VULGATA NOVA. 4. Et mandebant herbas, & arborum cortices, & radix juniperorum erat cibus eorum. 5. Qui de convallibus ifta rapientes, cùm fingula reperiffent, ad ea cum clamore currebant. 6. In defertis habitabant torrentium, & in cavernis terræ, vel fuper glaream. 7. Qui inter hujufcemodi lætabantur, & effe fub fentibus delicias computabant. 8. Filii ftultorum & ignobilium, & in terra penitus non parentes. 9. Nunc in eorum canticum verfus fum, & factus fum eis in proverbium. 10. Abominantur me, & longè fugiunt à me, & faciem meam confpuere non verentur. 11. Pharetram enim fuam aperuit, & afflixit me, & frenum pofuit in os meum. 12. Ad dexteram orientis calamitates meæ illico furrexerunt: pedes meos fubverterunt, & opprefferunt quafi fluctibus femitis fuis. 13. Diffipaverunt itinera mea, infidiati funt mihi, & prævaluerunt, & non fuit qui ferret auxilium. 14. Quafi rupto muro, & apertâ januâ, irruerunt fuper me, & ad meas miferias devoluti funt. 15. Redactus fum in nihilum : abftulifti quafi ventus defiderium meum : & velut nubes pertranfiit falus mea. 16. Nunc autem in memetipfo marcefcit anima mea, & poffident me dies afflictionis. 17. Nocte os meum perforatur doloribus: & qui me comedunt, non dormiunt. 18. In multitudine eorum confumitur veftimentum meum, & quafi capitio tunicæ fuccin xerunt me. 19. Comparatus fum luto, & affimilatus fum favillæ & cineri. 20. Clamo ad te, & non exaudis me : fto, VERSIO ANTIQUA. 4. Qui rodebant cortices arborum: quorum erat ci- Ex Mf. Maj. Move bus radix herbarum. 5. Inhonorati & fubjecti, & egentes omni bo- 7. Et inter arbores clamabant ; qui fub ftirpibus ter- 8. Filii ftultorum & ignobilium, nomen & honor exftinctus à terra. 9. Nunc autem cithara eorum ego fum, & me habent fabulam. 10. Abominati funt me difcedentes procul, nec in faciem meam pepercerunt fpuere. 11. Aperiens enim pharetram fuam afflixit me, & frenum in faciem meam miferunt, 12. Et à dextris germinantes confurrexerunt : pedes meos vinxerunt compedibus, & aperuerunt fuper me femitas perditionis fuæ. 13. Contritæ funt femitæ meæ: exuit me ftolam, & jaculis fuis vulneravit me; abufus eft me ficut voluit. 14. Doloribus involutus fum, & iterantur dolores mei. 19. Æftimavi me ficut lutum : in terra & cinere pars mea. 20. Clamavi verò ad te, & non audisti me : ste NOTE AD VERSIONEM ANTIQUAM. Lat. leguntur etiam hodie in Græco, præter vocem ayovos, fterilis, loco inftabiles; fequentia verò fic: oi peyotes ἄνυδρον ἐκθὲς συνοχήν και ταλαιπωρίαν fugientes inaquofam heri preffuram 5 miferiam. Ap. Aug. in Job, Egeftate 5 fame inflabiles; qui fugiebant in defertum beri. In ed. Lat. fcriptum heremi, fed aperto mendo, pro heri, quod fubftituendum duximus è Gr. & ex Aug. . 4. Edit. Lat. priorem verficulum fubdit afterifco : idem quoque legitur ap. Auguft. in Job is autem prodiiffe videtur ex verfione Symmachi, in qua fic habetur: Αποκνίζοντες φλοιὲς φυτῶν, Vellicantes cortices ftirpium. Ap. LXX. longe diverfa : Οἱ περικυκλέντες ἄλιμα ἐπὶ ἠχοντι Qui circuibant alima in refonante; mox ita di Tives arμa ur άUTWY Tα CITα quorum quidem alima erat eorum cibaria. Apud Auguft. verò ut in edit. Lat. #. 