Ver. 657. Pro lectione longè ineptiffimâ non dubitavi substituere undequaque inculpabilem ex conjecturâ.

784.

Sic Æn. xii.

Ipfe inter primos præftanti corpore Turnus

'Vertitur,' arma tenens:

ad Homeri exemplum, Il. A. 541. M. 49. Jam ver dictionem vertere' fibi eundem ufum vindicare in activâ voce, tum nofter Maro, Georg. ii. 33. iii. 365. Æn. i. 103. fatis probat cum multis aliis fcriptoribus, tum res ipfa: vide Silv. Crit. fect. ci.

Ver. 709. Diftinguendum curavi, ut ordo fit: Ac omnis campus ftrepit murmure (umbrarum nempè volitantium), veluti ubi apes. Murmure verò, 'exili voce,' utpotè concurrentium, admirantium, ac colloquentium: conferas vv. 492, 493. 753. Hom. Od. 2. 5.

Ver. 717. Per facillimam conjecturam reftituimus hunc lo

cum.

Ver. 722. Correxi peffimam diftinctionem, quæ vitiat alias editiones; quamvis rectiora monuerit Servius, et veram conftructionem loci aperuerit.

Ver. 750. Ità interpungendum oportuit: quafi dixerat: "Hinc "illud eft nempè,' quod admiraris:" vide ver. 703-716. Similitèr Geo. i. 493. Nos mox plenius de hac re ad Lucretium, i. 803.

Ver. 751. Suaviores evadunt numeri ex hac diftinctione: neque enim dubitant Latini vocem 'rurfùs' conjungere cum omnibus de hoc genere dictionibus.

Ver. 771. Hinc gravior et venuftior fit versus.

Ver. 829. Ità dudùm legeram ex conjecturâ; ità dat etiàm codex Coll. Jefu cum multis aliis. Quorfùm verò locos congerere, et librorum varietates excutere, nifi præditus fis co guftu poëtico, qui ftatim fentiat adjunctam vocem attigerint' nihil aliud pati, et litem ftatim folvere ?

Nofter Georg. iv. 358.

'Tangere' ait:

fas illilimina' divom

poft magiftrum Lucretium, iii. 1078.

Ofcitat extemplò, tetigit' quum limina' villæ.

Marius Victor in Gen, iii. 280.

Arnobius, ii. p. 92. Antequàm Tages Thufcus oras continge→ ret' luminis,-Qui tamèn videri poffit ad v. p. 163. has collabefactare rationes: Nondùm contigerat lucem.' Adde Æn. v. 797. ex abundante :

liceat Laurentem adtingere Thybrim :' nam in aperto res eft. Adeas nobis annotata in Sophoclis Trachin. 685. et conferas Statii Silv. iv. 2. 13.

Æneid. vii. ver. 19. Id eft, “Quos Circe, dea fævitiam fuam ope potentium herbarum exercens-:" atque ad hanc loci constructionem vifum eft fubdiftinguere pro folitâ Maronis elegantiâ. Ver. 67. Ne diftinctiones noftras mireris, lector, docendus es dictionem fubitum effe participium,' non 6 • adjectivum :' 'examen fcilicèt fubiit ramo frondente,' et poffedit; vide Æn. v. 203. vi. 222. ut alibi fæpè: et conferas En. vii. 446. Hinc pendet elegantia innumerabilium locorum apud veteres, nemini probè ad hunc usque diem perceptorum: fed his immorari non finit operis inftituti ratio. Nafutus lector, hinc exorfus, jam proprio Marte plurima poterit perficere. Nos, cum Deo, plurą ad Lucretium ii. 363.

Ver. 81. Elegans hæc lectio, quam fuppeditat Donati codex, facilimè fe vindicaverit ab inscitiâ librariorum.

Ver. 129. Genuinam procùl dubio poëtæ manum tibi fiftimus: habet codex, et ante me Burmannus idem divinaverat. En. ii. 780.

Longa tibi 'exfilia,' et vaftum maris æquor arandum.

Ver. 411. Vide Silv. Crit. v. p. 4.

Ver. 436. Ità etiàm MS. Coll. Jesu: rectè : illud aliundè invectum.

Ver. 477. Quid manifeftius, quàm ad hanc normam effe diftinguendum? Et jam video idem et Holdswortho placuiffe. Gemellus locus eft Æn. i. 657.

At Cytherea novas artis, nova pectore versat

Confilia; ut faciem mutatus

Ver. 543. Hæc eft codicis Medicei lectio: conferas ver. 768. et xi. 595. Egomet, poft Canterum, divinaveram 'peragrans ' vice 'per auras,' literulâ tantummodò mutatâ; fed displicet, et rectè videtur Heynio jejunum.

Ver. 570. Emovi virgulam post 'Erinnys,' ut fit eâ formâ conftructionis locus, quâ Æn. xii. 606.

