L VULGATA NOVA. 4. Qui perdis animam tuam in furore tuo, nunquid propter te derelinquetur terra, & tranfferentur rupes de loco fuo? 5. Nonne lux impii exftinguetur, nec fplendebit flamma ignis ejus? 6. Lux obtenebrefcet in tabernaculo illius, & lucerna, quæ fuper eum eft, exftinguetur. 7. Arcabuntur greffus virtutis ejus, & præcipitabit eum confilium fuum. 8. Immifit enim in rete pedes fuos, & in maculis ejus ambulat. 9. Tenebitur planta illius laqueo, & exardefcet contra eum fitis. 10. Abfcondita eft in terra pedica ejus, & decipula illius fuper femitam. 11. Undique terrebunt eum formidines, & involvent pedes ejus. 12. Attenuetur fame robur ejus, & inedia invadat coftas illius. 13. Devoret pulchritudinem cutis ejus, confumat brachia illius primogenita mors. 14. Avellatur de tabernaculo fuo fiducia ejus, & calcet fuper eum, quafi rex, interitus. 15. Habitent in tabernaculo illius focii ejus, qui non eft; afpergatur in tabernaculo ejus fulphur. VERSIO ANTIQUA. 4. Abutitur te iracundia : quid enim? fi tu Ex Mf. Maj, Mowi mortuus fueris, fub cœlo non habitabitur, aut fubvertentur montes à fundamentis ? 5. Et lumen impiorum exftinguetur, nec fplendebit flamma eorum. 6. Lux ejus erit tenebræ in domo, & lucerna fuper eum exftinguetur. 7. Capiant infirmi fubftantiam ejus,& erret confilium ejus. 8. Immiffus eft enim pes ejus in laqueo, & in rete implicabitur. 9. Veniant fuper eum laquei: confortabit fuper eum fitientes. 10. Abfconditus eft fuper terram funiculus ejus, & captio ejus in femitis. 11. Per circuitum perdant eum dolores, & multi circa pedes ejus veniant 12. In anguftia famis: ruina enim ei ta eft magna. præpara 13. Comedantur rami pedum ejus, & devoret decora ejus matura mors. 14. Rumpatur de habitaculo ejus fanitas, & teneat eum neceffitas caufæ regalis. 15. Habitet in tabernaculo ejus in nocte ejus: afpergentur fpeciofa ejus fulphure. NOTE AD VERSIONEM ANTIQUAM. .4. Gr. initio habet xéxonlal Co, ufa eft te, pro abuti tur te ; fubinde fic, aixиlos й vœ'&'pavóv; inhabitabilis erit ea quæ fub cælo? pro fub cælo non habitabitur. Ms. Alex. doi unlos ésain, &c. ut fup. . 5. Comma prius fic habetur ap. Aug. in Job, pofterius deeft. In Gr. id unum variat, wool, procedet, vel ut in Mf. Alex. avabй7αι, afcendet, pro fplendebit ; folus Theod. hab. aut. Ap. Ambr. in Pf. 118. Scriptum eft, inquit, Lumen justi semper inexftinguibile eft ; lumen autem impiorum exftinguetur. . 6. Ita Aug. in Job, hoc excepto, fuerunt, pro erit. In Gr. neutrum exprimitur; poft paulò verò fic, i dè λύχνος, &c. ut fup. . 7. Ap. Aug. in Job, Accipiant infimi fubft. ejus, vel ut inf. bumiles. In Gr. Anpeúsarsav éxá×150, venentur minimi; item Cpára de, loco & erret. *. 8. Aug. in Job, leg. in laqueum, nec fequentia addit. In Gr. 'EuCélulas ...... Er Tayist, abfque feq. ; pro ult. verò implicabitur, fic, exxfeín, implicetur, Nobil. involvatur. Mr. Alex. habet, xlów, &c. ut fup. .9. Ita Græcè, nifi quòd additur As, poft veniant ; poft laquei etiam, fequuntur ifta: Kalvosi c↑ar duarlas, quæ afterifco notantur in Hexap. Orig. ut & fup. in edit. Lat. Apud Auguft. in Job, Confortavit fuper eum fitiens. . 10. Gr. hab. iv rñ yñ, in terra ; fubinde post 1. ejus, addit feqq. Cúmmtis au 18 é! Tpicor, Ald. & Compl. 