15. Confidera quòd hodie propofuerim in Ecce dedi ante faciem tuam vitam & mor- Ambr. de bon. mor. confpectu tuo vitam & bonum, & è contrário tem, bonum & malum. c. I. t. I. 389.6. mortem & malum:

VULGATA

VERSIO ANTIQUA.

19..... ecce pofui ante vos benedictionem & maledictionem. Elige vitam, ut vivas tu, & femen tuum :

20. diligere' Dominum Deum tuum
re vocem ejus, & apprehendere eum, quoniam
hæc eft vita tua, & fongitudo dierum tuorum.....

NOTE AD VERSIONEM ANTIQUAM.

& Jofue, & fteterunt in tabernaculo teftimonii:
15. apparuitque Dominus ibi in columna nubis,
quæ ftetit in introitu tabernaculi.

16. Et dixit Dominus ad Moyfen: Tu dormies cum patribus tuis, & fornicabitur plebs hæc poft deos alienos.....

20. Introducam enim eum in terram, pro qua juravi patribus ejus, lacte & melle manantem. Cùmque comederint, & faturati craffique fuerint, avertentur ad deos alienos, & fervient eis: detrahentque mihi, & irritum facient pactum meum.

21. Poftquam invenerint eum mala multa & afflictiones, refpondebit ei canticum iftud pro teftimonio, quod nulla delebit oblivio ex ore feminis fui. Scio enim cogitationes ejus, quæ facturus fit hodie, antequam introducam eum in terram, quam ei pollicitus fum.

VULGATA.

VERSIO ANTIQUA.

27. Ego enim fcio contentionem tuam, & cervicem tuam duriffimam. Adhuc vivente me & ingrediente vobifcum, femper contentiosè egiftis contra Dominum : quantò magis cùm mortuus fuero ?

27..... amaricantes Aug.Loca eratis quæ ad Deum.... 69. t. 34 370.ba

28. Congregate ad me omnes majores natu per tribus veftras, atque doctores, & loquar audientibus eis fermones iftos, & invocabo contra eos cœlum &

Udite cœli quæ loquor, audiat terra
verba oris mei.

2. Concrefcat ut pluvia doctrina mea, fluat ut ros eloquium meum, quafi imber fuper herbam, & quafi ftillæ fuper gramina.

3. Quia nomen Domini invocabo : date magnificentiam Deo noftro.

4. Dei perfecta funt opera, & omnes viæ ejus judicia : Deus fidelis, & abfque ulla iniquitate, juftus & rectus.

5. Peccaverunt ei, & non filii ejus in fordibus generatio prava atque perverfa.

I.

ἧς ἐνετειλάμην ὑμῖν· deinde fic : » (υναντήσεται ὑμῖν τὰ κακὰ
Xalor Tür nuspar quæ poftrema fimiliter reddit Auguft.
Locut. 71. ubi fup. & occurrent vobis mala novissimum die-
rum : fic enim habet Gracus, inquit, pro in novissimis die-
bus, aut in noviffimo dierum. In Mf. etiam Oxon. ac edd.
Ald. & Compl. legitur, ἐπ' ἐχάτων τῶν ἡμερῶν.

A

XXXII.

VERSIO ANTIQUA.

Ttende cœlum, & loquar ; & audiat ter-
ra verba ex ore meo.

2. Exfpectetur ficut pluvia adpronunciatio mea,
& defcendant ficut ros verba mea, ficut imber
super gramen, & ficut nix fuper foenum.

3. Quia nomen Domini invocavi : date magnificentiam Deo noftro.

4. Deus, vera opera ejus, & omnes viæ ejus judicia: Deus fidelis, & non eft in eo iniquitas, juftus & rectus Dominus.

Peccaverunt non ei filii maculati: genera-
tio prava & perverfa.
NOTÆ AD VERSIONEM ANTIQUAM.

*Hoc Canticum fimiliter habetur in Pfalt. Corb. n. 756. annor. circiter 1000. & in Pfalt. Laudunenfi, vulgò S. Salabergæ, infignis notæ. Item in Mf. cod. Reginæ Suec. nunc Vatic. n. 11. annor. 1000. nec aon in altero B. Mariæ Remenfis, n. 2. annor. circiter 700. & in Pfalt. Sorbon. n. 459. annor. 400. In hoc autem ult. Pfalterio duplex legitur interpretatio Latina ejufdem Cantici paulùm inter fe diverfa. Idem denique exftat in Breviario Mozarabico ad Domin. 1. Adventûs, & ad Feriam vI. poft octav. Epiphaniæ; nec non in Pfalterio Rom. edito anno 1593. & 1663. ftudio & opera Emin. Cardinalis Thomafii in his autem omnibus diffimilitudines & varietates funt plurimæ, quas, faltem præcipuas, fummâ curâ annotamus infra de more.

