Abbildungen der Seite
PDF
EPUB

Alta ruinarum, mutæ quoque debita morti.
Phidiacæ jam nulla manent miracula dextræ;
Sed decus artificis crescendo sæcula vincit:
Grata Minerva suum Plutoni invidit alumnum.
Forsan et antiquos ritus meminisse juvabit.
Cernite saltantes placati ad limina Thesei ;'
Ut, dum Dædaleos intexunt orbibus orbes,
Mobilibus simulant Labyrinthi devia ludis,
Atque indeprenso miscent errore choreas.

Post superos, sit honor tibi, virtus proxima cœlo:
Scilicet hic triplici pumex latebrosus hiatu,
Carcer Areopagi,' Themidem incusavit iniquam !
Socratis hic jacuit corpus; mens recta dolentes
Inter discipulos, ipsoque ex funere major,
Immortalem animum morienti voce docebat.
Hic mortem immeritam Phocion interritus hausit,
Sed mulier Megarea dedit requiescere manes.
Te quoque, Aristides, extorrem abscedere jussit
Invidia; at Justum te pleb's injusta vocavit."

Vix ea; conticuit senior, paulumque moratus
Ingemuit, tanquam facta invidiosa revolvens,
Ingratas animo invitus revocaret Athenas.
Interea hærebant animis pendentibus omnes
Intenti; et rerum pariter dulcedine capti
Eloquioque senis, fortunam audire vicesque
Hellados exposcunt, et amicis vocibus instant.
Tum senior monstrat, qua traxit parte3 ruinam
Argos, et eversi jacuere Agamemnonis arces;
Monstrat et Hippolyti funestum sanguine littus;
Ac bimarem, quo nunc datur omnibus ire, Corinthum;
Indigitatque procul muris Lacedæmona nudam,
Unde Leonidas Spartanum in Persica robur
Bella gerens, ad Thermopylas accurrit; ibique
Barbaricam rabiem opperiens Asiamque ruentem,

Le temple expiatoire, qui fut dédié à Thésée huit siècles après sa mort. A son retour de Crète, ce héros institua des danses où l'on imitait les détours du Labyrinthe; cet usage s'est conservé jusqu'à nos jours.

2 Sur la colline du Musée, trois ouvertures taillées dans le roc forment l'entrée de cette prison de l'Areopage, où Socrate et Phocion, injustement condamnés, ont bu la ciguë.

Les montagnes qu'on aperçoit dans le lointain, au delà de la mer, sont celles de la Morée (Péloponnèse); c'est de ce côté qu'étaient Argos, Lacédémone, Corinthe, etc.

Constitit, atque una tercentum heroes; et omnes
Pro patria vitam in medio effudere triumpho.
Fortunatam urbem! cui contigit ista virorum
Tam forti cum rege seges! nec gloria surgit
Inferior, quod Cæsareo licet addita regno,
Et grave passa jugum, fuit ipsi intacta Neroni;'
Nam qui sanguineo calcaverat omnia fastu
Impius, austeros pedibus contingere muros,
Et sanctum in tumulo timuit violare Lycurgum.
Mox vocem attollens: "Et vos par laurea cinxit,
Cecropidæ gemino validi quoque fulminis ictu
Stravit Achæmenios libertas vestra tyrannos.
O quantum peperit vobis victoria nomen,
Quum se Miltiades Persas attollere contra
Ausus, et Eoas acies invadere parvis
Agminibus, turbam confusa strage ruentem
Repulit in naves, fugitivaque castra secutus,
Æterno signavit ovans Marathona tropao.
Nec satis: alterius nubes immensa procellæ,
Excidium flammasque ferens, Orientis ab oris
Intonat horrendum; prona formidine gentes
Conticuere micant prænuntia fulgura belli,
Et freta diductos irrumpunt spumea montes.
Quid tum Cecropidæ ? Stabant, in utrumque parati,
Seu libertatem supremaque castra tueri,

Seu patria moriente mori.-Qua pontus ad austrum
Vergit, et incipiunt Ægei albescere fluctus,
Nonne recedentes campos cœlumque videtis
Produci spatium in longum, et nigrescere montes ?-
Hic Salamis fuit; hic moles Asiatica paucis
Succubuit ratibus, magnique superbia regis,
Dementes secum Europæ meditata ruínas,
Concidit; hic pugnæ spectator pallidus, iram
Hostilem expavit, Lacedæmoniosque sequaces.
"Proh dolor! antiquos virtus amisit honores:
Nulla Themistoclem prohibent dormire tropæa;

"Un seul fait suffit à la gloire de ce peuple: quand Néron visita la Grèce, il n'osa entrer dans Lacédémone, Quel magnifique éloge de cette cité!" (Chateaubriand, Itinér., tom. I.)