7piCwv al. 7picus; quæ notantur ftellulâ in Hexapl. ficut in edit. Lat. Hieron. Ap. Aug. in Job: 5 captio ejus in femita. . 11. Ita Aug. in Job, col 642. b. unà cum Græco. . 12. Similiter hab. Aug. in Job, in anguftia famis. Græc. ev μ sero, in fame arda; deinde fic: π/wμα ds @olμasai Galoor, ruina autem parata eft ei infignis. . 13. Ita in Græco, nifi quòd pofteriora fic leguntur : καλέδεται δὲ αυτ8 τὰ ὡραῖα θάνατος, abfque voce matura ; quæ etiam in edit. Lat. afterifco notatur, ut & in Hexap. Orig. utpote ex Symm. ac Theod. defumpta. Auguft. in Job, prius tantùm comma refert: Comedantur rami pedum ejus. . 14. Sic habet Aug. in Job: nec differt Græc. nifi quòd ipfo initio habet expalsin de, paulòque poft, Koin é, & in fine airia basının, causâ regali; at in Mf. Alex. ɓacınıxy, Ms. 2 ailia Basiniz. . 15. Sic habet edit. Lat. Hieron. præmiffo afterifco uno; quam ob caufam, mihi latet, quandoquidem Hexapla Orig. ita ferunt : O 'Elpatos Kalαcxurosσel er Cauvais x Εβραίος• Καλασκηνώσει (κηναῖς ἐκ αυ78. deinde fic ex edit. LXX. Κα/ασκηνώσει ἐν τῇ σκηνῇ αὐτῇ sv vuxlì dv78, nullo præfixo asterisco. Mox ita ex Theodot. Κατασκηνώσει ἐν τῇ (κηνῇ αὐτῇ ἀνυπαρξία. Subinde eadem Hexapla fic habent, abfque ullo afterifco prævio: LXX. Καλασσαρήσονται τὰ εὐπρεπή αυλῇ θείῳ· deinde fic ex Theod. cum afterifco : Λικμηθήσεται ἐπὶ ὡραιότητι αυτό θεῖον. Demum ad . feq. ita Symm. и xαíти; LXX. bepiquòs du; quæ omnia optimè quadrant, fignificantq; in edit, Lat. Hieron. ineptè appofitum fuiffe afterifcum initio hujus verficuli. quafi verò verba ipfi fubjecta in folo Hebraico haberentur ut enim fuam lectionem habet Hebraïcus textus, ita fuam hab. edit. LXX. rurfufque fuam Theodot. & fic de aliis. Non prætermittenda tamen ea quæ non incautè obfervat D. nofter Bern. de Montfaucon, Hexapl. t. I. p. 424. not. 15. « Magnam, inquit, hîc perturbationem af- « fert Colb. codex, qui ad hunc locum notam hujufmodi « affert præmiffo afterifco, ex O. of A.; ubi exiftimo illud << A. mendose poni pro A.o,id eft, Awol, & tunc figni- « ficabit, Ex Theodot. reliqui verficuli. Quinam verò fint ce illi reliqui verficuli non difficile eft affequi, fcilicet ii « qui confequenter ponuntur, antequam commentaria va- «c riorum adjiciat ut facere folet: quod etiam indicat li- « brarius, cùm ad ultimum verficulum notulam habet cum «e afterifco, ut indicet afterifcos huc definere. Sunt autem illi ce verficuli tres numero, nempe: Κατασκηνώσει ἐν τῇ (κινῇ αὐτῇ ἐν νυκτὶ αυτό, Κατασπαράζονται τα ευρεση αυτά θείῳ. Ὑσικάτωθεν αἱ ρίζαι αυτό ξηρανθήσονται. « His verò tribus verficulis afterifcum unum præmittit ed. Lat. Hieron. [addam ego, contra morem confuetudinemque; nam palm ibi tot præponuntur afterifci, quot fubjiciuntur verficuli. ] Hinc autem videatur tres illos versi- « culos ex Theod. in edit. Tr O. inductos fuiffe de mo- « re, quia illa deficiebat. Attamen versûs primi versio alia «e Theodotionis affertur fupra ex Drufio & Niceta, nempe <<< Κατασκηνώσει ἐν τῇ σκηνῇ αὐτῇ ἀνυπαρξία. Hanc autem ver- « fionem nec Colb. nec alii codices habent: unde fufpi- « cio oritur illud ανυπαρξία, quod jacet pro έν νυκτὶ ἀνε, α tranflatum huc fuiffe ex verfione Aquila præcedentis ce verfûs (ubi rufus legitur ) ac Theodotionem verè trans- « tuliffe er vuxri du78; quamobrem hanc difficultatem non « tanti effe putamus. Sed