13. Neque ingredieris portas populorum in die col. 1463. laborum eorum : & non defpicies etiam tu congregationem eorum in die perditionis eorum: neque apponêris fortitudini eorum in die perditionis corum.

14. Neque ftabis in egreffibus eorum, ut interficias eos qui falvi fuerint ex eis: neque con·cludes fugitivos eorum in die tribulationis.

15. Quia juxta eft dies Domini fuper omnes gentes: ficut fecifti, fiet tibi: retributio tua reddetur in caput tuum.

16. Quia quomodo bibifti fuper montem fanctum meum, bibent omnes gentes vinum : bibent, & abforbebunt, & erunt quafi non fint.

17. In monte autem Sion erit falvatio, & erit fanétum : & poffidebit domus Jacob eos qui fe poffederant.

18. Et erit domus Jacob ignis, & domus Jofeph flamma, domus autem Efau ftipula : & fuccendentur in eos, & devorabunt illos : & non erit frumentarius domui Efau, quia Dominus locutus eft.

19. Et poffidebunt qui in Nageb, montem Efau ; & qui in Sephela, alienigenas : & poffidebunt montem Ephraim, & campum Samariæ, & Benjamin, & Galaad.

20. Et tranfmigrationis principium iftud filiis Ifraël, terra, Chananæorum ufque ad Sareptham, & tranfmigratio Jerufalem ufque Ephrathen: poffidebunt civitates Nageb.

21. Et afcendent qui falvi fuerant de monte Sion, ut puniant montem Efau : & erit Domino regnum.

NOTE AD VERSIONEM ANTIQUAM.

. 17. Confonat Græc. Vatic. fi excipias verbum plur. xxxanogrounceci, poffidebant, loco fingul. poffidebit; at in Compl. xxlaxanoor user. Apud Auguft. I. 18. de civit. Dei, c. 31. col. 512. c. In monte autem Sion erit falus, 5 erit fandum.

. 18. Toudem verba in Græco, hoc excepto, sis xa

ROMAN. CORRECTIONUM AD EDIT. VULGATAM DELECTUS,

Auctore FRANCISCO LUCA Brugenfi.

ABDIA S.

Erf. 11. In die cùm ftares adversùs eum. Non eft omittendum pronomen eum.

gulare bibisti.

V. 20. Omnia loca Chananæorum. Patres addiderunt vocem loca.

V

V. 16. Quomodo enim bibistis fuper montem fanctum meum. Non eft mutandum verbum plurale bibistis, in fin

$$$$$$$$$$$$$÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷00

CAPITULA JONÆ PROPHETÆ,

JUXTA VETER. EDIT. LATINAM EX LXX. INTERP.

Ex Mfs. codd. S. Petri 3. & Vatic. 4220. edita à Jofepho Maria Caro presb. Romæ, 1688.

1.

ET furrexit Rex de folio fuo (al. de fede fua) II. Vidit Deus opera illorum, quoniam converfi funs

circumdedit fe cilicium. c. 3. 4. 6.

(al. averfi funt) à malitia fua. c. 3. 4. 10.

Hieron. in Jon. I. eol. 1471.ex Lxx.

col. 1472. col. 1473.

col. 1474. col. 1475.

VERSIO ANTIQUA.

CAPUT

PROPHETIA
JON E.

T factus eft fermo Domini ad
Jonam filium Amathi, dicens:

2. Surge, & vade in Niniven civitatem magnam, & prædica in ea: quia afcendit clamor malitiæ ejus ad me.

PRIMUM.

3. Et furrexit Jonas, ut fugeret in Tharfis à fa-
cie Domini, & afcendit in Joppen, & invenit
navem euntem in Tharfis : deditque naulum fuum;
afcendit in eam ut navigaret cum eis in Tharfis à
facie Domini.
4.

Et Dominus fufcitavit fpiritum magnum in
mare: & facta eft tempeftas magna in mari, &
navis periclitabatur conteri.