Du haut de la citadelle, où le spectateur est placé, on aperçoit dans l'éloignement l'île de Salamine, que la défaite des Perses a rendue célèbre à jamais.

Ultor nullus adest qui per mare' navibus urbem
Auferat, arsurasque igni subducat Athenas.

"Siccine præcipiti transit res bellica curen ?
Sic igitur torrens annorum injuria, raptis
Oppida cum populis trahit, et victoribus ipsis
Involvens victos sub eodem gurgite mergit;
Dumque suis sese desuetum classibus æquor
Obstupet, et vacui morent sine remige portus,
Ingenii solus vivit labor; omnia letho
Eripit, et docti surgunt de funere manes.
Hunc ludum tenet Isocrates; his semper in hortis
Tendit Alexandro præceptor dignus alumno;
Hos habitat montes Xenophon; sequiturque juventus
Te, divine Plato, spatiantem in littore; nullus
Est sine laude locus, nullum sine nomine saxum.
"Cernitis extremi lapidem hunc in margine circi,
Quem ternis gradibus distinguit scansilis ordo ?
Hinc olim, Ausoniæ mox transmittenda petenti,
Jura dabat legesque Solon: hinc arte Pericles
Eloquioque potens, quocumque impellere vellet,
Plaudentem populum secum in diversa trahebat :
Hinc etiam vulgi fremitum, surdoque tumultum
Murmure vincebant Demosthenis ora tonantis,
Quum patriæ custos, et libertatis avitæ
Publicus assertor properantia fata morari
Tenderet, et solus, fulmen fatale tyrannis,
Frangere grassantem venali Marte Philippum.

"Quæritis, heu! frustra Bacchi solemne theatrum, 3
Non ipsa potuere suum defendere templum
Aonides; sed scripta manent semperque manebunt,
Et quos audivit resonant per sæcula cantus.
Nunc quoque, vulgatis transacti annalibus ævi,
Clio fida docet populos, et facta revolvens,
Spargit ad extremos heroum exempla nepotes.
Pindaricum meditata melos Polyhymnia plectro

'On sait la manière dont Thémistocle expliqua l'oracle qui conseillait aux Athéniens de se retrancher dans des murailles de bois.

2 A l'extrémité du Pnyx, lieu où se tenait l'assemblée du peuple, est un socle taillé dans la pierre, et où l'on monte par trois degrés. C'est là qu'était la tribune où Solon, Périclès et Démosthène, ont prononcé leurs harangues.

3 On ne voit plus aucun vestige du théâtre de Bacchus, où Thucydide lisait son histoire de la Grèce aux peuples assemblés, où Sophocle et Euripide faisaient représenter leurs tragédies.

Victrices æternat adhuc ad Olympia palmas.
Alta Sophocleo graditur subnixa cothurno
Melpomene furias incesti accendit amoris ;
Ajacique suum defigit in ilia ferrum:

Aut vultus mutata truces, Agamemnone natam
Calchanti sævas mactandam adducit ad aras,
Et fido Andromaches lacerum rigat Hectora fletu.
Inde Thalia' Deos ridet, populosque, ducesque,
Et stimulos Vesparum acuit, Ranisque querelas
Addit, et e Nebulis cogit descendere risum.

"En longe ante alios sublimis fronte poëtas,
Juxta Calliopen et Phoebum incedit Homerus ;
Terrena qui fæce procul, flammantis Olympi
Cum Jove, cum superis, meritas colit arduus arces.
Dum miseras lustrat vultu moerente ruinas,
Dum legit oppressæ suspiria perdita gentis ;
Auditisne acri rumpentem hos pectore questus?
Proh! tantis dejecta viris, oblitaque patres
Græcia, quæ perdis steriles in fletibus annos,
Prome mares animos, cum viribus erige mentem:
Brachia Barbaricis surgant tibi libera vinclis ;
I nunc, arva vocant iterum Marathonis; et idem
Neptunus Salamina tuam circumluit undis.
Nil metuas, metuêre; juvat fortuna volentes.
Exoriare aliquis generoso e sanguine vindex,
Per quem prisca novis reddatur Græcia Graiis;
Græcia, quæ quondam duplici spectata corona,
Ingenio vicit, gladio quem vicerat, orbem.'"

