Præterea, ut jam notavi fupra, Hieronymus Comment. in Proph. editionis Vulgata nomine, non aliud aliquoties fignificare videtur præter Gracam Verfionem LXX. Interpretum : exempli gratiâ, in "Amos 5.4.7. & feqq. pramiffo duplici contextu Latino, & fecundùm Hebraicum, & fecundùm edit. LXX. fubnectit ifta, col. 1410. f. Multùm in hoc loco ab Hebraica veritate editio Vulgata discordat ; & poft pauca, quid intelligat per editionem Vulgatam, ita explicat: Itaque, inquit, exponamus primùm juxta Hebræos, & poftea quid nobis videatur in translatione LXX. Non negaverim tamen ufurpatam ab Hieronymo in hifce Commentariis Verfionem Latinam è Græco LXX. primigeniam illam fuisse interpretationem Latinam, qua publicè legebatur tunc temporis in Ecclefia, fi non perpetuò & in omnibus, faltem plerumque & majori ex parte. Quinimo & iftud afferitur à nobis infra, variifque ac idoneis argumentis confirmari poffe creditur Admonit. pravia in Prophetas, ad quam remittimus: fed imprafentiarum non agitur de ipfa Verfione Latina è Graco proximè derivata, fed de vocabulo ipfo, feu nomine, quo appellabatur alterutra, vel Græca vel Latina, ab Hieronymo. At verò inficias nemo ierit Gracam LXX. interpretationem fæpenumero Vulgatam editionem ab ipfo in Commentariis vocitatam fuiffe; eo videlicet fenfu, quo fupra in epift. ad Sunniam & Fretelam : &qui pervicaciter & obftinatè de hoc refragari vellet, vel ex eo altero Commentariorum loco convinci poffet, nimirum in Ofe, cap. 7. . 13. ubi Hieronymus col. 1 284. a. ad hoc Vulgata verbum, vaftabuntur, ita differit: Pro eo quod nos diximus, vaftabuntur, & in Hebræo scriptum eft, fod laem, id eft, vaftatio eis, Symmachus interitum, Theodotio miferiam, interpretati funt. Porro in editione Vulgata dupliciter legimus: quidam enim codices habent i eio, hoc est, manifefti funt, alii desλaïoś ciow, hoc est, meticulofi, sive miferi funt.

Sed de his, inquies, quid certò poteft colligi quantùm ad illa que ab Hieronymo inferta funt capiti 1o. & aliis fubfequentibus libri Efther? Ad fummum vera conjectura, argute fortaffe à vobis excogitata; fed fi penitiùs infpiciatur, mera fufpicio, imo incerta & obfcura divinatio eft: quominus enim ipfi affentiatur non parum obftant atque officiunt qua Hieronymus addit infra fub finem capitis 12. Quee fequuntur, in eo loco pofita erant, ubi fcriptum eft in volumine : & diripuerunt bona, vel fubftantias eorum; quæ in fola Vulgata editione reperimus; deinde fic: Epiftolæ autem hoc exemplar fuit. Item infrà poft V. 7. capitis 13. Quæ fequuntur, inquit, poft eum locum fcripta reperi, ubi legitur: Pergenfque Mardochaus, fecit omnia que ei mandaverat Hefter: nec tamen habentur in Hebraico, & apud nullum penitus feruntur Interprètum. Clara ifta, inquies, & plana, eaque Latinam Verfionem manifeftò arguunt, non Græcam, quid repones?