5. Græcè additur dé, verbo inhonorati; tum pro fubjeti, exftat repaνnous voi, abječti, abfque feq. &, quod reponitur infra ante radices; cæt. quadrant. Similiter hab. Aug. in Job, præter hoc, abjecti; extremòque fuper me, pro in me, ante fures. .6. Sic habet Aug. in Job: Græcè additur duty, corum, ad vocem domus; reliq. ut in Lat. .7. In edit. Lat. prior verficulus fignatur afterifco. Idem quoque legitur ap. Aug. in Job, cum altero fubfeq. Hodie ap. LXX. fic : Αναμέσον εὐήχων βοήσονται, Inter medium bene fonantium clamabunt; deinde, of a púyara avera SinTwrto, qui fub farmentis agreftibus manebant. .8. Sic ap. Aug. in Job, adjuncto etiam ifto, ignobilium, quod afterifco notatur in edit. Lat. Græcè nunc *Αφρόνων υἱοὶ καὶ ατίμων, ὄνομα και κλέος, &c. ut fup. . 9. Sic iterum ap. Aug. in Job, excepto hoc ult. ad fabulam ; Gr. θρύλημα ἔχεσι. . 10. Ita legit Aug. ad verbum: nec etiam differt Græc. nifi quod extremo habet : ἀπὸ δὲ τῇ προσώπε με ἐκ ἐφείσαντο πτύελον. . 11. Concinit Aug. ad verbum. Sic etiam Græcè, nifi quòd loco in fac. meam miferunt, exftat, T8 рcocóπο με ἐξαπέςειλαν. #. 12. Gr. Ἐπὶ δεξιῶν βλας ἐπανέςησαν πόδα αυτῶν ÉÉTEIvar, Jonoinsar en éμé, &c. ut fup. Super dextra germinis infurrexerunt: pedem fuum extenderunt, ftraverunt fuper me, &c. Aug. cum textu Lat. concinit fed omittit ultima, & aperuerunt, &c. . 13. Similiter hab. Aug. in Job, exceptis his mediis, exuit enim me ftolâ; Græcè, ¿¿évoar yap μe Thr Sour mox ita, βέλεσιν αυτῇ κατηκόντιζέ με κέκριται δέ μοι ὡς Bóxerar exuerunt enim me ftolam, jaculis fuis confodit me; judicavit autem mihi ficut vult. Mf. Alex. xéxPUTαL δέ μοι ὡς ἐβέλετο. Edit. etiam Gr. Morini fert κέχρηται, fed verfio Lat. Nobil. è regione pofita reddit judicavit, non abufus eft, unde fcripfimus fup. xixeira, ex ed. Gr. Lamb. *. 15. Gr. Ὤχετό με ἡ ἐλπὶς ὥσπερ πνεῦμα, καὶ ὥσπερ νέ pos, й owrnpía μs. Abiit mea fpes ficut fpiritus, & ficut nubes, falus mea; Mf. Alex. addit Tapas; fed hoc verbum tranfiit, fignatur afterifco in ed. Lat. Aug. in Job, tota refert ut in Lat. fup. . 16. In edit. Lat. præfigitur afteriscus his, Et nunc Super me, &c. Eadem exhibet Aug. in Job, cum edit. LXX. quæ addit, sxva dé μe, &c. habent autem me, loco poffederunt me. . 17. Sic haber Aug. in Job. Sic etiam in Gr. eft, excepto verbo Curéxvrai, confufa funt, loco confrada funt; in edd. Ald. & Compl. Cuxexautai, combufta funt. . 18. Ita Græcè, adjunctis etiam his, doTep To TECISÓμιαν το χιτῶνες με περιέχε με, quæ reddit edit. Lat. ut fupra, præmiffo afterifco. Similiter hab. Aug. in Job, cum aliis anteced. V. 20. Ita Græcè, audifti. Edit. Lat. pofteriora excepto verbo ακέεις, audis , pro VERSIO ANTIQUA. Ex Mf. Maj. Mon. terunt, & confideraverunt me. 21. Aggreffus es me fine mifericordia; manu potenti verberafti me, 22. Et conftituifti me in doloribus, & projecifti me à falute. 23. Scio enim quòd mors conteret me: domus enim eft omni mortali terra. 24. Atque utinam poffem me interficere, aut rogare alium ut facerêt mihi hoc. 25. Ego autem flevi fuper omni invalido, & fufpiravi, cùm viderem virum in neceffitatibus. 26. Ego bona præftolabar; ecce occurrerunt mihi magis dies malorum. 27. Venter meus efferbuit, & non tacebit ; occupaverunt me dies inopiæ. 28. Gemens inceffi fine filentio, & fteti in cœtu clamans. 