Abbildungen der Seite
PDF
EPUB

VERSIO ANTIQUA.

Ex Mf. Maj. Mon. Pleiadas, & interiora auftri.

[merged small][ocr errors]

10. Qui facit magna, atque investigabilia, glorifica, & ingentia, quorum non eft numerus. 11. Si tranfgreffus me fuerit, non videbo : & fi tranfierit me, nec fic fciam.

12. Si enim morti tradiderit, quis avertet? aut quis dicet illi: Quid fecifti?

13. Ipfius enim inavertibilis ira: ab ipfo fubdita funt cætera fub cœlo.

14. Quòd fi audiat me, & difcernat fermones meos fecum;

15. Quòd fi etiam juftus fuero, non exaudiet me: judicium ejus rogabo.

16. Si verò invocavero, & exaudierit, non credam quòd exaudivit vocem meam;

17. Ne fortè in turbine me conterat : multas enim tribulationes meas fecit fine caufa.

18. Non enim finit me refpirare, fed implevit me amaritudine.

19. Etenim quia poteft, obtinet: nam judicio ejus quis adverfabitur?

20. Quòd & fi fuero juftus, os meum impia loquetur: quòd & fi fuero fine crimine, pravus inveniar.

21. Si enim & impiè egi in animam meam, nefcio; verùm autem aufertur vita mea.

22. Unum eft propter quod & dixi : Magnum & potentem difperdidit ira.

[ocr errors]

23. Quia nequam homines in magna morte erunt; fed jufti hi deridentur.

VULGATA NOVA.

& interiora auftri.

10. Qui facit magna, & incomprehenfibilia, & mirabilia, quorum non eft numerus.

11. Si venerit ad me, non videbo eum : fi abierit, non intelligam.

12. Si repente interroget, quis refpondebit ei? vel quis dicere poteft : Cur ita facis ?

13. Deus, cujus iræ nemo refiftere poteft, & fub quo curvantur qui portant orbem.

14. Quantus ergo fum ego, ut refpondeam ei, & loquar verbis meis cum eo?

15. Qui etiam fi habuero quippiam juftum, non refpondebo, fed meum judicem deprecabor. 16. Et cùm invocantem exaudierit me, non credo quòd audierit vocem meam.

17. In turbine enim conteret me, & multiplicabit vulnera mea etiam fine causa.

18. Non concedit requiefcere fpiritum meum, & implet me amaritudinibus.

19. Si fortitudo quæritur, robuftiffimus eft : fi æquitas judicii, nemo audet pro me teftimonium dicere.

20. Si juftificare me voluero, os meum condemnabit me : fi innocentem oftendero, pravum me comprobabit.

21. Etiam fi fimplex fuero, hoc ipfum ignorabit anima mea, & tædebit me vitæ meæ.

22. Unum eft quod locutus fum, & innocentem & impium ipfe confumit.

23. Si flagellat, occidat femel, & non de pœnis innocentum rideat. ANTIQUAM. quoniam, &c. ut fup.

NOTE AD VERSIONEM

Пáda, dein "EEOgv, mox 'Apxтogy, demum laμsia
Nors. Ap. Ambr. 1. 1. de interpel. Job, fup. Qui facit
Vergilias, Hefperum, & Septentrionem, & Auftri minif-
terium. Ap. Philaftr. Brix. 1. de hæref. p. 713. h. Qui fe-
eit Pleiades, Ardurum, & Hefperum, & Auftrum, &
Oriona, Luciferum.

. 10. Similiter

ap. Ambrof. 1. 1. de interpell. Job, c. 4. p. 629. d. præter ifta, gloriofaque, & immenfa, pro glorifica, ingentia ; & verò in Gr. évλžá îs, εξαίσια reliqua ut in Lat. fup. Vigil. Tapf. 1. 1. de Trin. Qui facit magnalia, qua investigari non poffunt.

[ocr errors]

. II. Ita in Græco, nifi quòd deeft, quod tamen retinet Mf. Alex. item pro tranfierit, exftat apénky, præterierit, uti var, novi, pro fciam. Ap. Ambr. 1. 1. de interpel. Job, fup. Si præterierit me, non videbo : & fi me prætergreffus fuerit, nec fic fciam. Apud Aug. in Job, 633.e. Si tranfgreffus me fuerit, non videbo : fi altior me fuerit, aut celeritate perftrinxerit me (f. pertranfierit,) non eum agnofcam.

P.

. 12. Græcè, pro morti tradiderit, ita, dπamágy, dimiferit, feu removerit, abfque præced. enim; cæt. ut fup. Apud Aug. in Job, conftanter, Si enim morti tradiderit, quis avertet?

. 13. Ita Aug. in Job. In Græco verò fic: 'Auris ràp ἀπέσραπται ὀργήν ὑπ' αὐτῇ ἐκάμφθησαν κήτη τὰ ὑπ' ἐρανόν. Ipfe enim avertit iram: ab eo incurvati funt ceti qui fub calo. At in ed. Compl. O edsarañóspenlos ù oprú, quæ eft ipfa Symm. verfio.

. 14. Græc. Ear dé μs úπaxéselα, axpirs à júμalá μr. Si verò me audierit, vel dijudicat verba mea; nec plura. Mf. Maj. Mon. addit fecum, cum afterifco.

