CAPUT I I. 2.col. 1602. I. VERSIO ANTIQUA. Hieron. in Habac. S fuper petram : & contemplabor, ut videam Uper cuftodiam meam ftabo, & afcendam col. 1603. quid loquatur in me, & quid refpondeam ad correptionem meam. col. 1606. 2. Et refpondit ad me Dominus, & dixit : Scribe vifionem, & manifeftè in buxum, ut perfequatur qui legit ea. 3. Quia adhuc vifio in tempus, & orietur in finem, & non in vacuum: fi defecerit, fuftine eum: quia veniens veniet, & non tardabit. 4. Si retraxerit fe, non placebit animæ meæ in eo: justus autem ex fide mea vivet. 5. Qui autem arrogans eft & contemptor, vir fuperbus, nihil perducit ad finem: qui dilatavit ficut infernus animam fuam : & ifte quafi mors, non adimpletur : & congregabit ad fe omnes gentes, & accipiet ad fe omnes populos. 6. Nonne univerfa hæc adversùm eum parabolam fument, & propofitionem ad narrationem ejus : & dicent: Væ qui multiplicat fibi quæ non funt fua? ufquequo aggravat torquem fuam gra viter? 7. Quia fubitò confurgent mordentes eum : & vigilabunt infidiatores tui, & eris in rapinam illis. S. Quia tu exfpoliafti gentes multas, exfpoliabunt te omnes reliqui populi, propter fanguinem hominum, & impietates terræ, & civitatis, & omnium habitatorum ejus. NOTE AD VERSIONEM ANTIQUAM. .1. Confonat Græcum ad verbum. Auct. 1. de dupl. mart. ap. Cypr. p. 594. b. legit: Super cuftodiam meam ftabo, gradum figam fuper petram. . 2. Similiter in Græco. Auguft. quoque l. 18. de civit. . 3. Similia leguntur Græcè. Item apud Auguft. 1. 18. .4. Græc. 'Ear væoseíantai, dn ei'doxeî û fuxú me ŵ II. tremò 1606. a. ait: Apoftolus LXX. magis teftimonio abufus eft, ad Romanos fcribens (1. 17.) Justus autem ex fide mea vivet; & non eo quod habetur in Hebraico. Tertul. 1.4. cont. Marc. p. 713. a. legit: juftus ex fide sua vivet, non mea. Cypr. verò l. 1. Teftim. c. 5. p. 277.c. justus autem ex fide mea vivet, ut fup. item 1. 3. p. 318. a. præter ult. vivit fic etiam apud Hieron. 1. 1. in ep. ad Tit. to. 4.425. a. meâ vivit. Ambrofiaft. p. 47. a. juflus autem ex fide vivit. Auct. quæft. ex V. T. q.44. ap. Aug.to. 3.57.a. quia juftus ex fide vivet. In Mfs. Alex. & Barb. ac ed. Ald. δίκαιός με ἐκ πίςεως ζήσεται Nobil. ait à multis libb. abeffe mea, μ. In Vulgata etiam, Rom. 1. 17. legimus: Sicut fcriptum eft: Juftus autem ex fide vivit : & in Gr. hod. KaOws réɣpaπтal "O de dixαios ex Tisews Choral. Hieron. tamen ait fup. Apoftolum fcripfiffe cum LXX. Juftus autem ex fide mea vivet. : *. 5. Similia exhibentur Græcè, excepto uno è μù púry, nihil perducet ad finem, pro perducit. Apud Cypr. epift. 55. p. 8o. c. ita Ille verò qui prafumit, & contumax eft, vir fui jadans, nihil omnino proficiet : qui dilatavit tanquam infernus animam fuam: fic iterum epift. 67. p. 116. nifi quòd delet Tò qui prafumit, legitque perficiet, non proficiet. Lucif. Cal. 1. 1. pro S. Athan. p. 196. e. Pla cens (fupp. fibi) && contemptor, vir fuperbus, nibil proficiet: qui dilatavit ficut inferus animam fuam: & ipfe ut mors inJatiabilis; Gr. in quπITXáueros, Nobil. non adimplebitur. . 