:

. I. Similiter legitur in Miffali Rom. ad Tractum Sabbati S. Ita quoque in Græco ad verbum. Accinunt magno confenfu Iren. 1. 4. c. 2. p. 229. a. Hilar. in Pf. 134. col. 475. a. & Petrus Chryfol. fer. 60. col. 891. e. In Pfalt. Rom. Thomaf. deeft, poft loquar. Apud Ambrof. in Pf. 1. to. 1. col. 739. b. legitur: Audi cælum, loquar; mox ita exfpectetur, &c. prætermiffis aliis. Apud Hieron. in Ifai. 1. & feqq. to. 3. col. 8. b. 406. a. & in Jer. 2. col. 535. b. fic: Attende cœlum, & loquar; audiat terra verba oris mei; at in Ifai. 26. col. 226. a. fermones oris mei.

:

V. 2. Ita Græcè ad verbum concinunt etiam Miffale Rom. Breviar. Mozar. Pfalt. 1. Sorbon. S. Salab. Rem. & Rom. Thomaf. nifi quòd omnes, loco adpronunciatio mea, ferunt eloquium meum, Corb. eloquium tuum; paulòque poft, ficut imbres, non imber. Sorbon. 2. pronunciatio mea, defcendat ficut ros verbum meum, ficut imber, &c. Gr. loco pronunciatio mea, hab. aπópleyμá μ8, i. e. fententia mea. Ambrof. in Pf. 1. col. 739. b. & in Luc. 9. to. I. col. 1415. a. & epift. 29. to. 2. col. 905. c. Exspectetur ficut pluvia eloquium meum, & defcendant ficut ros verba mea, ficut imber, &c. ut fup. Sic etiam Hieron. in Ifai. 55. to. 3. col. 406. a. & in Zach. 8. col. 1749. e. ufque ad verba mea: cui accedit Petr. Chryf. fer. 60. col. 891. e. Hieron. verò in Ecclef. to. 2. col. 778. c. legit : ExSpectetur ficut pluvia fermo meus, & effundent fuper terram imbrem: at in Ofe. to. 3. col. 1276. & 1334. conftanter, defcendant ficut (al. ut) ros verba mea. Hilar. in Pf. 142. col. 548. f. fic: Exfpectetur ficut pluvia dictum meum, defcendant ficut ros verba mea, ut pluvia fuper gramen, ut nives fuper fænum. Ita rurfum in Pf. 46. col. 579. c. &

in Pf. 134. col. 475. a. fed legit, eloquium meum, non
dictum meum, ut fup. exinde col. 475. a. & ficut pluvia.
Auctor verò 1. de promiff. part. 2. c. 18. col. 141. d. fic
habet: Excipiatur ficut pluvia pronunciatio mea, & defcen-
dant velut ros verba mea.

. 3. Itidem Petr. Chryfol. fer. 6o. col. 891. f. Breviar.
verò Moz. fic, cum Mf. Reg. Suec. Quia nomen Domini
invocavi: date magnitudinem Domino Deo noftro. Similiter
in Pfalt. Corb. præter vocem Domino
, quam delet. Sic
etiam in Miffali Rom. ubi fup. fed pro invocavi, hab. in-
vocabo. Concinunt Pfalt. S. Salab. Rem. Sorb. 1. & Rom.
Thomaf. ad verbum. Item Sorb. 2. nifi quòd hab. Domi-
no Deo veftro. In Græco, Οτι τὸ ὄνομα Κυρία ἐκάλεσαν δότε
μεγαλωσύνην τῷ Θεῷ ἡμῶν.