Fatendum quod res eft, verba ifta aliquantùm importuna, imo in ipfis potiffimùm disfi cultas vertitur : fed præterquam quòd multa concurrunt fupra, quibus hic nodus expediri poteft & folvi, hoc infuper addam : Si illa ipfa que citat Hieronymus fupra, Et diripuerunt bona, vel fubftantias eorum, &c. ut & ifta, Pergenfque Mardochæus, fecit omnia quæ ei mandaverat Hester, eodem planè modo, totidemque vocibus reperirentur in Latinis Mß. noftris, danda effet manus, victumque me lubens faterer: fed quia fupradicta verba, prout jacent, ftrictimque fumpta, nonnifi in textu Graco, (nam hic de Hebraico non agitur) ita inveniuntur, faltem pofteriori loco, in integro manet difficultas: en verba quo pacto fe habent utroque loco, cùm in Latinis codicibus noftris, tum in textu Graco : In Mẞs. Corb. &Pech. ita legitur in fine captis 12. Et eripere eorum fubftantiam; vel Et diripere omnem fubftantiam eorum: deinde fic: Epistola autem fcripta est duodecima fimilitudine ( vel fimilitudinem hanc) cujus eft exemplum hoc, vel cujus exemplar tale erat : In Graco verò : Καὶ διαρπάσαι τὰ ὑπάρχοντα ἀν. fatimque, Τῆς ἢ ἐπιςολῆς ἔςι τὸ ἀντίγραφον τόδε que licet proximè accedant Latinis MB. Corb. & Pech. tamen Vulgata verba ftrictiùs exprimunt. Ad alterum locum ab Hieronymo indicatum quod fpectat, nempe medio capite 13. fic habetur in Mf. Corb. ut & in altero Pech. paucis immutatis : Et vadens Mardochæus, prædicavit fanitatem; sponsi autem de thalamis exierunt, & fponfæ de pafacis fuis, & alia multa; mox ita: Mardochæus autem, &c. In Graco verò multò contractius: Kaj Baδίσας Μαρδοχαίος, ἐποίησεν ὅσα ἐνετείλατο αυτῷ Εσθήρ· tum proxime, Καὶ ἐδεήθη Κυρία, &c. que ipfiffima funt Vulgata verba ab Hieronymo adnotata. In Latinis codicibus noftris, faltem pofteriori loco, res quidem exftant, in Graco verò textu verba pro verbis.

Nonnullos fortè reperias qui exiftiment verba de quibus fupra: Et diripuerunt bona, vel fubftantias eorum; & inf. Pergenfque Mardochæus, &c. textus effe Hebraici, vel Vulgata nova ab ipfo derivata, cùm videlicet eadem etiamnum legantur cap. 3. V. 13. & cap. 4. V. 17. quafi Hieronymus ad alterutrum textuum illorum refpexerit, non verò ad verba translationi Graca LXX. iifdem locis pariter inferta: fed hæc inconfulta & præceps exiftimatio eft in hanc tamen abductus fuiße videtur in primis doctiffimus vir Lucas Brugenfis, cum ad hac Vulgata verba, cap. 12. ¥. 6. & diripuerunt bona, id ob

fervat: Interpres hîc refpiciens ad locum fupra cap. 3. V. 13. vix dubium quin repetierit eadem, quibus eo loco ufus fuerat, & diriperent bona, potiùs quàm mutarit diriperent in præteritum diripuerunt. Hoc fanè non fatis attendit vir doctus, quòd hæc verba ab Hieronymo non fuerint repetita ex Vulgata, cap. 3. W. 13. fed potiùs ex textu Graco quem tunc fortaffe pra manibus habebat : id maximè innuunt que ait Hieronymus infra : Que fequuntur, inquit, in eo loco pofita erant, ubi fcriptum eft in volumine : Et diripuerunt bona vel fubftantias eorum. Et fanè non loqui videtur hîc Hieronymus nifi de volumine, in quo fequebantur multa qua non reperiebantur in aliis: porro additamenta id genus neque in Hebraico legebantur cap. 3. V. 13. neque etiam ibidem in Vulgata nova, ex quo textu proximè derivata erat; reftat igitur à folo textu Graco vel editione Vulgata, quam vocat, Hieronymum hac verba, & diripuerunt, &c. fuiffe mutuatum. Quinimo illa ipfa Hieronymum Latinè reddidiffe, & fua, fi ita loqui fas eft, feciffe, vel ex hoc uno affirmari poteft, quod ad vocem bona, addit vel fubftantias eorum: fi enim verba ipfa retuliffet Hieronymus, quomodo legebantur in Graco, vel etiam in Vulgata nova, ut gratis afferuit Lucas Brug. fimpliciter pofuiffet bona eorum; cùm autem fubdiderit & vocem fubftantias, alterius fimilem, præpofitá disjunctivá vel, luce meridiana clarius eft Hieronymum tunc è Graco reddidiffe Latinum, non verò ipfiffima verba protuliffe: que enim legimus Gracè Tù izáporta auris, Latinorum iftorum alterutro peræquè reddi poffunt, vel bona, vel fubftantias eorum; Ta inapova enim, verbum è verbo, quæ quis habet.