altera major oritur ex ipfo Colb. « codice, qui poftquam notam illam, ix. oi A. po- « fuerat, ftatim fubjicit pro verfu feq. præmiffo afterifco, «c Θ. Δικμηθήσεται ἐπὶ ὡραιότητι αυτό θεῖον, ubi legitur in « ed. των O. hodierna, Κατασπαρήσονται τὰ εὐπρεση αυτό τ 9si unde fequatur verfionem, quæ in rois O. legitur, ce non defumptam fuiffe ex Theodot. fecus quàm in nota « codicis Colb. dicitur, quandoquidem ipfe Colb. & re- « liqui codd. aliam Theodotionis afferunt longè diverfam « ab ea, quam præferunt LXX. quæ tempore Hieronymi « eadem erat, ut videre eft in verfione Latina fup. Li- «e benter crederem hîc Theodotionis nomen fubftitutum «< fuiffe pro alterius Interpretis nomine, quod fanè non in- <e frequenter accidit: quia enim prima tantùm nominis lit- c«c rera præmittitur, facile eft ut in aliam litteram commu- « tetur. Veruntamen non rarò accidit ut ejufdem Inter- «< pretis diverfæ non modò lectiones, fed etiam interpre- « tationes ferantur, qua de re in prælimin. » Quin potiùs dicat vir eruditus mendum huc irrepfiffe cùm in cod. Colb. tum in edit. Lat. Hieron. ubi afterifcus malè repofitus fuiffe videtur; breviùs quidem dixiffet, fed fortaffe veriùs; « VERSIO ANTIQUA. 16. Subter radices ejus ficcabuntur, & defurfum irruet meffio ejus. 17. Memoria ejus pereat de terra, & non fit nomen ejus in facie platearum. 18. Et pellatur de lumine in tenebras; 19. Et non fit cognofcibilis in populo fuo, nec refalvetur fub coelo domus ejus; fed in populo ejus vivant alteri. * 20. Super eum gemuerunt infimi, & proceres tenuit miraculum. 21. Hæc funt domus impiorum, & hic eft locus ignorantium Deum. VULGATA NOVA. 16. Deorfum radices ejus ficcentur, furfum autem atteratur messis ejus. 17. Memoria illius pereat de terra, celebretur nomen ejus in plateis. & non Prov 2,22 18. Expellet eum de luce in tenebras, & de orbe transferet eum. 19. Non erit femen ejus neque progenies in populo fuo, nec ullæ reliquiæ in regionibus ejus. 20. In die ejus ftupebunt noviffimi, & primos invadet horror. 21. Hæc funt ergo tabernacula iniqui, & ifte locus ejus qui ignorat Deum. NOTE AD VERSIONEM ANTIQUAM. nec verò multum impedimentum inferre debet hæc notu- . 16. Similia Græcum habet: fic etiam ap. Auguft. in #. 17. In Gr. To μrnμócvrov, memoriale, pro memoria ; extremo ita : καὶ ὑπάρξει (Αl. υπάρχει) όνομα αυτῷ ἐπὶ πρόσωπον ( Al. πрcowww) Ewlépe erit nomen ei fuper faciem extra ; quæ apud Orig. in Hexap. proferuntur ex Theodot. præmiffo afterifco. Quæ verò funt in ed. Lat. Hieron. & non fit nomen ejus in facie platearum, leguntur in iifdem Hexap. ex Symmacho, hoc modo: E.xsa (Al. esl') ovoμ du 18 sal πpóswwer dropas. Ap. Aug. in Job, ita: 5 non fit nomen ejus in facie platearum ; ubi erat, Tollatur de memoria populi. CAPUT VERSIO ANTIQUA. Ex M. Maj. Mon. 1. Refpondens autem Job, dixit: Edit, erant. . 18. Græcè, dæάoser duîòr Ex, &c. expellat eum de,. &c. ut fupra. In edit. Comp. poft tenebras adduntur ifta: Καὶ ἀπὸ τῆς οἰκομένης μετώκισαν αυτόν· quæ Vulgatæ refpon dent. . 19. Similiter habet Aug. in Job, col. 642. d. Græc. Οὐκ ἔςαι ἐπίγνωςος ἐν λαῷ αὐτῷ, ἐδὲ (εσωσμένος ἐν τῇ ὑπ ἐρανὸν ὁ οἶκος αυ7ῇ· ἀλλ ̓ ἐν τοῖς αυτό ζήσονται ἕτεροι· Nobile Non erit cognominatus in populo fuo, neque domus ejus falvata in ea qua fub cælo ; fed in rebus ejus vivent alii. . 