6. Totidem verba in Græco, nifi quòd tò,as Tires. ufquequo, jungitur cum antecedentibus; fequitur etiam ibid. Bapúrær fòr xaciòr dur siapas. Hieron. in comm. 1607. b. hæc habet : Væ diabolo, qui multiplicavit fibi non fua: fubinde ad hoc, ufquequo: Vel increpantium est, inquit, vox ifta, vel judicii diem demonftrantium: demum his, & aggravans torquem fuam infinito pondere, addit: & pulchrè, quia arrogans, & fuperbus eft: poft multa autem legit pluraliter: Va qui multiplicant fibi qua non funt fua ; quod quidam putant, inquit, de divitibus poffe accipi. .7. Ita rurfum in Græco. #.8. Græc. Vatic, tollit voculas tu, & te; paulòque poft hab. pluraliter, daluara, propter fanguines; cæt. ut in Lat. fupra: fed in Mfs. Alex. & Barb. eft, necnon in editt. Ald. & Compl. Διότι σὺ ἐσκύλευσας..... σκυλεύσεσί σε fubinde in Ald. fola, ¿zonexesμμśvos x28; in al. xací, ut fupra. VULGATA NOVA. 9. Væ qui congregat avaritiam malam domui fuæ, ut fit in excelfo nidus ejus, & liberari fe putat de manu mali. 10. Cogitafti confulionem domui tuæ, concidifti populos multos, & peccavit anima tua. II. Quia lapis de pariete clamabit : & lignum, quod inter juncturas ædificiorum eft, refpondebit. 12. Væ qui ædificat civitatem in fanguinibus, & præparat urbem in iniquitate. 13, Nunquid non hæc funt à Domino exercituum ? Laborabunt enim populi in multo igne, & gentes in vacuum, & deficient. 14. Quia replebitur terra, ut cognofcant gloriam Domini, quafi aquæ operientes mare. 15. Væ qui potum dat amico fuo mittens fel fuum, & inebrians ut afpiciat nuditatem ejus. 16. Repletus es ignominia pro gloria: bibe tu quoque, & confopire: circumdabit te calix dexteræ Domini, & vomitus ignominiæ fuper gloriam tuam. 17. Quia iniquitas Libani operiet te, & vaftitas animalium deterrebit eos de fanguinibus hominum, & iniquitate terræ, & civitatis, & omnium habitantium in ea. 18. Quid prodeft fculptile, quia fculpfit illud fictor fuus, conflatile, & imaginem falfam? quia fperavit in figmento fictor ejus, ut faceret fimu lachra muta. 19. Væ qui dicit ligno: Expergifcere: Surge, lapidi tacenti: nunquid ipfe docere poterit ? Ecce ifte coopertus eft auro & argento : & omnis fpiritus non eft in vifceribus ejus. 20. Dominus autem in templo fancto fuo : fileat à facie ejus omnis terra. 9. O qui multiplicat avaritiam malam domui Hieron, ubí fúps 10. Cogitafti confufionem domui tuæ, con- 12. Væ qui ædificat civitatem in fanguinibus, cel. 1610. & præparat urbem in iniquitatibus. 13. Nonne hæc funt à Domino omnipotente? Et defecerunt populi multi in igne, & gentes multæ coanguftatæ funt. 14. Quia replebitur terra, ut cognofcat gloriam Domini, quafi aquam ad operiendum maria. 15. Væ qui propinat proximo fuo fubverfione turbida, & inebrians ut afpiciat in fpeluncis eo rum. 16. Saturitatem ignominia de gloria bibe & tu, & commovere circumdedit te calix dexteræ Domini, & congregata eft ignominia super gloriam tuam. 17. Quia impietas Libani operiet te, & miferia beftiarum terrebit te propter fanguinem hominum, & impietates terræ,& civitatis, & omnium habitantium in ea. col. 1612. 18. Quid prodeft fculptile, quia fculpferunt il- col. 1615. 