29. Frater factus fum firenarum, & amicus filiarum ftruthionum. 30. Cutis mea innigrata eft valde, & offa mea frixa funt ab æstu. 31. Verfa eft in luctum cithara mea, & pfalmus meus in fletum. VULGATA NOVA. & non refpicis me. 21. Mutatus es mihi in crudelem, & in duritia manus tuæ adverfaris mihi. 22. Elevafti me, & quafi fuper ventum ponens elififti me validè. 23. Scio quia morti trades me, ubi conftituta eft domus omni viventi. 24. Veruntamen non ad confumptionem eorum emittis manum tuam : & fi corruerint, ipfe falvabis. 25. Flebam quondam fuper eo qui afflictus erat, & compatiebatur anima mea pauperi. 26. Exfpectabam bona, & venerunt mihi mala: præftolabar lucem, & eruperunt tenebræ. 27. Interiora mea efferbuerunt abfque ulla requie, prævenerunt me dies afflictionis. 28. Mærens incedebam, fine furore; confurgens, in turba clamabam. 29. Frater fui draconum, & focius ftruthio num. 30. Cutis mea denigrata eft fuper me, & offa mea aruerunt præ caumate. 31. Verfa eft in luctum cithara mea, & organum meum in vocem flentium. NOTE AD VERSIONEM ANTIQUAM. que profert Aug. in Job: item Græcè, esnoar dè &c. ut V.23. Græcè, oida, novi, pro fcio; reliqua ut fup. de- . 24. Vix mel. è Græco, nifi hoc excipiatur, me inerficere, pro quo autòr xeipéadai, quod Nobil. reddit ifto, mihi ipfe manus afferre; xepów verbum è verbo, manuum viribus fupero, domo. Auguft. in Job, conftanter legit: Atque utinam poffem me ipfum interficere; deinde fic, aut rogarem alium, & faceret mibi hoc. Gr. denteis γε ἑτέρο, και ποιήσει μοι τότε. . 25. Aptè ad Gr. dempto uno, ante fufpiravi, quod tamen addit Ms. Alex. Ap. Ambr. 1. de Tob. c. I. col. gere. . 26. Similiter ap. Aug. in Job, Ego bona præftolabar. Græcè, 'Eyw dè è'méxwv a'yaboïs' i♪ è, &c. Ego autem inhærens bonis; ecce, &c. ut fup. . 27. Ad verbum è Gr. Ap. Aug. in Job, prior tantùm verficulus legitur, Venter meus, &c. ut fup. *. 28. Ita Græcè cum voce que, pro filentio ; ad verbum, camo, capiftro, unde pipów, os obligo, & per translat. ad filentium adigo. Ap. Aug. poftrema tantùm leguntur: & fteti in cætu clamans. . 29. Sic eft in Gr. excepto uno sraïngs d'è, & fodalis, loco amicus, detractoque feq. filiarum. . 30. Similiter ap. Aug. in Job, ad hoc ufque, & of fa. In Gr. Τὸ δὲ δέρμα με ἐσκότωται μεγάλως, &c. Pellis autem mea obtenebrata eft valde; at in Mf. Alex. MEμe vara, & ap. Chryfoft. oi xanol Eμexáren, denigrata eft: fubinde poft offa mea, in ed. Lat. hoc additur cum afterifco, frixa funt, quod deeft in ed. Rom. LXX. In Hexap. verò fic, xxтeqpúyn àñò xaúμatos. In Ms. Alex. ac ed. Ald. Cureppuru. . 31. Gr. initio hab. débи di, loco verfa eft ; & in fine addit euol, mihi, poft fletum. Ap. Aug. in Job, prior tantùm verficulus exftat ut fup. Ex Mf. Maj. Mon. 1. Eftamentum feci oculis meis, & non cogitavi de 1.Epigi foedus cum oculis meis, ut ne co virgine. 2. Et quæ eft pars alia Dei defuper, & hæreditas Omnipotentis de excelfis? 3. Nonne perditio erit iniquo, & abalienatio facientibus iniquitatem? 4. Nonne ipfe videbit viam meam, & omnes greffus meos dinumeravit? gitarem quidem de virgine. 2. Quam enim partem haberet in me Deus defuper, & hæreditatem Omnipotens de excelfis? 3. Nunquid non perditio eft iniquo, & alienatio operantibus injuftitiam ? 