20. In edit. noftra Lat. non legitur gemuerunt, fed genuerunt, aperto mendo, quod correximus: Græcè conftanter, séražavalo; mox ita, πpáros Né, primos autem, loco & proceres; cæt. ut fup. V. 21. Ita Græcè, nifi excipias feqq. Tür μn sidóτwr Tor Kueor, eorum qui non noverunt Dominum, loco ignorantium Deum; item fup. ddixar, iniquorum, loco impiorum. 2. Quoufque fatigatis animam meam, & deftruitis me verbis? fcitote tantùm, quia Dominus fecit mihi fic. 3. Detrahitis me, & non erubefcitis incumbere mihi. 4. Sed efto, verè ego erravi, & apud me habitat error, ut loquerer verbum quod non oportebat; & fermones mei* errant, & non funt in tempore. 5. Cur autem vos in me exaltamini, & exprobratis mihi opprobrium? 6. Scitote ergo quia Dominus eft, qui me turbavit, & vallum fuum circa me circumdedit. 7. Ecce rideor opprobrio, & non loquar: clamabo, & nufquam eft judicium. NOTE AD VERSIONEM V. 1. Gr. pro more, "Yoxabar de..... λyer Aug. fimpliciter, Verba Job. Vid. Ambr. 1. 3. de interpell. Job, c. 2. t. 1. 654. b. . 2. Ita in Græco, præter feqq. yxo@or Torúcele, molef *. 3. Gr. Καλαλαλεῖτέ με, ἐκ αιχυνόμενοί με, ἐπίκει πέ V. 4. Vix meliùs è Græco, nifi quòd pro verè, exftat ANTIQUAM. terpell. Job, c. 2. t. 1. 654. e. Job loquentem inducit: Efto, inquit, ego erraverim, & apud me devius ille inhabitet, qui mentibus hominum offundit errores, ut loquar fermones quos non oportet, ficut vos dicitis, & errent verba mea, nec opportunè fermo meus promatur. #. 5. Gr. Εα δὲ, ὅτι ἐπ' ἐμοὶ μεγαλύνεπε, ἐνάλλεπε δέ po dveler Sine autem, quia fuper me magnificamini, 5 infultatis mihi opprobrio. Ambr. 1. 3. de interpell. Job, c. 2. t. 1. 654. e. Cur vos in me infilitis, 5 conviciamini ? .6. Gr. Vat. delet me, ante turbavit ; fed in Ms. Alex. Tapas us; extremò pro circa me circumdedit, ita iw Éμs wos, fuper me exaltavit. Auguft. in Job, ut fup. Et vallum fuum circa me circumdedit. Ambr. 1. 3. de interpell. Job, ubi fup. fic pergit: Non confiderantes, quia à Domino mihi venit ifta tentatio, qui me vallo quodam perturbationum arbitratus eft fepiendum: deinde fic: Exerceor adverfis, circumvallatus undique laboribus & periculis; & infultatis adbuc volentes opprimere, quem deberetis juvare. . 7. Sic eft in Græco, præter hoc, yea, rideo, abfque feq. & Mf. tamen Alex. ibi add. xal; at nufquam legitur eft, ante judicium. Apud Aug, in Job, col. 642. c. 20. Pelli meæ, confumptis carnibus, adhæfit os meum, & derelicta funt tantummodo labia circa dentes meos. 21. Miseremini mei, miferemini mei, faltem vos amici mei, quia manus Domini tetigit me. 21. Miferemini mihi, miseremini mei, ô amici: manus enim Domini eft, quæ me tetigit. NOTE AD VERSIONEM ANTIQUAM. fic: Ecce video opprobria, & non loquor. In Mf. Alex. xar Oveld. Similiter apud Ambr. 1. de exhort. vifg. c. 13. t. 2. p. 300. f. Ecce rideo opprobria, & non loquor: clamabo, & nufquam judicium: at 1. 3. de interpell. Job, c. 2. t. I. P. 654. e. ita: Ecce video in opprobriis, & non loquar : & inf. cap. 3.655.e. clamabo, & nondum judicium : sup. ve rò 654. f. poft hoc, non loquar, alludens addit: Nil refpondebo conviciis veftris ; non enim vos eftis qui judicatis: fed qui judicat me, Dominus eft ; 5 ipfius tamen judicii tempus nondum advenit. . 