. 15. Concinit Aug. ad verbum. Nec aliter in Græco, nifi quod initio habetur fimpliciter, 'Ear yap, Si enim, pro Quòd fi etiam; in Mf. Alex. 'Ear 7s yap. In ed. Lat. præfigitur afterifcus ultimis his, judicium ejus rogabo, nec male; nam apud Orig. in Hexapl. illa ipfa non referuntur ex edit. LXX. fed ex Theodot. præmiffo fimili afterifco. Veruntamen in edit. Rom. LXX. & al. nunc pariter leguntur, quia nimirum ita reperta funt in Mf. Vatic. fed procul dubio in ipfum tranfiere ex edit. Hexaplari Orig. ficut & alia plura quæ notabuntur infra: eadem quoque intra textum noftrum admittimus, fed mutato charactere. Hieron. 1. 2. cont. Pelag. to. 4. col. 512. f. fic leg. Si fuero juftus, non audiet me; fed judicio ejus indigebo.

. 16. Græcè, 'Ear Te xanes, deinde un Tan, & non audierit; fed in Mf. Alex. ut in Lat. fup.si(σκέτη ; in Compl. και υπακέση ; reliqua ut in Lat. Aug. in Job: Si verò invocayerò, & non exaudierit, non credam

V. 17. Similiter apud Aug. in Job. Græc. pro turbine ̧ hab. viq, caligine, abfque hoc præced. fortè in; item in fine axers, fruftra, in vanum, pro fine caufa; cæt. ut in Lat. Ambr. 1. 1. de interpel. Job, c. 6. p. 632. b. legit: Multas contritiones fecit mihi: Gr. Corflupala, folus Alex. add. pol; mox Ambr. Refpirare me non finit, &c. omiffo medio fine caufa, quod tamen hab. quidam Gr. juxta Olympiod. nempe draws.

. 18. Sic eft in Græco. Ap. Ambr. fup. Refpirare me non finit, replevit me amaritudine. Ap. Aug. in Job, ut fup. Non enim finit me refpirare; nec plura.

. 19. In Græco, ¡ús xpárt, valet robore, loco poteft, obtinet; legiffe videtur Interp. xext; in Compl. etiam i xexli, apud Symm. & Túi xoxlans ist tum in Gr. Vat. τίς εν κρίμασιν αυτῇ ἀλιςήσεται. Ap. Aug. in Job, ut fup. Etenim quia poteft, obtinet, abfque aliis; at 1. 2. de pecc. mer. to. 10. p. 47. e. 48. b. addit: quis judicio ejus adverfabitur? Ambr. 1. 1. de interpel. Job, c. 6. to. 1. 632. b. fic: Et quia virtute eft potens, nemo poteft judicio ejus refiftere.

. 20. Similiter hab. Aug. in Job, ad 2. ufque quòd f. Hieron. 1. 2. cont. Jovin. to. 4. p. z. col. 194. b. Si fuero juftus, os meum impia loquetur: 5 fi fine crimine, pravus inveniar. In Gr. 'Ear yap w..... εar Te ŵ, cæt. ut in Lat. excepto ult. inveniar, pro quo drobńcoμai, evadam. Aug. 1. 2. de pecc. mer. to. 10. p. 47. e. 48. b. rurfus hab. Quod fi fuero juftus, os meum impiè loquetur. Gr. doslus. Ambr. 1. 1. de interpel. Job, c. 6. p. 632. b. Si juftus fum corde, lingua mea errat.

[ocr errors]

V. 21. In Græco ponitur virgula poft egi; tum fequitur ix oïda tỷ tuxã, non novi animo, &c. ut fup. Ap. Aug. in Job, veruntamen auferetur vita mea; deinde fic : Quamvis nefciam fi impiè egi, tamen auferetur vita mea.

. 22. A Græco abest id, unum eft, cum feq. &; loco verò difperdidit, legitur donu. Ap. Aug. in Job: Unum eft quod dixi: Magnum & petentem difperdit ira. Similiter apud Ambr. 1. 1. de interpel. Job, c. 6. to. I. p. 632.b. Magnum 5 pot. difperdit ira.

. 23. Erratum eft, ni fallor, in Mf. cod. vel faltem in edit. no. quæ hab. neque, pro nequam ; nam in Gr. quo. Similiter legit Aug. in Job: Quia nequam homines in magna morte erunt; tum addit: non in mediocri, in qua funt etiam jufti, cùm tribulantur, & ab eis deridentur. Ambr. 1. 1. de interpel. Job, c. 6. p. 632. b. Improbi in morte gravi, jufti autem irridentur. Gr. "O pauros i laνάτῳ ἐξαισίῳ, ἀλλὰ δίκαιοι καταγελώνται, Mr. Alex. poft aisle, fubdit dwonlar, fed folus.

VULGATA NOVA.

24. Terra data eft in manus impii, vultum judicum ejus operit : quòd fi non ille eft, quis ergo

eft?

25. Dies mei velociores fuerunt curfore: fugerunt, & non viderunt bonum.

26. Pertranfierunt quafi naves poma portantes, ficut aquila volans ad efcam.

27. Cùm dixero: Nequaquam ita loquar : commuto faciem meam, & dolore torqueor.

28. Verebar omnia opera mea, fciens quòd non parceres delinquenti.

29. Si autem & fic impius fum, quare fruftra laboravi?

30. Si lotus fuero quafi aquis nivis, & fulferint velut mundiffimæ manus meæ :

31. Tamen fordibus intinges me, & abominabuntur me vestimenta mea.

32. Neque enim viro qui fimilis mei eft, refpondebo: nec qui mecum in judicio ex æquo pof

fit audiri.