V. 4. Similiter habent Pfalt. S. Salab. Rem. & Rom.
Thomaf. præter unum fandus, pro rectus. Breviar. Moz.
cum Miffali Rom. ad Tract. Sabb. S. Deus, vera opera
ejus..... Deus fidelis, in quo non eft iniquitas, juftus &
fan&us Dominus. Plalt. Sorb. 1. Deus verax, opera ejus,
& omnes viæ ejus judicia: Deus fidelis, & non eft iniquitas
in eo, juftus & fan&tus Dominus. Sorb. 2. Deus, vera funt
opera ejus, omnes via..... juftus & fan&us Domin. Corb.
Deus, cujus vera opera funt, & omnes via ejus judicia:
Deus fidelis, & non eft injuftitia in eo, juftus & fan&us
Dom. Vet. Iren. Interp. I. 3. c. 18. col. 211. d. Deus
vera opera ejus. Grac. Θεός, αληθινὰ τὰ ἔργα αὐτό, καὶ πᾶς
σαι..... Θεὸς πιςός, κι ἐκ ἔσιν ἀδικία, δίκαιος και όζιος Κύριος.

. 5. Concinit Pfalt. Rom. Thomaf. nifi quòd ibi habetur natio, non generatio, Græcè yeved. Pfalt. Rem. & S. Salab. nec non Sorbon. I. fic: Peccaverunt non ei filii immaculati: natio, &c. ut fup. Mf. Reg. Suec. Peccaverunt non ei filii immaculati: progenies, &c. Sorbon. 2. Peccaverunt ei, & non ei filii immaculati, &c. Corb. Peccaverunt non filii immaculati: natio, &c. Brev. Moz. Peccaverunt ei non filii immaculati: natio, &c. Lucif. Calar. 1. de non parc. in De. del. col. 236. vel 238. h. Peccaverunt ei, non filii ejus in fordibus: generatio prava & perverfa. August. quæft. 55. in Deut. to. 3. col. 577. d. e. Peccaverunt non ei filii vituperabiles; tum addit: Quod in Græco eft, Texrα μwμnlá, quidam interpretati funt, ficut bic, id eft, filii vituperabiles; quidam, filii commaculati; quidam, filii vitiofi; unde non magna quæftio, imo nulla eft: & infra: Generaliter dictum eft: Peccaverunt non ei: quoniam qui peccat, non ei peccat, id eft, non Deo nocet, fed fibi. Similiter in Græco, ubi etiam pro prava, legitur,

Ex Mf. cod. S. Michaëlis, vulgò S. Mihel,

Ex Mf. S. Michaël.

VERSIO ANTIQUA.

6. Hæc Domino retribuiftis fic populus stultus & non fapiens? nonne hic ipfe tuus pater poffedit te, & fecit te, & creavit te?

7. Memoramini dies fæculi, intelligite annos fæculi fæculorum: interroga patrem tuum, & annuntiabit tibi; feniores tuos, & dicent tibi.

8. Cùm divideret Excelfus gentes : quomodo difperfit filios Adam, ftatuit fines gentium fecun*In Mf. cod. deeft dùm * numerum angelorum Dei. numerum; additur ax aliis MB.

9. Et facta eft pars Domini, populus ejus Jacob: funiculus hæreditatis ejus Ifraël.

10. Sufficientem eum fibi fecit in terra deferta, in siti æftûs, ubi non erat aqua: circuivit eum, & erudivit eum : cuftodivit illum ficut pupillam oculi.

NOTE AD

oxoniά, ad verbum, obliqua, tortuofa.

VERSIONEM ANTIQUAM.

. 6. Similiter habet Pfalt, Corb. Hac Domino retribuif-
tis; deinde, plebs fatua & non fapiens, &c. ut fupra.
Pfalt. Rem. & S. Salab. & Rom. Thomaf. Hac Domino re-
tribuifti fic plebs fatua 5 non fapiens? nonne hic ipfe tuus
pater poffedit te, fecit te, 5 creavit te? Sic etiam Sorbon.
1. deleto te, poft fecit. Sorbon. verò 2. ita: Hac Domino
retribuifti, hic populus ftultus & non fapiens? nonne hic
ipfe tuus pater, qui poffedit te, & fecit, & creavit te?
Breviar. Moz. Hac Domino retribuifti, hæc plebs fatua
non fapiens? nonne hic eft ipfe pater tuus, qui poffedit te
fecit, &c. Mf. Reg. Suec. Sit populus ftultus..... non
bic ipfe eft tuus pater, qui poffedit te, & fecit te, &
creavit te ? Grec. Ταῦτα Κυρίῳ ἀναποδίδετε ; ἔτω λαὸς
μωρός και έχὶ σοφός ; ἐκ αυτος ετός σε πατήρ, &c. Vet.
Iren. Interp. 1. 4. c. 10. col. 239. b. Sic populus fatuus
non fapiens, hac Domino retribuiftis? & infra 239. c.
ficut cap. 31. col. 269. a. addit cum Auguft. Locut. 72.
col. 370. c. Nonne hic ipfe (al. hic idem) pater tuus pof-
fedit te, & fecit te, & creavit te? Lucif. Calar. 1. de non
parc. in De. del. col. 236. h. Haccine Domino reddis plebs
fatua non fapiens? Rufin. in Symb. col. 183. b. Po-
pulus ftultus & non fapiens, bac Domino retribuifti? Vigil.
Tapf. 1. contra Varimad. col. 746. b. Nonne hic pater tuus
poffedit te, & fecit, & conftituit te? Græc. swoincé Ce,
πλαé σ; MI. Alex. ExTICE .

