VERSIO ANTIQUA. Hieron. ubi fup. auferatur homo de monte Efau.

col. 1462.

10. Propter interfectionem, & impictatem adversùm fratrem tuum Jacob, operiet te confufio, & aufereris in æternum.

II. Ex die qua reftitifti contrà, in die ut caperent alienigena fortitudinem ejus, & alieni ingreffi funt portas ejus, & fuper Jerufalem miferunt fortem: & vos eratis quafi unus ex eis.

12. Et non defpicies diem fratris tui in die alienorum : & non lætaberis fuper filios Juda in die perditionis eorum : & non magna loquêris in die angufticæ.

13. Neque ingredieris portas populorum in die col. 1463. laborum eorum: & non defpicies etiam tu congregationem eorum in die perditionis eorum: perditionis eorum neque apponêris fortitudini eorum in die perditionis eorum.

col. 1464.

Col. 1465.

col. 1466.

col. 1467.

14. Neque ftabis in egreffibus eorum, ut interficias eos qui falvi fuerint ex eis: neque concludes fugitivos eorum in die tribulationis.

15. Quia juxta eft dies Domini fuper omnes gentes: ficut fecifti, fiet tibi: retributio tua reddetur in caput tuum.

16. Quia quomodo bibifti fuper montem fanctum meum, bibent omnes gentes vinum : bibent, & abforbebunt, & erunt quafi non fint.

17. In monte autem Sion erit falvatio, & erit fanctum : & poffidebit domus Jacob eos qui fe poffederant.

18. Et erit domus Jacob ignis, & domus Jofeph flamma, domus autem Efau ftipula : & fuccendentur in eos, & devorabunt illos : & non erit frumentarius domui Efau, quia Dominus locutus eft.

19. Et poffidebunt qui in Nageb, montem Efau ; & qui in Sephela, alienigenas : & poffidebunt montem Ephraim, & campum Samariæ, & Benjamin, & Galaad.

20. Et tranfmigrationis principium iftud filiis Ifraël, terra, Chananæorum ufque ad Sareptham, & tranfmigratio Jerufalem ufque Ephrathen: poffidebunt civitates Nageb.

11. In die cùm ftares adversùs eum, quando capiebant alieni exercitum ejus, & extranei ingrediebantur portas ejus, & fuper Jerusalem mittebant fortem: tu quoque eras quafi unus ex eis.

21. Et afcendent qui falvi fuerant de monte Sion, ut puniant montem Efau : & erit Domino regnum.

12. Et non defpicies in die fratris tui, in die peregrinationis ejus : & non lætaberis fuper filios Juda in die perditionis corum : & non magnificabis os tuum in die anguftiæ.

13. Neque ingredieris portam populi mei in die ruinæ eorum : neque defpicies & tu in malis ejus in die vaftitatis illius: & non emittêris adversùs exercitum ejus in die vaftitatis illius.

14. Neque ftabis in exitibus ut interficias cos qui fugerint: & non concludes reliquos ejus in die tribulationis.

15. Quoniam juxta eft dies Domini fuper om nes gentes: ficut fecifti, fiet tibi: retributionem tuam convertet in caput tuum.

16. Quomodo enim bibiftis fuper montem fanctum meum, bibent omnes gentes jugiter : & bibent, & abforbebunt, & erunt quafi non fint.

17. Et in monte Sion erit falvatio, & erit fanctus : & poffidebit domus Jacob eos qui se poffederant.

18. Et erit domus Jacob ignis, & domus Jofeph flamma, & domus Efau ftipula : & fuccendentur in eis, & devorabunt eos : & non erunt reliquiæ domus Efau, quia Dominus locutus eft.

19. Et hæreditabunt hi, qui ad Auftrum funt, montem Efau, & qui in campeftribus Philifthiim : & poffidebunt regionem Ephraim, & regionem Samariæ, & Benjamin poffidebit Galaad.

20. Et tranfimigratio exercitus hujus filiorum Ifraël, omnia loca Chananæorum ufque ad Sareptam : & tranfmigratio Jerufalem, quæ in Bofphoro eft, poffidebit civitates Auftri.

