Abbildungen der Seite
PDF
EPUB
[blocks in formation]

Inf. 3.

34.

Ifa. 22.

22.

3.7.

Арос.

4. Qui deridetur ab amico fuo ficut ego, invocabit Deum, & exaudiet eum : deridetur enim jufti fimplicitas,

5. Lampas contempta apud cogitationes divitum, parata ad tempus ftatutum.

[blocks in formation]

7. Nimirum interroga jumenta, & docebunt te: & volatilia coli, & indicabunt tibi.

8. Loquere terræ, & refpondebit tibi: & nartabunt piices maris,

9. Quis ignorat quòd omnia hæc manus Domini fecerit ?

10. In cujus manu anima omnis viventis, & fpiritus univerfæ carnis hominis.

11. Nonne auris verba dijudicat, & fauces comedentis, faporem ?

12. In antiquis eft fapientia, & in multo tempore prudentia.

13. Apud ipfum eft fapientia & fortitudo, ipfe habet confilium & intelligentiam.

14. Si deftruxerit, nemo eft qui ædificet: fi incluferit hominem, nullus eft qui aperiat.

15. Si continuerit aquas, omnia ficcabuntur: & fi emiferit eas, fubvertent terram.

16. Apud ipfum eft fortitudo & fapientia : ipfe novit & decipientem, & eum qui decipitur. 17. Adducit confiliarios in ftultum finem, & judices in ftuporem.

18. Balteum regum diffolvit, & præcingit fu

2. Ergo vos eftis foli homines? an vobifcum morietur fapientia?

3. Et mihi quoque eft cor, ficut & vobis.

4. Sed juftus vir, & fine crimine, venit ad rifum:

5. In tempus enim certum præparatus erat, ut fuccumberet alius; & domus ejus, ut devaftaretur ab iniquis. Imo verò nullus confidat, cùm fit nequam, le impunitum futurum,

6. Quòd in iracundiam provocat Deum ; tan quam inquifitio in eo non fit futura.

7. Sed tamen interroga quadrupedia, si tibi refponderint: aut volatilia coeli, fi renuntiaverint tibi.

8. Et narra terræ, fi loquetur ad te, & referent tibi pifces maris.

9. Quis nefcit in his omnibus, quia manus Domini fecit bac?

10. Si non in manus ejus eft anima omnium viventium, & fpiritus omnis carnis hominis?

11. Auris enim fermones dijudicat, fauces au tem guftant efcas fibi.

12. In multo tempore fapientia eft, & in lon ga vita eft fcientia.

13. Apud eum eft fapientia & virtus, ipfius eft confilium & intellectus.

14. Si deftruxerit, quis ædificat? fi cluferit cir cum hominem, quis aperit?

15. Siprohibuerit aquam, ficcabit terram : quòd fi emiferit, prodiet evertens terram.

16. Apud ipfum imperium & fortitudo, & difciplina, & intelligentia.

17. Qui ducit confiliarios captivos, judices autem terræ in pavorem mittit.

18. Qui collocat reges fuper fedes, & circumde

NOTE AD VERSIONEM ANTIQUAM. *.*. Græce conftanter, Ὑπολαβὼν δὲ Ἰώβ, λέγει. Ap. Aug. de more, Verba Job.

V. 2. Vix mel. è Græco, à quo tamen abest foli. In Ms. Alex. Μὴ ὑμεῖς ἐςε άνθρωποι μόνοι

. 3. Gr. Kaμol μir xapdía xal' úμas sw, Et mihi quidem cor juxta vos eft.

. 4. Similiter ap. Aug. in Job, præter hoc ult. venit in derifum. Gr. éverrútu sis xλsúaqua, natus eft ad derifum; cæt. ut fup.

. 5. Ita Auguft. ad verbum, ab his, & domus ejus, nam priora filer. Græcè nulla defunt, nifi quòd pro certum, exftat Taxtòr, flatutum, quod idem fonat; item inf. weceiv úñò äṣwv, pro ut fuccumb. alius; legendum fup. aliis; mox ita, dx8s re num. plurali, & fub finem alas, infontem, loco impunitum.

ام

*. 6. Gr. Ὅσοι παροργίζεσι τὸν Κύριον, ὡς ἐχὶ κ ἔτασις avtav sai, Quicunque irritant Dominum, addit Aug. in Job, tanquam inquifitio in eos non fit futura.

. 7. Ap. Aug. in Job, Sed tamen interroga quadrup. fi tibi refpondeant; Gr. ww; ftatimque relevad, Ms. Alex. Té, Compl. end; cæt. ad verbum quadrant.

2

.8. Gr. Vat. 'Exdinoa (Mf. Alex. cum Compl. add. δὲ γῇ, ἐάν (οι φράση: deinde – εξηγήσονταί σοι οι ιχθύες Ts Jardarus quæ pofteriora in Hexap. Orig. adduntur ex Theod. cum afterifco prævio. Similiter etiam notantur in ed. Lat.

*.9. Gr. Vat. Τις ἐν ἐκ ἔγνω ἐν πᾶσι τέτοις, ὅτι, &c. ut fup. Hæc tota rurfum defumpta fuiffe ex Theod. fignificant Hexapla; ftellulâ quoque præfixâ fulgent in ed. Lat. . 10. Similiter hab. Aug. in Job, excepto fing. manu, pro plurali manus, Gr. xsipi, abfque feq. eft. In ed. Lat. Voci penult. carnis, præponitur afterifcus ; deeft quoque

vox ifta in Græco ; & in Hexapl. additur ex Aquila, præ-
miffo eodem figno.

. 11. Vox ultima fibi ftellâ fulget in edit. Lat. abest
etiam à textu Gr. Ap. Aug. in Job, id unum exftat : Auriș
enim fermones dijudicat, ut in Lat. fup.

. 12. Sic etiam Græcè, detracto utroque eft; item loco in longa, fic, & dè wome, in multa autem; fed in Mf. Alex. av de panpa. Ap. Aug. hoc tantùm legitur: In multo tempore fapientia eft, ut fup.