Et rofeaslaniata genas :'

cum fimilibus ubique fe ingerentibus.

Ver. 589. Jam diù eft, ex quo fubodoratus fim intolerabiles ineptias vulgatæ lectionis, et conjeceram fcopulos: fed operâ leniore fanantur omnia per codices, quos fequimur. Fremunt

undæ fcilicèt: jam verò fcopulos' et 'faxa rupis' rectè dixeris; proùt difcas ex obss. noftris in Ion. Eurip. verr. 284. 726. Conferas Æn. viii. 233.

Ver. 641. Magis poëtica mihi videtur hæc quorumdam codicum fcriptura: fic fuprà, ver. 41.

Tu vatem,' tu, Diva, 'mone.'

Ver. 676. Proba eft hæc Heynii distinctio, quæ dudùm nobismetipfis fe obtulerat; et numeris commodior. Sic En. viii. 216.

Ver. 684. Hanc lectionem agnofcunt Servius, Macrobius, Sat. v. 18. cum turbâ codicum: nec mihi non videtur probabilior, et venientem constructionis varietatem magis commendare.

Ver. 773. Habet etiàm 'ad' liber MS. Coll. Jefu, fæpiùs

memoratus.

Ver. 808. Hanc veriffimam emendationem primi protulimus in Silv. Crit. fect. cxlvi. Quandò res feret, multis auctoritatibus, et exemplorum copiâ, abundè stabilitam dabimus; quibus nunc parcendum, cùm inftituti nostri spatiis iniquis excludamur. Lectio vulgata ab ineptiente quodam monacho, miracula captante, inferri poterat.

Æneid. viii. vers. 51. Ordo eft: "Arcades, qui has oras te"nent; hi utique affiduè ducunt bellum:" nam pronomen infert ob nominativum 'Arcades' diù relictum: cætera enim, explicationi infervientia, per parenthefin interveniunt. Atque ità curavimus interpungendum.

Ver. 90. Ità poft viros doctos egomet vidi effe diftinguen

dum.

Ver. 93. Sic numerofiùs interpunxeris. Lucanus, ii. 576. figna tulit, toto fulgentia ponto.'

Ver. 167. Ovidius, met. vi. 166.

Veftibus intexto' Phrygiis fpectabilis 'auro.'

Ver. 206. Reftitui priorem lectionem, meo judicio venustio rem: cui favet etiàm Martialis, ii. 14.

Nil intentatum' Selius, nil linquit 'inaufum :'

et Proba Falconiæ cento Virgilianus, ver. 184.

Aut 'intentatum,' fcelerisve dolive, relinquat.

Et fallor, fi non, ad Probam et Martialem, pro languidâ dictione fuiffet,' neque temporibus fatis conveniente, reftitui debeat Virgilio quoque vox 'relinquat.'

Ver. 211. Quænam hæc eft tautologia et penuria fermonis, 'tractos-raptos?' Dubitari nequit de noftræ emendationis veriSic Propertius, iv. 9. 9.

tate.

Incola Cacus' erat, metuendo raptor' ab antro.

Proximè veniens verfus omninò fupervacuus advenit, et certiffimè adulterinus eft.

Ver. 223. Ità etiàm codex Coll. Jefu; et impenfè placet lectio. Ver. 246. Neque agnofcit copulam idem liber MS.

Ver. 354. Interpunctio priorum editorum non erat forsàn Heynio folicitanda; et revocare volui: confulas, fi vacet, quæ nupèr contulimus in Euripidis Ion. ver. 1015. et compares cum ibi dictis Homeri Il. . 387. Ovidium, met. ii. 754. Claudianum, in 4 cons. Honor. ver. 164. Nec tamen fatis conftantes, ut verum eloquar, in hac re fuiffe videntur veteres.

Ver. 456. Humile eft vulgatum, et mox fatebuntur eruditi indubitatas effe emendationes noftras, quas nuper dedimus in Silvâ Criticâ, fect. ccix.

Ver. 457. Confurgit: i. e. furgit cum,' volucribus utique. Ver. 461. En tibi aliam ex conjecturâ indubitabilem emendationem; quam ferus intellexi mihi Marklandum præripuiffe. Suprà ver. 366.

'angufti' fubter faftigia 'tecti'

Ingentem Ænean duxit.

Ver. 474. Sic divinaveram, et habet à fecundâ manu codex Mediceus. Lectio eft nobili loco digna. Æn. ix. 709.

et xii. 700.

et clipeum fuper 'intonat' ingens:

horrendumque intonat armis.'

Conferas Æn. x. 809. Multus eft in hac fublimi figurâ Florus, atque alii fcriptores in venuftiffimis, quos longum effet ad partes vocare. Sed et nonnulla exempla præftiterit attuliffe, ut evincam fcrupulum lectoris. Silius, iv. 254.

Invadit Tarium, vicino confule, pugnas

Miscentem, fævisque virum circumtonat armis.'