tuos

c. 12. p. 197. a. Quando divifit Altissimus gentes : quem-
admodum difperfit filios Adam, ftatuit terminos gentium,
&c. ut fup. Novatian. de Trin. p. 1047. b. Cùm disse-
minaret filios Adam, ftatuit fines gentium juxta numerum
angelorum Dei. Hilar. in Pf. 143. col. 554. d. Cùm divi-
fiffet Excelfus gentes: ftatuit fines gentium fecundùm nume-
rum angelorum fuorum : & in Pf. 126. col. 420. d. Cùm
divififfet Excelfus gentes fecundùm numerum angelorum Dei.
Vide etiam in Pf. 11. col. 43. b. & in Pf. 130. col.
439. e. Hieron. in Dan. 10. vel 11. to. 3. col. 1119.
e. Quando dividebat Altissimus gentes, & diffeminabat filios
Adam: ftatuit terminos gentium juxta numerum angelorum
Dei. Similiter in Ezech. 28. col. 894. f. præter hoc, conf-
tituit terminos nationum; poft hoc autem, angelorum Dei,
addit: Sive ut meliùs habetur in Hebraico ; Juxta nume-
rum filiorum Ifraël : & infra, in c. 43. col. 1016. a. Sta-
tuit terminos gentium fecundùm numerum filiorum Ifraël,
five angelorum Dei : & in Dan. 7. col. 1098. f. Quando
dividebat, &c. ut in Vulg. præter ult. juxta numerum
angelorum Dei: & l. 1. in ep. ad Eph. to. 4. col. 331. a.
Quando dividebat Altiffimus gentes: cùm diffeminaret filios
Adam: at in Mich. 6. to. 3. col. 1538. d. Cùm divideret
Excelfus gentes: cùm diffeminaret filios Adam, conftituit
terminos terræ fecundùm numerum angelorum Dei. Rufin,
in Symb. p. 178. a. Cùm divideret Excelfus gentes, fta-
tuit terminos gentium fecundùm numerum angelorum Dei.
Ambrofiaft. col. 129. c. Cùm divideret Altiffimus gentem:
quemadmodum difperfit filios Ada, ftatuit fines gentium se-
cundùm num. angel. Dei. Similiter habet Auct. quæst. ex
utroque Teft. q. 109. apud Auguft. col. 109. a. præter
hæc, gentes: quemadmodum feparavit filios. Sedul. Scot. in
ep. ad Rom. col. 521. a. Cùm divideret Excelfus gentes,