V. 13. Ita rurfum Græcè, abfque utroque eft; habetur etiam dur, ipfi, loco ipfius.

. 14. In ed. Lat. ponitur afterifcus ante hoc, circum hominem; fed malè, niti me fallo; nam Græcè nunc legitur ar avea, & in Hexapl. Orig. id pariter exftat ex verfione LXX. nullâ præmiffà ftellulâ; in Mf. Alex. κατ ̓ ἀνθρώπι· ap. Aquil, επ' ανδρα. Item fupra Græce, ίς oíxod oμńce; ficut infra, Tis droits; in fut. Rectè Aug. in Job, col. 637. b. Si deftruxerit, quis ædificabit?

. 15. Similiter in Græco, exceptis his ult. av NÈ ÉπTOφῇ, απώλεσεν αυτὴν καταςρέψας· β autem emiferit, perdie dit evertens eam. Ap. Aug. in Job: Si prohibuerit aquam, ficcabit eam : quòd fi & emiferit, perdet evertens terram : vox autem prodiet, quæ legitur fup. pro perdet, fortè mendum eft imperiti librarii, vel chalcographi.

#. 16. Græcè, xpáros, potentia, loco imperium, & infra dur isμn, ipfi fcientia, loco & difciplina.

. 17. Aug. in Job, Qui ducit confultores captivos, judices autem terræ in pavorem mifit. Græcè, Alayer BYXEDTas (Ag. Cuubtaus, Symm. Bexeulixès ) aixμarútus, xerτὰς δὲ γῆς ἐξέςησε.

V. 18. Editio Lat. poft vocem fedes, addit cum afterifco, & circumdedit, &c. Eadem refert Auguft. in Job, cum antecedentibus, præter unum lumbos, pro renes, Ita

Ex Mf. Maj. Mon

1

VERSIO ANTIQUA.

Ex Mf. Maj. Møn, dit balteo renes eorum.

19. Qui emittit facerdotes captivos, & potentes terræ evertit.

20. Qui permutat labia fidelium, & intelligentiam fenum cognovit :

21. Effundens ignobilitatem fuper principes, & humiles fanans.

22. Qui revelat profunda de tenebris, & perduxit in lucem umbram mortis:

23. Decipiens gentes, & perdens eas ; fternens gentes, & in via deducens eas:

24. Reconcilians corda principum populi terræ ; feduxit autem illos in via quam non noverant. 25. Tractabit tenebras, & non lucem; & errabunt ficut ebrius.

VULGATA NOVA.

ne renes eorum.

19. Ducit facerdotes inglorios, & optimates fupplantat :

20. Commutans labium veracium, & doctrinam fenum auferens.

21. Effundit defpectionem fuper principes, eos, qui oppreffi fuerant, relevans.

22. Qui revelat profunda de tenebris, & producit in lucem umbram mortis.

23. Qui multiplicat gentes & perdit eas, & fubverfas in integrum reftituit.

24. Qui immutat cor principum populi terræ, & decipit eos ut fruftra incedant per invium: 25. Palpabunt quafi in tenebris, & non in luce, & errare eos faciet quafi ebrios.

NOTE AD VERSIONEM ANTIQUA M. quoque in Græco Vat. ad verbum : fed in Hexapl. Orig. inta, και περιέδησε ζώνῃ ὀσφύας αυτῶν, notantur afterifco ur fup.

[ocr errors]

. 19. Similiter in Gr. nifi quòd legitur Auvásas dè, loco & potentes. Ap. Aug. hoc tantum habetur : Qui emittit facerdotes captivos.

. 20. Itidem ap. Aug. in Job; nec aliter Græcè, præter hoc, Cover Ne, intelligentiam autem.

. 21. Ita Græcè, præter feqq. ariular, ignominiam, loco ignobilitatem, extremòque TaTenès dè idcalo, humiles autem fanavit.

. 22. Itidem Græcè: fic etiam apud Aug. in Job, uno excepto produxit, loco perduxit, Gr. Enyaye d'é, editt. Aug. eduxit.

.23. Eadem quoque leguntur ap. Aug. in Job, præter hoc, in viam ducens, loco in via deducens ; Gr. xalo

Suy: hic autem verfus totus notatur ftellulâ in edit. Lat.
& verò in Hexapl. ita legitur Græcè ex Theod. præfixo eo-
dem figno, unde procul dubio translatus eft in ed. LXX.
ubi nunc legitur eo modo quo fupra.

. 24. Similiter in Græco, præter verbum sάue
errare fecit, pro feduxit; item inf. legitur, qua, pro
quam: vox autem populi, addita fup. ad hanc, principum,
rectè omittitur ibid. cùm ipfa notetur ftellulâ in ed. Lat.
Rufin. quoque in Symb. p. 181. c. hæc tantùm legit: Do-
minus reconciliat corda principum terræ: Auguft. verò in
Job, Reconcilians corda principum populi terræ,
&c. quæ
fup. nifi hoc excipias, eos in viam, loco illos in via.

. 25. Ipfo initio Gr. habet unap ́oa.car, palpent, pro
traclabit ; ut & inf. anarubsínoar, errent, pro errabunt, abs-
que præced. ; cæt. ut in Lat. fup. Ap. Aug. in Job,
637. f. ita : Quo errore tenebrati funt tanquam ebrius.

CAPUT XIII.

[blocks in formation]

2. Et novi quæ & vos noftis : & quidem ego non fum vobis infipientior.

3. Imo verò & ego ad Dominum loquar, & arguam in confpectu ejus, fi voluerit.

4. Vos autem eftis medici iniqui, & curatores malorum omnes vos.

5. Utinam contingat vobis obmutefcere, & reputabitur vobis in fapientiam.

6. Audite ergo objurgationem oris mei, judicio autem labiorum meorum intendite.

7. Nonne ante confpectum Domini loquimini, & ante confpectum ejus profertis dolum? 8. An fubtrahitis vos ipfos judices fieri?

