Abbildungen der Seite
PDF
EPUB
[blocks in formation]

orientem :

10. Quia non conclufit portas ventris matris mea: abfcondiffet enim laborem ab oculis meis.

II. Quare enim in ventre non obii; ex utero exiens, & non protinus perii?

12. Et ut quid conftiterunt mihi genua ? quare ubera fuxi?

13. Nunc itaque, nunc dormiens quiefcerem, & fomni fecuritate fruerer:

14. Cum regibus honoratis terræ, qui gloriabantur in malis :

15. Aut cum principibus, quibus multum fuit aurum, qui compleverunt domos fuas argento : 16. Aut tanquam abortivum prolapfum de vulva matris, aut tanquam infantes qui non viderunt lucem.

17. Ibi impii depofuerunt furorem fuum, ibi requieverunt fatigati corpore:

18. Simulque in æternum abundaverunt, nec audierunt vocem exactoris.

19. Pufillus & magnus ibi eft, & fervus metuens dominum fuum.

20. Ut quid enim datur eis, qui in amaritudine funt, lux, & vita animabus, quæ funt in dolori

bus?

21. Quæ defiderant mortem, & non contingit
illis, quærentes eam tanquam thefaurum,
22. Et gaudio afficiuntur.

23. Mors viro requies, cujus via abfcondita eft:
conclufit enim Deus adversùs eum.

VULGATA NOVA,

8. Maledicant ei qui maledicunt diei, qui parati funt fufcitare Leviathan:

9. Obtenebrentur ftellæ caligine ejus : exfpectet lucem & non videat, nec ortum furgentis

auroræ :

10. Quia non conclufit oftia ventris, qui portavit me, nec abftulit mala ab oculis meis. 11. Quare non in vulva mortuus fum, egreffus ex utero non ftatim perii ?

12. Quare exceptus genibus ? cur lactatus uberibus?

13. Nunc enim dormiens filerem, & fomno meo requiefcerem :

14. Cum regibus & confulibus terræ, qui æ dificant fibi folitudines:

15. Aut cum principibus, qui poffident aurum, & replent domos fuas argento :

16. Aut ficut abortivum abfconditum non fubfifterem, vel qui concepti non viderunt lu

cem.

17. Ibi impii ceffaverunt à tumultu, & ibi requieverunt feffi robore.

18. Et quondam vincti pariter fine moleftia, non audierunt vocem exactoris.

19. Parvus & magnus ibi funt, & fervus liber à domino fuo.

20. Quare mifero data eft lux, & vita his, qui in amaritudine animæ funt?

21. Qui exfpectant mortem, & non venit; quafi effodientes thefaurum :

22. Gaudentque vehementer cùm invenerina fepulcrum :

23. Viro cujus abfcondita eft via, & circumdedit eum Deus tenebris?

NOTE AD VERSIONEM ANTIQUAM.

.8. Auguft. in Job, col. 626. b. Sed maledicat illam maledicens illi diei. Ambrof. 1. 4. in Luc. t. 1. col. 1345. b. Et maledicat ei is qui maledixit diem illam, qui habet magnum cetum opprimere : & in Pf. 43. col. 922. d. qui babet magnum cetum captivum ducere. Gregor. M. 1. 4. moral. c. 9. t. 1. col. 110. b. relatis Vulgatæ verbis, ita fubjungit: In Translatione veteri ita non dicitur : fed, Maledicat eam qui maledixit diem, qui capturus eft grandem cetum. Græcè : 'Ama xaтapasailo auтuri xalapaμeres Tir ἡμέραν ἐκείνην, ὁ μέλλων τὸ μέγα κῆτος χειρώσαθαι.

*. 9. Ita Græcè ad verbum, nifi excipias iftud, Tome vai, loco permaneat, mel. fuftineat. Auguft. annot. in Job, col. 626. b. fimiliter habet: Tenebrefcant fidera noctis illius: permaneat, & in lucem non veniat. Ambrof. 1. de inftit. virg. t. 2. col. 263. a. Intenebrefcant ftella nolis illius, mox ita, quia non conclufit, &c. de V. feq. omiffis in

termediis,

. 10. Ita legunt Ambrof. 1. de inftit. virg. col. 263. a. & Auguft. in Job, ufque ad hoc, abfcondiffet enim, pro quo habetur Græcè, anиmake yàp är, abftulisset enim utique; cætera ut in Lat. fup.

. 11. Similiter habet Auguft. in Job, col. 626. c. præter unum exii, pro exiens; Græc. ex vaspòs dè calor, cum cæteris ut fup.

. 12. Itidem Auguft. annot. in Job, col. 626.c. In Græco fic: Ivari de ourúrτnoár μai và vórala; ivalí dè pasΤὲς εθήλασα ; Ut quid autem occurrerunt mihi genua ? quare autem, &c. Mf. Alex. initio hab. Kai ivali, ut fup.

. 13. Auguft. in Job, col. 626. c. hæc tantùm hab. Nunc utique dormiens quiefcerem. Item Græcè, Nuv av xosμηθεὶς ἡσύχασα, dein verò, υπνώσας δὲ ἀνεπαυσάμην, fomnum autem capiens requiefcerem.

. 14. Similiter ap. Auguft. in Job, excepto ultimo, gladiis, pro malis, juxta Græc. Elpea; pro honoratis vero, habetur Grace, βελευτῶν, confiliariis, cetera ut in Lat. . 15. Eadem prorfus habet Auguft. in Job, col. 626. d. Ita quoque in Græco.