4. Nonne ipfe confiderat vias meas, & cunctos greffus meos dinumerat? NOTE AD VERSIONEM ANTIQUAM. . 1. Hi verficuli duo totidem afterifcis fignantur in edit. Lat. Nunc in Gr. LXX. legitur teulu, pofui, pro feci, & Curnow Eπì, intelligam fuper, pro cogitavi de. Ap. Symm. der verónoα Tepi waptére. Ap. Aug. in Job, Teftamentum feci oculis meis, ut non cogitem de virgine; paulò verò poft, & non cogitabo de virgine. Auct. op. imp. in Matth. hom. 51. Pofui teftamentum oculis meis, ut non fentivem in virginem. *. 2. Gr. Καὶ τί ἐμέρισεν ὁ Θεὸς ἄνωθεν ; Et quid parti tus eft Deus defuper? Alia fubfeqq. notantur afterifco in edit. Lat. leguntur etiam in hod. edit. LXX. Ap. Aug. n Job, prior tantùm verficulus habetur ut fup. . 3. Prior verficulus afterifco diftinguitur in edit. Lat. Nunc ap. LXX. fic: Oval άtweiα Tw at law, Va perditio injufto; reliqua ut in Lat. fup. Similiter ap. Fulg. 1. 1. de rem. pecc. c. 26. p. 380. c. Nonne perditio erit iniquo, & alienatio, &c. ut fup. .4. Ad verbum è Gr, fi excipias ult, dinumeravit, 12. Ignis eft ufque ad perditionem devorans, & omnia eradicans genimina. 13. Si contempfi fubire judicium cum fervo meo, & ancilla mea, cùm difceptarent adversùm me. 14. Quid enim faciam cùm furrexerit ad judicandum Deus? & cùm quæfierit, quid respondebo illi? 15. Nunquid non in utero fecit me qui & illum operatus eft: & formavit me in vulva unus? 16. Si negavi, quod volebant, pauperibus, & oculos viduæ exspectare feci. 17. Si comedi buccellam meam folus, & non comedit pupillus ex ea : 18. (Quia ab infantia mea crevit mecum miferatio: & de utero matris meæ egreffa eft mecum.) 19. Si defpexi pereuntem, eò quòd non ha pro quo VERSIO ANTIQUA. 5. Si inceffi cum irriforibus, vel fi feftinavit Ex Ms, Maj. Mao. ad dolum pes meus: 6. Appendat me in ftatera æquiffima : seit autem Dominus innocentiam meam. 7. Si defluxit pes meus de via, & fi fecutum eft oculum cor meum; fi manibus meis tetigi mu nera: 8. Seram, & alii fructus meos edant: fine ftirpe fim fuper terram. 9. Si fecutum eft cor meum mulierem, aut fi obfedi januas ejus: 10. Placeat quoque uxor mea alteri, & filii mei humilientur. II. Furor enim animi eft indomitus, commaculare viri uxorem: 12. Ignis ardens eft in omnibus membris ; quòcunque intraverit, radicitus perdet. 13. Quòd fi & defpexi judicium famuli mei, aut ancillæ, cùm judicarentur apud me. 14..... Vide Not. 15. Nonne ficut ego conceptus fum in utero, & illi; & fuimus fimiliter in ventre? 16. Infirmis autem fi quid opus fuit, non denegavi; vidua oculum non excruciavi. 17. Aut fi panem meum comedi folus, & non dedi pupillo ex eo ; 18. Quia ab adolefcentia mea enutriebam quafi pater; de ventre matris mea dux eis fui.) 19. Aut fi defpexi nudum pereuntem, & non NOTÆ AD VERSIONEM ANTIQUAM. acμúceral, enumerabit. . 5. Concinit Aug. in Job: nec abfimile Græcum eft, nifi quod habet, Ei de nulu πe@opsvμéros..... si d'è ù, &cc. . 6. In Gr. saμx yàp, fteti enim, pro appendat, & £1xxi, justà, pro aquiffimâ; reliq. ut in textu. Ap. Lucif. Cal. 1. 1. pro S. Athan. p. 198. b. Pofitus fum ftatera juftitia, & fcit Dominus fimplicitatem meam; Gr. axaxíar pr. . 