5. Ettimuerunt qui navigabant, & clamaverunt unufquifque ad deum fuum : & jactum fecerunt vaforum navis in mare, ut alleviaretur navis: Jonas autem defcendit in ventrem navis, & dormiebat, & ftertebat.

6. Et acceffit ad eum proreta, & dixit ei: Quid tu ftertis? furge, invoca Deum tuum, fi quo

cα

›

.1.2. Hieron. hîc unum textum refert, videlicet
fecund. Hebr. & Vulg. fed addit : LXX. excepto eo quod
dixerunt (.2.) afcendit clamor malitiæ ejus ad me
tera fimiliter tranftulerunt. Sic etiam hodie in Gr. Eadem
rurfus habet Hieron. ex LXX. nempe præf. in Naum, col.
1558. f. ad hoc ufque, quia afcendit; loco tamen Et
factum eft verbum, leg. ibi fadus eft fermo, quod ita fcrip-

fimus.

. 3. Hieron. ut fup. prioris verficuli textum unicum profert ex Hebr. fcilicet, Et furrexit Jonas, ut fugeret in Tharfis à facie Domini: fed hoc fubnectit, LXX. fimiliter: poft plura fic addit ex edit. LXX. & afcendit in Joppen, &c. quæ fup. Eadem quoque exftant hodie in Græco, excepto uno κατέβη εἰς Ιόππην, defcendit in Joppen, pro afcendit, &c. Hieron. etiam poft paulò ait : Juxta regionis naturam de montanis & arduis ad Joppen & campestria veniens Propheta, rectè dicitur defcendiffe, & inveniffe navem, funem folventem è littore, ingredientem mare: de

,

I.

Nioul

VULGATA NOVA.

T factum eft verbum Do
mini ad Jonam filium
Amathi, dicens :

J coram me.

3. Et furrexit Jonas, ut fugeret in Tharfis à facie Domini, & defcendit in Joppen, & invenit navem euntem in Tharfis : & dedit naulum ejus, & defcendit in eam ut iret cum eis in Tharfis à facie Domini.”

2. Surge, & vade in Niniven civitatem grandem, & prædica in ea: quia afcendit malitia ejus

4. Dominus autem mifit ventum magnum in mare : & facta eft tempeftas magna in mari, & navis periclitabatur conteri.

5. Et timuerunt nautæ, & clamaverunt viri ad deum fuum : & miferunt vafa, quæ erant in navi, in mare, ut alleviaretur ab eis : & Jonas defcendit ad interiora navis, & dormiebat sopore gravi.

NOTE AD VERSIONEM ANTIQUAM.

6. Et acceffit ad eum gubernator, & dixit ei : Quid tu fopore deprimeris? furge, invoca Deum

ditque naulum ejus, five mercedem navis, id eft, fubvec-
tionis ejus juxta Hebr. five naulum pro fe, ut LXX. tranf-
tulerunt : & defcendit in eam, ut propriè continetur in
Hebr. jered enim defcendit dicitur... vel afcendit, ut fcriptum
eft in edit. Vulgata; ut quòcunque navis pergeret, perveniret.

.4. Itidem Græcè, præter unum magnum, quod
abeft; addit tamen ed. Ald. To μéya. Vigil. Tapf. 1. cont.
Varim. p. 742. e. legit: Et Dominus fufcitavit fpiritum
in mari: 5 falla eft tempeftas magna in mari, ita ut na-
vis operiretur fluctibus.

*. 5. Græcè, oi vauriol, nautæ, pro qui navigabant ; paulòque poft, Tar oxevar, TWP IN TO TROW, vaforum, qua in navi, loco vaforum navis ; & inf. 78 x8 åπ avtor, ut alleviaretur ab eis, loco ut alleviaretur navis cæt. fimilia.

TY

VERSIO ANTIQUA.

modo falvos faciat nos Deus, & non perea- Hieron. ubi fup.

col. 1476.