8. Similiter hab. Aug. in Job, in vultu meo tenebras pofuit. Græc. sal mрóowwór μ8, &c. antecedunt etiam ista ibid. Kúxaw mewnodóμnμai, ǹg & μù dalŵ• i. e. In circuitu circumadificatus fum, & non tranfibo: quæ ap. Orig. in Hexap. diftinguuntur afterifco. Editionis Lat. verba fimilia, Circumfeptus fum, nec evado, veru quidem confixa crant in Mf. Maj. Mon. fed ineptè, ut notavit Martianæus. .9. Gr. Tur dè doğar ȧa que été voer, apeine de, &c. ut in Lat. Ap. Aug. in Job, pofterius tantùm comma, &abftulit, &c. legitur ut fup. . 10. Ipfo initio deeft in Gr. Vat. In Mf. tamen Alex. ac ed. Compl. est Mécass dé fubinde pro abiit, ita, xómur, abii, addito A, verbo feq. excidit. Similiter ap. Auguft. in Job, & difrupit me undique, & abii. Erratum fortaffe librarii eft fup. abiit. ✯. 11. Gr. Deivis de μor opsy expúcalo, &c. Graviter autem mihi irà ufus eft &c. ut fup. Mf. Alex. del. A. Apud Auguft. in Job, deeft prior sixos, pofterior verò ut fupra in textu. de af expeíur, &c. ut in Lat. fup. fi unum excipias magis ↳ V. 14. Ita Græcè, uno excepto, pos@narlo μs, pro meum idóvles. . 15. Priora verba & pofteriora fic habentur Græcè. In edit. verò Lat. Hieron. hæc adduntur media cum af→ terifco, quafi alienum reputaverunt me; quæ in Græco non reperiuntur. Apud Auguft. in Job, priora tantùm : Vicing domûs, 5 ancilla mea. *. 16. Ita Aug. in Job. In Gr. xvce, obedivit, pro . 17. Ed. Rom. LXX. poft vocem filios, fubdit dy- π. 18. Gr. Οἱ δὲ εἰς τὸν αἰῶνα με απεποιήσαντο, Illi au- ✯. 19. Ita Græcè, nifi hoc excipias, oi i♪órles, qui videbant, pro qui noverant. Ap. Aug. in Job, ut fup. & quos dilexeram, confurrexerunt in me. . 20. Ita Auguft. in Job. Sic etiam Græcè, fi ultimum excipias verbum exela, loco funt, Nobil. hærent; additur etiam fup. 8, poft cute, fed tollitur inf. poft dentibus. *. 12. Gr. Ομοθυμαδὸν δὲ ἦλθον τὰ πειρατήρια αυλῇ ἐπ' ul. Hoc autem, Tà Tupalveia, poffet etiam verti, agmina piratarum. Tum fequitur in edit. Rom. ficut ap. Orig. in Hexap. ex ed. LXX. Tais ódois μu éxúnawoar synábeloi, viis meis in circuitu infederunt infidiatores. In edit. verò Lat. Hieron. hæc fententia deeft; fed ejus loco adduntur iftæ duæ, præmiffis totidem afterifcis : 5 fecerunt..... 5 circumdederunt, &c. quas D. nofter Bern. de Montfaucon Hexap. t. 1. p. 426. in editionem LXX. Hexaplarem invectas fuiffe ait ex Theodot. vel Aquilâ, vel ex utroque fimul. Apud Ambr. in Pf. 37. t. 1. p. 834. f. fimpliciters cæt. ut in Lat. Ap. Ambr. 1. 3. offic. t. 2. col. 139. f. habetur: Simul mihi venerunt tentationes graviffima, circumdederunt me infidiantes ; quæ favent editioni Rom. LXX. Apud Aug. in Job, hæc pauca, & circumdederunt tabernaculum meum. . 21. Similiter hab. Aug. in Job, præter vocem mei, fic: Miferemini mei, amici, miferemini : & in Pf. 36. t. I. Ex Mf. Maj. Mon. VERSIO ANTIQUA. 22. Quare me perfequimini ficut & Dominus ; de carnibus meis non fatiamini? 23. Quis mihi tribuat ut fcribantur fermones mei, & ponantur in libro in perpetuum 24. In ftylo ferreo, & plumbo; aut in teftimoniis in petris fculpantur? 25. Scio enim quia æternus eft, qui me refoluturus eft: fuper terram 26. Refurget cutis mea, quæ hæc patitur : à Domino enim mihi hæc contigerunt, 27. Quorum ego mihi confcius fum; quæ ocu- 28. Quòd & fi dixeritis : Quid dicemus contra VULGATA NOVA. 22. Quare perfequimini me ficut Deus, & carnibus meis faturamini? 