Abbildungen der Seite
PDF
EPUB

brêue mynem lêue oom Cord Moltiken to Redebysse vnde synen rechten eruen drutteyn marc geldes pacht an dem dorpe to Plenyn, also myt Grabowen teyn marc vnde myt Tornowen drê marc, myt aller tôbehôringhe, myt richte vnde dênste, myt aller nut vnde nutticheyt vnde aller rechticheit, myt vlastegheden, myd lemmertegeden, myt alle to besittende, to brûkende vnde to hebbende, alse ik dat ghût to Plenyn vôre beseten vnde brûket hebbe, vnde my, noch mynen eruen dâr myt nichte wes an to beholdende, des ik em wâren vnde entfrygen schal vôr alle ansprôke geystlych edder werlyk. Alle vôrbenômeden stucke lâue yk Vicko Bere vôrbenômet myt mynen rechten eruen in ghûden trûwen stede vnde vast to holdende in aller wys vôrscreuen dem vôrbenômeden Cord Moltiken vnde synen rechten eruen, vnde to syner trûwen hant Hinrike vnde Johanne brôderen Moltiken to dem Strytuelde, sunder arch. To eyner hôgheren vorwârynghe hebbe yk Vicco Bere myn ingesegel hengen låten vor dessen brêff, de screuen to Trybuzes, na ghades bôrd dûsent iâr veer hundert iâr in dem vêrteyndem iâre, in sunthe Felicis dâghe des hilgen mertelers.

Nach dem Originale, auf Pergament, im grossherzoglich-meklenburgischen Geheimen und Haupt- Archive zu Schwerin. An einem Pergamentstreifen hängt ein kleines, rundes, etwas undeutliches und zerbrochenes Siegel, mit einem Schilde, auf welchem queer ein Bär steht, mit den Resten der Umschrift;

[blocks in formation]

Der Herzog Wartislav vergleicht den Streit zwischen der Stadt Stralsund

3

und den Sumen, namentlich über die Ermordung des Bürgers Sume und des Burgemeisters. Wulf Wulflam.

D. d. Stralsund. 1414. Junii 21.

Dat is de vorschêdinge, alz wy hertogh Wartzlaf, van godesegnåden: hertogh to Stetin vnde vorste to Rugen etc., vorschêden hebben de Sumen, to der êneno zyden, vnde de van dem Sunde, van der anderen sîden, alze se recht...... .. by

vns gebleuen zint, zo hebbe wy dâr angherâmet mit vnseme râde, dat wy ze mit vruntschop an beiden syden vorschêden hebben in aldusdâner wîs. Alze de Sume clâghen alz vmme eren våder vnde brôder vnde van de en afgheslågen zîn vnde to der tid afghewundet wurden, des ze den van dem Sunde tygen, dår de van dem Sunde neen to seggen, des ze zick râdes vnde dâdes vnde alles arghes dâr vmme entleddighen willen, zo segghe wy dat vôr recht vnde vôr vruntscop, na deme dat ze dâr neen to seggen, zo scholen ze zik des wêren, alze recht is, doch zo so scholen de êde by vns vnde by vseme râde stân, wes wy dâr vmme seggen, dat ze dat alzo holden scholen. Vortmer vmme alle eren schâden, den ze hebben nômen an beyden siden, des hebbe wi ôuerwôghen den ênen iêghen den anderen, doch so hebben de Sume den grôtesten schâden nômen, den en de van dem Sunde hebben dân. Hir vmme scholen en de van dem Sunde vornôghen vnde geuen achteinhundert mark sundescher munte sunte Mertens dåghe nêghest tôkômende. Vortmer vmme Torkel, de de handaftighe daat schal hebben dân, alz me seght, den scholen de van dem Sunde nicht vordêghedingen, noch hôuen edder hûzen, men wôr me ene betred in deme eren, dâr scholen ze ôuer em richtes heghen vnde êneme rechte bystândich wezen. Vortmer alz vmme hern Wulue, den de Sume geslåghen hebben, des ze bekennen, dâr scholen ze lik vmme don dem ghênen, dem ze des van rechte plichtigh sint to dônde, also alze dat van em nemen wolden, vnde dat lik schal schên tuschen nû vnde zunte Mertens daghe to deme Sunde to zunte Niclawes, vnde scholen em dat bezwêren mit twên hundert ridderen vnde knechten vnde scholen de hand to grôue bringen mit twên hundert ridderen vnde knechten vnde mit twên hundert vrôwen vnde iuncvrôwen, vnde we dat lik nympt, de schal wissenen den Sumen wedder, alze in dem lande zede vnde recht is, vnde dat schal me aldus in beiden siden holden, alze vôr screuen is. Dârmede schal alle veide vnde twîdracht ghesâttet vnde endet wesen, de de Sume vnde de eren to den van deme Sunde hadden vnde de van deme Sunde vnde de eren wedder to den Sumen hadden, vnde dâr nummer to tôkômenden tîden ze vnde ere nâkomelinge in beiden zîden vp to zâkende, vnde de Sume vnde ere vrund scolen velich tô vnde af to desser zone gheleidet wezen, sunder argh. Alle desse vôrscreuen stucke stede vnde vast to holdende hebbet ze an beiden siden vorborghet, alz dat van der Sume weghen hebben den van dem Sunde vnde den eren ghelouet: Hinrik Caak, Claus Gawern, Goreslaf van dem Kalende, Rickold Gawern, Claus von Stubben, Hinrik van Yasmonde, Henningh Lepel, Henningh van Vzedom, Henneke Caak vnde Hans Holzste;