10. Et timuerunt viri timore magno, & dixerunt ad eum: Quid hoc fecifti? (Cognoverunt enim viri quòd à facie Domini fugeret, eò quòd indicaffet eis.)

11. Et dixerunt ad eum : Quid tibi faciemus, & quiefcet mare à nobis ? quia mare ibat, & suscitabat magis fluctus.

12. Et dixit Jonas ad eos: Tollite me, & mittite me in mare, & quiefcet mare à vobis: ego enim novi quòd propter me fluctus magni contra vos funt.

I.

mus.

7. Et dixit unufquifque ad proximum fuum: Venite, mittamus fortes, & cognofcamus cujus gratiâ malitia hæc eft fuper nos. Et miferunt fortes: & cecidit fors fuper Jonam.

8. Et dixerunt ad eum : Annuntia nobis cujus gratiâ hæc malitia eft in nobis: quod opus tuum? & unde venis, & quò vadis? & ex qua regione es, & ex quo populo es tu ?

9. Et dixit ad eos: Servus Domini ego fum, & Deum cœli ego colo, qui fecit mare & aridam.

13. Et conabantur viri ut reverterentur ad terram, & non poterant : quia mare ibat, & insurgebat magis contra eos.

14. Et clamaverunt ad Dominum, & dixerunt: Nequaquam Domine, ne pereamus propter animam viri hujus, & non des fuper nos fanguinem juftum tu enim Domine, ficut voluifti, fecifti.

15. Et tulerunt Jonam, & miferunt in mare : & ftetit mare à commotione fua.

16. Et timuerunt viri timore magno Dominum, & immolaverunt hoftias Domino, & vo

verunt vota.

NOTE AD VERSION EM ANTIQUA M.
fludum, loco plur. fluctus.

*.7. Similia Græc. exhibet. Hieron. inf. ait : Quod autem dicitur, & cognofcamus propter quem (Gr. Tiros rexer) malitia hæc eft fuper nos, bic malitiam pro afflictione & calamitate accipere debemus.

#. 8. Nonnulla abfunt in Gr. edit. Rom. videlicet,

cujus gratiâ bac malitia eft in nobis ? uti poft paulò, &

quò vadis? cæt. concordant, nifi quòd additur esì, eft,
ad opus tuum: in multis tamen libb. habetur, Tiros EVE-
ner й naxla avtu ¿ ñμïv; & inf. à Toрún; tefte No-

bilio.

*.9. Concinit Græc. ad verbum, nifi quòd ponit Kúelor, ante Deum. Ita quoque legit Iren. l. 3. c. 20. p. 213. e. Philaftr. verò Brix. de hæref. p. 712. f. fimpliciter: Ego fervus fum Dei, qui fecit mare & aridam.

йr

. 10. Similiter in Græco, nifi hoc excipiatur, peyor, erat vel effet fugiens, loco fugeret.

#. 11. Sic iterum Græcè, præter ult. fingul. xxú♪wra,

. 1. Sic habetur in Græco, uno excepto, xalawEN, devorare, loco devoravit.

V. 12. Ita in Græco eft, nifi hoc ult. exceperis num.
fingulari xxútor • μéras Eros ep' úμãs és1.
: ὁ κλύδων μέγας ὗτος ἐφ ̓ ὑμᾶς ἐξι.

. 13. Eodem modo legimus Græcè, ubi rò, #apebiá-
Zorro, pro conabantur; unde Hieron. infra : LXX. #ape-
Ciéloro inquiunt, id eft, vim cupiebant facere.

V. 14. Totidem verba exftant in Græco. Hieron. verò 1. 2. cont. Pelag. to. 4. 527. b. ita legit: Rogamus, Domine, ne perdas nos propter hominem juftum, neque inducas fuper nos fanguinem innocentem: ficut enim placuit tibi, fic factum eft, Domine.

. 15. Sic iterum in Græco, fi addas durèv, verbo miferunt.