23. Quis mihi tribuat ut fcribantur fermones mei? quis mihi det ut exarentur in libro 24. Stylo ferreo, & plumbi lamina, vel celte fculpantur in filice? 25. Scio enim quòd Redemptor meus vivit, & in noviffimo die de terra furre&turus fum: 26. Et rurfum circumdabor pelle mea, & in carne mea videbo Deum meum. 27. Quem vifurus fum ego ipfe, & oculi mei confpecturi funt, & non alius : repofita eft hæc fpes mea in finu meo. 28. Quare ergo nunc dicitis: Perfequamur eum, & radicem verbi inveniamus contra eum? 29. Fugite ergo à facie gladii, quoniam ultor iniquitatum gladius eft : & fcitote effe judi cium. NOTE AD VERSIONEM ✯. 22. Ad verbum è Gr. addito uno &, poft Dominus: pro fatiamini verò eft eμwiwrade, i. e. implemini, quod idem fonat. Ap. Aug. in Job, omnia ut in Lat. fup. #. 23. Græc. hab. yàp ár, enim utique, loco mihi ; exinde verbo ponantur, addit dvlá, ipfa; extremò Tòr aidôra faculum, loco perpetuum. . 24. Similiter hab. Aug. in Job, præter unum in teftimonium, pro in teftimoniis. His autem, in ftilo ferreo, & leq. in teftimoniis, præponitur afterifcus in edit. Lat. Hexapla etiam Orig. id ferunt cum afterifco, ir ypapel Cidupão, ἐν γραφείω (ιδηρῷ, paulòque poft fub eodem figno, siç papler; tum addunt ex LXX. É TÉTex's exupurar que ultima leguntur etiam in ed. Rom. fed abfque hoc anteced. folo, eis μapTelor; nam fup. id admifum eft, &r reapelw Cidupã. . 25. Ita Auguft. in Job, excepto ult. fuper terram, quod reticet. Ita quoque in Græco, ubi id, i ys, ficut in ed. Lat. Hieron. videtur pertinere ad verfum feq. Ap. Ambr. verò 1. 1. de interpel. Job, c. 5. t. I. p. 631. e. fic: Novi enim quia aternus & potens eft, qui foluturus eft me in terra. ANTIQUAM. pellem meam, qua portavit hæc: at in Pf. 118. t. I. col. 1092. f. Refufcitabit corium meum : & l. de fide Refur. t. 2. col. 1152. a. Sufcitabit corpus meum hoc, quod multa mala paβum eft. In Mr. Alex. Αναςήσει διέ με τὸ σῶμα τὸ avar, &c. Vide August. 1. 22. de civit. Dei, c. 29. t. 7. 698. c. . 27. Similiter ap. Aug. in Job, ficut etiam in Græco. . 28. Sic ap. Auguft. in Job, col. 643. d. nifi id excipias, quod fi, pro quod & fi. Gr. ei è, &c. ut fup. . 29. Græc. initio hab. Exalule dù è vμeîs àwò samanúμμalos, Cavete utique & vos à tegmine; deinde fic, tuμds yap, &c. ut fup. extremò autem pro cognofcetis, &c. ita : γνώσονται πῶ ἐςιν αυτῶν ἡ ὕλη, cognofcent ubi eft eorum materia; quæ omnia fic ap. Orig. leguntur in Hexap. ex verf. LXX. In ed. noftra Lat. id, à gladio, fignatur afte rifco " ficut iftud in fine, quia eft judicium: hæc etiam duo ex aliis Interpretibus, non ex edit. LXX. defumpta funt. Ita nempe ferunt Hexapla Orig. Z. suxatie vŒÉP aulær tür maxarear deinde très rap, &c. ut fup. ex LXX. rurfus ita : Α. Θ. ὅπως γνῶτε ὅτι ἐςὶ κρίσις, pofito afterifco poft Te; fequitur illico ex LXX. TE WŰcorlar, &c. ut fup. Auguft. in Job, hæc fola memorat, Ira enim fuper iniquos veniet. CAPUT X X. VERSIO ANTIQUA. Ex M. Maj. Mon. 1. REfpondens autem Sophar Minæus, ait : 2. Non fic fperabam contradicturum te hæc; nec enim intelligis magis quàm ego. 3. Eruditionem confufionis mea audiam, & Spiritus Sapientia refpondebit mihi? 4. Nunquid hac nofti à faculis, ex quo pofitus eft homo Super terram? 