7. Ita Chromat. Aquil. in Matth. p. 983. e. pene ad verbum, fcilicet: Si deflexit pes meus de via, & fecutum eft cor meum oculum meum ; fi manibus, &c. ut fup. Similiter în Gr. præter ifta: Ei szexxiver........... si de y Tŵ opβαλμῷ ἐπηκολέθησεν ἡ καρδία με· εἰ δὲ ς, &c. In Mr. Alex. oplaμ μs. Ap. Lucif. Cal. 1. 1. pro S. Athan. p. 198. b. Quoniam munquam pes meus exerravit à via rella, fed nec oculus meus confpexit. Auct. 1. de fingul. cleric. P. 529. vel 533. Si oculis confenfit cor meum. . 8. Similiter ap. Aug. in Job. In Gr. Cipayu apa, feram igitur, abfque feq. fruitus meos ; & pro fine stirpe, fic, appios de, fine radice autem. Ap. Chromat. Aquil, in Matt. p. 983. e. fimpliciter, Alii fructus meos edant, omiffis iis que antecedunt, & quæ fequuntur. .9. Ita Aug. in Job. Gr. Ei xoxé¤ncer ʼn nap♪ía μs guraini ardpòs ÉTÉpy, ei à évxáletos s'veríulu sπì, &c. Si obγυναικὶ ἑτέρο, ἐγκάθετος ἐπὶ, fecutum eft cor meum mulieri viri alterius,& fi fui fedens ad, &c. Chromat. Aquil. in Matt. p. 983. e. Si fecutum eft cor meum uxorem alienam, aut fi affiduus fui ad illam. . 10. Sic ap. Aug. in Job, & in Græco, ubi rúa, pro filii. Ap.. Chromat. Aquil. in Matt. p. 983. e. hæc pauca: : Placeat & uxor mea alteri, omiffis aliis feqq. V. 11. Aug. in Job, hab. anima mea, loco animi ; reliqua ut fup. Gr. Θυμὸς γὰρ ὀργῆς ἀκατάχετος, vel cum MI. Alex. axábexTos; cat. ut fup. Ap. Chrom. Aquil. in Matt. p. 983. e. Ira enim furoris eft, & immundi fpiritus, 5 commaculare mulierem viri ; ignis eft ardens. Ferrand. Diac. ad Regin. p. 180. Ira enim magna, & ignis undique ardens eft; que poftrema pertinent ad . feq. . 12. Græc. addit yap, post ignis, & pro membris hab. pepar, partibus; at in ed. Compl. & ap. Polychr. μελών ; deinde confanter, εδ' ἂν ἐπέλθῃ, ἐκ ῥιζῶν ἀπώλε Cs, quòcunque fupervenerit, à radicibus perdidit. Vide Chromat. Aquil. fup. & Ferrand. Diac. V. 13. Eadem legit Aug. in Job, col. 655. f. fubjunctis his, cùm judicarentur apud me : quæ ultima cùm defint in edit. Lat. ipfi adnectenda duximus ex Aug. In Græco cuncta leguntur ut fup. additis etiam his, apivouévwr duTâr πpós μe, quæ Nobil, ita reddit, cùm ipfi litigarent mecum, . 14. Rurfum hîc mutila eft ed. Lat. librarii fortè in curiâ. Aug. in Job, 655. f. pofteriora tantùm verba fupplet, nempe : Quod fi vifitationem, quod refponfum dabo? In Græco fic : Τί γὰρ ποιήσω ἐὰν ἔτασίν με ποιῆται ὁ Κύριος ἐὰν δὲ κ επισκοπήν τινα, ἀπόκρισιν ποιήσομαι; Quid enim faciam fi inquifitionem mei faciat Dominus? quod fi &5 vifitationem aliquam, refponfum dabo? . 15. Ita Aug. in Job. Græcè ponitur, poft ficut, præterquam in Mf. Alex. item pro conceptus fum, habetur eyevóulu, factus fum, rurfufque yeyuvası, poft illi; mox ita : γεγοναμθ δὲ ἐν τῇ αὐτῇ κοιλίᾳ, farti fumus autem in com dem ventre. . 16. Eodem recidunt Græca ifta : 'Aduvato de, . 17. Gr. initio hab. Ei ror twμór μe, Quòd fi . 