21. Et afcendent falvatores in montem Sion judicare montem Efau : & erit Domino regnum.

NOTE AD VERSIONEM ANTIQUAM.
10. Sic habet Græc. edit. Rom. præter hoc, ade-
Ce, fratris tui, loco adversùm fratrem tuum; at in
Compl. xar' afexto Cr.

.11. Grec. Vatic. habet, & nées (Mf. Alex. &
Compl. ἐν ἡμέρᾳ ) αἰχμαλωτευόντων αλλογενών, i. e. in die-
bus captivantium alienigenarum, pro in die ut caperent alie-
nigena; extremò Vatic. Canor xaúpes à Cù ns as eis s
durar, miferunt fortes: 5 tu eras quafi unus ex eis ; at in
Compl. vues re; in Ald. μeis se cæt. ut in Lat. fupra.

. 12. Similia Græc. exhibet, ubi fic: й old ns..... μὴ ἐπιχαρής..... μὴ μεγαλορρημονῇ, & fic deinceps, Ambrofius I. 1. de pænit. col. 432. d. legit : & non gaudebis Super filios Juda in die perditionis eorum: & ne magna loquaris in die tribulationis corum.

. 13. Eadem leguntur Græcè, præter hoc, i Tử Aurapur, loco fortitudini.

. 14. Suffragatur editio Rom. nifi quòd habet peuyor Tas dvig, fugitivos ejus, non eorum; fed Ald. & Compl. cum Mrs. Alex. & Barb. φεύγοντας ἐξ αὐτῶν.

. 15. Ita in Græco eft, præter hoc, Tas sai Coro fic erit tibi, pro fiet ribi.

. 16. Sic eft in Græco Vatic. excepto verbo xalanCorral, defcendent, pro abforbebunt; in Ald. verò eft xaταπίονται; in Compl. καταποθήσονται.

. 17. Confonat Græc. Vatic. fi excipias verbum plur. яalananogrouńorci, poffidebunt, loco fingul. poffidebit; at in Compl. xalanneer user. Apud Auguft. I. 18. de civit. Dei, c. 31. col. 512. c. In monte autem Sion erit falus, erit fanitum.

. 18. Toudem verba in Græco, hoc excepto, sig na

nauw, in ftipulam, pro ftipula ; at in Compl. xarápu. Tichon. reg. 7. p. 66. g. 67. b. legit: Erit domus Jacob ignis, domus autem Jofeph flamma, domus verò Efau flipula: exardefcent in illos, comedent eos : & non erit ignifer in domo Efau, quoniam Dominus locutus eft. Pro ignifer, in Græcis aliquot libris procul dubio erat uppóngs; in Vat. verò M. legitur vegies; unde Hieron. loco cit. dicit: Sunt qui non upspoegr, id eft, frumentarium, fed πUEping, hoc eft, qui geftare poffit igniculum, à LXX, trans➡ latum putent : & fupra: Quod LXX. tranftulerunt vngpoegr, nos in frumentarium vertimus, juxta antiqui fermonis eloquium; eos enim quos nunc agentes in rebus vel veredarios appellant, veteres frumentarios nominabant.

. 19. Ita fert Græc. edit. Rom. præter ult. I axaaflTw; fed in Compl. Taxa, ut fupra.

. 20. Confonat Græc. ad verbum, nifi quòd fcribit Σape@lŵr, & 'Eçcalá. Hieron. etiam in comm. ait juxta LXX. legi Ephratha.

. 21. Hieron. inf. in comm. dicit: Pro eo autem quod nos interpretati fumus, & afcendent falvatores, LXX. tranf tulerunt, hi qui falvi fuerint: in Hebræo fcriptum eft mofim; qui non ut Aquila, & LXX. Theodot. paffivè Ceσωσμένοι, vel ανασωζόμενοι, fed juxta Symm. σώζοντες, ἐὰ eft, activè falvatores intelligendi funt : fiquidem Ceowopero, id eft, falvati, pheletim Hebræo fermone dicuntur. Auguft. 1. 18. de civit. Dei, c. 31. col. 512. c. legit : Et afcendent refalvati ex monte Sion, ut deffendant montem Efau:

erit Domino regnum. Ita quoque in Gr. eft, nifi hoc excipiatur, 78, loco ut deffendant; apud Hieron, fup. ut puniant.