5. Jocunditas impiorum ruina magna eft, & gaudium iniquorum perditio eft. 6. Si afcenderint in coelum munera ejus, & victima ejus nubes tetigerit ; 7. Cùm putaverit fe jam ftabilem effe, in fine peribit: & qui noverunt eum, dicent: Ubi eft? NOTE AD VERSIONEM . 1. Prætermissa ifta in Mf. Turon. fuppleviffe fe teftatur Martianæus ex verf. LXX. Apud Aug. in Job, ita: Verba Sophar Minai. *. 2. Gr. Οὐχ ὕτως ὑπελάμβανον ἀντερεῖν (ε ταῦτα· κ ἐχὶ συνίελε μᾶλλον ἢ κι ἐγώ. Non fic putabam contradicere te bis; non intelligitis magis quàm ego. Ap. Aug. in Job, non enim intelligitis magis quàm ego. Mf. Alex. cum Compl. ἢ ἐγώ. . 3. 4. Hæc omnia tribus afterifcis diftinguuntur in edit. Lat. Ita quoque Græcè proferuntur in Hexap. Orig. cum afterifcis, non ex LXX. fed ex Theod. unde procul dubio invecta funt in edit. Rom. LXX. Hexapla tamen deinceps fic hab. E. áæ' aiûros ; 0. áπò T Ti, ut fup. ANTIQUAM. apud Theod. Hieron. à fæculis. Auguft. in Job, hæc fola memorat: Eruditionem confufionis mer audiam ; ut & ifta : Nunquid hæc nofi à faculis? . 5. Græcè, supposúrn dé, loco jocunditas; reliqua ut in Lat. fup. nifi id excipiatur, aforor, infignis, pro magna eft; ftatimque xapμonì è, abfque eft in fine. Ambr. 1. 3. de interpel. Job, c. I. t. 1. 653. e. ait, Latitiam autem impiorum effe graviorem ruinam, ideoque etiam fan&tum Job à profperis in adverfa mutatum, &c. . 6. Vix meliùs è Græco. *.7. Gr."Olar ( yàp Alex. del. yàp ) Noxn du xa7854ρίχθαι, τότε εἰς τέλος ἀπολεῖται, &c. ut fup. Ambr. l. 3. de interpel. Job, 653. c. ait, Etiamfi in rebus profperis fit, 9. Eccl. 5. VULGATA NOVA. 8. Velut fomnium avolans non invenietur, tranfiet ficut vifio nocturna. 9. Oculus, qui eum viderat, non videbit, neque ultra intuebitur eum locus fuus.. 10. Filii ejus atterentur egeftate, & manus illius reddent ei dolorem fuum. 11. Offa ejus implebuntur vitiis adolefcentiæ ejus, & cum eo in pulvere dormient. 12. Cùm enim dulce fuerit in ore ejus malum, abfcondet illud fub lingua fua. 13. Parcet illi, & non derelinquet illud, & celabit in gutture fuo. 14. Panis ejus in utero illius vertetur in fel afpidum intrinfecus. 15. Divitias, quas devoravit, evomet, & de ventre illius extrahet eas Deus. 15. Caput afpidum fuget, & occidet eum lingua viperæ. 17. (Non videat rivulos fluminis, torrentes mellis, & butyri.) 18. Luet quæ fecit omnia, nec tamen confumetur: juxta multitudinem adinventionum fua rum, fic & fuftinebit.. 24. Fugiet arma ferrea, & irruet in arcum reum. 25. Eductus, & egrediens de vagina fua, & perpetuari ei fecunda non poffe. VERSIO ANTIQUA. 8. Tanquam fomnus avolans nufquam com- Ex Ms. Maj. Monà paret, & volavit velut phantasma nocturnum. * Mf.vel edit, so¬ 9. Oculus videbit, & non adjiciet ; & ultra non cernet nus. eum locus ejus. 10. Filios ejus difperdat impius, & manus ejus fuccendantur doloribus. 11. Offa ejus repleta funt in juventute ejus, & cum illo in cinere dormient. 12. Si dulcis fuerit in ore ejus malitia, abfcondet eam fub lingua fua. 13. Parcet ei, & non relinquet eam, & tenebit eam in medio gutture fuo, 14. Et non poterit fubvenire sibi : fel aspidis in ventre ejus. 15. Divitiæ iniquè congregatæ evomentur : de domo ejus protrahet eum angelus. 16. Et furorem draconum mulcebit : interficiat illum lingua colubri. 17. Et non videat mul&turam pecorum, neque pabula, mellis, & butyri. 