9. Optimum erit, fi difcufferit vos: fi enim omnia facientes adjiciemini ei,

10. Hic nihilominus quia arguet vos. Quòd fi & occultè perfonas mirati fueritis,

I.

E

VULGATA NOVA.

Cce omnia hæc vidit oculus meus, & audivit auris mea, & intellexi fingula. 2. Secundùm fcientiam veftram & ego novi: nec inferior veftri fum.

3. Sed tamen ad Omnipotentem loquar, & difputare cum Deo cupio:

Priùs vos oftendens fabricatores mendacii, & cultores perverforum dogmatum.

5. Atque utinam taceretis, ut putaremini effe fapientes.

6. Audite ergo correptionem meam, & judicium labiorum meorum attendite.

7. Nunquid Deus indiget veftro mendacio, us pro illo loquamini dolos?

8. Nunquid faciem ejus accipitis, & pro Deo judicare nitimini ?

9. Aut placebit ei quem celare nihil poteft? aut decipietur ut homo, veftris fraudulentiis?

10. Ipfe vos arguet, quoniam in abfcondito faciem ejus accipitis.

11. Nonne cenfura ejus terrebit vos, & timor NOTE AD VERSIONEM #. 1. Sic eft in Græco ad verbum, detracta voce om

mia.

*. 2. Gr. osa, pro qua, & loco infipientior, ita, d'oursTáTEO95, i. e. minùs intelligens. In edit. Lat. habetur, quidem ego non fum, fed hoc, quidem ego, fignatur afterifco; nunc etiam Græcè non legitur.

. 3. Vix mel. è Græco. Eadem quoque leguntur ap. Aug. in Job, ab hoc, & arguam.

.4. Ultima tantùm vocula vos abest à Gr. Ap. Aug. verò ut fupra, ab hoc,& curatores.

*. 5. Græcè, ein ♪s, fit autem, loco utinam contingat ; & fub fin. άoСúcelaι vμiv Copía, & evadet vobis fapientia: in Mfs. Alex. & Compl. eis Copiar.

. 6. Similiter in Græco. Apud Aug. ultima tantùm defunt, judicio autem, &c.

.7. Sic etiam in Græco, in quo fév[εDε, loco_profertis. Ap. Vigil. Tapf. 1. 12. de Trin. p. 323. c. Nonne ne Dominum loquimini? Item ap. Aug, in Job, & ante

II. Statim ut fe commoverit, turbabit vos,
ANTIQUAM.

confpedum ejus profertis dolum? ut fup.
. 8. Itidem Aug. in Job col. 637. f. Græcè verò :
"Hvoseneide; vμeis de autol xeral virsde. An fubtrahe-
tis vos ? vos autem ipfi judices fitis.

. 9. Ad verbum è Gr. præter duo, xañòr, bonum, lo-
co optimum, & Exnáon, inveftigaverit, loco difcufferit ;
quæ idem fonant. Ap. Aug. in Job, poftrema tantùm ad-
funt: fi enim omnia facietis, adjiciemini ei. Gr. @arves,
ut fup.

. 10. Græcè fimpliciter: Ov7ov éxéves vμäs. Nihilominus arguet vos; cæt. ut fup. In Mf. Maj. Mon. ponitur ftellula ante vocem quia, quæ abeft ab Hebr. ficut à Gr. Ap. Aug. ut fupra: Quòd fi 5 occultè perfonas mirati fueritis.

. 11. Pauca variant Græcè, nempe feqq. diva, com motio, pro cenfura ; fubinde pro terrebit, segbos, ad litt, verfabit, excutiet; dein ó pólos dè map' duty, timer año tem ab es, loco s̟ timer ejus.

1

VULGATA NOVA.

& terror ejus irruet fuper vos.

12. Memoria veftra comparabitur cineri, & redigentur in lutum cervices veftræ.

13. Tacete paulifper, ut loquar quodcunque mihi mens fuggefferit.

14. Quare lacero carnes meas dentibus meis, & animam meam porto in manibus meis ?

15. Etiam fi occiderit me, in ipfo fperabo: veruntamen vias meas in confpectu ejus arguam.

16. Et ipfe erit falvator meus: non enim veniet in confpectu ejus omnis hypocrita.

17. Audite fermonem meum, & ænigmata percipite auribus veftris.

18. Si fuero judicatus, fcio quòd juftus inve

niar.

19. Quis eft qui judicetur mecum ? veniat : quare tacens consumor?

20. Duo tantùm ne facias mihi, & tunc à facie tua non abfcondar:

21. Manum tuam longè fac à me, & formido tua non me terreat.

22. Voca me, & ego refpondebo tibi : aut certè loquar, & tu refponde mihi.

23. Quantas habeo iniquitates & peccata, fcelera mea & delicta oftende mihi.

24. Cur faciem tuam abfcondis, & arbitraris me inimicum tuum ?

25. Contra folium, quod vento rapitur, oftendis potentiam tuam, & ftipulam ficcam perfequeris:

26. Scribis enim contra me amaritudines, & confumere me vis peccatis adolefcentiæ meæ.

27. Pofuifti in nervo pedem meum, & obfervasti omnes femitas meas, & veftigia pedum meorum confiderafti:

28. Qui quali putredo confumendus fum, & quafi veftimentum, quod comeditur à tinea.

VERSIO ANTIQUA.

ejus decidet in vos?

12. Et erit gaudium veftrum in cinere, corpus autem luteum.

13. Obmutefcite, ut loquar ego, & requiefcam ab ira,

14. Apprehendens carnes meas dentibus meis, & animam meam ponam in manu.

15. Licet occidat me ille qui potens eft, quia & cœpit ; tamen loquar, & coram eo arguam. 16. Et hoc mihi eveniet in falutem: non enim ante confpectum ejus dolus introibit.