De variis etiam capitulis fuperadditis in confequentibus, hoc ftudiosè animadvertendum quod addit Hieronymus ibid. ea ipfa in fola Vulgata editione fcripta fe reperiffe, nec tamen haberi in Hebraico, & apud nullum penitus ferri Interpretum ; quibus manifeftè apparet hic opponi ab Hieronymo Hebraicum fontem cateris ejufdem interpretationibus, uniuf que cum aliis nonnullam comparationem inftitui: at verò Hebraici fontis tum cùm Hieronymus fcribebat, non alia exftabant interpretationes præter Græcas, videlicet LXX. Interpretum, Symmachi, Theodotionis, &c. quarum prior, nempe LXX. cateris antecellens, in ufu communi erat : cùm igitur Hieronymus ait pradicta capitula fe reperiffe in Vulgata editione fola, perinde eft ac fi dixiffet, eadem fe inveniffe apud folos Interp. Gracos LXX. non verò apud alios itidem Gracos, puta Symmachum, Theodotionem, &c. maximè cùm addas ipfa&apud nullum penitus ferri Interpretum.

Nec reponere juvat, hoc femel conftituto, inde fequi, ut antiqua Verfio Latina fimul cum Græcis, præter unam LXX. excludi debeat; ut enim varia illa translationes Grace fuum habebant Interpretem, ita & fuum habebat Verfio Latina; cùm autem Hieronymus dicat pradicta capitula nec in Hebraico legi, nec apud ullum ferri Interpretum præterquam apud LXX. ergo nec apud veterem Interpretem Latinum pariter legenda erant : quod támen falfum eft, ut & fidem faciunt MB. Latini fuperftites. Conclufio vana & futilis : cùm enim Vulgata Latina vetus è Græca editione LXX. puta Communi, prodierit, non mirum fi quidquid in una legitur, plerumque reperiatur & in alia: nequaquam igitur Hieronymus alteram ab altera tunc fecernere debuit, quarum utraque unum & eundem contextum referebat. Præterea, ut jam dixi, non agebat Hieronymus de Latinis, fed de Gracis interpretationibus oppofitis fonti Hebraico.

His omnibus adde capitula ifta fuperaddita ab Hieronymo, Latinam Verfionem antiquam non redolere, quin potiùs Latinum Vulgata nova ftylum referre, eundem dictionis characterem, eandem dicendi fcribendive rationem. Elocutio autem veteris Interpretis Latina, non ita facilis & expolita, minùs plerumque lenis & ornata, nonnunquam etiam fædata mendis & corrupta. Ex his itaque & aliis que recenfuimus fupra, fi non certò, faltem plufquam probabiliter confici debet, pofteriora ifta capitula libri Efther translata fuiffe in Latinum ab Hieronymo ex editione Greca LXX. Interpretum, non verò defcripta fuiffe ab ipfo, verbum è verbo, ex editione Vulgata veteri Latina. Et eò quidem confidentiùs id affirmamus, quòd Hieronymo, qui tunc temporis in id potissimum incumbebat, ut è fonte Hebraico in Latinum verteret librum Efther, nihil magis conduceret, quàm ut, translatis jam decem ferè prioribus capitibus, quæ fola in eodem fonte reperiebantur, aliz fuperaddenda ex illo potiùs contextu repeteret, qui in cateris propior ad ipfum accedebat, nempe è Graco LXX. quàm ex editione veteri Latina, que ab Hebraico, media interpretatione Graca, longiùs recedebat.