33. Non eft qui utrumque valeat arguere, & ponere manum fuam in ambobus.

34. Auferat à me virgam fuam, & pavor ejus non me terreat.

35. Loquar, & non timebo eum : neque enim poffum metuens refpondere.

VERSIO ANTIQUA.

24. Terra tradita eft in manus impii, facies judicum Ex Mf. Maj. Mon. ejus operit: quòd fi non eft, quis ergo eft?

25. Vita autem mea levior eft curfore: fugerunt, & non viderunt bonitatem.

26. Abierunt quafi veftigium navis, aut quafi aquila volantes, & quærentes efcam.

27. Quòd fi & locutus fuero, oblivifcor dum loquor; declinans in facie, ingemifcam.

28. Commoveor omnibus membris: fcio enim quia impunitum me non dimittis.

29. Et quia fum impius, quare non fum mortuus, fed laboro?

30. Quòd fi purificatus fuero in nive, & mundatus fuero mundis manibus:

31. Satis in forde me tinxi, & exfecratum me eft veftimentum meum.

32. Non eft enim homo ficut ego cui contradicam, ut veniamus pariter ad judicium.

33. Utinam effet nobis arbiter, & qui argueret, & qui audiret inter utrofque.

34. Avertat à me virgam fuam, & timor ejus

non me terreat.

35. Loquar, & non timeam eum : non enim nunc fum mecum.

NOTE AD VERSIONEM ANTIQUAM.

. 24. In edit. Lat. hi tres verficuli totidem afterifcis fignantur. Græca etiam verba ipfis refpondentia, ex Theodotione proferuntur in Hexapl. cum iifdem afterifcis, videlicet : Παραδέδοται ἡ γῆ εἰς χεῖρας ασεβῶν, πρόσωπα και τῶν αυτῆς (υγκαλύπλε· εἰ δὲ μὴ αυτός ἐςι, τίς ἐςιν; Eadem quoque tranfierunt in edit. Rom. LXX. his tantùm mutatis, Пaexedorious rap sis xeTeas dosCs. In Hexapl. tamen Orig. poft allata verba illa ex Theodot. citatur vox pówna, quafi ex LXX. ficut hoc, Tis esi, abfque afterifco. Apud Aug. quoque in Job, fic habetur : Terra tradita eft in manus impii, faciens judicium ejus operit: quòd fi ipfe non eft, quis ergo eft? Similiter in Pf. 36. to. 4. col. 289. e. Terra tradita eft in manus impii. Idem etiam legitur apud Auct. 1. de promiff. col. 93. d. & apud Fulgent. 1. 3. ad Trafim. c. 27. p. 133. Ap. Ambr. verò 1. . de interpel. Job, c. 6. col. 632. b. fic: Dati funt enim in manus impii, juxta Græc. ed. Rom.

. 25. In edit. Lat. prior verficulus habetur cum afterifco. Similiter in Hexap!. Orig. ifta: 'O s píos prisir •rappoteegs Noguéws, referuntur ex Theodot. uti feqq. ai ἡμέρας με απέδραμον, ἢ ἐκ εἴδοσαν, ex Symmacho, præ. pofitis duobus afterifcis: attamen inf. in eifdem Hexapl. hoc, i de Blos m8, citatur velut ex LXX. abfque afterifco. In edit. etiam Rom. LXX. cuncta leguntur quæ fupra, his tantùm exceptis, ai uée μs, quæ defunt : & verò in Mf. Maj. Mon. hæc habentur fola, fugerunt, & non viderunt, nec apponitur ibi ftellula, nifi poft verbum viderunt, fcilicet ante vocem bonitatem, quæ non legitur in Græco : nec addere juvat quòd verba etiam ifta, fugerunt, & non viderunt, redundare deberent, cùm ipfa ex Symmacho exhibeantur in Hexapl. pariter fignata; non enim fortaffe pofita eft ibi ftellula, propter verba drés caμor, & dosar, fed ob antecedentia duo, ai úμée μe, quæ aberant à Græco vox etiam ifta, bonitatem, fubnexa in Mf. Maj. Mon, cum afterisco, additur in Hexapl. Orig. ex Theodot. & Symm. cum fimili figno. Apud Ambrof. quoque 1. de fuga fæc. c. 7. to. I. col. 433. a. habetur fimpliciter, fugerunt, & non viderunt at 1. 1. de interpel. Job, 632. c. hoc infuper legitur: Vita noftra levior eft curfore; deinde fic, tranfivit, & nihil vidit; vel ut epift. 28. to. 2. col. 902. e. tranfivit, & non vidit. Item ap. Aug. in Job: Vita autem mea levior eft curfore.

. 26. Græc. "H nai esi vavoir ixros 888, й άery welopéry, Cutvlos Bopáv; Nunquid & eft navibus veftigium via, aut aquila volantis, quærentis efcam? Ap. Symm. A Τον ὁμοίως ναυσὶ σπευδέσαις, ὡς ἀετὸς ἱπλάμενος ἐπὶ βοράν. Ap. Ambr. 1. 1. de interpel. Job, c. 6. p. 632. c. Tanquam navis veftigium, aut aquile volantis, & quærentis efcam. Item ap. Aug. in Job, aut quafi aquila volantis, & quarentis efcam.