. 7. Pfalt. Corb. Rem. Rom. Thomaf. & S. Salab. fic:
In mente habete dies fæculi, intelligite annos nationis natio-
num interroga, &c. ut fup. Similiter habet Breviar. Moz.
præter hæc ult. patrem tuùm, & dicet tibi; feniores tuos,
& annuntiabunt tibi. Itidem Auct. op. imp. in Matth.
hom. 17. col. 89. b. ab hoc, interroga patrem. Pfalt.
Sorb. 1. In mente habeto dies faculi, intelligite annos na-
tionis nationum, &c. ut in textu. Sorbon. verò 2. Et re-
memoramini dies fæculi, intelligite annos generationis gene-
vationum: interroga patrem tuum, & indicabit tibi ; seniores
& dicent tibi. Mf. Regin. Suec. Memoramini dies
antiquos faculi , &c. ut in Plalt. Rom. Thomas. præter
ult, & difcant tibi, pro & dicent, &c. Græc. Mrule
ἡμέρας αἰῶνος, (ύνετε ἔτη γενεῶν γενεαῖς ( Mfs. Alex. & Ox.
cum editt. Ald. & Compl. γενεάς γενεών ) επερώτησον τον...
ý ávar[exet Cor T85..... proí ou. Hieron. in Ezech. 45.
to. 3. col. 1043. f. Memento dierum antiquitatis, intellige
annos generationis generationum: & in Amos 2. col. 1383.c.
Interroga patres tuos, annuntiabunt tibi ; feniores tuos,
& dicent tibi. Similiter habet Gelaf. 1. epift. 5. Conc. to.
4. col. 1172. e. Ambr. verò in Pf. 118. to. 1. col. 1134.
b. Interroga patrem tuum, & annuntiabit tibi ; feniores, &
dicent tibi. Vide etiam in Pf. 43. col. 887. c. Ferrand.
Diac. ep. ad Reginon. p. 175. Interroga patrem tuum, I
annuntiabit tibi; presbyteros tuos, & dicent tibi omnia : &
epift. ad Pelag. p. 258. feniores tuos, & dicent tibi omnia.
Scavila epift. ad S. Fulg. apud ipfum 10. p. 212. In-
quire patrem tuum, & annuntiabit tibi; feniores tuos, &
docebunt te.

.8. Plalt. Rem. Sorbon. I. S. Salab. & Rom. Cùm
divideret ( Rem. dividerit) Excelfus gentes: quemadmodum
difperfit filios Ada, ( Sorb. 1. Adam) ftatuit terminos gen-
tium fecundùm numerum angelorum Dei. Similiter habet
Breviar. Moz. excepto verbo, difpartiret, pro divideret.
Pfalt. Corb. Cùm difpartiebat Excelfus gentes: quemadmo-
dum difperferit filios Ade, ftatuit fines gentium, &c. ut fup.
Sorbon. 2. Cum partiretur Altifmus gentes: ut diffeminaret
filios Adam, conftituit fenes gentium, &c. Mf. Reg. Suec.
fines gentium fecundùm numerum angelorum Domini. Gr.
Ότε διεμέριζεν ὁ Ὕψισος ἔθνη ὡς διέσπειρεν υἱὸς Ἀδὰμ,
snoer öpiα strær, &c. ut in Lat. Vet. Iren. Interp. 1. 3.

او

difpergeret filios Adam fecundùm numer. angelorum. Auct. 1. de vocat. Gent. l. 1. c. 5. p. 2. f. Cùm difpertiret Excelfus gentes : quemadmodum difperfit filios Adam, ftatuit terminos gentium fecundùm, &c. ut in textu. Auct. 1. de promiff. part. 1. c. 9. p. 98. e. Cùm difpartiretur Altishmus nationes, ftatuit terminos gentium, &c. ut fup. Vide etiam Gregor. M. hom. 34. in Job.

.9. Concinunt Pfalt. Rem. & Rom. Thomas. unà cum Græco fic etiam habet Hieron. in Ifai. 57. to. 3. col. 418. b. cum Auct. quæft. ex utroque Teft. q. 109. col. 109. a. Similiter Pfalt. S. Salab. præter unum, funiculum, loco funiculus, Gr. Xolvioua. Pfalt. Corb. Et facta eft plebs Domini, pars ipfius Jacob:funiculus hæreditatis ejus Ifraël. Sorb.1. Et facta eft pars Domini, populus ejus Jacob: funiculus hæreditatis Ifraël. Sorb. 2. Et facta eft portio Domini, populus Jacob: funiculus hæreditatis Ifraël. Similiter Mf. Reg. Suec. Et facta eft portio Domini, &c. ut in textu. Breviar. Moz. Facta eft pars Domini, plebs Jacob: funiculum hæreditatis ejus Ifraël. Vetus Iren. Interp. 1. 3. c. 12. p. 197. a. Facta eft enim portio Domini, populus ejus Jacob: funiculum hæreditatis ejus Ifraël. Hilar. in Pf. 126. col. 420. d. Et facta eft portio Domini, Jacob: funiculus bared. Ifraël fimiliter in Pf. 143. col. 554. d. addito uno ejus, ad vocem hæreditatis. Auct. op.imp. in Matth. col. 201. b. cum Auct. 1. de voc. Gent. 1. 1. c. 5. p. 2. f. Et facta eft portio Domini, populus ejus Jacob: funiculus hæreditatis ejus Ifraël. Auct. 1. de promiff. p. I. c. 9. col. 98. e. Et fa&a eft portio ejus, Jacob: feries bæreditatis ejus Ifrael. Sedul. Scot. in ep. ad Rom. col. 521. a. Et facta eft portio Domini, Jacob: funiculus hæred. ejus Ifraël.