19. Væ qui dicit ligno: Evigila, & exfurge: in eo. 20. Dominus autem in templo fancto fuo : revereatur à facie ejus omnis terra. NOTE AD VERSIONEM ANTIQUA M. V. 11. Hieron. in comm. 1609. c. Reperi, inquit, exceptis quinque editionibus, id eft, Aquila, Symmachi, LXX. Theodotionis,& Quinta, in duodecim Prophetis & duas alias editiones, in quarum una fcriptum eft: Quia lapis de pariere clamabit, quafi vermis in ligno loquens: 5 in altera: Lapis enim de pariete vociferabitur, & oxwang de ligno loquetur ea. Gregor. M. 1. 30. in Job 39. p. 986. a legit: fearabeus de ligno clamavit. Apud Hieron, etiam ubi fup. xarbapos, id eft, fcarabeus. Similiter in Gr. hod. ut & cæt. quæ in Lat. fupra: extremò tamen pléýžetai, pro loquetur ; béyyoua ad litt. fonum edo. . 12. Sic iterum in Græco. Apud Lucif. Cal. 1. 1. pro S. Athan. p. 196. g. Va qui adificant civit, in fanguinibus, & præparant civitatem in iniquitatibus. Apud Gild. Sap. caftig. in Eccl. ord. p. 714. b. Va qui ædificant civitatem in fanguine, & præparant civitatem iniquitatibus, dicentes, &c. ut infra. V. 13. Ita fert Græc. nifi quòd pro 1. Nonne ponit fimpliciter ou, minimè tamen exclufa interrogatione: hanc verò excludere videtur Hieron. in comment. cùm dicat: Non funt bac à Domino omnipotente, id eft, Talis ædificatio non eft à Domino fabaoth, quem nunc LXX. interpretati funt, omnipotentem: fubinde obfervat verbum ultim. wayofíxnar, magis propriè fignificare laffata funt, quàm coanguftata funt: Gild. Sap. 1. de excid. Britann. p. 714. b. legit, minorata funt; cæt. ut in textu. . 14. Extrema tantùm variant Græcè, videlicet, s ὕδωρ κατακαλύψει αυτές, i. e, quafi aqua operier eos. Αt in Compl, ὡς ύδωρ κατακαλύψαι θαλάσσας al. ὡς ὕδωρ onu xalaxanú‡a, éñ¡ Jaxáosus' in Ms. Barb. oxÙ κατακα núļai Jaráaraç. *. 15. Græc. Ω ὁ ποτίζων τὸν πλησίον αυτῷ ἀνατροπῇ θολερό, και μεθύσκων ὅπως ἐπιβλέπῃ ἐπὶ τὰ σπήλαια αυτῶν. Hieron, inf. in comm. 1615.a. Va qui potum dat proximo fuo fubverfione turbida : at in Ifai. 65. col. 482. e. Va qui potum dat proximo amico fuo potionis turbida, & inebriat eum ut refpiciat ad fpeluncas fuas: comment. verò in Abac. fup. ait: Pro fubverfione turbida Symmachus interpretatus. eft, i aplar axpíTas Tor Juμòr Eauty, id eft, & emittens abfque judicio furorem fuum: fubnexis pariter Theodotionis, Quinta editionis, Aquilæ, &c.variis lectionibus, ultimò addit: Hoc propterea, ut verbum Hebraic. mafpha, quod tranftulerunt LXX. fubverfionem, fciri poffit quantâ apud omnes Editiones varietate difcordet. . 16. Eadem leguntur in Gr. Vatic. exceptis his, xap Sía careíburi, EluT!, cor commovere, concutere, pro commovere; at in Compl. fimpliciter, διασαλεύθητι ficut in Mf. Barb. deinde in Compl. exuxxwGE GE TOTÚPICY εκύκλωσε σε ποτήριον in Vatic. ExúxawoεV ÉTÌ GÈ TOTиρior. Hieron. in comment. 1614. a. fic legit: Saturitatem ignominia pro gloria bibe tu, & commovere. . 17. Sic iterum Græcè, præter unum plur. Siaiparas propter fanguines. in . 18. Sic habet Græc. Vatic. præter verbum fingul. hase, formavit, pro plur. formaverunt; Ald. verò & Compl. cum Mf. Barb. Tasav; extremò pro muta, Vatic. & aliis xapa, quod Hieron. in comment. interpretatur muta, vel furda : xwpά quippe, ait, apud Græcos utrumque fignificat; quanquam Symmachus, anana interpretans, muta magis videatur intellexiffe quàm furda. . 