17. Audite, audite fermones meos, quos referam vobis audientibus.

18. Ecce ego appropinquo judicio meo ; fcio ego quia juftus inveniar.

19. Quis eft qui dijudicetur mecum, ut nunc obmutefcam, & definam?

20. Duo concede mihi; tunc à facie tua non abfcondar:

21. Manum aufer à me, & timor tuus non me

terreat.

22. Deinde vocabis, & ego audiam : loquêris, & ego refpondebo tibí.

23. Quot funt iniquitates meæ, & peccata mea quæ funt, doce me.

24. Quare à me abfcondis, aut putas me effe contrarium tibi?

25. Et quafi folium, quod à vento movetur, vereris? an tanquam foeno, quod rapitur, contrarius es?

26. Quia confcripfifti adversùm me mala, & impofuifti mihi peccata juventutis ;

27. Et impofuifti in compedes pedem meum
& obfervafti omnia opera mea; radices pedum
meorum contemplatus es:

28. Qui veterafco ficut uter, aut velut vefti-
mentum, quod à tineis comeftum eft.
NOTE AD VERSIONEM ANTIQUAM.

✯. 12. Ita Græcè, nifi hæc excipias, docela d'è, evadet autem, loco erit; & Toa oroda, aquè ut cinis, pro in cinere. Ap. Aug. in Job, id unum legitur: Corpus autem luteum.

*. 13. Sic est in Græco: in edit. Lat. additur vox ego, ad loquar, fed notata asterisco ; & verò non legitur Græcè,

.14. Ita in Græco, præter vocem meis, quæ deeft ; Mf. tamen Alex .hab. Toïc odol μy; item post animam, exftat i, loco præced. . Apud Aug. omnia ut in textu, excepta voce mea, addita in fine, perinde ut in Mf. Alex. *. 15. Gr. 'Eáv μe Xespéontas & durasus, el úpula, &c. ut in Lat. Apud Aug. in Job, omnia ut fup. præter unum qui, pro quia; addit etiam me, in fine, poft arguam. . 16. Similiter in Græco.

αι,

*. 17. Ita Græcè, fi excipias unum, avaylenæ vàp, annuntiabo, vel narrabo enim, pro quos referam.

. 18. Similiter hab. Aug. in Job, Ecce ego appropinquo judicio meo. In Gr. ἐγγὺς εἰμι, ultimoque αναφανέμαι, αρparebo, loco inveniar; cæt, ut in Lat. Cæleftius Pelag. ap. Garn. p. 386. Ecce ipfe proximus fum judicio meo, & fcio quia juftus inveniar.

*. 19. Gr. Τίς γάρ ἐσιν ὁ κριθησόμενός μοι, ὅτι νῦν κα peúow, y exxertw; Quis eft enim qui judicium fit facturus mihi, quia nunc obmutefcam, & deficiam? In Mĩ. Alex. habetur ira, ut, pro T. In edit. verò Lat. ftellula præponitur his, ut nunc obmutefcam, ac fi in Hebraico textu abundarent; leguntur tamen fup. in Græco; imo & in Hexapl. Orig. proferuntur ex edit. LXX. abfque ullo figno prævio. Ap. Ambr. ep. 37. to. 2. 936. e. ita : Quis eft qui mecum judicio contendat? & 1. 3. de interpel. Job, 3. col. 656. d. nunc obmutefcam, derelinquam. *.20. Gr. Δυεῖν δέ μοι χρήσης τότε ἀπὸ το, &c. ut in Lat. Malè autem afterifcus appofitus videtur in Ms. Maj. Mon. ante hæc verba, tunc à facie tua, &c. cùm Græcè habeantur fupra. Item ap. Ambrof. I. 3. de interpel. Job, c. 3. col. 656. d. Si nunc mihi præjudicium eft, tunc à facie tua non abfcondar. Similiter ap. Aug. in Job, tunc à facie tua non abfcondar.

C.

21. Ita Aug. in Job, col. 638. b. Sic etiam in Græco. Ap. Ambr. ep. 37. to. 2. p. 936. e. Tu folus manum tuam à me abstine, Mf, etiam Alex, addit eỡ, ad manum,

απο

& pro anexy, leg. a; addit Ambr. horum explican-
dorum gratiâ: A cujus confpectu non potero me abfcondere
deinde fic, & timor tuus non me percellat. Gr. μй μe xalas
πληοζέτω.

*. 22. Gr. Εἶτα καλέσεις, ἐγὼ δέ σοι υπακέσομαι ή λαν
λήσεις, ἐγὼ δέ τοι δώσω ανταπόκρισιν. Deinde vocabis, ego
autem tibi obediam : aut loquêris, ego autem tibi dabo ref-
ponfum.
nifi

. 23. Sic eft in Græco Vat. verbum pro verbo, quòd nonnullarum vocum immutatur ordo; rempe vox peccata ponitur ante iniquitates, ut & que funt, post doce me: at in Mf. Alex, fic, Tiveç sior, Aídažór us, ut fupra. Ap, Aug. in Job, Quot funt iniquitates mea? nec plura.

*. 24. In Gr.xpúin, abfconderis ; dein yucar di, &c. ut in Lat. abfque verbo effe. Ap. Aug. in Job, id unum Aut putas me effe contrarium tibi?

. 25. Ipfo initio Gr. hab. #, loco &, ut & infra, loco an: item fup, sinabubuon, vereberis; paulòque poft, peegμerw us @revμalos, arrixeral μoi; ì. e. quod fertur à fpiritu, oppofuifti te mihi? loco quod rapi ur, contrarins es?

V. 26. Ad verbum è Græco. Apud Aug. 1. 2. de pecc. mer, to. 10. p. 47. f. fic: Quia confcripfifti adversùs me mala, & induifti me juventutis mea peccata; at 1. annot. in Job, 638. b. impofuifti mihi peccata juventutis, ut fup. Gr. περιέθηκας δέ μοι νεότητος ἁμαρτίας. Μf. Αlex. και σε effuxas. Ambr. 1. 1. de interpel. Job, p. 633. d. Quare adfcripfifti adversùm me mala, & appofuifti mihi adolefcentia peccata?