. 16. Ita Græcè præter unum excpsvóμevov, exiens, loco prolapfum. Apud August.' in Job, omnia ut in Lat. fup..

..17. Ita conftanter apud Auguft, in Job, 626. d. nec aliter Græcè, exceptis his, éxavoar Cuμòr oprûs, acconderunt furorem ira, loco depofuerunt furorem fuum.

Mr. Alex, non hab. ἐξέκαυσαν, fed ἔπαυσαν, al. εξίπαν Gav. Hieron. in Ecclef. t. 2. col. 737. c. Ibi requieve runt la corpore.

v

. 18. In edit. Lat. afterifco diftinguitur verbum abundaverunt. Græce ita : Ομοθυμαδὸν δὲ οἱ αἰώνιοι εκ ήκεσαν φε

popoós Pariter autem feculares non audierunt, &c. ut fup. Mf. Alex. habet, 'Ouctuμadòr di' aíwros &xéli xecar. Hieron. in Ecclef. t. 2. col. 737. c. Cum his qui vindi fuerant jam fecuri, non audientes vocem exactoris. Aquila, 'Aμa déquis evtúrnear, Simul vindi profperati funt. Symm. Our Seμetaι, dóxanda, Simul in vinculis habiți, à turba,

tione liberi.

*. 19. Ita Græcè verbum è verbo. Sic etiam apud Auguft. in Job, col. 626. e. præter hoc, non timens, loco metuens; & verò in Mf. Alex. ac edit. Compl. legitur & defons. Similiter apud Hieron. in Ifai. 24. t. 3. col. 207. f. Parvus 5 magnus ibi funt, & fervus non timens dominum fuum.

. 20. Concinit Auguft. ad verbum 1. annot. in Job, 627. a. In Græco hoc unum variat, désola, data eft, pro datur. Hieron. in Jer. 20. t. 3. col. 624. e. legit: Quare data eft mifero lux, &c. ut in Vulg. Mf. etiam Alex. extremo hab. τοῖς ἐν πικρίᾳ ψυχῆς, non ταῖς ἐν ὀδύναις ψυχαῖς.

. 21. Similiter hab. Auguft. in Job, col. 627. a. Qua defiderant mortem, & non contingit illis. Græc. Ot ἱμείρονται το θανάτε, καὶ ἐ τυγχάνεσιν, ανορύσσοντες ώσπερ θεια Gaupys Qui defiderant mortem, & non obtinent, effodientes quafi thefauros. Mf. verò Alex. dropúscortes dUTÒr WOTTER ανορύσσοντες αυτὸν ὥσπερ ensavρór, ut fup.

*. 22. Grec. Περιχαρεῖς δὲ ἐγένοντο, ἐὰν κατατύχωσι, Lati autem facti funt, fi fuerint confecuti.

. 23. Itidem apud Auguft. in Job, 627. a. præter unum vita, pro via. In Græco fimpliciter: Oávalos árδρὶ ἀνάπαυμα, συνέκλεισε γὰρ ὁ Θεὸς κατ' αυτό. Nobilius ta men obfervat in plerifque codicibus poft arámavμa, inter< poni, odds aзxçúи atque ita etiam, inquit, teftatur Olymp. in aliquibus legi cum ifta adjunctione, d' avty. Sic etiam nunc habetur in Hexapl. Orig. ex Theodot. fed præfixo afterifco nec malè, nam in Mf. Alex. fic habetur cum ftellula : fòs expúСn. In Ms. tamen Maj. Mon. deeft afterifcus. Apud Ambrof. 1. 4. de interp. Dav. c. 3. col. 665. c. Mors viro requies, ut fupe

VULGATA NOVA.

24. Antequam comedam fufpiro: & tanquam inundantes aquæ, fic rugitus meus :

25. Quia timor, quem timebam, evenit mihi: & quod verebar accidit.

26. Nonne diffimulavi? nonne filui? nonne quievi? & venit fuper me indignatio.

VERSIO ANTIQUA.

24. Ante efcas quippe meas gemitus ad Domi- Ex Mf. Maj. Mon. num, & fleo coarctatus timore:

25. Timor enim, quem verebar, venit mihi :

& quem timebam, comprehendit me.

26. Neque in pace fui, neque in filentio, ne-
que in requie: venit autem mihi ira.
NOTE AD VERSIONEM ANTIQUAM.

. 24. Ita Auguft. in Job, 627. b. excepto uno adeft, loco ad Dominum. Græc. Пpo yap Tar For My Serayμὸς ἥκει δακρύω δὲ ἐγὼ συνεχόμενος φόβῳ.

. 25. Auguft. in Job, col. 627. b. priora tantùm hab. Timor enim, quem verebar, venit mihi. Græc. póβος γὰρ, ὃν ἐφρόντισα, ἦλθέ μοι· deinde, κ ὃν ἐδεδοίκειν,

[blocks in formation]

ourúrτnsé μoi, & quem metueram, occurrit mihi.

2

#. 26. Auguft. in Job, delet verbum fui; & infra, pro venit autem, hab. venit enim; cætera ut fup. Græδὲ, Οὔτε εἰρήνευσα, οὔτε ἡσύχασα, οὔτε ἀνεπαυσάμην, ἦλθο dè, &c. ut fup.