. 16. Itidem Græcè, præter fingul. Ivelar, hoftiam 3 at in edit. Compl. Juolas, ut in Lat. fupra. Hieron. hîc unum textum refert, fonte non indicato; procul dubio quia Hebr. & LXX. concordant inter fe.

. 2. Hieron. hîc Vulgatæ noftræ verba refert fola, fed Græci contextâs planè fimilia, nifi quòd habetur ibid. T xúτ85, loco pifcis ; rectè Tertul. 1. de orat. c. 13. p. 182. c. de ventre ceti. Hieron, quoque ait fup. In Hebraico pifTom. II.

CAPUT

I I.

VULGATA NOVA.

VERSIO ANTIQUA.

ES

1.

Matth.

T præcepit Dominus ceto magno, & de- lieron. in Jonò voravit Jonam : & erat Jonas in ventre ce- 2.col. 1480. ti tribus diebus, & tribus noctibus.

T præparavit Dominus pifcem grandem ut deglutiret Jonam : & erat Jonas in 12.40. ventre pifcis tribus diebus, & tribus noctibus. 16. 4. 2. Et oravit Jonas ad Dominum Deum fuum Liec. II. de ventre pifcis. 30. 3. Et dixit:

2. Et oravit Jonas ad Dominum Deum fuum de utero pifcis.

3. Et dixit :

Pfalm. Clamavi de tribulatione mea ad Dominum, & 119. I. exaudivit me: de ventre inferi clamavi, & exau1.Cor. difti vocem meam. 15.4.

Clamavi de tribulatione mea ad Dominum, & exaudivit me : de ventre inferi clamoris mei, audifti vocem meam.

NOTE AD VERSIONEM ANTIQUA M.

col. 1477.

cem grandem legimus, pro quo LXX. Interpretes..... cetur
vocant, rem ipfam breviùs explicantes.

3. Canticum iftud fimiliter habetur, nonnullis mu→
tatis, in Mfs. duobus, uno S. Mich. in Lotharingia, vulgò
S. Mihel, altero Luxovienfi, annor. circ. 1100. Editum
quoque eft ab Emin. Card. Thomafio ex Pfalt. Ambrof.
Cccccc

col. 1478.

col. 1479.

col. 1481.

VULGATA NOVA.

4. Et projecifti me in profundum in corde maris, & flumen circumdedit me : omnes gurgites tui, & fluctus tui fuper me tranfierunt.

inter Cantica varia ad calcem Pfalt. vet. p. 730. Horum
trium variantes lectiones hîc & infra proferemus. Ad .
igitur præf. 3. quod attinet, Hieron. illum ipfum refert
in comm. ex Hebr. fonte, quomodo nunc legitur in Vulg.
nec ipfi fubjicit de more verfionem Lat. ex ed. LXX. ve-
rùm hæc addit proximè Septuaginta fimiliter, hoc tan-
tummodo commutato (fub fin.) de ventre inferi clamoris
mei, audifti vocem meam. Ita quoque legimus hodie in Gr.
nifi quod initio Cantici fic habetur, Εβόησα ἐν θλίψει με
APÓS Kúer TOY →EÓ μ8. Mr. Luxov. cum Pfalt. Ambrof.
Clamavi ad Dominum Deum meum in tribulatione mea,
& exaudivit de ventre inferni clamorem meum : & exaudifti
vocem meam. Mf. S. Mich. Exclamavi in pressura mea ad
Dominum Deum meum, 5 exaudivit me. Irenæus 1. 3.
c. 20. p. 213. c. Clamavi ad Dom. Deum meum in tribu-
latione mea, exaudivit me de ventre inferni. Similiter hab.
Ambrof. in Pf. 43. col. 922. e. nifi quòd tollit vocem
Deum, legitque audivit, non exaudivit. Hilar. autem in
Pf. 68. col. 217. a. fic habet: Clamavi in pressura mea ad
Deum meum, & exaudivit de ventre inferorum clamores meos.