*. 27. Ad verbum è Gr. nifi quòd hab. in fut. copal, oblivifcar, cum hoc, xaxar, loco dum loquor. Si

militer Aug. in Job, col. 634. f. Quòd fi & locut. fuero ¿
oblivifcor dum loquor; declinans in faciem, &c. ut fup.
Gr. (υγκύψας τῷ προσώπῳ, &c.

. 28. Ita è Græco, præter ult. ifta, impunitum me, &c.
quorum loco fic, ἐκ αθωόν με τάσεις, non infontem me fines.
Ap. Aug. in Job, ut fup. Commoveor omnib. membris; nec
plura ibid. at 1. 2. de pecc. mer. to. 10. p. 47. e.. add
fcio quia impunitum me non dimittit. Ap. Ambr. 1. 1. de
interpel. Job, p. 632. d. ita: Concutior omnib. membris ☎
Gr. (είομαι.

. 29. Ita Aug. in Job, excepto uno &, pro fed : fimiliter 1. 2. de pecc. mer. p. 47. e. nifi quòd initio omittit, ficut hoc in fine, fed laboro; id etiam ult. abeft à Gr. in principio fic, se dè, loco & quia; cæt. ut in Lat. Hieron. 1. 2. cont. Pelag. to. 4. p. 512. f. habet: Quia fum impius, cur fruftra laboro?

. 30. Similirer in Gr. præter hæc priora, Quòd fi pu rific. fuero in nive, pro quibus ita, Ear yap aπory wμαι xión, Si enim lotus fuero nive. Ap. Aug. 1. 2. de pecc. mer. to. 10. p. 47. e. Quòd fi purificatus nive, & mundatus, &c. ut fup. fimiliter I. annot. in Job, ab his ઇ mundatus fuero. Hieron. 1. 2. cont. Pelag. p. 512. f. Si lorus fuero nive, & mundis manibus: & l. 2. cont. Jovin. col. 194. b. Et fi purificatus in nive lotus mundis mani

bus.

[ocr errors]

. 31. In Græco, Catas, pro tinxi, abfque hoc ult. meum; in Mf. tamen Alex. ac Ald. ed. й soй μ• Aug. in Job bene, Satis in forde me tinxifti, &c. ut fup. item 1. 2. de pecc. mer. to. 10. p. 47. e. Sufficienter in fordibus me tinxifti. Hieron. 1. 2. cont. Pelag. p. 512. f. Satis me forde tinxifti: itidem 1. 2. cont. Jovin. col. 194. b. additís al. & exfecratum eft me veftim. meum.

. 32. Vix mel. è Gr. excepto uno eft, pro quo er, es ; item pro pariter, quotuμafór, mel. unanimiter. Ap. Aug. in Job, rectè: Non es enim homo ficut ego, cui contradicam; Gr. & αντικρινόμαι.

.33. Similiter habet Aug. in Job, col. 635. a. præter hoc ult. utrumque. Item inf. col. 659. f. Utinam effet nobis arbiter. Gr. Elbe йrμsolius quær, exérxwr, y Siαxwv áraμésar dμporépar. Ambr. 1. 1. de interpel. Job, c. 6. p. 632. d. Utinam fit mediator nofter, arguens, & dijudicans inter utrumque noftrum.

. 34. Edit. Lat. addit fuam, poft virgam, cum afterifco. A Gr. abeft fuam, uti feq. &, cujus loco ponitur de, poft timor. MI. tamen Alex. hab. pál♪ov άuт8; ✈ ō pólos du. Item Græcè conftanter, segera, pro terreat; Nobil. vertit, tranfverfum agat, nec inale. Aug. in Job, legit fimiliter, Avertat à me virg. fuam; fed add. quafi alludens, tranfeat timor legis.

*. 35. Gr. Καὶ εἰ μὴ φοβηθῶ, ἀλλὰ λαλήσω· ν γὰρ ἔτω Cuverisaua. Et non timebo, fed loquar: non enim fic conJeius fum. Aug. in Job, non enim fum mecum, ut fup.

[blocks in formation]

VERSIO ANTIQUA.

Ex Mf. Maj. Mon. 1.D Efecit anima mea in vita mea, proferam

contra me fermones meos, loquar in amaritudine animæ coarctatus.

2. Et dicam ad Dominum: Noli me docere impium effe: quare me taliter judicasti?

3.

Aut bonum eft tibi fi iniquè egero? quia defpicis opus quod manus tuæ fecerunt, & ad confilium impiorum animadvertisti.

4. Aut ficut homo perfpicit, perfpicis: aut ficut videt bomo, videbis?

5. Aut humana eft vita tua, aut anni tui funt tanquam dies hominis?

6. Quia perquififti iniquitatem meam, & peccata mea investigasti.

7. Scis enim me nihil impii feciffe: fed quis eft qui de manibus tuis eripiat?

8. Manus tuæ fecerunt me, & finxerunt me; poftea verò mutatus percussifti me.

9. Memor efto quòd de luto finxifti me, & in terram tantùm me convertes.

10. Nonne tanquam lac mulfifti me, & coagulafti me ut cafeum?

11. Et pelle & carne me induifti : offibus & nervis me inferuifti :

12. Vitam & mifericordiam mihi dedifti, inspectio tua cuftodivit fpiritum meum.

&

13. Hæc ergo cùm in te fint, fcio quia omnia
potes, nec eft tibi impoffibile quidquam.
14. Quòd fi peccavero, cuftodies me; ab ini-

1.

T

VULGATA NOVA.

Ædet animam meam vitæ meæ, dimit tam adversùm me eloquium meum, loquar in amaritudine animæ meæ.