[ocr errors]

van der van dem Sunde weghen hebben den Sumen vnde den eren ghelòuet: her Henning van Yasmonde, Degener van Buggenhagen, Rauen Barnekow, Hinric van der Osten, Bertold van der Osten, Hermen Bonow, Claus Crassow,

her Hinric Rubenow vnde Frederic Wyse. To êner tûchghenisse der vôrscreuen ding so hebbe wy hertogh Wartzlaf vôrbenômet vnse inghezeghel henghen lâten vôr dessen brêff. Hîr sint ouer ghewezet vnse lêuen getrûwen: abbet Hinric to Pudglowe, her Conrad Bonow, archidiaken tho Tribezes, Vicke Bere to Kazenow, Henneke Starkow, Reymer Dechow, Henneke Bere to deme Nyenhoue vnde de borghen van beyden sîden vôrbenômet vnde vele mêr louenwerdighe lûde. Ghegheuen to dem Sunde, na godes bôrd vêrteinhundert yâr dâr nâ in dem vêrteinden iâre, in sunte Albanus dâghe des êrewerdigen mertelers.

Aus J. A. Dinnies handschriftlichem Diplomatorium civitatis Stralsundensis, nach dem Originale im Archive der Stadt Stralsund, an welchem das Siegel des Herzogs hängt. Ueber den Streit mit den Sumen vgl. Stralsundische Chroniken, herausgeg. von Mohnike und Zober, I, S. 176-177, S. 168, und S. 332-333.

397.

Die Brüder Heyne, Vicke und Henneke Behr, Söhne des verstorbenen Heyne Behr d. ä. (auf Behrenwalde) verkaufen wiederkäuflich dem Kloster Neuen-Camp 14 Mark sund. Pf. Pacht aus zwei Bauerhöfen zu Tribohm für 40 Mark zur Stiftung einer Vikarei.

D. d. 1414. Nov. 22.

Allen sâlighen, loueghen cristinlûden, dår desse bref vôrkomet to seende edder to hôrende, wy Heyno, Vicco vnde Henneke brôdere hêten de Beren, olde Heyno Beren sônes dem god gnåde, myt vnssen rechten erfnâmen dôn witlik vnde bekennen ôpenbâre, dat wy na vrunde râde vnde vnsser nêgesten erue hête hebben rechtes, êwigen, koftes kôpes vorkoft vnde vorlâten, vorkôpen vnde vorlâten in desseme ôpenen brêue deme êrwerdigen in ghod vâder heren Johan abbete vnde dem gantzen couente des clôsters to deme Nyencampe, des orden von Cyttyas, in dem stichte to Zwerin, vnde eren nâkômelingen to êwigen