18. Edit. Lat. poft hoc ult. ex eo verfus fup. apponit duo puncta craffiora, nec præmittit afterifcum ver ficulo fequenti, Quia ab adolefcentia, &c. fed tantùm posteriori, de ventre matris, &c. at ineptè, ut fufpicor, appofita funt duo illa puncta poft ult. comma ex eo, vel faltem præponi debuiffet ftellula verbis proximè fubfequen tibus duplex enim verficulus fequens, fuo afterifco fignatur in Hexap. Orig. ubi ita legitur ex Theodot. "Ort ἐκ νεότητός με ἐξέτρεφον ως πατὴρ, καὶ ἐξ γαςρὸς μητρός με noa. In Mf. etiam Colb. de more verbis illis ifta præmittitur nota, 'Oμolws ex ☺. of ß'. i. e. Similiter ex Theodotione duo verficuli. Eadem tamen verba hodie reperiuntur in edit. LXX. fed in ipfam tranfiere ex ed. Hexaplari, ut & alia paffim. Ap. Aug. in Job, pofterior tantum verficulus legitur, & de ventre matris meæ, &c. ut fup. Ap. Ambrof. 1. de Nab. c. 13. p. 581. f. fic: Quem à juventute fua nutrivit, aluit, inftituit, parentis affectu. . 19. Eadem prorfus habet Auguft. in Job, ufque ad verbum operni incl. nec plura. Concinit etiam Græcum nifi quòd initio ponit si è, & in fine addit duro, eum, polt operui, nec plura : Ms, Alex, delet etiam qʊtờ, cum 26. (An non videmus folem lucentem defice re, 29. Quòd fi & gavifus fum fuper ruina inimi- 30. Audiat auris mea maledictionem meam; opprobrio fim in meo populo diffamatus. 31. Quòd fi fæpe dixerunt ancillæ meæ : Quis det nobis ut carnibus ejus fatiemur? cùm fatis bonus effem. 32. Foris non manebat hofpes, janua mea omni advenienti patebat. VULGATA NOVA. buerit indumentum, & abfque operimento pau perem: 20. Si non benedixerunt mihi latera ejus, & de velleribus ovium mearum calefactus eft : 21. Si levavi fuper pupillum manum meam etiam cùm viderem me in porta fuperiorem : 22. Humerus meus à junctura fua cadat, & brachium meum cum fuis offibus confringatur. 23. Semper enim quafi tumentes fuper me fluctus timui Deum, & pondus ejus ferre non potui. 24. Si putavi aurum robur meum, & obrizo dixi: Fiducia mea. 25. Si lætatus fum fuper multis divitiis meis, & quia plurima reperit manus mea. 26. Si vidi folem cùm fulgeret, & lunam incedentem clarè : 27. Et lætatum eft in abfcondito cor meum & ofculatus fum manum meam ore meo: 28. Quæ eft iniquitas maxima, & negatio contra Deum altiffimum. 29. Si gavifus fum ad ruinam ejus qui me oderat, & exfultavi quòd inveniffet eum malum. 30. Non enim dedi ad peccandum guttur meum, ut expeterem maledicens animam ejus. 31. Si non dixerunt viri tabernaculi mei : Quis det de carnibus ejus ut saturemur? 32. Foris non manfit peregrinus, oftium meum viatori patuit. NOTE AD VERSIONEM 24 . 20. Ap. Aug. in Job, vix una aut altera vocula deeft, nempe ifta, verò, cum feq. 5. In Gr. fic: 'A♪úνατοι δὲ εἰ μὴ εὐλόγησάν με, ἀπὸ δὲ κερᾶς ἀμνών με ἐθερμάνθησαν οἱ ὤμοι αυτῶν. Impotentes autem fi non benedixerunt me $ de tonfura agnorum meorum calefaci funt bumeri eorum. Ap. Ambr. 1. de exhort. virg. t. 2. p. 298. f. ita : Si me non benedixerunt egentes, & de velleribus ovium mearum bumeros eorum non calefeci : & l. 1. offic. col. '12. a. fic: Velleribus agnorum meorum calefacti funt humeri eorum : & 1. de Nab. c. 13. col. 581. f. Qui velleribus ovium fuarum infirmorum calefecit humeros. . 21. Eadem prorfus in Græco, præter vocem meam, quæ deeft poft manum; & verò pronom. iftud afterifco fignatur in edit. Lat. Auguft. pariter tota refert quæ fup. etiam cum pronom. meam; pofteriorum tantùm verborum ordo fic immutatur apud ipfum, fidens quia mihi eft adjutorium multum. Ambrof. 1. de Nab. c. 13. p. 581. f. prioribus alludit, dicens : Non oppreffit pupillum. . 22. Similiter haber Auguft. in Job, ad hoc ufque, 7.23. . 