. 4. Itidem Græcè, nifi hoc excipiatur plur. is Balu,
in profunda; at in Compl. is bábos. Pfalterium Ambrof.
habet Projecifti me in altitudinem cordis maris, & fa-
mina me circumdederunt: omnes altitudines tuæ, & fluc-
tus, &c. ut fupra, Mf. Luxov. Et projecifli me in alti-
tudinem cordis maris, flumina circumdederunt me : & omnia
turbulenta tua, & fluctus tui fuper me tranf. Ml. S. Mich.
Abjecifti me in altitudinem cordis maris, & flumina circumd.
me: omnes fufpenfura tuæ, & fludus tui, &c. ut fup. Hilar. in
Pf.68.col. 217. d. omnes fufpenfiones tuæ, & fluctus tui fuper
me tranfibant. Gr. πάντες οἱ μετεωρισμοί (υ, κατά... διῆλθον.

. 5. Græc. initio hab. Kai yw eiжα Аπwμαι &,
pauloque poft, ἆρα προθήσω τῷ ἐπιβλέψαι με πρὸς ναὸν
&c. ut fupra. Hieron. quoque addit: Hoc quod in Graco
dicitur dex,& habet Vulgata editio putas, interpretari poteft
igitur; ut fit quafi propofitionis & affumptionis, confirmatio-
nifque ac fyllogifmi extrema conclufio; non ex ambigentis in-
certo, fed ex fiducia comprobantis: pro quo nos interpretati
fumus: Veruntamen rurfum videbo templum, &c. de Vulg.
Porro ex his apertè rectèque colligitur, Vulgata nomine,
quod frequenter redit in comment, non femper intelligi ab
Hieronymo Editionem Gr. LXX. fed fæpe fæpiùs Verfio-
nem Lat. veterem ex ipfa derivatam; proindeque Inter-
pretationem illam, quam adhibuit S. Doctor in comment.
novum non fuiffe ipfius fetum, fed illam ipfam Vulgatam
veterem Lat. quâ olim ufu publico utebatur Ecclefia: at
de his uberiùs in Admonit. præv. quam vide. Mf. S. Mich.
hîc habet: Et ego dixi: Expulfus fum ab oculis tuis: an potero
afpicere ad templum fandum? Pfalt. Ambr. cum Ms. Luxov.
Et ego dixi: Expulfus fum ab oculis tuis: forfitan (Luxov. 5
forfitan) adjiciam ut refpiciam ad templum fandum tuum.

. 6. Ita fert Græc. præter unum pronomen meam,
quod delet poft animam ; fed addunt editt. Ald. & Compl.
*ws Luxus μ8. Pfalt. Ambrof. fimiliter habet : Circum-
fufa eft mihi aqua ufque ad anim. meam : fed addit: abyffus
circuivit me poftremò, ingressum eft caput meum in fciffuris,
&c. de . feq. Mf. S. Mich. Circumfufa eft mihi aqua
afque ad animam meam : abyffus circumdedit me pelago,
operuit caput meum novissimò, introivit caput meum, &C.

5. Et ego dixi: Abjectus fum à conspectu oculorum tuorum: veruntamen rurfus videbo templum fanctum tuum.

6. Circumdederunt me aquæ ufque ad ani- Pfalm. mam: abyffus vallavit me, pelagus operuit ca- 68.1.

put meum.

7. Ad extrema montium defcendi : terræ vectes concluferunt me in æternum : & fubleyabis de corruptione vitam meam, Domine Deus meus.

8. Cùm anguftiaretur in me anima mea, Domini recordatus fum: ut veniat ad te oratio mea ad templum fanctum tuum.

9. Qui cuftodiunt vanitates fruftra, mifericordiam fuam derelinquunt.

10. Ego autem in voce laudis immolabo tibi: quæcunque vovi, reddam pro falute Domi

no.