τα

*. 27. Gr. Ἔθε δέ με τὸν πόδα ἐν κωλύματι, ἐφύλα ξας δέ με πάντα τὰ ἔργα· εἰς δὲ ῥίζας τῶν ποδῶν με αρίκια Aug. 1. 2. de pecc. mer. to. 10. p. 47. f. Et pofuifti pedem meum in prohibitione, fervafti omnia opera mea in radices pedum meorum infpexifti : at 1. annot. in Job, 638.c. Et pofuifti in compede pedem meum; paulòque poft, & radices pedum meorum contemplatus es; ut fupra.

*. 28. Ita Græcè, fi unum excipias waxaτai, veterafcit: in Mf. Alex. of anala. Item ap. Aug. 1. 2. de pecc. mer. p. 47. f. Qui veterafcunt ficut uter, vel ficur veftimentum à tinea comeftum : lib. verò annot. in Job, ad verbum ut fup. Qui veterafco, &c. Græcè fimiliter, CHróßpwlor, infine.

[merged small][ocr errors]

CAPUT

VERSIO ANTIQUA.

M. Maj. Mon, 1. HOmo natus de muliere, brevis vitæ,

plenus iracundiæ.

XIV.

VULGATA NOVA.

[blocks in formation]

Omo natus de muliere, brevi vivens tem-
pore, repletur multis miferiis.

2. Et ficut flos cùm floruerit, decidet; fugit-
que ut umbra, & non permanet.

3. Nonne etiam hujus curam habuifti, & hunc
venire fecifti in judicium coram te?

4. Quis enim erit mundus abfque forde? nec
unus quidem, etiam fi unius diei fuerit vita ejus
fuper terram.

5. Dinumerati enim funt menfes ejus apud te :
tempus definifti, & non tranfit.

6. Difcede ab eo, fine requiefcat, & placeat
ei tanquam mercenario dies fua.

7. Eft enim arboris fpes: quia fi excidatur, ite-
rum floriet, & germen ejus non deficiet.

2. Qui quafi flos egreditur & conteritur, & Sup. 8.
fugit velut umbra, & nunquam in eodem ftatu 9.
permanet.

3. Et dignum ducis fuper hujufcemodi aperi-
re oculos tuos, & adducere eum tecum in judi-
cium ?

Ffal.
143.4.

4. Quis poteft facere mundum de immundo Pf.50%
conceptum femine? nome tu qui folus es? 4

5. Breves dies hominis funt, numerus men-
fium ejus apud te eft: conftituifti terminos ejus,
qui præteriri non poterunt.

6. Recede paululùm ab eo, ut quiefcat, do-
nec optata veniat, ficut mercenarii dies ejus.

7. Lignum habet fpem : fi præcifum fuerit,
rurfum virefcit, & rami ejus pullulant.

NOTE AD VERSIONEM ANTIQUAM.

. 1. Similiter hab. Aug. ep. 190. & 193. to. 2. 702.
e. 712. b. & l. 6. cont. Julian. to. 10. 706. d. Sic etiam
annot. in Job, to. 3. 638. c. nifi quòd leg. homo enim, &c.
Itidem 1. 2. de nupt. & concup. to. 1o. col. 327. g. Enchi-
rid. verò to. 6. col. 209. b. tollit enim, & leg. ira, loco
iracundia : fimiliter tract. 124. in Joh. to. 3. p. 2. col.
821. g. At 1. 2. de pecc. mer. to. 10. 48. d. ita: Homo
enim natus ex muliere, parvi eft temporis, & plenus iracun-
dia. In Hypognoft. 1. 5. app. to. 10. Aug. 38. c. eadem
leguntur quæ fup. in textu; & poft pauca, id notatur:
Hac fecundum LXX. editionem, qua ex Graco in Latinum
fermonem verfa eft, pofuimus. Ambrof. 1. 1. de interpel.
Job, c. 7. p. 633. f. leg. Mortalis filius mulieris, brevis
vita eft, plenus iracundia. Fulg. de Incarn. ad Petr.
Diac. p. 301. Homo natus de muliere, brevis vitæ, plenus
tra. Gr. Begros yàp gerrutòs guraixòs, ómiyóbios, ż wa-
τῆς ὀργῆς.

*. 2. Gr. 'H werep aroos arluoar ÉÉÉTOEr dπés de
BOTTED Oxia, & μ s. Ambr. 1. 1. de interpel. Job, p.
633. f. Qui ficut flos floruit, & decidit; difcedit autem ut
umbra, non refiftit. Aug. cùm 1. 2. de nupt. col. 327.
g. tum 1. 6. cont. Jul. to. 10. col. 706. d. Sicut flos fani
decidit; fugit autem ficut umbra, & non ftabit: at 1. 2. de
pecc. mer. to. 10. col. 48. d. Et ficut flos cùm floruit, &
decidit; difceffit ficut ambra, non manet. Hypognoft.1. 5.
app. to. 10. Aug. p. 38. c. ut fup. in textu præter unuin
decidit
, pro decidet.