Ad infcriptionem hujus libri quod attinet, ita legitur in MS. Corb. Incipit liber Ediffæ, qui dicitur Efther: iifdem quoque verbis terminatur in eodem Mf. Explicit liber Ediffæ qui dicitur Efther. În Mf. Pech. initio habetur fimpliciter : Incipit liber Efther. Apud Jofephum Carum ita: Incipit translatio libri Efther juxta LXX. Interpretes. Porro utroque nomine fic vocatur Vulgata cap. 2. V. 7. Mardochæus..... qui fuit nutritius filiæ fratris fui Ediffæ, quæ altero nomine vocabatur Esther.

SUMMA CAPITA LIBRI ESTHER,

è Vulgatis Bibliis deprompta, deficientibus aliis quæ Verfioni antiquæ refpondeant.

NNo fecundo, regnante
Affuero rege majore,
principio menfis Nifi, qui
eft Andicus, vifum vidit
Mardochæus, qui fuit Ja-
rim, qui Semei, qui Ci-
fæi, ex tribu Benjamin;
3. homo magnus, curans in aula regis.
4..... Vide Not.

s. Hoc erat ipfius vifum: Et ecce voces, &

tumultus, & tonitrua, & terræ motus, & con- Ex Mf. turbatio magna fuper terram :

6. & duo dracones magni, parati prodie-
runt uterque luctari.

7. Et facta eft illorum magna pugna,
8. & dominabantur die tenebrofo & ma-
lo, & ftrepitus magnus in his qui funt fuper

terram.

9. Et timuerunt in perditionem.

10. A voce clamoris eorum factus eft fons unus, & ex fonte illo prodiit flumen magnum

NOTE AD VERSIONEM ANTIQUAM.

* Initium libri Efther in antiqua ifta Verfione Latina, ficut apud LXX. Interpretes, ducitur ab his quæ leguntur in Vulgata capite x1. . 2. Idipfum obfervavit Hieronymus, ficut etiamnum ex ipfo legitur ibid. in omni, bus Vulgate editionibus: Hoc quoque, inquit, principium erat in editione Vulgata, quod nec in Hebrae, nec apud ullum fertur Interpretum.

re

.2. Eadem leguntur in Mf. Orat. exceptis his,
gnante Artaxerxe rege magno, prima mense, (1. menfis) qui
eft Xandici; & infra, Chiffaus, loco Cifai. Item in Græ-
co Vat. Ετες δευτέρω βασιλεύοντος, Αρταξέρξε το μεγάλο
βασιλέως, τῇ μιᾷ τὸ Νισάν, ἐνύπνιον εἶδε Μαρδοχαίος,
τῇ Ἰαίρε, το Σεμείν, το Κισαίο, &c. ut fup. At in alio
vet. legitur, βασιλεύοντος Ασυήρε το μεγάλο, μια μηνός
Αδαρκισαν, ὅ ἐσι Δύςρος Ξανθικός.

.3. Hic verficulus mutilus effe videtur dimidia fui
parte eò loci, fed integer legitur infra fub finem capitis
3. ubi fic habetur: Erat homo Judæus inhabitans Sufis,
eurans in regia regis, homo magnus apud regem, de tribu
Benjamin. In Mf. tamen Orator. hic habetur fimpliciter
ut fup. Homo magnus curans in aula regis. At in Græco
fic : Άνθρωπος Ἰδαῖος οἰκῶν ἐν Σέσοις τῇ πόλη, άνθρωπος
μέγας, θεραπεύων ἐν τῇ αὐλῇ τῇ βασιλέως.