CAPUT IV.

VULGATA NOVA.
Efpondens autem Eliphaz Themanites

dixit:

2. Si cœperimus loqui tibi, forfitan molestè accipies, fed conceptum fermonem tenere quis poterit ?

3. Ecce docuifti multos, & manus laffas roborafti:

4. Vacillantes confirmaverunt fermones tui, & genua trementia confortasti :

5. Nunc autem venit fuper te plaga, & defecifti tetigit te, & conturbatus es.

6. Ubi eft timor tuus, fortitudo tua, patientia tua, & perfectio viarum tuarum ?

7. Recordare obfecro te, quis unquam innocens periit? aut quando recti deleti funt?

8. Quin potiùs vidi eos, qui operantur iniquitatem, & feminant dolores, & metunt eos, 9. Flante Deo periffe, & fpiritu iræ ejus effe confumptos:

10. Rugitus leonis, & vox leænæ, & dentes catulorum leonum contriti funt.

11. Tigris periit, eò quòd non haberet dam, & catuli leonis diffipati funt.

præ

12. Porro ad me dictum eft verbum abfconditum, & quafi furtivè suscepit auris mea venas fufurri ejus.

13. In horrore vifionis nocturnæ, quando folet fopor occupare homines,

[blocks in formation]

2. Ne fortè loquamur tibi in moleftia: pondus autem verborum tuorum quis fuftinebit?

3. Quòd fi tu monuifti multos, & manus infir-
mium confolatus es:

4. Et ægros corroborafti fermonibus, genibuf-
infirmium valetudinem præftitifti:

que

5. Et nunc venit in te dolor, & penetravit te; tu autem conturbatus es:

6. Nonne timor tuus ftultus eft, & fpes tua, & fimplicitas vitæ tuæ ?

7. Recordare itaque quis mundus perierit? vel quando veraces radicitus interierint?

8. Quemadmodum vidi arantes peffima, & qui ferunt ea, dolores metunt fibi :

9. Præcepto Domini. peribunt, & fpiritu iræ ejus demolientur :

10. Fremitus leonis, & vox leænæ, & gladius draconum extin&tus eft.

11. Myrmicoleon periit, eò quòd non * habet efcam, & catuli leonum divifi funt ab invicem. 12. Quòd fi aliquod verbum verum fuiffet in fermonibus tuis, nihil horum tibi accidiffet: nunquid non capit auris mea magnifica ab eo?

13. Somnum & timorem nocturnum? decidente timore in homines,

NOTE AD VERSIONEM ANTIQUA M.

>

. 1. Ita Græcè, nifi excipias verbum útonalar, excipiens, pro refpondens; & in fine, xéye, dicit. Apud Auguft. in Job, 627. c. fimpliciter, Verba Eliphaz. Vide etiam Ambrof. 1. 3. de interpel. Job, c. 1. col. 653. d. *. 2. Græc. Με πολλάκις (οι λελάληται ἐν κίπω ; χύν A &c. ut in Lat. fup. Num fæpe tibi fermo eft habitus in moleftia? robur autem, i. e. pondus, &c. Apud August. in Job, col. 627. c. pofterior tantùm pars habetur: Pondus autem, &c. ut fup.

*. 3. Graec. Εἰ γὰρ οὐ ἐνεθέτησας πολλές, και χεῖρας αθενές παρεκάλεσας. Μί. Alex. και χεῖρας απενόντων, &c.

*. 4. Græc. Απεννίας τε ἐξανέςκοας ρήμασι, γόνασί τε ἀδυνατό οι θάρσος περιέθηκας. Εt eos qui infirmabantur erexifti verbis, genibufque impotentibus fiduciam circumpofuifti. π. 5. Grec. Νῦν δὲ ἥκει ἐπὶ σὲ πόνος, και ἥψατό ζει στ eory fasas. Nunc autem venit fuper te labor, & tetigit te: ru feftinafti, vel fedulù egifti; Mf. Alex. cum Compl. o δὲ ἐσπέδασας, fchol. ἐθορυβήθης.

. 6. Auguft. in Job, 627. c. Nonne timor tuus ftultus eft, fpes tua, & fimplicitas vita ( f. via) tua quaf ftultitia ? Græc. Πότερον οὐχ ὁ φόβος σε ἐςὶν ἐν ἀφροσύ νῃ, καὶ ἡ ἐλπίς (ε, καὶ ἡ κακία τῆς ὁδο (ε; Nonne timor tuus eft in ftultitia, & fpes tua, & malitia feu iniquitas vie tua ? al. & ἡ ἀκακία τῆς ὁδιο 68. Aquila, ἡ ἁπλόλης τῶν ödar C&, ut fup.

*.7. Græc. Mrúduri Er, Tís xalapos or, aπwλETO; πότε αληθινοὶ ὁλό βριζει ἀπώλοντο; Recordare igitur, quis cum mundus effet, periit? vel quando veraces radicitus perierunt?

*. 8. Ita Græcè, præter feqq. aroma, abfurda, loco

peffima; deinde, oi dè, pro & qui; & infra, lepioi, me-
tent, pro metunt. Ambrof. 1. 1. de inrerpel. Job, c. 4.
col. 629. b. eadem memorat: Defcribentes, inquit, im-
piorum fupplicia, ut qui vitia fererent, & meterent fibi do-
loves.