2. Dicam Deo : Noli me condemnare: indica mihi cur me ita judices.

3. Nunquid bonum tibi videtur, fi calumnieris me, & opprimas me opus manuum tuarum, & confilium impiorum adjuves?

4. Nunquid oculi carnei tibi funt: aut ficut videt homo, & tu videbis ?

5. Nunquid ficut dies hominis dies tui, & an ni tui ficut humana funt tempora,

6. Ut quæras iniquitatem meam, & peccatum meum fcruteris ?

7. Et fcias quia nihil impium fecerim, cùm fit nemo qui de manu tua poffit eruere.

8. Manus tuæ fecerunt me, & plafmaverunt me totum in circuitu : & fic repente præcipitas

[blocks in formation]

NOTE AD VERSIONEM

. 1. Paulò aliter Græcè, videlicet: Kaurar Tux με, ξένων ἐπαφήσω ἐπ' αὐτὸν τὰ ῥήματά με, λαλήσω πιο xpla tuxus My Cuvexómeros i. c. Laborans animâ meâ, gemens dimittam adversùs eum verba mea, loquar amaritudine anima mea compreffus. In Mf. Alex. fic: Káures ĐẶC TRÊN COTON Ẻ THỌ, BC. Item ap. Aug. in Job, Proferam contra me fermones; nec plura.

. 2. Ita Græcè ad verbum, præter unumdar,
&quare. Concinit Aug. in Job, col. 635. b. fed omittit
poftr. quare me, &c. fimiliter inf. 658. f. Nolite me docere
impium effe; deinde fic: aut bonum eft tibi fi iniquè ege-
TO, prætermiffis intermediis. Ap. Ambr. 1. 1. de inter-
pel. Job, to. I. p. 632. d. Dicam Domino : Quare fic me
judicas ? Gr. ὕτως ἔκρινας;

. 3. Græc. initio tollit eft ; (Alex. retinet; ) exinde pro
defpicis..... fecerunt, hab. fimpliciter, dπeiπ prα xip
C ftatimque Bean dè, &c. ut fup. Ambr. 1. 1. de inter-
pel. Job, fup. fic: An bonum tibi eft ut injuftus ego fim?
quia repulifti opera manuum tuarum, & confilio impiorum
intendifti; Gr. Xes. Ap. Aug. in Job, omnia ut fup.
in textu. Vid. Not. ad v. 2.

. 4. In edit. Lat. habentur ifta, aut ficut videt homo,
videbis ? fub afterifco; adjunctaque videntur ex Theodo-
tione; faltem ita referuntur ex ipfo, non ex LXX. in He-
xapl. Orig. antepofitâ ftellulâ. Attamen in Græco nunc ita
legimus : Η ὥσπερ βροτὸς ὁρᾷ, καθορᾷς· ἢ καθὼς ὁρᾷ ἄνθρω-
Tos, Ben; Ap. Aug. verò in Job, col. 635. c. hæc fo-
la: Aut ficut homo perfpicit, perfpicis? Ap. Ambr. 1. 1. de
interpel. Job, col. 632. d. Nunquid ficut mortalis videt,
fic vides? deinde, Aut vita tua, &c. ut inf. . 5.

τα

#. 5. In Mf. Maj. Mon. poft tanquam, addítur dies cum afterifco, quæ vox redundare videtur; nam Græcè habetur fimpliciter, й Tà Tи Card pós; aut anni tui funt viri? In Hexapl. verò Orig. fic, præmiffà ftellulâ, s йé ú. Apud Ambr. 1. 1. de interpel. Job, fup. Aut vita tua ficut hominis, aut anni tui ficut viri? Apud Aug. in Job, Aut bumana eft vita tua? Gr. "Hi ßlos Cr airpoóvós és; à Mf. Alex. abeft isl.

. 6. Optimè è Gr. Sic etiam ap. Ambr. 1. 1. de interpel. Job, p. 632. d. exceptis his, Quia exquifivifti iniquitates meas, Gr."OTI ave(útuoas tùr, &c. Ap. Aug. in Job, pofteriora tantùm, Et peccata mea inveftigafti.

. 7. Concinit Aug. ad verbum, nifi quòd leg. impiè, loco impii. In Gr. Oidas yàp öti & Goa, &c. ut in Lat. Ap. Ambr. 1. 1. de interpel, Job, p. 632, d. fic:

14. Si peccavi, & ad horam pepercisti miANTIQUAM.

Nofti enim quia impiè non geffi: fed quis eft qui de manibus tuis eruatur? In editt. etiam Aug. legitur fup. eripiatur、 fed in Mfs, omnibus eripiat; Gr. Eaιpéμevos.

[ocr errors]

.8. Gr. ponit λasar, ante cínoar; Mf. verò Alex. ordine quo fupra. Ap. Ambr. utroque modo, fcilicet, in Pf.118. to. I. p. 1090. f. fic: Manus tua plafmaverunt me, & fecerunt me: & l. 3. de Spir. S. to. 2. p. 671. d. ita : Manus tua fecerunt me, & plafmav. me: at l. 1. de interpel. Job, p. 632. f. omittit penitus, & fecerunt me; tum addit, poftea convertifti, & percuffifti me. In Gr. με7αCaná μe Tacas Mf. Alex. μelabanar fe, &c. Ap. Aug. in Job, conftanter: Poftea verò mutatus percuffifti me, ut fup. Ap. Petr. Chryfolog. fer. 143. to. 7. p. 955. g. Manus tua fecerunt, finxerunt me.