.4. Ifte verfus prætermiffus in Mf. Corb. habetur infra in fine capitis 3. hoc modo: Homo juftus, de captivitate quam ceperat Nabuchodonofor rex Babylonis ab Jerufalem cum Jechonia rege Judæorum. In Mf. verò Orator. non transfertur infra, fed hîc ita fequitur: Et erat ex captivitate, quam adduxit Nabugodonofor rex cum Jechonia rege Judææ. Item in Græco : "Ην δὲ ἐκ τῆς αἰχμαλωσίας, ως ήχμαλώτευσε Ναβεχοδονόσορ βασιλεὺς Βαβυλῶνος ἐξ Ιερεσαλήμ με τὰ Ἰεχονία το βασιλέως τῆς Ἰεδαίας· in vet. edit. deeft hoc, ἐξ Ιερκσαλήμα

. 5. Mf. Orator. ipfo initio hab. conjunctionem &, quam delet post visum; reliqua ut fupra. In Græco utrumque habetur, fed abfque verbo erat; nec repetitur &. ante tonitrua, neque poft motus; deeft etiam vox magna; cætera ut fup. In Mfs. Alex, & Or. ac edit. Ald. præponi tur, voci conturbatio; at pro vifum, legitur ubique érú#rior, fomnium.

. 6. In Mf. Orator. Et ecce duo..... utrique luctari. Similiter in Græco, Kai i♪è, cum voce dμgó?spo; reliqua ut fup.

#.7. Concinit Mf. Orator. Sed in Græco pro magna pugna, habetur φωνή μεγάλη, vox magna, tum fequuntur ifa : Καὶ τῇ φωνῇ ἀυτῶν ἡτοιμάπη πᾶν ἔθνος εἰς πόλεμον, Et ώςε πολεμῆσαι δικαίων ἔθνος. Εt voce eorum parata eft omnis gens ad bellum, ut impugnarent juftorum gentem ; quæ abfunt à Lat. fup.

. 8. Poft verbum dominabantur, hoc additur in Mf. Orator. & populus adunabatur ; reliqua ut in textu. Græcè verò ita: Kal nμépa oxóres à própy, Daitos in SEVOχωρία, κάκωσις και τάραχος μέγας ἐπὶ τῆς γῆς. Et ecce dies tenebrarum & caliginis, tribulatio & anguftia, afflictio turbatio magna fuper terram.

V. 9. MI. Orator. habet, Et timuerunt perditionem. Gr. verò : Καὶ ἐταράχθη πᾶν ἔΐνες δίκαιον φοβέμενοι τὰ ἑαυτῶν κακὰ, καὶ ἡτοιμάθησαν ἀπολέθαι. Εt turbata eft omnis gens jufta timentes fua mala, & parati erant perire.

V. 10. In Mf. Orat. fic: Et clamaverunt ad Dominum; & à voce clamoris eorum factus eft fonitus, & fons unius, Sex fonte illo exiit flumen magnum, aqua multa. In Græ σο: Καὶ ἐβόησαν πρὸς τὸν Θεόν· ἀπὸ δὲ τῆς βοῆς αὐτῶν ἐγέ νελο ὡσανεὶ ἀπὸ μικρᾶς πηγῆς πολαμὸς μέγας, ὕδωρ πολύ. Et clamaverunt ad Deum : à clamore autem eorum factum eff tanquam à parvo fonte Aumen magnum, aqua múlta,

Cerb

Ex M. aquæ multæ. Corb.

VERSIO ANTIQUA.

11. Lux folis illuxit, & humiles exaltati funt, ut comederent gloriofiùs.

12. Et furrexit Mardochæus vifo fomno,

& dixit: Quid Deus cogitat facere & erat vi- Ex M. Corb.
fum conjunctum in fenfu ipfius, quoufque

revelaretur.

NOTE AD VERSIONEM ANTIQUA M. .11. Mf. Orator. Et lux folis eluxit, 5 humiles exalrati funt, & comederunt gloriofos. Græc. Kai pas, йnios άvéteine, &c. ut in MĨ. Orat.