. 9. Græc. Similiter, exceptis his, 'A sáμ-
τος..... ἀπὸ δὲ πνεύματος, &c. A pracepto..... & fpiritu
autem, &c. Apud Ambrof. fup. Quòd mandato perirent
Dei, & fpiritu vita ipfius interirent; Græc. dqarhoortal.

. 10. Aug. in Job, col. 627. c. Fremitus leonis, &
vox leana, & gaudium draconum extindum eft. Græc.
Σθένος λέοντος, φωνὴ δὲ λεαίνης, γαυρίαμα δὲ δρακόντων
L'obé du.

.11. Similiter ap. Auguft. in Job, 627. d. e. præ-
ter unum haberet, pro habet. Ita quoque in Græco, ni-
fi quòd pro divifi funt, legitur exñor, reliquerunt. Gre-
gor. M. I. 1. moral. t. 1. col. 156. d. ad hoc Vulg. Ti-
gris periit, ait: Translatione LXX. Interpretum nequaquam
tigris dicitur, fed myrmicoleon periit, eò quòd non ha-
beret prædam Myrmicoleon autem, inquit, Latinè dici-
tur, vel formicarum leo, vel certè expreskùs, formica pariter
& leo.
. 12. Græc. ipfo initio hab. Ei Né
Τι, &c. Si quod
autem verbum, pauloque poft, αὐθὲν ἂν (οι τέτων κακὸν
άtúrτuse, nihil tibi horum malum occurriffet, feu contigif
fet; item pro capit, déeral, capiet, & pro magnifica, al-
.0106, i. e. mediocritatem exuperantia; cæt, ut in Lat. fup.
Auguft. in Job, col. 627. e. conftanter: Nihil horum ti-
bi accidiffet: nunquid non capit auris mea ab eo magnifica?
*. 13. Grκc. Φόβῳ δὲ καὶ ἤχῳ νυκτερινῇ ἐπιπίπτων φόβος

* 1. haberet.

Ex Mf. Maj. Mon.

VERSIO ANTIQUA.

Horror mihi accidit, & tremor, & validè
14.
offa mea commovit:

15. Et fpiritus in faciem mihi occurrit: hor-
ruerunt capilli mei & carnes.

16. Exfurrexi, & non cognovi; infpexi, & non: erat figura ante faciem meam; fed auram tantùm & vocem audiebam.

17. Quid enim? nunquid homo coram Domino mundus erit, aut ab operibus fuis fine macula vir?

18. Si contra fervos fuos non credit, & adversùs angelos fuos pravum quid reperit:

19. Habitantes autem domos luteas, de quibus & nos ex eodem luto fumus, percuffit illos tanquam tinea :

20. Et à manè ufque ad vefperam ultra non funt : & quòd non poffent fibi ipfi fubvenire, pe

rierunt.

21. Afflavit enim eos, & aruerunt: interierunt, quia non habebant fapientiam.

VULGATA NOVA.

14. Pavor tenuit me, & tremor, & omnia offa mea perterrita funt:

15. Et cùm fpiritus me præfente tranfiret, inhorruerunt pili carnis meæ.

16. Stetit quidam, cujus non agnofcebam vultum, imago coram oculis meis, & vocem quasi auræ lenis audivi.

17. Nunquid homo, Dei comparatione jufti- Inf. 25. ficabitur, aut factore fuo purior erit vir?

4.

[blocks in formation]

NOTE AD VERSIONEM ANTIQUAM.

Tarps Timore autem 5 fonitu nodurno incidens ti-
mor fuper homines.

#. 14.
Similiter in Græco, nifi excipias verbum Cu-
VVTHGE, occurrit, pro accidit, quod idem fonat. Hieron.
in Ifai. 54. t. 3. col. 399. a. legit: Horror & tremor ve-
nerunt fuper me, & multùm mea offa concuffit. Græc.
Mr. Alex. συνέσισεν, ed. Compl. συνέσεισε.

δείσε,

. 15. Similiter habet Auguft. in Job, 627. f. Et fpiritus in faciem mihi occurrit. Grac. Καὶ πνεῦμα ἐπὶ πρόσωó deinde, eppikar dè, &c. ut in Lat. Vigil. Tapf. 1. cont. Varimad. p. 748. d. legit: Et fpiritus occurrit in facie mea, borruerunt capilli mei & carnes: at infra, p. 751. b. Et fpiritus apparuit in oculis meis, borruerunt capilli mei. Græc. pe pixes, pili maj.

. 16. Rectè è Græco, nifi quòd proinfpexi, fimpliciter eft eor, vidi, nec non paruar μ8, oculos meos, loco faciem meam, abfque feq. tantùm, poft auram. Vigil. Ťaps. ubi sup. p. 748. d. & 751. b. fic pergit: Et vultum, & fpeciem non vidi, fed vocem tantùm audiebam.

. 17. Similiter Aug. in Job, col. 627. f. Quid enim ? nunquid bomo coram Domino mundus erit? Hieron. 1. 2. cont. Jovin. t. 4. part. 2. col. 197. c. Quid enim? nunquid homo coram Deo mundus eft, aut in operibus fuis fine macula vir? & 1. 2. cont. Pelag, ibid. col. 512. d. Nunquid mundus erit homo coram Deo, aut in operibus fuis irreprehenfibilis vir? Græc. Tí váp; μù xatapos sai Sporòs ἐναντίον τῇ Κυρία, ἢ ἀπὸ τῶν ἔργων αυτὲ ἄμεμπτος ἀνήρ.