. 3. Aug. 1. 2. de nupt. & concup. col. 327. g. &
1. 6. cont. Jul. to. 1o. col. 706. e. Nonne & hujus curam
fecifti, & hunc fecifti intrare in confpectu tuo in judicium?
Edit. Compl. ponit fimiliter & xpiali, poft cáπic Co.
Idem Aug. 1. 2. de pecc. mer. to. 1o. col. 48. d. legit :
Nonne & bujus curam fecifti venire in judicium tuum? lib.
verò annot. in Job, col. 638. d. Et hunc fecifti venire in
judicium coram te? In Hypognoft. 1. 5. app. to. 10. Aug.
col. 38. c. omnia ut fup. in textu, excepto uno venire, pofito
poft fecifti, juxta Gr. Ap. Ambr. 1. 1. de interpel. Job, c. 7.
p.633. f. Nonne & ab hoc ratio quæritur, & hunc fecifti in-
arare in judicium fub confpe&tu tuo ? Gr. Οὐχὶ καὶ τότε λόγον
ἐποιήσω, καὶ τῦτον ἐποίησας εἰσελθεῖν ἐν κρίματι ἐνώπιόν (ε;

.4. Similiter in Gr. præter feqq. añò júπY, à forde;
ftatimque, d' eis, ear y μía nμéex & fíos, &c. fed ne-
mo, fi una dies vita, &c. ut fup. at in Mf. Alex. d
sis, ear by μlas nμépas révutas à Bíos, ut fupra. Cypr. 1.
3. Teftim. p. 319. c. leg. Quis enim mundus à fordibus?
nec unus, etiam fi unius diei fit vita ejus in terra. Itidem
Lucif. Cal. 1. 2. pro S. Ath. p. 211. d. excepta voce
nemo, pro nec unus. Ambr. 1. 1. de interpel. Job, c. 7.
col. 634. a. Quis autem mundus eft à forde? fed nemo,
etiam fi unius diei fit vita ejus fuper terram at 1. 1. in
Luc. t. 1. col. 1271. d. Nemo mundus à forde, nec fi una
die vita ejus fit in terra: & l. 1. de pœnit. t. 2. col. 390.
b. Quia nemo mundus à peccato, nec unius diei infans. Hi-
lar. in Pf. 58. col. 129. a. Quis enim gloriabitur caftum
fe habere cor coram Deo? nec fi unius diei fuerit infans. Ge-
laf. 1. epift. 7. Conc. to. 4. 1177. c. Quis gloriabitur caftum
fe babere cor, aut mundum effe à peccatis? nec infans, cu-
jus eft unius diei vita fuper terram. Tum addit: Hinc eft
quod item dicit Scriptura: Quis poteft facere mundum de im-
mando, &c. ut in Vulg. At poft plura, p. 1241, d, conf-

tanter hab. Nemo mundus à forde; nec infans, cujus eft
unius diei vita fuper terram. Tichon. reg. 3. col. 53. h.
Nemo eft mundus à forte (1. forde;) nec fi unius diei fit
vita ejus. Hieron. in Ifai. 53. t. 3. col. 386. e. Nemo mun-
dus à fordibus; nec fi unius quidem diei fuerit vita ejus
item in Ifai. 54. p. 395. a. nifi quòd leg. à forde, & add.
in fine, fuper terram: & in Ezech. 18. col. 817. f. Nul-
lus hominum fine peccato; nec fi unius quidem diei fuerit vi-
ta ejus : & 1. 2. contra Pelag. t. 4. p. 513. a. Quis enima
erit mundus à forde? ne unus quidem, etiam fi unius diei
fuerit vita ejus fuper terram, & numerabiles menfes illius.
Aug. cùm 1. 2. de nupt. col. 327. g. tum l. 6. cont. Jul.
t. 1o. col. 706. e. Quis enim erit mundus à fordibus? ne
unus quidem, etiam fi unius diei fuerit vita ejus fuper ter-
ram: quidam Mfs. ibid. ne infans quidem, ut & inf. cont.
Jul. col. 710. d. Similiter 1. 2. de pecc. mer. t. 10. col. 48.
d. hoc excepto, nemo, nec fi unius; at 1. 20. de civit.
Dei, c. 26. t. 7. col. 610. e. fic: Nemo mundus à for-
de; nec infans, cujus eft vita unius diei fuper terram : &
1. 2. cont. litt. Petil. t. 9. col. 289. c. Nemo mundus à
peccato in confpectu tuo; nec infans, cujus eft diei unius vi-
ta fuper terram. Similiter quæft. in Luc. t. 3. p. 2. col.
264. g. & cp. 166. necnon 193. t. 2. col. 586. b. 712.
b. & l. 6. de Gen. ad lit. t. 3. col. 202. g. & in Pf. 5o.
t. 4. col. 467. d. In Hypognoft. verò 1. 5. app. t. 10.
Aug. col. 38. c. ut fup. in textu, præter iftud, à forde?
ne unus. Fulg. ep. 17. ad Petr. Diac. p. 303. Quia non
eft mundus à forde; nec infans, cujus unius diei vita eft fu-
per terram & 1. de fide ad Petrum, p. 507. ait, Mun-
dum à forde non effe hominem ; nec fi unius diei fit vita ejus
fuper terram. Leo M. ferm. 20. p. 70. e. & Auct. ep.
ad Demetriad. p. 43. e. Nemo mundus à forde; nec in-
fans, cujus eft unius diei vita fuper terram. Similiter ap.
Caffiod. in Pf. I. p. 11. c. & in Pf. 5o. p. 171. a. fi
unum excipias, ante te, pro à forde; item in Pf. 1. nul-
lus, pro nemo. Auct. 1. de promiff. apud Profp. p. 94.
b. Nullus eft immunis à forde'; nec infans, cujus eft unius
diei vita fuper terram. Auct. quæft. ex utroque Test. q.
101. apud Aug. t. 3. p. 95. f. Nemo fine forde; nec in-
fans unius diei. Cæleftius Pelag. apud Garn. p. 386. Quis
mundus eft à peccato? nec infans, cujus eft unius diei vita
fuper terram. Hoc autem ultimum, fuper terram, notatur
afterifco in Mf. Maj. Mon. fed' ineptè, ni fallor, cùm hoc
fuper terram, abfit ab Hebraico textu, reperiatur verò in
Gr. ut notavimus fup. Vid. Cotel, Not. in 1. ep. Clem.
P. 87. b.