. 12. Similiter legit Mf, Orator. præter feqq. fomnio, pro fomno, occultum, pro conjunctum, ejus, loco ipfius, & donec, pro quoufque. In Græco verò fic: Kaleyspesis Μαρδοχαῖος, ὁ ἑωρακὼς τὸ ἐνύπνιον τότο, καὶ τί ὁ Θεὸς βεβέλευται ποιῆσαι, εἶχεν αυτὸ ἐν καρδίᾳ· κ ἐν παντὶ λόCENSUTAL TOOL, EIXEr autò in Tŷ napsia wari nóγω ἤθελεν ἐπιγνῶναι αυτὸ ἕως τῆς νυκτός. Et excitatus Mar dochæus, qui viderat fomnium boc, & quid Deus deliberaveras

facere, habebat illud in corde; & in omni verbo volebat coignofcere illud ufque ad noctem. Tum fequitur in Græco idipfum quod legitur inf. in Vulg. cap. 12. . I..... 6. vi delicet patefactio infidiarum eunuchorum duorum in regem, ex capite 2. ejufdem Vulg. . 21. & feqq. repetita. Hanc etiam patefactionem Hieronymus teftatur adjunctam fuiffe his antecedentibus, cum addat in fine, fcilicet poft . 6. cap. 12. Vulg. Huc ufque procmium. Sed neque in Mf. Corb. neque in Mf. Orat. nec etiam in Ms. Pech. hoc additamentum reperitur.

VULGATA

3..... 4. Vide Not.

convivium cunctis principibus, & pueris fuis, fortiffi-
mis Perfarum, & Medorum inclytis, & præfectis pro-
VULGATA NOVA.

5. Cùmque implerentur dies convivii, invi-
tavit omnem populum, qui inventus eft in Su-
fan, à maximo ufque ad minimum : & juffit fep-
tem diebus convivium præparari in vestibulo hor-
ti, & nemoris, quod regio cultu & manu confi-
tum erat.

6. Et pendebant ex omni parte tentoria aerii coloris, & carbafini ac hyacinthini, fuftentata funibus byffinis, atque purpureis, qui eburneis circulis inferti erant, & columnis marmoreis fulciebantur. Lectuli quoque aurei & argentei, fuper pavimentum fmaragdino & pario ftratum lapide, difpofiti erant : quod mira varietate pictura deco

rabat.

NOVA.

vinciarum coram fe,

4. ut oftenderet divitias gloriæ regni fui, ac magnitudinem, atque jactantiam potentiæ fuæ, multo tempore, centum videlicet & octoginta diebus. VERSIO ANTIQUA.

5. fecit potum his qui erant inventi in Sufis Thebari.

6. Erant autem ftrata ftragula regis derpina & carbafina, & byffina, & hyacinčtina; & fuper, organa extenfa funibus carbafeis, & purpureis fubrotis; columna eparina; *lecti aurei & argentei fuper lapides marmoratos, & pictura varia:

7. Bibebant autem qui invitati erant, aureis 7. vinum multum & fuave valde, de quo ipfe

NOTE AD VERSIONEM ANTIQUAM.

1. In Mf. Orator. additur vox regis, nomini Artaaerxis ; fubinde, minime repetito Artaxerxes, poft regnans fubjungitur rex, ut & in Afia, loco ab India. Græc. poft fadum eft, hab. μετὰ τες λόγες τέτες, quæ tamen abfunt ab ed. Compl. & in ed. Hex. Orig. notantur cum veru; exinde poft ipfe, deeft eft, cum verbo regnans ; apud Orig. tamen legitur à Baansuar; tum pro India, conf tanter habetur Tus Irdins, fed abfque feq. ufque Ethiopiam; demum in fine additur sxpáτnoer, imperavit, feu obtinuit; folus Orig. hab. Ews Aftonías exтa y exca, à ἑκατὸν χωρῶν, abfque ult. ἐκράτησε.

&c.

.2. Græc. præfert iftud, à avrais rais nuéexus, tum eddit, ὅτε ἐθρονίπη βασιλεύς Αρτας, ο Σέσοις τῇ πόλη 10lus Orig. hab. ἐπὶ θρόνω βασιλείας αυτό, ὃς ἂν ἐν, δες. Mf. Orator. In illis diebus quando fedit rex Artax. in tribumali regni fui, quod erat in Sufis Tebari.