[ocr errors]

. 18. Itidem Auguft. in Job, col. 627. g. 628. a.
Sic etiam Hieron. 1. 2. contra Jovin. t. 4, p. 2. col. 197.
c. ad verbum. Item 1. 2. cont. Pelag. ibid. col. 512.
f. nifi quòd hab. adversùs famulos, pro contra fervos,
paulòque poft, & contra angelos, abfque feq. fuos ; at
infra, col. 528. f. & in Ifai. 24. t. 3. col. 212. d. hab.
adversùm angelos fuos perverfum quid reperit : & ep. ad
Damaf. t. 4. col. 159. d. contra angelos fuos perverfum
quid intellexit. Grac. Εἰ κατὰ παίδων αυτῷ ἐ πιςεύει, και
τὰ δὲ ἀγγέλων αυτό σκολιόν τι ἐπενόησε. Vide inf. c. 15.
. 15.

. 19. Ita Græcè excepto uno autol, ipfi, pro nos.
Similiter apud Auguft. in Job, 628. a. Habitantes autem
domos luteas; & poft pauca, percuffit illos tanquam tinea.
Græc. ouros Tpózov, ad modum tinea. Hieron. 1. 2. contra
Jovin. t. 4. part. 2. col. 197. c. Quantò magis habitan-
tes in domibus luteis, de quibus & nos ex eodem luto fu-
mus? lifdem alludit Ambrof. 1. 1. de interpell. Job, c. 4.
col. 629. b. dicens : Qui infufflaret domos luteas inbabi-
tantibus, arefcerent.

. 20. Ita legit Auguft. in Job, 628. b. exceptis his,
eò quòd non poffent fibi ipfis, pro quod &c. Ita quoque
in Græco.

*. 21. Græc. Ενεφύσησε γὰρ αὐτοῖς, καὶ ἐξηράνθησαν
Infufflavit enim eis, & exaruerunt, &c. ut in Lat. fup.
Similiter Auguft. in Job, col. 628. b. ab hoc, interierunt ;
Grac. ἀπώλοντο.

CAPUT

VERSIO ANTIQUA.

Ex MJ. Maj. Mon. 1. Nvoca autem, fi quis tibi refpondeat, aut si quem fanctorum angelorum videas.

2. Etenim ftultum interimit ira, errantem autem occidit zelus.

3. Ego autem vidi ftultos radicem mittentes, fed protinus comesta eft eorum converfatio.

4. Longè fiant filii eorum à falute, & conterantur ante januas impiorum, & non fit qui eruat. 5. Quæ enim illi congregaverunt, jufti comedent; ipfi verò de malis non liberabuntur: exhauriatur fortitudo eorum.

6. Non enim prodiet de terra labor, nec de montibus germinabit dolor.

I.

V.

VULGATA NOVA.

Oca ergo, fi eft qui tibi respondeat, &
ad aliquem fanctorum convertere.

2. Verè ftultum interficit iracundia, & par-
vulum occidit invidia,

3. Ego vidi ftultum firma radice, & maledixi pulchritudini ejus ftatim.

4. Longè fient filii ejus à falute, & conterentur in porta, & non erit qui eruat.

5. Cujus meffem famelicus comedet, & ipfum rapiet armatus, & bibent fitientes divitias ejus.

6. Nihil in terra fine caufa fit, & de humo non oritur dolor.

NOTE AD VERSIONEM ANTIQUAM.

. 1. Similiter Auguft. in Job, 628. b. Invoca autem, fi quis tibi refpondeat; reliqua defunt. Græc. 'Eixάega! NË, E TIS UTAKÉGETα, й, &c. ut in Lat. fup.

V. 2. Itidem Auguft. in Job, 628. b. c. excepto verbo perimit, pro interimit; Græc. avaipsi, cum reliq. ut fupra. Chromat. Aquil. in Matth. col. 982. b. leg. Stultum interficit iracundia, feductum autem occidit æmulatio. . 3. Ita è Græco, nifi excipiatur vox ultima converfatio, , pro qua, Marra, Nobil. habitatio. Auguft. in Job, 628. c. hoc unum hab. Ego autem vidi ftultes radicem

mittentes.

#. 4. Similiter in Græco, nifi excipias ifta, xoxalpicθείησαν δὲ ἐπὶ θύραις κατόνων, καὶ ἐκ ἔσαι, &c. Auguft. in Job, 628. d. Et conterantur fuper januas infirmorum, Gr.

minorum.

. 5. Similiter hab. Auguft. annot. in Job, 628. d. cui Græcum faver.

. 6. Sic etiam in Græco. Apud Auguft. in Job, 628 d. prior pars habetur ut fup. pofterior deeft.

1. Cor.

3.19.

VULGATA NOVA.