. 10. Pfalt. S. Salab. Sorbon. 1. & Rom. Sufficientem eum fibi fecit in eremo, in fiti caloris, ubi non erat aqua: circumduxit eum, & erudivit eum: 5 cuftodivit eum ficut pupillam oculi. Similiter habet Pfalt. Rem. præter voces,

VULGATA NOVA.

11. Sicut aquila provocans ad volandum pullos fuos, & fuper eos volitans, expandit alas fuas, & affumpfit eum, atque portavit in hu

meris fuis.

12. Dominus folus dux ejus fuit : & non erat cum co deus alienus.

13. Conftituit eum fuper excelfam terram : ut comederet fructus agrorum, ut fugeret mel de petra, oleumque de faxo duriffimo.

14. Butyram de armento, & lac de ovibus cum adipe agnorum, & arietum filiorum Bafan: & hircos cum medulla tritici, & fanguinem uvæ biberet meraciffimum.

15. Incraffatus eft dilectus, & recalcitravit : incraffatus, impinguatus, dilatatus, dereliquit Deum factorem fuum, & receffit à Deo faluta

VERSIO ANTIQUA.

11. Sicut aquila tegit nidum fuum, & fuper Ex Mf.S. Michaël. pullos fuos confidit, extendit alas fuas, & fufcepit illos fuper fcapulas fuas.

12. Dominus folus ducebat eos: & non erat cum eis deus alienus.

13. Superduxit eos in virtute terræ: cibavit eos nafcentia agrorum, fuxerunt mel de petra, & oleum de firma petra.

14. Butyrum boum, & lac ovium, cum adi-
pe agnorum & arietum, filiorum taurorum &
hircorum, cum adipe renium, triticum, ex fan-
guine uvæ bibit vinum.

15. Et manducavit Jacob, & impletus eft, &
recalcitravit dilectus: impinguatus eft, & incraffa-
vit, &* dilatus eft, & dereliquit Deum qui fe-
cit eum,
& receffit à Deo falutari fuo.
16. Provocaverunt eum in diis alienis, & 16. Exacerbaverunt me in alienis, in abomi-
NOTE AD VERSIONEM ANTIQUAM.

ri fuo.

fibi, ante fecit, & eum, poft erudivit, quas delet. Corb.
fic habet: Sufficientem eum fibi fecit in terra deferta, in fi-
tim caloribus, ubi non erat aqua: circumiit eum, & erudiit
eum: cuftodiit eum ut pup. oculi. Sorbon. 2. Sufficien-
tem fecit eum in terra deferta, in fiti caloris, ubi non erat
aqua: circumduxit eum, & erudivit eum : & cuftodivit eum,
&c. ut fup. Breviar. Moz. Sufficientem eum fibi fecit in
terra deferta, in fiti caloris, ubi..... circumivit eum, &
erudivit eum ficut pup. oculi. Græc. Avτάpжnoer autòr åv
Tépúμ, i. e. fuffecit, feu neceffaria tribuit ei in deferto;
deinde fic: & δίψα καύματος, ἐν γῇ ἀνύδρω· ( in Mrs. Alex.
& Oxon. ac editt. Ald. & Compl. deeft y) sxvxnwoer du-
τὸν, καὶ ἐπαίδευσεν..... και διεφύλαξεν, &c. ut fup.