[ocr errors]

. 9. Ambr. 1. de bono mort. c. 3. to. I. p. 394. e. Memento quia lutum me finxifti. Græc. Mrudul T TO

asas. Rurfum Ambr. 1. 1. de interpel. Job, p. 632. f. Memento quia lutum me fecifti; ftatimque, & in terra me refolves. Gr. siç dè vur μe wax años pépeic. Aug. in Job: Memor efto quia de luto finxifti me, in terram me iterum convertes.

& TU

. 10. Ambr. 1. 1. de interpel. Job, p. 632. f. Nunquid non ut lac mulfifti me, confecifti me ficut cafeum? Gr. Túpwoas dé μs Toa Tupw; & coagulafti me aquè ac cafeum? in Mf. Alex. ac Ald. ed. Tas. Ap. Aug. in Job, Nonne tanq. lac mulfifti me, ut fup. S. Petrus Chryfol. f. 143. p. 955. g. ut cafeum coagulani me.

. II. In Gr. Apμa dè ù..... osé ois de cæt. ut in Lat. Ap. Ambr. 1. 1. de interpel. Job, p. 632. f. Corium carnem me induifti: offibus & nervis me inferuifti : fimiliter 1. de bon. mort. c. 3. p. 394. e. excepto ult. intes xuifti, abfque præced. me. Petr. Chryfol. f. 143. p. 955. g. offibus nervis inferuifti me.

. 12. Græc. addit e`, autem, post vitam; loco verò mihi dedifti, hab. bu ap' iμol; cat. ut in Lat. Ambr. bene 1. 1. de interpel. Job, p. 632. f. Vitam & mifericordiam in me pofuifti, & vifitatio tua protexit fpiritum meum. Græc. йd Éionomú Co épúnaks, &c. S. Petr. Chryfol. f. 143. Vitam & mifericordiam dedifti mihi.

. 13. Ambrof. I. 1. de interpel. Job, p. 633. a. Has babes in te, novi quia omnia potes, impoffibile autem tibi nihil. Ambrofio favet Gr. nifi quòd pro babes, ponit exer, & &ter, pro nihil; Mf. Alex. ac ed. Compl. v. Aug. in Job, ut fup. in textu, exceptis his, nec eft tibi, &c. defunt.

quæ

#. 14. Aug, in Job, Quòd fi & peccavero, custodies me ¿

[blocks in formation]

Grec. Εάν τε γὰρ ἁμάρτω, φυλάσσεις με at in Mr. Alex. pinažus reliq. ut in Lat. præter unum ator, loco impunitum. Ap. Hieron. 1. 2. cont. Pelag. to. 4. p. 512. f. Si peccavero, cuftodies me; ab iniquitate autem me non fa cies innocentem. Ap. Ambr. 1. 1. de interpel. Job, p. 633. a. Si enim peccavero, cuftodies me; ab iniquitate autem ¿mmaculatum me non fecifti: & 1. de bo. mort. c. 3. p. 394. f. ab iniquitate innocentem me non fecifti.

. 15. Aptè ad Gr. præter unum refpirare, pro quo dvaauta, fufpicere. Hieron. I. 2. cont. Pelag. p. 513. a. Si impiè egero, va mibi : 5 fi fuero juftus, non potero refpirare; plenus enim ego fum ignominia. Ambrof. 1. 1. de interpel. Job, p. 633. a. Si impius fuero, va mibi : fi fim juftus, non poffum me erigere; plenus fum enim confufionis: & l. de bo. mort. c. 3. p. 394. f. Si enim impius fuero, va mihi: fi autem fim juftus, non potero me reclinare ; plenus enim confufionis fum: Gr. ariulas. Ap. Aug. in Job, ut fup. in textu, Et fi juftus fuero, &c. nam priora defunt.

#. 16. Ita Aug. in Job, ad verbum. Græcè, dypeμas yáp, &c. loco & capior; paulòque post, wánir yàp μΤαβαλών δεινώς με ὀλέκεις iterum enim commutans terri biliter me perdis. Ap. Ambr. 1. 1. de interpel Job, p. 633. a. Inveftigor ficut leo ad necem ; nec plura.

. 17. Ap. Aug. in Job, Inftaurans in me tormenta mea ; nec adduntur alia. In Gr. Επανακαινίζων ἐπ' ἐμὲ τὴν ἔτα

σίν μες Inflaurans in me inquifitionem meam; dein additur
dé, post irà; loco verò importafti mihi, &c. fic, ἐπήγαγες
dè è'T' què, &c. Ap. Ambr. 1. de bo. mort. c. 3. to. 1. p.
394. f. Introduxifti super me tentationes.

. 18. Ultima tantùm ut nullius, &c. leviter differunt
À Gr. ubi fic, ὀφθαλμος διέ με ἐκ εἶδε oculus autem me
non vidiffet. Ap. Aug. in Job, priora fola exftant ut fup.
Quare ergo de ventre eduxifti me?

. 19. Similiter ap. Aug. in Job, 636. a. Et effem tanquam non fuiffem : fic etiam in Græco; fubinde habetur yap, pro autem, ut inf. eis μrñua ex άzumáyur; in fepulcrum non fum translatus? loco non fum fepultus protinus I In Mf. Alex. x áñйλtor, non abii?