19. Græc. tollit, poft evigila; paulòque poft pro eft, ponit, r&To dé isw, iftud verò eft; Compl. autem xaí èsı; cæt. ut in textu. V. 20. Ita de Græco ad verbum, col. 1616. NOTE AD VERSIONEM ANTIQUAM. V. 1. Oratio Habacuc integra non folùm habetur in comment. Hieronymi ex edit. LXX. fed etiam legitur apud Auguftinum, 1. 18. de civit. Dei, c. 31. Præterea reperitur in Mfs. antiquis pluribus, videlicet in uno Sangermanenfis noftri Monafterii, n. 15. ann. 900. alio S. Michaelis Lotharing, vulgò S. Mihel; tertio inclytæ Ecclefiæ Remenfis, ann. circ. 700. n. 2. quarto S. Joan. Laudunenfis, vulgò dicto Pfalt. S. Salabergæ, eoque infigni; quinto Sorbonico Parif. quod ultim. Ffalterium non unam ejufdem Cantici interpretationem Latinam continet, fed duplicem nonnihil diffimilem. Edita quoque eft hæc Oratio ab Emin. Cardinali Thomafio inter Cantica alia vetera, `ad calc. Pfalterii Rom. p. 694. Invenitur etiam in Breviario Mozarabico ad Dom. 3. Advent. Horum omnium variantes lectiones referemus in Not. & quo quique libri tum inter fe, tum à textu Hieronymiano vel leviter differant, id noftro more diligenter indicabimus: neque verò contextum alium, quàm ab Hieronymo ufurpatum adhibendum duximus fupra, quamvis nonnullorum ex laudatis codd. Mfs. contextus, vel etiam Auguftinianus, ipfi anteponi potuiffet. Id autem ibi ita exfecuti fumus, ut & alias nonnunquam, ne quid de Hieronymi contextu, qui in hifce pofterioribus commentariis continuus prope eft ac perpetuus, hac intermiffione diminueretur. Ad Canticum igitur quod attinet, ita infcribitur in Mf. cod. Sangerm. n. 15. Oratio Ambacum Cantic. qui titulus abeft à cæteris : Græcè, ut ap. Hieronymum fup. præter nomen 'Aulanèμ, pro quo S. Doctor correxit Abacuc: fed vide quæ de hoc nomine notavimus fupra ex ipfo ad . 1. capitis 1. Hieronymus fubdit: Aquila, & Symmachus,& Quinta editio, ficut nos, pro ignorationibus tranftulerunt: folus Theodotio, TÈP TŴY EXvolaqur, id eft, pro voluntariis, pro his qui fponte delinquunt. Hoc propterea, inquit, ut intelligamus, exceptis LXX. nullum Orationem cum Cantico tranftuliffe: & infra: Sicubi alibi nomen Orationis infertur, attamen nullo loco cum Cantico legitur. Et nefcio an decens fit orare cum Cantico; nifi fortè juxta LXX. orare dicimus Prophetam pro adventu Chrifti; & hoc ipfum cum delectatione, & Pfalmis, & Cantico prophetare: item inf. 1621. f. de Diapfalmate loquens, quod fubjicitur verfui 3. Cerne, inquit, juxta LXX. quòd Diapfalma non ponatur nifi in Pfalterio, & in præfenti loco: ex quo intelligimus recte à LXX. Orationis canticum prænotatum. . 2. Totidem verba leguntur Græcè, excepto uno Domine, quod deeft ante confideravi; imo in editt. Ald. & Compl. eft Kúpte xaтevinca. Subdit Hieron. in comment. Quod autem LXX. dixerunt, confideravi & obftupui, nec in Hebræo habetur, nec apud quemquam aliorum Interpretum; ut fublatis his quæ in Hebraico non habentur, poffit legi juxta LXX. Domine opera tua in medio duorum animalium cognofcêris; quod quia àlavóntor videbatur, fuperiora conjunda funt. Legimus autem in Hebræo Adonai, id eft, Domine, phalach, opus