7. Homo nafcitur ad laborem, & avis ad volatum.

8. Quamobrem ego deprecabor Dominum, & ad Deum ponam eloquium meum :

9. Qui facit magna & infcrutabilia & mirabilia abfque numero:

10. Qui dat pluviam fuper faciem terræ, & irrigat aquis univerfa :

11. Qui ponit humiles in fublime, & morentes erigit fofpitate:

12. Qui diffipat cogitationes malignorum, ne poffint implere manus eorum quod cœperant :

13. Qui apprehendit fapientes in aftutia eorum, & confilium pravorum diffipat :

14. Per diem incurrent tenebras, & quafi in nocte fic palpabunt in meridie.

15. Porro falvum faciet egenum à gladio oris eorum, & de manu violenti pauperem.

16. Et erit egeno fpes : iniquitas autem contrahet os fuum.

17. Beatus homo, qui corripitur à Deo : increpationem ergo Domini ne reprobes:

18. Quia ipfe vulnerat, & medetur : percutit, & manus ejus fanabunt.

19. In fex tribulationibus liberabit te, & in feptima non tanget te maium.

20. In fame eruet te de morte, & in bello de manu gladii.

21. A flagello linguæ abfcondêris, & non timebis calamitatem cùm venerit.

22. In vaftitate & fame ridebis, & bestias terræ non formidabis.

23. Sed cum lapidibus regionum pactum tuum,

VERSIO ANTIQUA.

7. Sed homo in labore nafcitur, pulli autem Ex Mf. Maj. Mon. vulturis altiffimè volant.

8. Unde & ego deprecabor Dominum, & Dominum omnium dominatorem invocabo:

9. Qui facit magna & inveftigabilia, glorifica & ingentia, quorum non eft numerus:

10. Qui dat pluviam fuper faciem terræ, & mittit aquam fub cœlo:

11. Qui facit infirmos in excelfo, & qui impeditos excitat in falutem :

12. Qui mutat confilia aftutorum, ut non faciat manus eorum veritatem :

13. Qui comprehendit fapientes in prudentia, & confilium verfutorum exterret.

14. In die occurrent illis tenebræ, & tanquam nocte palpabunt in meridie.

15. Et pereant in bello, & egrediatur de manu potentis infirmus.

tur.

16. Sit autem infirmo fpes, & iniquus obftrua

17. Beatus autem vir, quem arguit Dominus: correptionem ergo Omnipotentis ne abnueris: 18. Ipfe enim dolorem facit, & rurfum medetur: percutit, & manus ejus fanat.

19. Sexies de neceffitatibus liberabit te, & in feptimo non te tanget malum.

20. In fame liberabit te à morte, in prælio verò de manu inferni folvet te.

21. A flagello linguæ abfconder te, neque timebis, neque fupervenient tibi mala.

22. Injuftos & iniquos deridebis, & ferocientes beftias non timebis.

23. Quia cum lapidibus agri habebis fœdus, beftiæ NOTE AD VERSIONEM ANTIQUA M.

. 7. Eadem refert Auguft. in Job, 628. e. præter unum volitant, pro volant. Græc. pro in labore nafcitur, hab. yenarai now, nafcitur labor; Mf. verò Alex. nóny Jerratai, ut fup. reliqua quadrant.

*. 8. Grac. Οὐ μὴν δὲ ἀλλὰ ἐγὼ δενθήσομαι Κυρία, Kueur di &c. Veruntamen ego deprecabor Dominum, Dominum autem, &c. ut fup.

.9. Similia leguntur Græcè.

. 10. Similiter ap. Auguft. in Job, 628. f. Qui dat pluviam fuper faciem terra. In Mf. Maj. Mon. ponitur ftellula ante vocem fuper, fed malè, ni fallor; nam Græc. hab. τὸν διδόντα υετὸν ἐπὶ τὴν γῆν vel igitur ponenda ftellula ante faciem, quæ vox fola redundare videtur, vel potius tollenda. Græc. addit : αποςέλλοντα ύδωρ ἐπὶ τὴν ὑπ' caver, qui mittit aquam fuper eam quæ fub calo.

*. II. Græc. Τον ποιντα ταπεινὲς εἰς ὕψις, ἢ ἀπολω zóras Leysiogna. Qui facit bumiles in altitudinem, & fufcitat eos qui perierant. In edit. Lat. Tò in falutem, alterifco fulget, ficut etiam in Hexapl. Orig.

. 12. Sic etiam in Græco, præter hoc, & μù πOIŃGrow, non facient, loco ut non faciat. In edit. Lat. figuntur duo puncta craffiora poft vocem veritatem, ac fi verfus totus redundans effet in Hebræo, vel in ipfo folo reperiretur; fed malè, ut videtur, cùm idem etiam V. legatur in Græco reponenda funt igitur puncta illa duo poft falutem, quæ vox ultima eft versus præced. quæque fola abeft à Græco. Apud Auguft. in Job, 628. g. hoc tantùm legitur: Ut non faciat manus eorum

veritatem.

V. 13. Concinit Græcum, nifi quòd loco & confilium, hab. four ; & pro exterret, ésuce, Nobil. disjecit. Tertul. I. 5, contra Marc. p. 788. b. legit: Deprehendens fapientes in nequitia illorum; at in Græco conftanter, à Th Opevúce; folus Mf. Alex. addit durv. Huc redit quod Ambrof. ait 1. 1. de interpel. Job, c. 4. col. 629. b. cogitationes deftitueret verfutorum.

V. 14. In Græco pofteriora fola fic immutantur: Tò δὲ μεσημβρινὸν ψηλαφήσαισαν ἴσα νυκτί. In meridie autem palpent tanquam in noite. Apud Auguft. in Job, 628. g. pene ut fup. In die occurrent illis tenebræ, aut tanquam in nocte palpabunt in meridie : & l. 2. contra epift. Parmen. t. 9. col. 29. c. Nonne, inquit, ifti palpant in meridie quafi in media nocte?