. 20. Aug. in Job: Aut nunquid non eft tempus parvum vita mea? patere me, donec requiefcam pufillum, Gr. Η ἐκ ὀλίγος ἐςὶν ὁ βίος το χρόνο με ; ἐασόν με αναπαύσαθαι μικρόν. In Mr. verò Alex. & al. ὁ χρόνος το βίο με, ut in Lat. fup.

.21. Ita in Græco ad verbum. Ap. Aug. in Job, fic: Antequam eam in pœnas, unde reverti non licet, id est, inquit, in pœnas aternas.

.22. Similiter in Græco, præter hoc, oxótus aiwrís tenebrarum æternarum, loco noctis aterna; ultimòque ßegTar, mortalium, loco hominum, demto præced. eft. Ap. Aug. in Job, ubi non eft lux, &c. ut in textu.

Ex Mf, Maj. Mon.

[blocks in formation]

ì.

R

VULGATA NOVA. Efpondens autem Sophar Naamathites, dixit:

2. Nunquid qui multa loquitur, non & audiet? aut vir verbofus juftificabitur ?

3. Tibi foli tacebunt homines? & cùm cæteros irriferis, à nullo confutaberis ?

4.

Dixifti enim Purus eft fermo meus, & mundus fum in confpectu tuo.

5. Atque utinam Deus loqueretur tecum, & aperiret labia fua tibi :

I.

VERSIO ANTIQUA.

R Efpondens Sofar Minæus, dixit :

2. Qui multa dicit, & audire debet: aut nunquid eloquens videbitur juftus effe?

3. Beatus homo natus, homo brevis vitæ. Noli multus effe in verbis, cùm nemo fit qui contradicat tibi :

4. Neque dicas: Juftus fum operibus, & fine crimine fui ante eum.

5. Sed quomodo Dominus loquatur ad te, & aperiat labia fua tecum,

NOTE AD VERSIONEM ANTIQUAM.

*. 1. Græc. "Tworabo de..... xéyd. Ap. Aug. in Job, col. 636. c. Verba Sophar Minai.

*. 2. Sic eft in Gr. præter feqq. ανακέσεται, viciffim audiet, pro audire debet; fubinde pro nunquid, ita, ǹ, & pro videbitur juftus effe, fic, oïesau eira Nínacos; exiftimat fe effe juftum? Ap. Aug. in Job, Aut nunquid videbitur eloquens juftus effe?

. 3. Ap. Aug. in Job, deeft 1. bomo ; defunt pariter ifta media, noli multus effe in verbis; cæt. fimilia. In Gr. Εὐλογημένος γεννητὸς γυναικὸς ὀλιγόβιος, Benedilius natus mulieris brevis vita; reliqua ut in Lat. fup. hoc excepto, &

ráp est, non enim eft, pro cùm nemo fit.

*. 4. Græce nunc : Μὴ γὰρ λέγε, ὅτι καθαρός εἰμι τοῖς ἔργοις, καὶ ἄμεμπτος ἐναντίον αυτό. Noli enim ducere, quia mundus fum operibus, & inculpatus ante eum. In Hex. Orig. hoc, warrior dur, fignatur afterifco. Sic etiam in Mf. Maj. Mon. notatur iftud, fui ante eum.

[ocr errors]

*. 5.
Sic habet Aug. in Job, ad hoc ufque, & aperiat.
Sic etiam legitur Græcè, additis his, aros xelan auTy
METà CE, & aperiet labia fua tecum ; quæ afterifco fulgent
in Hexapl. Orig. ficut in Mf. Maj. Mon. In edir. Ald. pro
droit, habetur Mavalgas, ut & fup. apud omnes, aqua

Ex MS, Maj, Mot

[blocks in formation]

VULGATA NOVA.

6. Ut oftenderet tibi fecreta fapientiæ, & quòd multiplex effet lex ejus, & intelligeres quòd multò minora exigaris ab eo, quàm meretur iniquitas tua.

7. Forfitan veftigia Dei comprehendes, & ufque ad perfectum Omnipotentem reperies?

8. Excelfior cœlo eft, & quid facies ? profundior inferno, & unde cognofces ?

9. Longior terrâ menfura ejus, & latior mari.

ro. Si fubverterit omnia, vel in unum coarctaverit, quis contradicet ei?

11. Ipfe enim novit hominum vanitatem, & videns iniquitatem, nonne confiderat?

12. Vir vanus in fuperbiam erigitur, & tanquam pullum onagri fe liberum natum putat.

13. Tu autem firmafti cor tuum, & expandifti ad eum manus tuas.

14. Si iniquitatem, quæ eft in manu tua, abstuleris à te, & non manferit in tabernaculo tuo injuftitia:

15. Tunc levare poteris faciem tuam abfque macula, & eris ftabilis, & non timebis.

16. Miferiæ quoque oblivifcêris, & quafi aquarum quæ præterierunt recordaberis.

17. Et quafi meridianus fulgor confurget tibi ad vefperam : & cùm te confumptum putaveris, orieris ut lucifer.

18. Et habebis fiduciam, propofita tibi spe, & defoffus fecurus dormies.

19. Requiefces, & non erit qui te exterreat : & deprecabuntur faciem tuam plurimi.

20. Oculi autem impiorum deficient, & effugium peribit ab eis, & fpes illorum abominatio

animæ.

NOTE AD VERSIONEM ANTIQUAM.
Alex. and sphμstrTal..