tuum, bacereb, in medio, fanim, annorum, heinu, vivifica illud. Hoc propterea, ut quæ fuperflua funt in LXX. manifeftè addita cognofcamus: inf. fic pergit ex LXX. cùm appropinquaverint anni, cognofceris; fup. 1618.e. notus eris; Gr. EyDúon: exinde, cùm advenerit tempus, demonftraberis ; cùm turbata fuerit anima mea: ftatimque: Quod, inquit, exceptis LXX. nec in He braico, nec apud quemquam aliorum babetur Interpretum..... Quod autem infertur, cùm turbata fuerit anima mea apud LXX. Interpretum editionem, cum pofterioribus copulatur, ut poft legi, cùm turbata fuerit anima mea in ira; & buc ufque diftinctio; deinceps inferatur, mifericordiæ recordaberis; quod fcilicet Prophetæ fufficiat pro pæna fola conturbatio, & ad iram Dei, animâ illius conturbatâ, nequaquam inferatur fupplicium, fed iram excludat mifericordia. Mí. S. Germ. 15. fic hab. Domine exaudivi ( Gr. elcaxńxca) auditum tuum, & timui. Domine confideravi opera tua, & expavi. In medio duorum animalium cognofceris: cùm appropinquant anni, in adventu temporum, oftendêris: in eo cùm turbata fuerit anima mea in ira, mifericordia memor eris. Mf. S. Mich. Domine audivi auditum tuum, & timui. Domine confideravi opera tua, & expavi. In medio duorum animalium cognofceris: cùm appropiant anni, oftendêris: in adventum temporis demonftrabis: ita cùm conturbata fuerit anima mea in ira, mifericordia memor eris. Similiter in Breviar. Mozar. præter pofteriora dum appropinquaverint anni, innotefceris: dum advenerit tempus, oftenderis: cùm conturbata fuerit anima mea in ira, mifericordiâ tuâ memoraberis mei. Mf. B. M. Remenfis cum altero Sorbon. 1. necnon Pfalt. Thomaf. & Miffali Rom, ad fer. vr. Parafc. Domine audivi auditum tuum, & timui. Confideravi opera tua, & expavi. In medio duorum animalium innotefceris: dum appropinquaverint (Rem. adpropinquaverunt) anni, cognofceris: dum advenerit tempus, oftenderis : in eo dum conturbata fuerit anima mea in ira, mifericordia memor eris. Sorb. 2. Domine audivi auditionem tuam, & timui. Domine confideravi..... in medio duorum animalium innotefces: in eo dum appropinquaverint anni, cognofceris: dum advenerit tempus, oftendêris: in turbatione anima mea, in ira, mifericordia memoraberis. Huic ultimo Sorbon. congruit Pfalt. S. Salab. nifi quòd hab. innotefceris; dein, dum adpropiaverint anni ; ultimòque, in eo dum conturbata fuerit anima mea in ira, mifericordia memor eris ; ut in aliis fupra. Tertul. 1.4. adv. Marc. p. 716. c. Domine audivi auditum tuum, & extimui. Confideravi opera tua, excidi mente. In medio duorum animalium cognofceris: Iren. l. 3. c. 16. p. 206. d. addit : in eo cùm appropinquarent anni, cognofceris: in adventu temporis, oftenderis: in eo quòd turbetur anima mea in ira, mifericordiæ tuæ memoraberis. Auguft. 1. 18. de civit. Dei, c. 31. to. 7. 