[ocr errors]

. 5. Ita Aug. in Job, ufque ad tempus. Similiter in
Gr. nifi quòd pro enim, habetur dè, autem, ut & Taρ' άv-
T8, ab eo, pro apud te, (at in Mf. Alex. Tap duτ) mox
ita, sis xpóvov eu, è & μù vπeply, ad tempus pofuifti, &
non tranfgredietur. Ap. Ambr. 1. 1. in Luc. t. 1. col.
1271. d. Numerofi menfes ejus ab ipfo. Ap. Hieron. in
Ezech. 18. t. 3. p. 817. f. Numerabiles autem anni vitæ illius.

. 6. Eadem refert Aug. in Job, ad hoc ufque, & pla-
ceat. In Gr. ira, ut, pro fine; paulòque poft ita, EU-
Foxhon Tor fior, woTep μiderós, & bene velit vitam, fi-
δοκήσῃ βίον, ὥσπερ ὁ μιθωτός,
cut mercenarius, loco & placeat ei..... dies fua.

.7. Lapfu graphico fcriptum videtur hic arboris, pro
arbori; & verò ap. Aug. in Job, legitur: Eft enim arbo-
ri fpes; & in Græco est, Nérd pw ixtis• mox ita : c'ài vàp

Inf. 31.

VULGATA NOVA.

3. Si fenuerit in terra radix ejus, & in pulvere emortuus fuerit truncus illius,

9. Ad odorem aquæ germinabit, & faciet comam quafi cùm primùm plantatum est.

10.

Homo verò cùm mortuus fuerit, & nudaus atque confumptus, ubi quæfo est?

11. Quomodo fi recedant aquæ de mari, & Auvius vacuefactus arefcat:

12. Sic homo cùm dormierit, non refurget; donec atteratur cœlum, non evigilabit, nec confurget de fomno fuo.

13. Quis mihi hoc tribuat, ut in inferno protegas me, & abfcondas me, donec pertranfeat furor tuus, & conftituas mihi tempus, in quo recorderis mei ?

14. Putafne mortuus homo rurfum vivat? cunctis diebus, quibus nunc milito, exfpecto do

nec veniat immutatio mea.

[ocr errors]

15. Vocabis me & ego refpondebo tibi : operi manuuni tuarum porriges dexteram.

16. Tu quidem greffus meos dinumerasti, fed 4. 34. parce peccatis meis.

21.

17. Signafti quafi in facculo delicta mea, Prov. fed curafti iniquitatem meam.

5.21.

18. Mons cadens defluit, & faxum transfertur de loco fuo.

19. Lapides excavant aquæ, & alluvione paulatim terra confumitur : & hominem ergo fimiliter perdes.

2 31

VERSIO ANTIQUA

8. Nam fi fenuerit radix ejus in terra, atque in Ex Mf. Maj. Monà petra fuerit mortuus truncus ejus,

9. Ab odore aquæ florebit, & faciet fructum ficut novella.

10. Vir verò cùm mortuus fuerit, abiit; & cùm ceciderit homo, jam non erit.

11. Tempore enim minuetur mare, & flumen deferitur, & ficcatur :

12. Homo autem cùm dormierit, non exfurget; ufquequo cœlum eft, non confuetur, & non fufcitabitur de fomno fuo.

13. Atque utinam apud inferos me cuftodiffes, & abfcondiffes me, donec requiefceret ira tua 2 & ftatuiffes mihi tempus, in quo memoriam mei faceres :

14. Si enim mortuus fuerit homo, vivet, confummatis diebus vitæ fuæ. Suftinebo, ufquequo denuo faciam:

15. Deinde vocabis, & ego refpondebo tibi: opera autem manuum tuarum ne improbes.

16. Cogitationes meas dinumerafti, & nihil te latuit peccatorum meorum.

17. Signafti in facculo iniquitates meas, adnotafti, fi quid invitus erravi.

18. Equidem mons cadens defluit, & petra veterafcit in loco fuo:

19. Lapides confumuntur aquis, & alluvione frequentium gurgitum minuitur arena terra: Spem verò hominis perdidifti.

NOTE AD VERSIONEM

Exxown, CTI Sπardusel, fi enim excifa fuerit, adhuc fuperflo-
ἐκκοπο, στι
rebit; cæt. ut fup. Mf. Alex. rectè, már árbúcs. Ap. Ambr.
1. 1. de interpel. Job, p. 634. b. fic: Eft arbori fpes: fi
enim fuerit excifa, virefcit; tum fequitur proximè, & in
petra mortuus ramus, &c. de . feq. omiffis intermediis.

. 8. Ad verbum è Gr. ni excipias e, poft petra, de-
tracto præced. atque. Ap. Ambr. 1. 1. de interpel. Job,
p. 634. b. ita: in petra mortuus ramus ejus fuerit. Mís.
duo cum editt. in
pro petra, hab. in terra.

. 9. Sic eft in Gr. fi excipias unum beproud, meffem,
pro fructum. Ambr. ubi fup. Ad odorem aqua florebit; fa-
ciet autem meffem ficut novella; Gr. veópuτov.

. 10. Ambr. ubi fup. Vir autem defunctus, abiit; cadens autem mortalis bomo, non ultra eft: fic etiam in Græco. Ap. Aug. in Job, ut fup. Vir verò cùm mortuus fuerit, abiit.

. II. Similiter ap. Aug. in Job, 638. e. Tempore enim minuetur mare. Ap. Ambr. 1. 1. de interpel. Job, 634. b. Tempore autem fluctuat mare. Gr. Xpor yap oπari?sTa Canacoa, rarefit mare; deinde, ToTaμòs de s'puμwleis, eu páron fluvius autem defolatus, exaruit.

*. 12. Græc. "A Opaños de xaμnteis, cử mùr arasy• Ews
ἂν ὁ ἐρανὸς οὐ μὴ συρραφή, κ εκ εξυπνιθήσονται ἐξ ὕπν αυ-
Twv. Homo autem cum dormierit, non utique refurget ; quo-
adufque cœlum non fit confutum, & non excitabuntur de
fomno fuo. Hæc autem poftrema, ex vnú corral, &c.
proferuntur in Hexapl. ex Theodot, antepofito afterisco:
fimili quoque figno notantur in Mf. Maj. Mon. Ambr.
etiam 1. 1. de interpel. Job, p. 634. c. hæc tantùm re-
fert: Cum autem dormierit homo, non refurgit, ufque dum
cælum non adfuatur. Aug. in Job, ut fup. ufquequo cœ-
lum eft, non confuetur.