. 6. Similiter habet Aug. in Job, ab his, quia duplex erit; excipienda tamen ifta, reddita fint tibi à Domino que peccafti. Gr. initio hab. eira dvaylene Co, deinde annuntiabit tibi, loco & doceat te ;. & poft paulò, pro fuper te, fic, Tar xaτà Cé, Nobil. ad ea qua circa te; in Compl. ; demum pro dignè reddita funt tibi à, &c. ita, άiá Co Técn (Alex. □apéln ) dπò Kuply ☎rúμúplnxas, digna tibi evenerunt à Domino que peccafti.

[ocr errors]

.7. Ita in Græco, præter vocem eorum, quæ abeft. Ap. Aug.in Job, hoc unum habetur: Aut veftigium Domini

invenies?

.8. Aug. in Job, Sublime eft cælum, & quid facies? Græc fimiliter, Ὑψηλὸς ὁ ἐρανὸς, &c. fubinde βαθύτερα de Twr ar ado, &c. profundiora autem iis quæ in inferno, &c. ut in Lat.

او

π.9. Grace : "Η μακρότερα μέτρα γῆς, ἢ εὐρες θαλάσ Cus; Aut longiora menfurâ terra, vel latitudine maris? Erratum forfan feribæ eft fup. profundior, ut & . præf. longior à; aptiùs legeretur, profundiora..... aut longiora Spatio, juxta Gr,

*. 10. Gr. Ἐὰν δὲ καταςρέψῃ τὰ πάντα, τίς ἐρεῖ, &c. ut in Lat. In Mf. Maj. Mon, medium iftud aut congregaverit, notatur ftellulâ; nec malè, cùm hoc abfit à Græco. In Hexapl. eriam Orig. id, Cuvayay, afterifco fubjicitur. Item ap. Philaftr. Brix. 1. de hæref. col. 710. c. hæc tantùm leguntur: Si autem deftruxerit univerfa, quis ei diset: Quid fecifti? Ap. Aug. in Job, col. 636. e. Quis dicet illi: Quid fecifti?

.11. Aug. in Job, Ipfe enim novit hominum iniopera quorum. In Gr. fimplicit. avouer, ut & infra, άтoα, abfurda, pro injufta, necnon wapóte7a, in fine, pro negliget, Nobil. defpiciet.

vel

*. 12. Sic ap. Aug. in Job, nifi quòd initio legitur bomo verò, juxta Græc. fed pro nutat, in eodem Gr. eft xela, natat. Auguftinum tamen certò legiffe nutat, ex his patet, quæ addit: Modò illi placet Deus, modò illi difplicet, cùm apud Deum fit firmitas : fubinde Græcè, ßpo Tos de, pro & vir; & loco tang, onager erit in deferto tic, ἴσα ἴνω ἐρημίτη, tanquam onager Jolitarius i. at in Mf.

[ocr errors]

#.13. Ad verbum è Gr. præter hoc, & extendes, pra quo vasas de, abfque ult. voce, tuas. Ap. Aug. in Job, extendens ad eum manus tuas ; Mf. quoque Alex. hab. υπλίασας δὲ τὰς χεῖράς σε πρὸς, &c.

V. 14. Similiter ap. Aug. in Job, præter hæc interme→ dia, longè facito illud à te, quæ defunt. In Græco cuncta ut fup. nifi quòd habetur pluraliter & xepoí C, in ma◄ nibus tuis, ut inf. Aalry, pro domo, & avýτw, pro maneat, quæ idem fonant.

V. 15. Poftrema non refert Aug. in Job, ab hac voce, pura. Exftant omnia in Græco, nifi quòd loco 5 exfpoliabis forde, habetur ἐκδύσῃ δὲ ῥύπον, exues autem fordem.

. 16. Concinunt Græca. Auguft. verò in Job, legit: tanq. fluctum qui non præterit, & non terreris; redunda re videtur hic negatio, nam Græcè conftanter, WOTTER nuμa wapenbov, ut in Lat. fup.

V. 17. Ita Græcè, detracto verbo erit; loco etiam & meridiano, fic, ex d'è μeonμlpías, de meridie autem. Tichon. reg. 7. p. 64. g. A meridiana parte germinabit ibi vita. Ap. Aug. in Job, priora tantùm, Et oratio tua tanq, lucifer erit: id eft, inquit, ante illuminationem praibit.

21

. 18. Similiter in Græco, præter hoc, wemails Te on. confidenfque eris; nec multò poft, ex è μeplurus y pegrríos, de cura autem & follicitudine, loco & pro follicitu dinibus & curis.

. 19. Concinunt priora cum Gr. pofteriora verò, & rogabunt, &c. fic habentur ibid. μεταβαλόμενοι δὲ πολλοί σε Denbuser/ar tranfmutati autem multi rogabunt te. Ap. Aug. in Job, ut fup. Et rogabunt faciem tuam multi.

. 20. In edit. Lat. verficulus prior cum ultimo notatur afterifco. In Hexapl. etiam Orig. ille habetur, præmiffâ ftellulâ, optarμol dè dcebŵr Tacorlar item ex Theodot. planuoi de doelwr ixaeífor pofterior quoque tam ex Theod. quam ex Symm. & Aquila, itayap EXTTIS duтŵr aπáα, præpofito fimiliter asterisco; medius ve rò, falus autem, &c. non habetur. In ed. Rom. LXX. fic immutato ordine: Zalupla dè autès átonelys, ủ yàp sa¬ πὶς αὐτῶν ἀπώλειαν ὀφθαλμοὶ δὲ ἀσεβῶν τακήσονται.

Levit.

26.6.

« ZurückWeiter »