CAPITULA JONE PROPHETÆ,

JUXTA VETER. EDIT. LATINAM EX LXX. INTERP.

1.

Ex Mfs. codd. S. Petri 3. & Vatic. 4220. edita à Josepho Maria Caro presb. Romæ, 1688.

T furrexit Rex de folio fuo (al. de fede fua) II. Vidit Deus opera illorum, quoniam conversi suns & circumdedit fe cilicium. c. 3. *. 6. (al. averfi funt) à malitia fua. c. 3. 8. 10.

ΕΞ

PROPHETIA
JONE.

Hieron. in Jon. T. col. 1471.ex Lxx.

col. 1472. col. 1473.

col. 1474. col. 1475.

PRIMU M.

NOTE AD VERSIONEM ANTIQUAM.
.1.2. Hieron. hîc unum textum refert, videlicet
fecund. Hebr. & Vulg. fed addit : LXX. excepto eo quod
dixerunt (.2.) afcendit clamor malitiæ ejus ad me, ca-
tera fimiliter tranftulerunt. Sic etiam hodie in Gr. Eadem
rurfus habet Hieron. ex LXX. nempe præf. in Naum, col.
1558. f. ad hoc ufque, quia afcendit; loco tamen Et
factum eft verbum, leg. ibi failus eft fermo, quod ita fcrip-

ditque naulum ejus, five mercedem navis, id eft, fubvec-
tionis ejus juxta Hebr. five naulum pro fe, ut LXX. tranf-
tulerunt: & defcendit in eam, ut propriè continetur in
Hebr. jered enim defcendit dicitur... vel afcendit, ut fcriptum
eft in edit. Vulgata ; ut quòcunque navis pergeret, perveniret.

.4. Itidem Græcè , præter unum magnum, quod abeft; addit tamen ed. Ald. To μéya. Vigil. Tapf. 1. cont. Varim. p. 742. e. legit: Et Dominus fufcitavit fpiritum in mari: 5 falla eft tempeftas magna in mari, ita ut navis operiretur fluctibus.

V. 5. Græcè, ci vavTinol, nauta, pro qui navigabant ; paulòque poft, Tar excur τῶν ἐν τῷ πλοίῳ, vaforum qua in navi, loco vaforum navis ; & inf. 78 x8vaι ár durur, ut alleviaretur ab eis, loco ut alleviaretur navis ; cæt. fimilia.

. 6. Ita fert Græc. edit. Rom. nifi quòd præponit, verbo invoca; paulòque poft hab. oтws, ut, pro fi quomodo; Ald, verò cum Mis, Alex, & Barb. dπws,

Matth.

VULGATA NOVA.

mum, fi fortè recogitet Deus de nobis, & non

pereamus.

7. Et dixit vir ad collegam fuum`: Venite, & mittamus fortes, & fciamus quare hoc malum fit nobis. Et miferunt fortes : & cecidit fors fuper Jonam.

8. Et dixerunt ad eum: Indica nobis cujus causâ malum iftud fit nobis: quod eft opus tuum ? quæ terra tua, & quò vadis? vel ex quo populo es tu ?

9. Et dixit ad eos: Hebræus ego fum, & Dominum Deum cœli ego timeo, qui fecit mare & aridam.

10. Et timuerunt viri timore magno, & dixerunt ad eum : Quid hoc fecifti? (cognoverunt enim viri quòd à facie Domini fugeret, quia indicaverat eis.)

11. Et dixerunt ad eum : Quid faciemus tibi, & ceffabit mare à nobis? quia mare ibat,

& intumefcebat.

12. Et dixit ad eos: Tollite me, & mittite in mare, & ceffabit mare à vobis: fcio enim ego quoniam propter me tempeftas hæc grandis venit fuper vos.