V. 11. Pfalt. Rem. Sicut aquila tegit nidum fuum, & fuper pullos fuos confedit, expandit alas fuas, & accepit eos, & fufcepit eos fuper fcapulas fuas. Similiter Sorb. 1. Rom. & S. Salab. nifi quod duo priora hab. confidet, pro confedit, & ult. confidit. Mf. Reg. Suec. Quemadmodum aquila tegit..... fuper pullos fuos quos diligit, confidet..... I recepit eos 5 fufcepit eos fuper humeros fuos ; cætera ut in Rom. fup. Sorb. 2. Sicut aquila tegit nidum fuum, & fuper pullos fuos circumblanditur, expandit pennas fuas, & accepit eos, elevavit eos fup. fcapulas fuas. Corb. Quemadmodum aquila protegit nidum fuum, & fuper pullos fuos confidet, extendens alas fuas, adfumpfit eos, & fufcepit eos fuper, &c. Breviar. Moz. Quemadmodum aquila proteget nidum fuum, defuper pullos fuos fedens, extendit alas fuas, && affumpfit eos, & fufcepit eos fuper, &c. al. & accepit eos, & fufcepit. Græc. Ως ἀετὸς σκεπάσαι νοτιὰν αὐτῇ, ἐπὶ τοῖς νοοτοῖς αυτῇ ἐπεπόθησε, διεὶς τὰς πτέρυγας αυτό idealo dutes, avenaber άUTY'S ÉTTÌ TŴY METαpperær avτ8. Ambrof. 1. 5. Hexa. to. 1. col. 104. b. legit: Sicut aquila protegit nidum fuum,& fuper pullos fuos confidit, (cod. Vat. confidit, edit. Rom. concupivit) expandit alas fuas, & adfumpfit eos, & fufcepit fuper fcapulas fuas. At I. 2. de interp. Dav. c. 5. to. 1. col. 645. f. Extendens alas fuas, adfumpfit eos, & fufcepit eos fuper, &c. ut fup. Hieron. in Ifai. 66. to. 3. col. 503. e. Sicut aquila protegit nidum fuum, & pullos fuos defideravit, expandens alas fufcepit eos, & portavit in humeris fuis: & in Matth. 24. to. 4. col. 113. d. Sicut aquila protegit..... 5 fuper pullos fuos defideravit, expandens alas fuas fufcepit, & tulit fuper pennas fuas. S. Petr. Chryfol. fer. 170. col. 974. b. Sicut aquila protegit nidum fuum, & fuper pullos fuos confidit, fic extendens alas fuas, accepit eos, & fufcepit eos Super fcapulas fuas.

3

V. 12. Ita ferunt Pfalt. Corb. Sorbon. & Rom. ad verbum; Rem. verò, Deus folus docebat eos, &c. ut fupra. Pfalt. S. Salab. Dominus folus docebat eos &c. Breviar. Moz. Dominus folus deducebat, & non erat cum illo deus alienus. Grzc. Κύριος μόνος ἦγεν αυτὲς, ἐκ ἦν μετ ̓ αὐτῶν, &c. ut fup. Mfs. Alex. & Oxon. xal &x v, &c. Ambr. 1. 5. Hex. to. 1. col. 104. b. Dominus folus ducebat eos. Fulgent. 1. pro fide Cath. p. 536. Dominus folus deducebat eos, & non fuit cum illis deus alienus.

V. 13. Pfalt. Rem. & Sorbon. 1. Adduxit eos in fortitudine terra: cibavit eos nafcentiis agrorum, fuxerunt, &c. ut in textu. Similiter habet Rom. Thomas. præter hoc, in fortitudinem terra: fic etiam Pfalt. Corb. & S. Salab. fed hoc addit, cibavit eos nafcentias, &c. Corb. nafcentia. Sorbon. 2. Perduxit eos in virtute terra: fatiavit eos fructibus agrorum, fuxerunt mel de petra, 5 oleum de folida petra. Mf. Reg. Suec. Perduxit eos in virtute terra: cibavit eos ex nafcentia agrorum, &c. ut in Rom, fup. Breviar, Moz.

Impofuit in fortitudines terra nafcentias agrorum: fuggerunt
mel de petra, & oleum de firmiffima petra. Gr. 'AveCiCa-
σεν αυτὲς ἐπὶ τὴν ἔχον τῆς γῆς· ἐψώμισεν αυτές γεννήματα
ἀγρῶν, ἐθήλασαν μέλι ἐκ πέτρας, καὶ ἔλαιον ἐκ σερεᾶς πέτρας»
Arnob. de Deo trino, col. 213. Fluxit eis mel de petra, 5
oleum de folida petra.