513. b. Domine audivi auditionem tuam, & ti. mui. Domine confideravi opera tua, & expavi. In medio duorum animalium cognofceris dum appropinquant anni, cognof ceris: in adventu temporis, oftenderis: in eo dum conturbata fuerit anima mea in ira, mifericordiæ memor eris. Leo M. fer. 2. p. 51. d. Domine audivi auditum tuum, & timui. Confideravi opera tua, & expavi. Similiter habet S. Petrus Chryfol. fer. 68. & 86. p. 898. d. 913. f. cum Greg. M. in 1.reg. 2. to.3.71. d. qui ult. addit, In medio duorum animalium innotefceris. Auct. 1. de promiff. p. 133. c. 173. a. ap. Profp. In medio duorum, vel duum animal. cognofceris. Maximus Taurin. in homil. p. 5. a. Domine audivi auditionem tuam, &c. ut fup. apud. S. Leon. Vide etiam Caffiod. in Pf. 65. & 76. p. 214. 259. c. necnon Brev. Rom. in oct. Nativ. Dom. Refp. lect. 6. . 3. Eadem exhibet Græc. edit. Rom. exceptis his, 1⁄2 öprs Dapàr natacxís d'adéos, i, e, de monte Pharan um‐ brofo condenfo. In Compl. κατασκίο Φαράν. Διάψαλμα cat. .4. Itidem Græcè. Hieron, fubdit: Pro eo quod LXX. virtus gloria ejus, & pofuit claritatem ( Thomaf. charitatem) N .5. Hieron. addit: Pro eo quod nos tranftulimus mor- .6. Eadem exhibet Græc, ed. Rom. excepta voce commota eft terra. Afpexit, & fluxerunt gentes: dissoluti Hieron, ubi fup. col. 1623. col. 1624. Fluvios fcindes terræ : 10. viderunt te, doluerunt montes: gurges aquarum tranfiit. Dedit abyffus vocem fuam: altitudo manus fuas levavit. II. Sol & luna fteterunt in habitaculo fuo, in 11. Elevatus eft fol, & luna ftetit in ordine col. 1631. fuo: in luce jacula tua ibunt, in fplendore coruf- luce fagittarum tuarum, ibunt in splendore fulcationis armorum tuorum. gurantis haftæ tuæ. 12. In comminatione imminues terram : & in furore detrahes gentes. 12. In fremitu conculcabis terram: in furore obftupefacies gentes. NOTE AD VERSIONEM ANTIQUAM. de civit. Dei, c. 31. col. 513. f. Stetit, & terra commota eft. *.7. Itidem Græcè, Mf, S. Germ. ita diftinguere vide- .8. Eadem refert August. 1. 18. de civit. Dei. Sic etiam Dei, col. 513. præter hoc, Intendens intendes. Apud Tertul. 1. 4. cont. Marc. p. 732. c. Fluminibus difrumpetur terra. . 10. Hieron. verbo dolebunt, fubdit, five parturient Sirico quippe utrumque fignificat. In Mf. S. Germ. eft: videbunt te, & dolebunt populi: difpergens aquas itineris: dedit abyffus vocem fuam, altitudinem fantafia fua. Deinde Elevatus eft, &c. ut inf. . 11. Similiter in Mf. S. Mich. præter hoc, difpergens aqua; in Gr. оxopπшv daтα πoPeías. Breviar. Moz. habet : videbunt gentes, & dolebuns populi: afpergens aquas contradictionis: dedit abyffus vocem fuam, ab altitudine fantafia fua. Pfalt. Sorb. 1. Thomaf. & S. Salab. videbunt te, & dolebunt populi: afpergens (S. Salab. afparges) aquas in itineribus fuis: dedit abyffus vocem fuam, ab altitudine fantafia fua; tum, Elevatus eft, &c. In Sorb. 2. afpergens aquas itineris; cæt. ut in Sorb. 1. In Rem. fpargens aquas in itineribus, &c. ut in ecd. Sorbon. Tertul. 1. 4. contra Marc. p. 732. c. legit: videbunt te, & parturient populi: difperges aquas greffu: dedit abyssus fonum fuum: fublimitas timoris ejus elata eft: & fupra p. 714. a. difperges aquas itinere. Auguft. 1. 18. de civit. Dei, c. 31. col. 514. b. videbunt te, & dolebunt populi : dispergens aquas inceffu: abyffus dedit vocem fuam, altitudo fantafia fua : dein: Elevatus eft fol, &c. Ita quoque in Gr. eft, excepta voce opeías, pro inceffu. Auct. 1. de promiff. p. 3. apud Profp. p. 176. a. difpergens aquas itineris: dedit abyffus vocem fuam. Gregor. M. in Job 9. p. 305. d. dedit abyffus vocem fuam, ab altitudine phantafia fua: fimiliter in Job 26. p. 550. a. & in Job 38. p. 929. c. .9. Hieron. fup. 1618. e. legit: Extendens extendes arcum tuum fuper regna. Græc. Vatic. 