18. In vanum & fruftra laboravit : divitias, de quibus non eft guftaturus; quæ egerentur, ut durum quid, quod mandi non poteft, nec glutiri. 19. Multorum enim validorum domos confregit, & habitacula diruit, nec inftauravit. 20. Non eft falus fubftantiæ ejus : in defiderio fuo non falvabitur. 21. Non erunt reliquia de cibis ejus; ideo non florebunt bona ejus. 22. Cùm putaverit fe repletum effe, coarctabitur, & omnis neceffitas fuper eum veniet. 23. Si quomodo impleat ventrem fuum, & emittet fuper eum furorem iracundiæ: pluet fuper eum dolorem, 1 24. Et non liberabitur de manu gladii : vulneret eum fagitta ærea. 25. Pertranfeat corpus ejus jaculum; fulgura in NOTE AD VERSIONEM ANTIQUAM. 7. 8. In Mf. vel edit. fonus, non fomnus, quam vocem repofuimus è Græco ubi conftanter erú @vov, fomnium; item infra ¿ μù evpetî, non invenietur, pro nufquam comparet; extremòque paua, &c. at in Mf. Alex. parlaqua, ut fup. Apud Ambr. 1. 3. de interpel. Job, 653. e. legitur, hominem tanquam fomnium citò evanefcere, ut non inveniatur locus ejus. او .9. Edit. Lat. Hieron. hæc profert cum duobus afte- . 11. 12. Hi duo verfus triplici notantur afterifco in . 14. Ita Græcè ad verbum, ficut apud Aug. in Job: fed in Hexap. Orig. pofterior sixes notatur afterifco, præmiffis etiam his, O. . ut indicetur feqq. xoxù dowídos ¿v yaspl, ex Theodot. effe defumpta : at in ed. Lat. Hieron. nulla ibi fulget ftellula. . 15. Similiter habet Aug. in Job. Græcè vix unum variat, nempe xxúsei, extrahet, loco protrahet. Apud Ambr. 1. 3. de interpel. Job, c. 1. p. 653. e. Divitia injuftè congregata evomentur. Similiter ap. Hieron. in cap. 12. Ofe. t. 3.col.1320. f. hoc excepto, iniquè, pro injufte. . 16. Gr. tradote, fugat, pro mulcebit, addito é, autem, verbo interficiat; al. your dowit wr μulúce. Ap. Aug. in Job, Et furore draconum fulgebit, quam lectionem fub inde exponit; Mfs. tamen quidam ferunt ibid. furorem » . 17. Ad verbum è Gr. delerâ primâ conjunct. . Ap. . 18. Ita Græcè, præter hoc, qua egerentur, quod abeft. Ap. Aug. in Job, col. 644. a. que egerunt; reliqua ut in textu. Quod verò hic Interpres Lat. vertit, durum quid, Græcè eft spipros, i. e. nervofa boum caro, & polárn Cpalos, ex Orig. & Suida. . 19. Concinit Gr. loco tamen validorum, hab. Auvalv potentum; paulòque poft, díxilar de üpwass, babitaculum autem diripuit ; & pro inftauravit, "snoe, ftatuit ; Symm. avoxodoμncer. *. 20. Gr. Οὐκ ἔσιν αυτ8 ζω' ηρία τοῖς ὑπάρχει, Non eft ejus falus facultatibus; reliqua ut in Lat. fup. quæ tamen afterifco notantur in Mf. Maj. Mon. fed malè ; nam in Hexap. Orig. ita legitur: Symm. Xara stúμsi & Maswod. LXX. ir cituμía auto & Cabreria, nullâ præmifsâ ftellula. Similiter ap. Aug. in Job, in defiderio fuo non falvabitur. .21. In edit. Lat. Hieron. præponitur afterifcus his verbis, Non erunt reliquia de cibis ejus; quæ etiam leguntur ap. Aug. in Job. In Hexapl. Orig. fimiliter habetur cum afterifco, Οὐκ ἔσιν ὑπόλειμμα τοῖς βρώμασιν αυ• re liqua ut in Lat. fup. གས π. 22. Græc. "Οταν δὲ διοχῇ ἤδη πεπληρώσαι, θλιβήσε 기 #. 24. Græcè Cab, falvetur, pro liberabitur ; exinde Ciupe, ferri, loco gladii, & Toor, arcus, pro fagitta. Ap. Auguftin. in Job, poftrema tantùm, vulneret eum fagitta area, ut fup. #. 25. Similiter habet Auguft. in Job, ufque ad ver |