24. Aug. in Job, initio ipfo tollit fi, paulò verò ANTIQUAM. merabilibus, detractâ primâ fyllabâ in, quod mendum correximus fupra: facilè autem irrepere potuit in Ms. cod. vel potiùs in edit. ob litterarum earumdem concurfum. Auguft. quoque in Job, ita legit : Si & in innumerabili– bus pofui animam meam; tum addit: difcedat ab humero meo brachium meum ; quæ ultima verba non leguntur fup. neque in edit. Lat. neque in Græco priora verò, fi lætatus fum, &c. referuntur etiam ab Aug. verbum è verbo. lifdem quoque alludens Ambr. 1. de Nab. c. 13. col. 581. f. dicit: Nunquam divitiis delectatus eft. . 26. Aptè ad Gr. nifi excipiantur ifta, deficere, & lunam minui, pro quibus fic, ἐκλείποντα, (ελήνην δὲ φθί rvoar, ad litt. deficientem, lunam autem decrefcentem. . 27. Prior verficulus afterifco fignatur in edit. Lat. Idem quoque legitur apud Aug. in Job. In ed. LXX. fic : Καὶ εἰ ἠπατήθη λάθρα ή καρδία με deinde : εἰ δὲ χεῖρά με ἐπιθεὶς ἐπὶ σόματί με ἐφίλησα quod fi s ofculatus fum ma&c. ut fup. In Mf. Alex. & Compl. el dè, &c. V. 28. Similiter in Græco præter feqq. dea arouía И μEyisu, igitur iniquitas maxima, loco ad magnam injustitiam. num, . 29. Ita Aug. in Job, ad hoc ufque, inimici mei incluf. in Gr. experμ8, num. plur. cæt. ut in textu. Ap. Chromat. Aquil. in Matth. col. 985. e. fic: Quòd fi gavifus fum in delicto inimici mei; fi dixi in corde meo: Bene failum eft. Ap. Cæfar. Arelat. hom. 11. Si gavifus fum ad ruinam inimici mei, 5 exfultavi, eò quòd inveniffer eum malum; vel fi in corde meo dixi: Bene. Gr. Evye. Ambr. 1. de Nab. c. 13. p. 581. f. 582. a. ait : Nunquam gratulatus eft lapfu inimicorum fuorum. . 30. Ita Aug. legit ad verbum. Sic etiam in Gr. nifi quòd poft audiat, eft dex, igitur; & in fine, loco opprobrio fim, &c. ita, Opumuleiur de äex úπò av μs many vos, & diffamer à populo meo afflidus. Chromat. Aquil. in Matth. legit ut fup. 985. e. Audiat auris mea maledictionem. . 31. Sic ap. Aug. in Job, cui favet Græc. additur tamen ibi, poft hoc, quòd fi, ut & år, utique, post quis; & pro fatis, habetur lav, valde. Ap. Hieron. in Ezech. 5. t. 3. col. 728. a. ita : Si autem dixerunt ancillæ mea: Quis det nobis de carnibus ejus ut comedamus ? Græc. πληθῆναι. Theodot. Τίς διῴῃ τῶν....... καὶ ἐμπληθησό Kela; . 32. Ambr. 1. 1. offic. t. 2. p. 44. e. fic leg. Foris autem non habitabat hofpes, janua mea omni venienti patebat. Item ibid. col. 12. a. Foris non habitabat peregrinus, oftium autem meum omni venienti patebat : & 1, de Nab. VULGATA NOVA. 33. Si abfcondi quafi homo peccatum meum, & celavi in finu meo iniquitatem meam : 34. Si expavi ad multitudinem nimiam, & defpectio propinquorum terruit me : & non magis tacui, nec egreffus fum oftium. 35. Quis mihi tribuat auditorem, ut defiderium meum audiat Omnipotens : & librum fcribat ipfe qui judicat, 36. Ut in humero meo portem illum, & circumdem illum quafi coronam mihi? 37. Per fingulos gradus meos pronunciabo ilJum, & quafi principi offeram eum. 38. Si adversùm me terra mea clamat, & cum ipfa fulci ejus deflent : 39. Si fructus ejus comedi abfque pecunia, & animam agricolarum ejus afflixi: 40. Pro frumento oriatur mihi tribulus, & pro hordeo fpina. VERSIO ANTIQUA. 