13. Et remigabant viri ut reverterentur ad aridam, & non valebant: quia mare ibat, & intumefcebat fuper eos.

14. Et clamaverunt ad Dominum, & dixe-
runt : Quæfumus Domine, ne pereamus in ani-
ma viri iftius, & ne des fuper nos fanguinem in-
nocentem : quia tu Domine, ficut voluifti, fecifti.
15. Et tulerunt Jonam, & miferunt in mare:
& ftetit mare à fervore fuo.

16. Et timuerunt viri timore magno Domi-
num,
& immolaverunt hoftias Domino, & vo-

verunt vota.

NOTE AD

7. Et dixit unufquifque ad proximum fuum : Venite, mittamus fortes, & cognofcamus cujus gratiâ malitia hæc eft fuper nos. Et miferunt fortes : & cecidit fors fuper Jonam.

8. Et dixerunt ad eum : Annuntia nobis cujus gratiâ hæc malitia eft in nobis: quod opus tuum? & unde venis, & quò vadis? & ex qua regione & ex quo populo es tu ?

es,

9. Et dixit ad eos: Servus Domini ego fum, & Deum cœli ego colo, qui fecit mare & aridam.

10. Et timuerunt viri timore magno, & dixerunt ad eum : Quid hoc fecifti? (Cognoverunt enim viri quòd à facie Domini fugeret, eò quòd indicaffet eis.)

11. Et dixerunt ad eum: Quid tibi faciemus, & quiefcet mare à nobis ? quia mare ibat, & fufcitabat magis fluctus.

12. Et dixit Jonas ad eos: Tollite me, & mittite me in mare, & quiefcet mare à vobis: ego enim novi quòd propter me fluctus magni contra vos funt.

13. Et conabantur viri ut reverterentur ad terram, & non poterant : quia mare ibat, & infurgebat magis contra eos.

col. 1477.

col. 1478.

14. Et clamaverunt ad Dominum, & dixerunt: col. 1479. Nequaquam Domine, ne pereamus propter animam viri hujus, & non des fuper nos fanguinem juftum tu enim Domine, ficut voluifti, fecifti.

15. Et tulerunt Jonam, & miferunt in mare : & ftetit mare à commotione fua.

16. Et timuerunt viri timore magno Dominum, & immolaverunt hoftias Domino, & vo

verunt vota.

VERSIONEM ANTIQUA M.

*.7. Similia Græc. exhibet. Hieron. inf. ait : Quod autem dicitur, & cognofcamus propter quem (Gr. Tivos E'TExer) malitia hæc eft fuper nos, hic malitiam pro aflictione & calamitate accipere debemus.

#. 8. Nonnulla abfunt in Gr. edit. Rom. videlicet, cujus gratiâ hac malitia eft in nobis ? uti poft paulò, 5 quò vadis? cæt. concordant, nifi quòd additur ésì, eft, ad opus tuum: in multis tamen libb. habetur, Tivos EVExer й xaxía avtи è μ; & inf. à open; tefte Nobilio.

.9. Concinit Græc. ad verbum, nifi quòd ponit Kúelor, ante Deum. Ita quoque legit Iren. l. 3. c. 20. p. 213. e. Philaftr. verò Brix. de hæref. p. 712. f. fimpliciter: Ego fervus fum Dei, qui fecit mare & aridam.

. 10. Similiter in Græco, nifi hoc excipiatur, r peuyor, erat vel effet fugiens, loco fugeret.

. 11. Sic iterum Græcè, præter ult. fingul. xxú♪wra,

Τ

VULGATA NOVA.

fludum, loco plur. fluctus.

V. 12. Ita in Græco eft, nifi hoc ult. exceperis num, fingulari : ὁ κλύδων ὁ μέγας ἔτος ἐφ' ὑμᾶς ἐςι,

. 13. Eodem modo legimus Græcè, ubi rò, Tαpeciá παρεβιά Zorro, pro conabantur; unde Hieron. infra : LXX. TapeCiáloro inquiunt, id eft, vim cupiebant facere.

V. 14. Totidem verba exftant in Græco. Hieron, verd 1. 2. cont. Pelag. to. 4. 527. b. ita legit: Rogamus, Domine, ne perdas nos propter hominem juftum, neque inducas fuper nos fanguinem innocentem : ficut enim placuit tibi, fic factum eft, Domine.