'Erteivor évétewas... Sì Tρa reliqua ut in Lat. fup. præter unum Tora, Aluviorum, profluviis; fed apud Theodoret. Teraμois, fi Nobilio fides. In edit. Compl. 'ExTeivas ExTersis; in Ald. Εντείνων ἐκτενείς ; in Mr. Alex. Εντείνων ἐντενεῖς. Unde Mr. Sangerm. habet: Intendens intendes arcum tuum fuper fceptra, dicit Dom. Dia pfalma. Fluminibus fcindetur terra. Similiter in Pfalt. Thomaf. præter hoc 1. Tendens extendes. Ita quoque in Mf. Rem. fed ibi deeft Diapfalma. Pfalt. S. Salab. legit: Tendens, extendens arcum tuum fuper fceptra, dicit Dom. Fluminibus fcinditur terra. Mozarab, Intendens, extendens arcum fuper fceptra, dicit Dom. Fluminibus fcindetur terra. Sorbon. 1. Tendens, & extendens arcum tuum fup. fceptra, &c. ut in Moz. Sorbon. verò 2. Intendens, & extendens arcum tuum fuper fceptrum, dicit Dom. Fluminum rumpitur terra. Mf. S. Mich. Intendens intendifti arcum ɛnam, &c. ut in Moz. Similiter apud August.1. 18. de civit. . 11. Mfs. S. Germ. & S. Mich. fimiliter Elevatus eft fol, 5 luna ftetit in ordine fuo: in lucem jacula tua ibunt, in fplendorem corufcationes (1. corufcationis ) armorum tuorum. Ita quoque in Gr. eft, ficut apud Auguft. 1. 18. de civit. Dei, c. 31. col. 514. In Breviar. Moz. Sol 5 luna fteterunt in ordine fuo: in lumine fplendoris jacula tua ibunt in luce corufcationis armatura tua. In Mf. B. M. Rem. nec non in Pfalt. Thomaf. & Sorb. 1. Elevatus eft fol, & luna fetit in ordine fuo: in lumine jacula tua ibunt, in fplendore fulgoris (Sorb. fulguris) armorum tuorum. In Pfalt. S. Salab. Elevatus eft fol, 5 luna ftetit in ordine fuo: inlumina jacula tua: ibunt in fplendore fulgoris armorum tuorum. In Sorb. 2. Sol fetit in ordine fuo: illumina jacula tua : ibun in fplendore fulguris arma tua. Apud Tertul. 1. 4. cont. Marc. p. 732. c. Sol, luna conftitit in fuo ordine : in lucem corufcationes tua ibunt in fulgorem fulgur fcutum tuum. Auct. 1. de promiff. p. 1. c. 25. apud Profp. p. 109. a. Ele vatus eft fol, & luna ftetit in ordine fuo. Sic etiam legit Fulgent. 1. 1. de rem. pecc. c. 21. p. 376. cum Gregor. M. in Job 26. p. 543. e. & hom. 29. in Evang. to. I. 1573.e. #. 12. Mr. S. Germ. habet: In comminatione tua minorabis terram in furore detrahens gentes. Similiter Mf. S. Mich. nifi quod tollit terram, fcribitque detrahes. Mf. B. M. Rem, cum Pfalt. Tomaf. S. Salab. & Sorbon. I. In comminatione tua minorabis (Sorb. inminorabis ) terram : & in furore tuo detrabes gentes. Sorb. 2. In commotionem minorabis terram: 5 in furore tuo deduces, gentes. Mozarab. Indignatione tua exterminabis terram: & in furore tuo duces gentes. Gr. 'Er as (Mf. Alex. any or) onyGELS Tra Dvμ xaтasis on. Tertul. I. 4. adv. Marc. P. 732.c. Im comminatione tua diminues terram : & in indignatione tua depones nationes. Auguft. 1. 18. de civit. Dei, c. 31.col. 14. In comminatione minorabis terram : 5 in furore dejicies gentes. |