Dec. 1821.

P. AUG. LEMAIRE.

1 Les comédies d'Aristophane: Plutus, les Guêpes, les Grenouilles, les Nuées, etc.

COLLATION OF THE

SEPT. C. THEBAS OF ESCHYLUS with a Ms. in the Library at Turin, extracted from the volume of Amadeus Peyron, mentioned in the Literary Intelligence, No. XLIX. p. 193.

V. 81. κόνις με πείθει. Lectio unica nec improbabilis. 83. τε ὠτὶ χρίμπτεται βοὰ ποτᾶται. 85. οῤῥοκτύπου. 86. ἰω, ἰω, ἰω θεοὶ [ ἰω θεαί τ' ὀῤῥόμενον. 88. εὐτρεπής consonat cum emendatione Brunckii.

105. Scholion : "Ιτ ̓ ἴτε πάντες. γράφεται καὶ ἴθ ̓ ἴτε πάντες. καὶ οἱ μὲν τὸ ἴθι παρακελευσματικὸν φασὶν ἐπίῤῥημα, ὡς εἰ ἔλεγεν ἄγε ἔλθετε πάντες. οἱ δὲ τὸ ἴθι προστακτικὸν ῥῆμα ἀποτεῖνον πρὸς τὸν "Αρην, πρὸς ὃν ἀνωτέρω τὸν λόγον ἐποιεῖτο. 106. ἱκέσσιον. 109. δοχμού λόχων, at supra vocem γρ. δοχμολόφων. 116. κιννύρονται φόβον. Scholion : γράφεται δὲ καὶ διὰ δὲ τοι, καὶ συντάσσεται οὕτως οἱ διὰ τῶν ἱππείων δὲ γενύων χαλινοὶ κινύρονται φόβον. 127. κήδευσαι. 130. λιταῖς σε. 132. Scholion ad v. λύκειος consonat cum Scholiaste Stephani ; lege tamen cum nostro ἢ διὰ τὸ ἀνατιθέναι ἐκεῖσε τούτῳ λύκον ὡς ἱερεῖον. 153. ἀτυᾶς cum glossa τῆς βοῆς. . 134. Λατογένεια. Optima. 196. ???? quater. 140. * quater uti v. 136. 142. καὶ πόλις ἄμμιν πάσχει. 143. ποῖ τέλος. 155. μοι abest. 161. μέλλεσθ'. 170. εὐεστῆ φίλα. 174. τάς διαδρ. 175. διερεθίσατ' cum glossa ἐνεβάλλετε, tum suprascr. γρ. διεῤῥοθήσατε. 180. χ' ὅτι τῶν μεταιχμίων. 198. φόβῳ abest.

203. θεοὺς τοὺς τῆς ἀλουσ. 204. λείποι. 208. δειλῶς pro eo quod editur κακῶς. 237. ἀνασχήση. 246. Scholion: Λέγοις ἄν. ἀττικὸν προφέρειν τὰ εὐκτικὰ ἀντὶ προστακτικῶν, ὡς ἐνταῦθα. τὸ γὰρ λέγοις ἀντὶ τοῦ λέγε, καὶ Πλάτων οὕτω πολλαχοῦ. 261. θεοῖσιν abest. 285. οκριόεσσαν.

306. πόλιν τήνδ' ὠγυγ. 318. ἀρτιτρόποις cum glossa ταῖς νέαις παρθένοις. 324. αἱ αἱ δυστυχή. 331. πρὸ τί πτόλιν. 336. διαδρο μών. 347. ῥοθίοισι. 355. φέρειν. 359. σπουδῇ τε. καὶ τοῦδ, cum glossa μετὰ σπουδῆς. ib. οὐ καταρτίζει, cum glossa εὐθετεῖ. In

αι

margine γρ οὐκ ἀπαρτίζει ἤγουν ἄρτιον ποιεῖ. Prima lectio manu veluti ducit ad emendationem Hermanni καταργίζει. 387. ἡ ἄνοια. in margine γράφεται καὶ ἄνοιάν τινι, ἤγουν κατὰ τινὰ ἄνοιαν καὶ μωρίαν.

402. ἀμὸν μὲν ἀντ. 403. δικαίως προμ. ὄρν. πόλεως τρέμω. 404. αἱμηφόρους. 406. ὀλλομένων. Scholion: τρέμω δ' αἱμοβό

« ZurückWeiter »