. 15. Itidem Auguft. in Job, 629. a. Græcè : 'Aπóποιντο δὲ ἐν πολέμω, από αλις δὲ ἐξέλθοι, &c. ut fup. #. 16. Ita Græcè, præter hoc, ddíne nè sópa, in

jufti autem os, loco & iniquus. Apud Auguft. in Job, 629. a. legitur folùm, Sit autem infirmo fpes. Apud Ambrof. verò l. 1. de interpel. Job, c. 4. col. 629. b. per relat. ad feqq. Os obftrueret injufti.

. 17. Similiter habet Aug. in Job, 629. a. ufque ad vocem correptionem. Græcè, άropwπes, homo, loco vir; pauloque poft ita : νεθέτημα διὲ Παντοκράτορος μὴ ἀπανανό. Ambrof. ep. 38. t. 2. col. 942. b. Beatus vir, quem arguit Dominus: admonitionem autem Dei ne recufaveris: lib. verò de exhort. virg. col. 300. a. Beatus homo, quem arguit Dominus: & ideo increpationes ejus non refugias. Auct. 1. de XLII. manf. ap. Ambi. col. 18. f. Beatus homo, quem corripuit Dominus: increpationem Ominipotentis

ne renuas.

*. 18. Græc. Αυτὸς γὰρ ἀλγεῖν ποιεῖ, και πάλιν αποκαθίσ τησιν· ἔπαινε, καὶ αἱ χεῖρες αυτῇ ἰάσαντο. Ipfe enim dolere jacit, & rurfus reftituit: percuffit, & manus ejus fanaverunt. Ambr. 1. de exhort. vig. t. 2. col. 300. a. Ipfe enim percutit..... manibus fuis fanat.

V. 19. Aptè ad Græc. nifi excipias verbum liberabit, pro quo, xeira, eruet, quod idem fonat. Ambrof. l. de exhort. virg. t. 2. col. 300. a. Septies de neceffitatibus te liberat, in feptimo autem non te continget malum. Auguft. in Job, 629. b. Et in feptimo non te tanget malum, ut fup.

. 20. Similiter hab. Auguft. in Job, 629. b. excepta una voce ferri, loco inferni. Ambrof. quoque ep. 38. t. 2. col. 942. b. legit: In fame liberabit te à morte, in pralio de manu ferri liberabit te at l. de exhort, virg. col. 300. a. b. In fame eripit te à morte, in pugna autem de manu ferri te exuit. Græc. Er a proclαi Ce ex baváτο, ἐν πολέμῳ δὲ ἐκ χειρὸς σιδήρε λύσει (ε Mi. Alex. ρύ σεταί (ε.

. 21. Itidem Auguft. in Job, 629. b. ad hoc ufque, neque timebis. Ambrof. 1. de exhort. virg. col. 300. b. A flagello lingua te abfcondit : & epift. 38. col. 942. b. A flagello lingua te abfcondet. Sic etiam in Græco, ftatimque : * 8 μὴ φοβηθῇς ἀπὸ κακῶν ἐρχομένων, & non tim mebis à malis venientibus.

. 22. Sic etiam ap. Auguft. in Job, 629. b. præter vocem feroces, loco ferocientes. Item Græcè exceptis his, aπò de Onpiwr arpiwv, à beftiis autem agreftibus, unde conjicio malè appofitum effe afterifcum in edit. Lat. poft verbum deridebis, quafi fubfequentia deeffent in textu Græco, abundarent verò in Hebraico.

. 23. Verba ista : Quia cum lapidibus, &c. asterisco

[blocks in formation]

VULGATA NOVA.

& beftie terræ pacificæ erunt tibi.

24. Et fcies quòd pacem habeat tabernacu lum tuum, & vifitans fpeciem tuam, non pec

cabis.

25. Scies quoque quoniam multiplex erit femen tuum, & progenies tua quasi herba terræ. 26. Ingredieris in abundantia fepulcrum, ficut infertur acervus tritici in tempore fuo.

27. Ecce, hoc, ut inveftigavimus, ita est: quod auditum, mente pertracta.

NOTE AD VERSIONEM ANTIQUAM.

prævio diftinguuntur in edit. Lat. nec malè, cùm in Græ-
co, faltem Vatic. ctiamnum defiderentur: at verò inep-
re eadem edit. Lat. duo punta craffiora translata exhi-
bet poft vocem ult. tibi, perinde ac fi verba fequentia,
beftia enim fera, &c. pariter redundarent; cùm ipfa, ea-
que fola in eodem Græco reperiantur: enimverò poft hoc
ult. versus 22. fup. & plus, id unum fequitur:
Θῆρες γὰρ ἄγριοι ειρηνεύσει (οι, detractis iis quæ fup. in-
termediis. Similiter ap. Ambrof. ep. 38. t. 2. col. 942.
b. hæc leguntur pauca: fera beftia pacifica erunt tibi. At-
tamen ap. Auguft. in Job, 629. b. cuncta adfunt ut in
Lat. fup. Quia cum lapidibus, &c. imo & in Gr. Alex.
ac ed. Ald. hæc etiam inveniuntur : "OTI μSTÀ Tŵr al-
θων τὸ ἀγρὸ ἡ διαθήκη (ε, καὶ τὰ θηρία τῇ ἀγρὸ εἰρηνεύεσί
Cor quæ ad verbum pene refpondent Latino fuperiori.
. 24. Similiter hab. August. in Job, 629. c. ufque

ad vocem tua inclufam. Item apud Ambr. ubi fup. Es fcies quod in pace erit domus tua. Græcè : Eira yra on of8 εἰρηνεύσει ( ὁ οἶκος, ἡ δὲ δίαιτα τῆς σκηνῆς (ε οὐ μὴ ἁμάρτ