tiiden vêrteyn marc gheldes pacht sundescher pennynghe, vptobôrende vnde vttomânende to allen sunthe Mertens dâgen des hilgen bisscops, an den hôuen vnde hûuen in dem dorpe to dem Trybom, de nû bûwet vnde besitt Hinrich Tymme sôuen marc pacht, vnde an dem hôue vnde hûuen, den nù bûwet vnde besit junghe Radelef Blome sôuen marc pacht, also de hôue vnde hûuen liggen an eren schêden myd eren tôbehôringen. Vôr desse vêrteyn marc pacht heft vns de vôrbenômede abbet vnde couent gheuen vnde êr desses brêues mâkinghe wol to der nûghe betâlt hundert marc vnde vêrtich marc an ghûder munte, de geue vnde genge is in dem vurstendôme to Ruyen, de gheuen heft dorch syner sêlen sâlicheit willen to mâkende êne êwige vicaryen her Hinrich Duncker ein prêster, dem god gnâde, vnde desse vicarîe vfte almissen schal de abbet vnde de couent rechte lênheren to êwigen tô syn vnde blîuen, vnde se môgen de lêggen edder belesen lâten, wôr se willen, dâr nû iêgenwardich mede belêgen is her Hinrich Kregenberch. Vnde wi Heyne, Vicco vnde Henneke vorbenômede hebben desse. vêrteyn marc pacht vôrscreuen, hôue vnde hûuen myd allen tôbehôringhen gebracht vnde antwardet vt vnsser wêre dem vôrbenômeden abbete vnde couente vnde eren nakomelingen an ere hanthebbenden wêre vnde wîsen iêgenwardigen in de suluen vêrteyn marc pacht, hôue vnde hûuen vnde den vicarium, de se to der tiid heft, in de liflike besittinge vnde scholen vnde willen en des wâren vôr alleswene, de recht geuen vnde nemen willen, vôr alle ansprôke geystlich edder werlik, vnde scholen en desse vêrteyn marc, hôue vnde hûuen vôrbenômet vorlåten vôr den hûre (?), wan se dat von vs êsschende sint. Ok so mach de vicaries, dese heft desse almissen, vtpanden desse vôrbenômede vêrteyn marc pacht alle iâr vnde myd den panden sîne pacht to nemende sunder hinder vnsser edder vnsser eruen. Weret ôuer, dat god affkêre, dat desse vôrbenômede vêrteyn marc pacht vorwustet wurden, so dat de vicaries nicht konde bôren syne iârlike pacht, so schal de vicaries myd vnsser gantzen vullebord de vêrteyn marc pacht bôren sunder arch edder hinder vt vnssem alderrêdesten ghûde, wôr wi dat alderwissest hebben in dem lande to Bard, edder vtpanden. Ok so schole wy desse vôrbenômeden vêrteyn marc pacht, hôue vnde hûuen vordênen vnde vordêgedingen tôr hûre des landes gelîke vnssen anderen gûden. Jodoch dorch sundergher vruntscop willen so heft vs de abbet vnde couent gegunt des wedderkôpes der vôrbenômeden vêrteyn marc pacht, hôue vnde hùuen, vnde wannêr dat wi edder vnse eruen den wedderkopen willen edder de abbet vnde couent den vôrscreuen summen geldes willen wedder hebben, so schal vnsser ein dem anderen to vôren tôseggen to

Urkunden des Geschlechts Behr. III. B.

24

sunthe Johanns dåge to myddensômer, vnde denne to dem nêgesten sunte Merten schole wi myt vnssen eruen rêde vnde vmbewûren bynnen dem Nyencampe an pennyngen, de an dem lande genghe vnde geue sint, deme abbete vnde couente vôrscreuene hundert vnde vêrtich marc sundescher pennynge vnde vêrteyn marc pacht an ênem summen sunder ynegerleye vortogh wedder gheuen vnde to erer gantzen nûghe betâlen. Alle vôrscreuen stucke vnde artikel vnde eyn yslik by sik lâue wi Heyno, Vicco vnde Henneke brôdere hêten Beren vôrbenômet myt vnssen rechten eruen dem vôrbenômeden abbete vnde couente to dem Nyencampe vnde allen eren nakomelingen vnde dem vicario stede vnde vast to holdende. in guden trûwen an rechtem lôuen in aller wîs, also vôrscreuen is, myt êner sâmeden hant, sunder hulperede edder argelist, dar men mede dessen brêf myt synen artikelen krenken vnde breken mochte. To tûghe sint hîr an vnde ôuer weset Vicco Bere to Catzenow vnde Henneke Bere to dem Nyenhoue, de to êner witlicheit dessen brêf mede besegelt hebben. To êner hôgeren bowâringhe hebbe wi vnsse ingesegele myt gûder witscop vôr dessen brêf hengen lâten, de screuen is na godes bôrd dûsent iâr veerhundert iâr in dem vêrteynden iâre, an sunte Cecilien dåge der hilgen iuncurouwen.

Nach dem Originale, auf Pergament, in einer breiten Minuskel, im königl. preuss. Provinzial-Archive von Pommern zu Stettin. Von den 5 an Pergamentstreifen gehängt gewesenen Siegeln ist keines mehr erhalten. Auf der Rückseite der Urkunde steht die Registratur:

Item Anno etc. XCIII redempta fuit hec retroscripta litera cum septuaginta marcis.
In prefectura Tribuses,

und von einer jüngeren Hand aus dem 16. Jahrh.:

Tribow XIII Mk. pacht vor LXX Mk.

398.

Vicke Behr zu Hugoldsdorf verpfändet seinem Vetter Vicke Behr zu Katzenow die Hufen in Behrenwalde, die er von seinem Vater geerbt hat, für 100 Mark sund. Pf.

D. d. 1415. Febr. 14.

Ick Vicke Bere tho Hugelstorpe bekenne vnd betûge åpenbâr allen lûden, dat ick mit mynen rechten erven schuldich vnd plichtich byn mynem lêven veddern

« ZurückWeiter »