. 13. Similiter ap. Aug. in Job, ad hoc ufque,
ftatuiffes. Ap. Ambr. 1. 1. de interpel. Job, c. 8. col.
635. b. Utinam in inferno me confervares, abfconderes au-
tem me, donec definat ira tua, & ftatuas mihi tempus, in quo
memoriam mei facias: at 1. de ob. Val. t. 2. col. 1186. d.
fic: Utinam in inferno me cuftodires, & abfconderes me,
nec mitigetur ira tua, & conftituas mihi tempus, 212 quo me-
mor fis mei. In Gr. Εἰ γὰρ ὄφελον ἐν ᾅδη με εφύλαξας, έκρυ
μας δέ με, ἕως ἂν παύσηταί (ε ἡ ὀργὴ, και τάξη μοι χρό-
του, ἐν ᾧ μνείαν με ποιήση.

do

. 14. Ita Græcè, excepto ult. verbo verwμai, fiam, pro faciam. Rectè Ambr. 1. 1. de interpel. Job, 635. b. Si enim mortuus fuerit homo, vivet, confummans dies vitæ ipfius fuftinebo, donec iterum fiam: ita rurfum 1. de ob. Val. t. 2. p. 1186. d. præter vocem mea, loco ipfius. Græcè, CUTEXÉous μseas To fix aur. Apud Auguft. in Job, omnia ut in textu, ufque ad verbum fuftinebo.

V. 15. Ambr. 1. 1. de interpel. Job, p. 635. b. Deinde vocabis me, ego autem te obaudiam: at opera manuum ‹ tuarum ne defpicias, Sic etiam habetur Græcè, deleto tan

ANTIQUA M.

tùm me, poft vocabis, quod tamen Mf. Alex. retinet. Ea-
dem rurfum leg. Ambr. 1. de ob. Val. t. 2. 1186. d. his
exceptis: Tunc vocabis, & ego tibi obediam: opera, &c. Ex-
tremò Græc. hab. doma, repellas. Aug. in Job, ut fup.
Deinde vocabis, 5 ego refpondebo tibi.

. 16. Itidem Fulg. 1. 1. de remiff. pecc. c. 27. p. 381d
a. Ambr. verò l. 1. de interpel. Job, 635. b. fic: Nu-
merafti autem meas adinventiones, nec præteribit te quidquam
ex peccatis meis. Ita quoque in Græco. Ap. Aug. 1. 2. de
pecc. mer. t. 10. p. 47. g. ita Dinumerafti neceffitudi-
nes meas, & nihil te latuit de peccatis meis : at 1. de perf
just. t. 10. p. 179. f. ut fup. Nihil te latuit peccatorum meo-
rum : Gr. τῶν ἁμαρτιῶν με.

V. 17. Similiter habet Aug. in Job, col. 638. f. cui accinit Fulg. 1. 1. de remiff. pecc. c. 27. p. 381. a, nisi quòd legit, quafi in facculo; at in Mf. 1. deeft vocula quam fi. Rurfus Aug. 1. de perf. juft. t. 10. col. 179. f." Signafti iniquitates meas in facculo, & annotafli, fi quid invitus tranfgreffus fum: at 1. 2. de pecc. mer. to. 1o. col. 48. e. ita : Signafti peccata mea in folliculo, & annotafti, fi quid invitus commifi. Ambr.. 1. 1. de interpel. Job, p. 635. b. Sia gnapi autem iniquitates meas in facculo, & notafi, fi quid infcius præterivi. Gr. 'Eoppayions d'é μs tas avoμías ir Bœarri, TECHμýr dè síti änwv rapélur.

. 18. In edit. Lat. proferuntur ifta cum duplici afterifco. Eadem quoque leguntur apud Auguft. in Job, col. 638. g. præter hoc, & quidem, pro equidem. In Græco etiam Vatic. fic : Καὶ πλὴν ὀρος πίπτον διαπειεῖται, και πέτ τρα παλαιωθήσεται ἐκ το τόπο αυτής. Verum hæc omnia referuntur in Hexapl. Orig. non ex LXX. fed ex Theodot. notanturque duplici ftellula, ut in Lat. fupra.

. 19. In edit. Lat. prior sixes, Lapides confumuntur aquis, nullo notatur figno, licet antecedentes duo (verfás 18.) ut & duo fubfeq. 5 alluvione, &c. fpem verò, &c. totidem fignentur afterifcis ; fed errore forfan librarii id contigit, ut & alibi fæpius, maximè cùm ultimæ voci . 18. non fubjecta videantur ibid. puncta duo craffiora; quæ tamen ibi figi debuiffent, fi verficulo fubfeq. Lapides confum. aquis, præmitti non deberet afterifcus. Et fane in Hexap. Orig. tora ifta : Λίθες ἐλέ αναν ύδατα, τέκλυσεν ὕδατα ὕπτια το χώματος τῆς γῆς· καὶ ὑπομονὴν εἶναι Oρcy aπársas ex Theodotione proferuntur, ftellifque totidem fignantur, velut ex ipfo defumpta, non ex LXX. Interp. Attamen inf. in iifdem Hexap. ult. verficulus,

xx

quorur, &c. proditur ex LXX. abfque ullo afterifco, ut & paulò fup. vox üπriα. Allata autem Græca omnia nunc ad verbum leguntur in edit. Rom. quæ Nobil. fic reddit: Lapides levigaverunt aquæ, & demerferunt aquæ fupina cumuli terra: patientiam hominis perdidifti. Aug. verò in Job, col. 638. g. ut fup. Et alluvione frequentium gurgitum a paulòque poft, fpem verò hominis perdidifti.

« ZurückWeiter »