33. Quòd fi & fponte peccans, abfcondi pec- Ex Ms. Maj. Mon, catum meum: 34. Nec enim erubui multitudinem populi, ne confiterer coram eis: aut fi dimifi infirmum finu vacuo exire januam meam. 35. Quis mihi tribuat auditorem? Manum Domini fi non timui; confcriptionem fi quam habeo: 36. Super humeros meos levans, & coronatus publicè legam: 37. Et fi non difrupi eam, & reddidi, nihil accipiens à debitore ; 38. Si fuper me unquam terra gemuit, aut fulci ejus ploraverunt fimul ; 39. Aut fi & virtutem ejus comedi folus fine 40. Pro tritico germinet mihi urticam, & Finita funt verba Job. c. 13. t. I. col. 581. e. Ante fores meas non habitavit hof- કે 33. Ita legit Aug. in Job. Græc. Eidè auaplær anxolas, &c. ut in Lat. Ambr. 1. de exhort. virg. t. 2. p. 298. f. ita: Si abfcondi aliquando peccatum meum, quod vel imprudens, non ex voluntate commiferim. Lib. verò de Nab. c. 13. p. 581. e. Si autem & peccavi imprudens, non celavi culpam meam; quid. Míș. nonne celavi culpam? & epift. 51. 999. d. peccatum meum non abfcondi. . 34. Ambrof. I. de Nab. c. 13. t. 1. col. 581.e. Neque reveritus fum multitudinem plebis, ut non annuntiarem præfentibus eis:fi paffus fum infirmum exire oftium meum vacuum. Item epift. 37. t. 2. col. 941. a. Non reveritus fum multitud. populi, ut non annuntiarem in confpectu omnium peccatum meum : & ep. 51. col. 999. d. fed coram plebe omni annuntiavi: demum 1. de exhort. virg. t. 2. col. 298. f. Si aliquando permifi vacuo finu exire inopem januam meam. Apud Aug. in Job, p. 656. f. Aut fi dimifi, &c. ut in textu. Ap. Chromat. Aquil. in Matth. p. 985. d. Quòd fi miffum feci inopem exire januam meam nudo finu. Græc. Οὐ γὰρ διετράπην πολυοχλίαν πλήθος, Tŷ μÙ ÉgαropeÑoαι ÉváπTIOY άutur si de clasa ad úrator Ex θεῖν θύραν με κόλπῳ κενώ. Μί. Alex. loco πλήθος, hab. λαγ . 35. Græc. Tis an axécrτá μ8; deinde fic: xsex δὲ Κυρία εἰ μὴ ἐδεδοίκειν quæ verba proferuntur in Hexap. cum afterifco ex Mf. Colb. Sic etiam habentur in ed. Lat. præmiffo eodem figno. Item ap. Aug. in Job, col. 656. f. leguntur ut fup. non verò ap. Ambr. & Chromat. Aquil. infra cit. Græc. addit: Cursexpur d'è ür eixo xará Tos. Ambr. 1. de Tob. c. 17. t. I. col. 611. b. fic: confcriptionem quam habui adversùs aliquem juramento conceptam lib. verò de Nab. c. 13. col. 581. e. fi cautionem quoque fi quam habui debitoris : Mfs. plur. ibid. tol lunt pofterius fi, quidam hab. debitori: idem Ambr. 1. *. 36. Gr. Επ ̓ ὤμοις ἂν περιθέμενος ςέφανον, ανεγίνωσ *. 37. Gr. Καὶ εἰ μὴ ῥῆξας αυτὴν ἀπέδωκα εθὲν, &c. ut fup. Alex. dér. Ambr. 1. de Tob. c. 17. col. 611.b. Et fi non fcindens eam reddidi, nihil accipiens à debitore: lib. verò de Nab. c. 13. col. 581. e. Sciffam, fine debiti recuperatione, reddidi fine mora s quid. Mfs. ferunt ibid. reddidiffe memoravi. Item 1. 1. offic. c. 32. col. 44. f. Est, inquit, illa benevolentiæ liberalitas, ut fi quod habes debitoris chirographum, fcindens reftituas, nihil à debitore con fecutus debiti. Chromat. Aquil. in Matth. col. 985, d. Et non difrupi: fi credidi, nihil accepi à creditore meo. Mf. etiam Alex. add. μ8, in fine. . 38. Similiter hab. Aug. in Job. Sic etiam in Græco, 39. Ita Aug. in Job, verbum è verbo. Chromat. *. 40. Sic habet Aug. in Job, exceptis his duobus, ur- |