V. 15. Sic iterum in Græco, fi addas durèv, verbo miferunt.

. 16. Itidem Græcè, præter fingul. Ivolar, hoftiam ; at in edit. Compl. Juolas, ut in Lat. fupra. Hieron. hîc unum textum refert, fonte non indicato; procul dubio quia Hebr. & LXX. concordant inter se.

CAPUT

1.ET præparavit Dominus pifcem grandem 1.

ut deglutiret Jonam : & erat Jonas in 12.40. ventre pifcis tribus diebus, & tribus noctibus. 16. 4. 2. Et oravit Jonas ad Dominum Deum fuum

Luc. II.

30.

de ventre pifcis.

3. Et dixit:

Pfalm. Clamavi de tribulatione mea ad Dominum, & 119. 1. exaudivit me : de ventre inferi clamavi, & exau1.Cor. difti vocem meam. 15.4.

I I.

VERSIO ANTIQUA.

ti tribus diebus, & tribus noctibus.

2. Et oravit Jonas ad Dominum Deum fuum
de utero pifcis.
3. Et dixit:

Clamavi de tribulatione mea ad Dominum, &
exaudivit me: de ventre inferi clamoris mei, au-
difti vocem meam.

NOTÆ AD VERSIONEM ANTIQUAM.

. 1. Sic habetur in Græco, uno excepto, xalawN, devorare, loco & devoravit.

.2. Hieron. hic Vulgatæ noftræ verba refert fola, fed Græci contextus planè fimilia, nifi quòd habetur ibid. Txиres, loco pifcis ; rectè Tertul. I. de orat. c. 13. p. 182. c. de ventre ceti. Hieron, quoque ait fup. In Hebraico pif

cem grandem legimus, pro quo LXX. Interpretes..... cetur
vocant, rem ipfam breviùs explicantes.

3. Canticum iftud fimiliter habetur, nonnullis mu→
tatis, in Mfs. duobus, uno S. Mich. in Lotharingia, vulgò
S. Mihel, altero Luxovienfi, annor. circ. 1100. Editum
quoque eft ab Emin. Card. Thomafio ex Pfalt. Ambrof.

col. 1481.

VULGATA NOVA

4. Et projecifti me in profundum in corde maris, & flumen circumdedit me : omnes gurgites tui, & fluctus tui fuper me tranfierunt.

5. Et ego dixi: Abjectus fum à confpectu oculorum tuorum: veruntamen rurfus videbo templum fanctum tuum.

6. Circumdederunt me aquæ ufque ad ani- Pfalm. mam : abyffus vallavit me, pelagus operuit ca- 68.1.

put meum.

7. Ad extrema montium defcendi : terræ vectes concluferunt me in æternum : & fubleyabis de corruptione vitam meam, Domine Deus meus.

8. Cùm anguftiaretur in me anima mea, Domini recordatus fum: ut veniat ad te oratio mea ad templum fanctum tuum.

9. Qui cuftodiunt vanitates fruftra, mifericordiam fuam derelinquunt.

10. Ego autem in voce laudis immolabo tibi: quæcunque vovi, reddam pro falute Domi

no.

11. Et dixit Dominus pifci: & evomuit Jo→ nam in aridam.

NOTE AD VERSIONEM ANTIQUAM.