. 14. Similiter habent Pfalt. Rem. & Rom. exceptis
his, cum adipe renium ( Rom. renum) tritici, & fanguine.
Pfalt. S. Salab. & Sorb. utrumque : Butyrum bonum, & lac
ovium..... cum adipe renium tritici, & fanguinem uvæ,
&c. ut fup. Sorbon. & fanguine. Breviar. Moz. Butyrum
bovum, lac ovium..... cum adipe renum, frumentum,
& fanguinem uva, &c. Pfalt. Corb. Butyrum boum, &
lac ovium, adipem agnorum & arietum, taurorum, cum
adipe renium, tritico, & fanguinem uva, &c. ut fup. Gr.
Βέτυρον βοῶν, καὶ γάλα προβάτων, μετὰ τέαλος αρνῶν καὶ
κριῶν, υιῶν ταύρων και τράγων, μετὰ σέατος νεφρών πυρί,
(Mf. Oxon. cups) aiμa sapuans, &c. Auguft. loc.
i
73. de Deut. to. 3. col. 370. c. cum adipe renum tritici,
tum addit: Renes tritici....... velut interiora tritici, unde fa-
rina ejicitur. Lucif. Calar. 1. de non parc. in De. del. col.
236. vel 238. h. bibit vinum. Pfalt. Sorb. ebibit vinum.

. 15. Pfalt. Rem. Sorbon. 1. & Rom. Et manducavie
Jacob, & fatiatus eft, & recalcitravit dilectus : pinguis fac-
tus eft, incraffavit, & dilatatus eft, & dereliquit Deum,
&c. ut fup. Similiter habet Pfalt. S. Salab. excepto ver-
bo, faturatus eft, pro fatiatus eft; delet quoque, post
incraffavit; paulòque poft legit Dominum, non Deum.
Pfalt. Corb. & Sorbon. 2. Et manducavit Jacob, & fatia-
tus eft, & recalcitravit dile&us : impinguatus eft, & incraf
fatus eft, & dilatatus eft, & derelinquit Deum, &c. ut
fup. Mf. Reg. Suec. fimiliter habet, fatiatus eft, paulò
verò poft, impinguavit..... & reliquit Dominum
ut in Pfalt. Rom. Breviar. Moz. Et manducavit Jacob,
faturatus eft, 5 recalcitravit dilectus: pinguis factus eft,
5 dilatatus eft, & derelinquit Deum, &c. ut fup. Ita quo-
que in Græco, nifi quòd loco, pinguis factus eft, & di-
latatus eft, &c. legitur, Taren, TaxÚrIn, éπratúren,
ἐλιπάνθη, ἐπαχύνθη, ἐπλατύνθη,

yxatne, &c. extremò Carйpos durÿ, Salvatore fuo.
Tertul. adv. Pfych. p. 984. a. fic hab. Incraffatus eft di-
lectus, & pinguefactus, & dilatatus eft, & dereliquit Deum
qui fecit eum, & abfceffit à Domino falutificatore fuo. Lu-
cif. Calar. 1. de non parc. in De. del. col. 236. vel. 238.
h. Et manducavit Jacob, & fatiatus eft, & calcitravit di-
lectus: pinguis factus eft, & incraffatus eft, dilatatus eft, S
dereliquit Deum qui fecit eum, & receffit à Deo falvatore
fuo. Hilar. in Pf. 140. col. 540. a. Manducavit & bibit
Jacob, repletus eft, & incraffatus eft, & calcitravit di-
lectus : & in Pf. 5. col. 119. d. incraffavit, & calcitravit.
Ambrof. 1. de Jof. c. 7. to. 1. col. 497. f. Impinguatus,
5 obefus factus, & dilatatus eft, & dereliquit eum qui
fecit eum. Hier. in Ezech. 16. to. 3. col. 789. d. Et man-
ducavit & bibit Jacob, 5 faturatus eft, 5 incraffatus, &
calcitravit dilectus: 5 dereliquit Deum factorem fuum; &
infra, col. 806.e. Manducavit & bibit : 5 faturatus eft,
& impinguatus, & calcitravit dilectus. Similiter in Ifai.
28.
col. 234. f. præter hæc, bibit Jacob, ac recalcitra-
vit; & epift. ad Fabiol. to. 2. col. 605. b. Impinguatus
eft, & incraffatus, ac dilatatus, & recalcitravit dile&us:
& oblitus eft Dei falvatoris fui; & 2. cont. Jovin, to,
4. part. 2. col. 208. b. Incraffatus eft & pinguefactus, &
dilatatus, & recalcitravit dilectus: 5 dereliquit Dominum
qui fecerat eum, & abfceffit à Deo falutari fuo.

. 16. Sic habet Plalt. Sorbon. 2. demto uno &, post

* Al, delatus eft