam nunc Offic omnibus omnium Orat oratio oratione orationis orator oratorem oratoribus oratoris Pideritius ponitur posse possit potest prae primum Pron Pronomen publica puto quamquam quis quoniam quum rebus recte rerum saepe sane satis Scaevola Scholic scientia senatus sententia sicut sine sint Socrates solet statim studio subiicitur supra suspicor tamen tamquam tantum tibi Tusc verba verbis verborum verbum vulg
Beliebte Passagen
Seite 145 - Nam quis nescit, primam esse historiae legem, ne quid falsi dicere audeat ? deinde ne quid veri non audeat? ne qua suspicio gratiae sit in scribendo? ne qua simultatis ? Haec scilicet fundamenta nota sunt omnibus.
Seite 128 - Latinis verbis huius verbi vim vel maximam semper putavi. quem enim nos ineptum vocamus, is mihi videtur ab hoc nomen habere ductum, quod 'non' sit 'aptus', idque in sermonis nostri consuetudine perlate patet. nam qui aut tempus quid postulet non videt aut plura loquitur aut se ostentat aut eorum quibuscum est vel dignitatis vel commodi rationem non habet aut denique in aliquo genere aut inconcinnus aut multus est, is 'ineptus
Seite 14 - ... deducere: haec una res in omni libero populo maximeque in pacatis tranquillisque civitatibus praecipue semper floruit semperque dominata est.
Seite 61 - Cumque esset omnis oratoris vis ac facultas in quinque partes distributa ; ut deberet reperire primum, quid diceret ; deinde inventa non solum ordine, sed etiam momento quodam atque iudicio dispensare atque componere...
Seite 62 - Ego hanc vim intelligo," said Cicero, " esse in praeceptis omnibus, non ut ea secuti oratores eloquentiae laudem sint adepti, sed quae sua sponte homines eloquentes facerent, ea quosdam observasse, atque id egisse ; sic esse non eloquentiam ex artificio, sed artificium ex eloquentia natum.
Seite 292 - Qui distincte, qui explicate, qui abundanter, qui illuminate et rebus et verbis dicunt, et in ipsa oratione quasi quemdam numerum versumque conficiunt — id est quod dico ornate.
Seite 24 - Unum erit profecto, quod ei, qui bene dicunt, afferant proprium : compositam orationem, et ornatam, et artificio quodam et expolitione distinctam. Haec autem oratio, si res non subest ab oratore percepta et cognita, aut nulla sit necesse est, 51 aut omnium irrisione ludatur.
Seite 71 - FUISSET ? quod petitoris causa comparatum esse, non intellegebat : ut, si ille infitiator probasset iudici ante petitam esse pecuniam quam esset coepta deberi, petitor, rursus cum peteret, ne exceptione excluderetur, QUOD EA RES 169 IN IUDICIUM ANTEA VENissET.
Seite 262 - Ceo, quem primum ferunt artem memoriae protulisse. dicunt enim, cum cenaret Crannone in Thessalia Simonides apud Scopam fortunatum hominem et nobilem cecinissetque id carmen quod in eum scripsisset, in quo multa ornandi causa poetarum more in Castorem scripta et Pollucem fuissent, nimis illum sordide Simonidi dixisse se dimidium eius ei, quod pactus esset, pro illo carmine daturum; reliquum a suis Tyndaridis quos aeque laudasset peteret si ei videretur.
Seite 13 - Scaevolam duobus spatiis tribusve factis dixisse 'cur non imitamur, Crasse, Socratem ilium, qui est in Phaedro Platonis? nam me haec tua platanus admonuit, quae non minus ad opacandum...