inter Cantica varia ad calcem Pfalt. vet. p. 730. Horum
trium variantes lectiones hîc & infra proferemus. Ad .
igitur præf. 3. quod attinet, Hieron. illum ipfum refert
in comm. ex Hebr. fonte, quomodo nunc legitur in Vulg.
nec ipfi fubjicit de more verfionem Lat. ex ed. LXX. ve-
rùm hæc addit proximè Septuaginta fimiliter, hoc tan-
tummodo commutato (fub fin.) de ventre inferi clamoris
mei, audifti vocem meam. Ita quoque legimus hodie in Gr.
nifi quod initio Cantici fic habetur, Εβόησα εν θλίψει με
Aрos Kúer TOV Oóv μ8. Ms. Luxov. cum Pfalt. Ambrof.
Clamavi ad Dominum Deum meum in tribulatione mea,
exaudivit de ventre inferni clamorem meum:& exaudifti
vocem meam. Mf. S. Mich. Exclamavi in pressura mea ad
Dominum Deum meum, & exaudivit me. Irenæus 1. 3.
c. 20. p. 213. c. Clamavi ad Dom. Deum meum in tribu-
latione mea, & exaudivit me de ventre inferni. Similiter hab.
Ambrof. in Pf. 43. col. 922. e. nifi quòd tollit vocem
Deum, legitque audivit, non exaudivit. Hilar. autem in
Pf. 68. col. 217. a. fic habet : Clamavi in pressura mea ad
Deum meum, & exaudivit de ventre inferorum clamores meos.

. 4. Itidem Græcè, nifi hoc excipiatur plur. eis Bán,
in profunda; at in Compl. s bábos. Pfalterium Ambrof.
habet: Projecifti me in altitudinem cordis maris, & fa-
mina me circumdederunt: omnes altitudines tuæ, & fluc-
tus, &c. ut fupra, Mf. Luxov. Et projecifti me in alti-
tudinem cordis maris, flumina circumdederunt me : 5 omnia
turbulenta tua, & fluctus tui fuper me tranf. Mf. S. Mich.
Abjecifti me in altitudinem cordis maris, & flumina circumd.
me: omnes fufpenfura tuæ, & fludus tui, &c. ut fup. Hilar. in
Pf.68.col. 217. d. omnes fufpenfiones tuæ, & fluctus tui fuper
me tranfibant. Gr. πάντες οἱ μετεωρισμοί (ε, καὶ τὰ διῆλθον.

V. 5. Græc. initio hab. Καὶ ἐγὼ εἶπα· Απῶομαι ἐξ, pauloque poft, ἄρα προθήσω τὸ ἐπιβλέψαι με πρὸς ναὸν, &c. ut fupra. Hieron. quoque addit: Hoc quod in Graco dicitur dex,& habet Vulgata editio putas, interpretari poteft igitur; ut fit quafi propofitionis & affumptionis, confirmationifque ac fyllogifmi extrema conclufio; non ex ambigentis incerto, fed ex fiducia comprobantis: pro quo nos interpretati Jumus: Veruntamen rurfum videbo templum, &c. de Vulg. Porro ex his apertè rectèque colligitur, Vulgate nomine, quod frequenter redit in comment, non femper intelligi ab Hieronymo Editionem Gr. LXX. fed fæpe fæpiùs Verlionem Lat. veterem ex ipfa derivatam; proindeque Interpretationem illam, quam adhibuit S. Doctor in comment. novum non fuiffe ipfius fetum, fed illam ipfam Vulgatam veterem Lat. quâ olim ufu publico utebatur Ecclefia: at de his uberius in Admonit. præv. quam vide. Ms. S. Mich. hic habet: Et ego dixi: Expulfus fum ab oculis tuis: an potero afpicere ad templum fandum? Pfalt. Ambr. cum Ms. Luxov. Et ego dixi: Expulfus fum ab oculis tuis: forfitan (Luxov. 5 forfitan) adjiciam ut refpiciam ad templum fandlum tuum.

. 6. Ita fert Græc. præter unum pronomen meam quod delet poft animam ; fed addunt editt. Ald. & Compl. wsxs u. Pfalt. Ambrof. fimiliter habet: Circumfufa eft mihi aqua ufque ad anim, meam : fed addit: abyffus circuivit me poftremò, ingreffum eft caput meum in fciffuris, &c. de . feq. Mf. S. Mich. Circumfufa eft mihi aqua afque ad animam meam : abyffus circumdedit me pelago, operuit capus meum novissimò, introivit caput meum, &c.