*. 3. & 4. Omittuntur in Mfs. Corb. & Orator. ita verò fequuntur Græcè: "Ev T Tpitw etd, Baomneúor los auτε, δοχὴν ἐποίησε τοῖς φίλοις, καὶ τοῖς λοιποῖς ἔθνεσι, καὶ τοῖς Περσών και Μήδων ἐνδόξοις, καὶ τοῖς άρχεσι τῶν σατραπών deinde, και μετὰ ταῦτα, μετὰ τὸ δεῖξαι αυτοῖς τὸν σλο τον THS Bαoinsias αUTE, & Tür dLokar Tus supegourns to write βασιλείας αυτέ, κ την δόξαν τῆς εὐφροσύνης το πλέτο αυτό, ἐν ἡμέραις ἑκατὸν ὀγδοήκοντα. In tertio anno, regnante ipfo, convivium fecit amicis, & reliquis gentibus, & Perfarum ac Medorum inclytis, & principibus fatraparum : 5 poft hac, poftquam oftendit eis divitias regni fui, & gloriam latitia opulentia fua, in diebus centum octoginta.

#. 5. Mf. Orator. In anno duodecimo regni fui fecit potam, &c. ut in textu, addito tantùm in aula, pro The

bari, Græc. verò fic : "Оte de aveπrupenoar ai úμépaι re
γάμε, ἐποίησεν ὁ βασιλεὺς πότον τοῖς ἔθνεσι τοῖς εὑρεθεῖσιν
εἰς τὴν πόλιν ἐπὶ ἡμέρας ἕξ, ἐν αὐτῇ οἴκε το βασιλέως, vet.
al. verbo ευρεθεῖσιν, addit & Σέσοις τῇ πόλη. Quando au
tem impleti funt dies nuptiarum, fecit rex convivium gen-
tibus inventis in civitate, per dies fex in atrio domus regis.

#. 6. In Mf. Orat. fic: Erant enim ftrata ftragula regis
dispña, & carpafina, & facchinna; organa extenta funibus
carpafinis, & purpureis fubrotatis; columna varia viperni
na; ledi aurei 5 argentei fuper lapidem marmorati ftrati,

pictura varia. Græc. his ult. . præced. & avoir
το βασιλέως, fubdit : κεκοσμημένη ( al. και κεκοσμημένοι) βυασία
νας και καρπασίνοις, τελαμένοις ( Orig. και υακινθίνεις, τελαγε
μένοις ἐπὶ χοινίοις βυασίνοις και πορφυροῖς, ἐπὶ κύβοις χρυ-
)
τοῖς καὶ ἀργυροῖς, ἐπὶ σύλοις παρίνοις καὶ λιθίνοις· κλίναι χρυσαῖ
καὶ ἀργυραῖ ἐπὶ λιθος ρώτες σμαραγδίτης λίθε, και σινίνη, και πα
plve xits by spwural Napareis Toxinas diurdiquévai xúxe
jóda weπaquéra. i. e. ornato bylinis & carpafinis, extentis
fuper funibus bylines & purpureis, fuper cubos aureos 13 από
genteos, fuper columnas parias & lapideas : telli aurei
argentei fuper pavimentum fmaragdini lapidis, & pinnini,
& parii lapidis ; & ftrata pellucida varie ornata floribus;
in circuitu rofa fparfa. Vet. al. Kal xaptάasipa, y vaxír-
Diva, xóxxiva suteπreyμéva & artery oxury Telaμérn
ἐν σχοινίοις βυοσίνοις και πορφυροῖς, ἐπὶ κύβοις ἀργυροῖς, καὶ
ξύλοις παρίνοις και περιχρυσοῖς· και κλίναι χρυσαῖ ἐπὶ λιθόςρωτον
σμαράγδι, και κύκλω ρόδα πεπασμένα. Pofteriora hac, કે
xxxw, c. abfunt ab edit. Compl.

#.7. Concinit Mf. Orator. nifi quòd initio habet, & vi