της

V. 25. Eadem refert Auguft. in Job, 629. c. ab hoc, & filii tui. At in Græco ut fup. Irách de ori TOXÙ TO σπέρμα σκ, τὰ δὲ τέκνα (ε ἔςαι ὥσπερ τὸ παμβότανον το ἀγρό.

. 26. Sic etiam August. in Job, col. 629. c. ad hoc ufque, quod in tempore. Item Græcè : 'Excvon de & ráφω..... κατα καιρὸν θεριζόμενος, ή ώσπερ, &c. ut fup.

V. 27. Ita Græcè, præter ultima, yy saur@ & 71, eakas, scito tibi ipfi, fi quid egeris. In edit. Ald. deeft εἰ, in Mr. Alex. fic, τί ἐποίησας. Apud Auguft. in Job, 629. d. ut in Lat. fupra, exceptis his mediis, bac funs qua audivimus, quæ defunt.

CAPUT V I.

VERSIO ANTIQUA.

Ex M. Maj. Mon. I.R Efpondens autem Job, dixit:
2. Si quis appendens ponderet iram
& fermones meos ponat in ftatera fi-

meam,
mul,
3. Arenâ littorum inveniet graviores: fed, ut
videtur, verba mea funt mala:

4. Sagittæ enim Dei in corpore meo funt, qua-
rum furor bibit fanguinem meum; cùm enim in-
cipio loqui, ftimulant me.

5. Quid enim nunquid fruftra onager clamabit nifi efcam quærens? aut bos mugiet cùm habeat in præfepe cibos?

6. Nunquid poteft fine fale edi panis? aut eft
fapor in fermonibus vanis ?

7. Sic nec anima mea poteft ceffare: foetidas
enim video efcas meas, ficut eft odor leonis.
8. Quòd fi det, & veniat poftulatio mea, &
fpem meam det Dominus:

[blocks in formation]
[blocks in formation]

*. 3. Græc. Καὶ δὴ ἄμμε παραλίας βαρυτέρα ἔςαι am's &c. ut fup. i. e. Et utique arenâ maris gravior erit (fupp. calamitasi) in Mf. Alex. mel. numero plur. BaPúτseal slow. Ap. Aug. in Job, 629. c. pofteriora tantùm leguntur: fed, ut videtur, verba mea funt mala, Gr. paura, ad verbum vilia, nugatoria.

. 4. Eadem refert Aug. in Job, 629. d. excepto uno Domini, pro Dei. Sic etiam in Græco, nifi quòd poft furor, additur avrov, earum, & pro cùm enim incipio, legitur örar appar. Similiter Ambr. 1. de exhort. virg. t, 2. p. 294. a. Sagittæ autem Domini in meo corpore funt, quarum furor ebibit fanguinem meum; cùm cœpero loqui, compungunt me. Ita rurfum in Pf. 37. t. I. p. 823. d. exceptis his, fagitta enim..... in corpore meo... bibit..... cùm incipio loqui. Vide etiam 1. 1. de interpel. Job, c. 2. col. 627. a. Item Hilar. in Pf. 119. p. 373.

ANTIQUAM.

d. Sagitta enim Domini in corpore meo funt, quarum indignatio ebibit fang, meum; Gr. Exaire μ Tò aqua. Hieron. in Ifai. 65. t. 3. 487. b. Sagitta Domini in corpore meo funt, quarum furor ebibit fpiritum meum; cùm enim cœpero loqui, ftimulant me. Gaud. Brix. præf. ad Benevol. P. 944. b. Sagittæ enim Dom. in corp. meo funt, quarum ira bibit fang. meum; cùm enim incipio loqui, fimulant

me.

. 5. Duo tantùm variant ap. Aug. in Job, col. 619. d. nempe requirens, pro quærens ; & fub finem præfepi. Sic etiam in Græco, nifi quòd loco efcam, legitur pluraliter, Tà dîra, & pro aut bos mugiet, fic, si è ży púEe owrur £85; nunquid & erumpet vocem bos?

. 6. Itidem Aug. in Job, 629. e. Græcè, Ei ßpwłńCerai aptos, &c. ut in Lat. fup.

.7. Sic habet Aug. ad verbum ubi fup. Græc. Ou δύναται γὰρ παύσαθαί με ἡ ὀργή· Non poteft enim ceffare mea ira; (in Mf. Alex. ac edd. Ald. & Compl. й чuxú ut fup.) mox ita, Epóμor, fætorem, loco fœtidas; & in fne, ὥσπερ ὀσμὴν λέοντος, ficut odorem leonis.

V. 8. Similiter apud Aug. in Job. Græcè hoc unum variat, ei yap, fi enim, pro quod fi. Ap. Gaud. Brix. præf. ad Benevol. p. 944. h. ita. Quòd fi tribuat Domi

« ZurückWeiter »