Mf. Luxov. Perfusa est aqua mihi ufque ad animam meam! abyffus circumdedit me poftremò, demerfit caput meum, &c. Hilarius in Pf. n. 32. col. 44. abyffus multa circumfudio me: & in Pf. 68. col. 217. b. introivit caput meum. Ambr. in Pfal. col. 922. e, abyffus circumdedit me noviffima, merfit caput meum : & 1. de lapf. virg. col. 317. c. abyffus circumdedit me poftremò, demerfit caput meum. Gr. acuaros exúnxwcé μe Xáτи, edu й xεparú μ8, &c. ut . feq.

. 7. Edit. Rom. initio hab. eis ioμàs opéwr, in fciffuras montium, quod adnectit verfui præced. fubinde fic, #5 of μoxrol dutus, cujus vectes ejus funt; paulòque poft, i aracnow glopa (wûs μ8, Kuele, &c. & afcendat corrup tio vita mea, Domine; cæt. ut fupra. Edd. Ald. & Compl. ferunt cum Mf. Alex. ex plopas Coй μs fola Ald. addit pos Cé. Mr. Luxov. habet in scissuras montium : T defcendi in terra, cujus vectis funt aterna: 5 afcendat corruptio vita mea ad te Domine Deus meus. Pfalt. Ambrof. in fciffuris montium: defcendi in terram, cujus vectes funt continentes æterni: afcendat de corruptione vita mea ad te, &c. ut fupra. Mf. S. Mich. in fciffuras montium: def cendi in terram, cujus fera (al. ferra) 5 tenaces æternæ : 5 afcendit corruptela vita mea ad te, Domine Deus meus. Hilar. in Pf. 68. col. 217. b. in fciffuras petrarum : defcendi in terram, cujus fera ( al. ferra) tenaces & æterna. Ambrof. in Pfal. col. 922. e. in fissuras montium : defcendi in terram, cujus fera funt continentes aternales: at 1. de lapf. virg. col. 317. c. hab. in fciffuras montium; Mfs.tamen nonnulli ibid. in fiffuras.

. 8. Concinit Gr. nifi quòd hab. no...... eis vaóv ventat..... in templum. Mf. S. Mich. Dum deficeret anima mea, tui Domine commemoratus fum: ut veniat ad te oratio mea ad templum fanium tuum. Pfalt. Ambrof. In boc quòd defecit anima mea à me, Domini memoratus fum : & veniat oratio mea ad templum, &c. Mf. Luxov. Quòd defecerit anima mea à me, Domini mei memoratus fum, veniat oratio mea ad templum f. tuum.

.9. Itidem Græcè. Mf. verò S. Mich. habet: Obfervantes vana & mendacia fruftra, mifericordiam tuam dereliquerunt. Mf. Luxov. Cuftodientes vana & falfa, mifericordiam tuam dereliquerunt. Pfalt. Ambrof. Obfervantes vana & falfa, miseric. fuam dereliq. Gr. Exeos adutav, &c.

. 10. Ita de Græco ad verbum, præter unum falutare, loco Cwrnpix, falutaris. Pfalt. Ambrof. legit: Ego autem cum voce confeffionis & fupplicationis immolabo tibi: quæcunque vovi, reddam tibi falvatori meo Domino. Mf. Luxov. Ego autem cum voce laudationis & confeffionis facrificabo tibi: quæ vovi, reddam tibi Deo falutari meo Domino. Mf. S. Mich. Ego autem in vocem laudis & confessionis facrificabo tibi: 5 reddam qua vovi tibi, facrificium pro falute Domino. Ambrof. in Pf. 118. col. 1196. d. Cum voce laudis & confeffionis fupplico tibi.

*. II. Græc. Καὶ προσετάγη ἀπὸ Κυρίῳ τῷ κήτει κα laxe Tor 'Iovar éπi Tur Enpár i. e. Et à Domino praceptum eft ceto: 5 ejecit Jonam fuper ficcam. Lucif. cal. 1. 2. pro S. Athan. p. 213. c. Præceptum eft ceto : & rejecit Jonam fuper terram. Maxim. Taurin. in homil. p. 25. c. Et præcepit Dominus pifci: 5 evomuit Jonam in aridam. Mr. quoque Barb. hab. Και προσέταξε Κύριος τῷ κήτει, Αlex. Καὶ προσετάγη τῷ κήτει,