II. Et dixit Dominus pifci : & evomuit Jonam in aridam.

NOTE AD VERSIONEM ANTIQUAM.

Mf. Luxov. Perfusa est aqua mihi ufque ad animam meam! abyffus circumdedit me poftremò, demerfit caput meum, &c. Hilarius in Pf. n. 32. col. 44. abyffus multa circumfudit me: & in Pf. 68. col. 217. b. introivit caput meum. Ambr. in Pfal. col. 922. e, abyffus circumdedit me noviffima, merfit caput meum : & 1. de lapf. virg. col. 317. c. abyffus circumdedit me poftremò, demerfit caput meum. Gr. alvaros exúnxwcé μe è̟Xáτu, esu й nepaлú μs, &c. ut . feq.

. 7. Edit. Rom. initio hab. eis Xioμas opéwr, in fcif furas montium, quod adnectit verfui præced. fubinde fic, As of μoxaol dutйs, cujus vectes ejus funt; paulòque poft, i avalúow plopa (wûs μ8, Kveis, &c. & afcendat corrup tio vita mea, Domine; cæt. ut fupra. Edd. Ald. & Compl. ferunt cum Mf. Alex. ex popas Sań μ fola Ald, addit pos C. M. Luxov. habet in scissuras montium : T defcendi in terra, cujus vectis funt aterna : & afcendat corruptio vita mea ad te, Domine Deus meus. Plalt. Ambrof. in fciffuris montium: defcendi in terram, cujus vectes funt continentes æterni: afcendat de corruptione vita mea ad te, &c. ut fupra. Mf. S. Mich. in fciffuras montium: defcendi in terram, cujus fera (al. ferra) 5 tenaces æternæ : 5 afcendit corruptela vita mea ad te, Domine Deus meus. Hilar. in Pf. 68. col. 217. b. in fciffuras petrarum : defcendi in terram, cujus feræ ( al. ferra) tenaces & æterna. Ambrof. in Pfal. col. 922. e. in fissuras montium: defcendi in terram, cujus fera funt continentes æternales : at 1. de lapf. virg. col. 317. c. hab. in fciffuras montium ; Mss.tamen nonnulli ibid. in fissuras.

#. 8. Concinit Gr. nifi quòd hab. Exo..... eis vaór, ἔλθοι..... ναόν, ventat..... in templum. Ms. S. Mich. Dum deficeret anima mea, tui Domine commemoratus fum: ut veniat ad to oratio mea ad templum fanctum tuum. Pfalt. Ambrof. In hoc quòd defecit anima mea à me, Domini memoratus fum: & veniat oratio mea ad templum, &c. Mf. Luxov. Quòd defecerit anima mea à me, Domini mei memoratus fum, veniat oratio mea ad templum f. tuum.

.9. Itidem Græcè. Mf. verò S. Mich. habet : Observantes vana & mendacia fruftra, mifericordiam tuam dereliquerunt. Mf. Luxov. Cuftodientes vana & falfa, misericordiam tuam dereliquerunt. Pfalt. Ambrof. Obfervantes vana 5 falfa, miferic. fuam dereliq. Gr. Exeos auta, &c.

. 10. Ita de Græco ad verbum, præter unum falutare, loco Carиpis, falutaris. Pfalt. Ambrof. legit: Ego autem cum voce confeffionis 5 fupplicationis immolabo tibi : quacunque vovi, reddam tibi falvatori meo Domino. Mf. Luxov. Ego autem cum voce laudationis & confeffionis facrificabo tibi: quæ vovi, reddam tibi Deo falutari meo Ďomino. Mf. S. Mich. Ego autem in vocem laudis & confessionis facrificabo tibi: 5 reddam qua vovi tibi, facrificium pro falute Domino. Ambrof. in PT. 118. col. 1196. d. Cum voce laudis & confeffionis fupplico tibi.

*.11. Græc. Καὶ προσετάγῃ ἀπὸ Κυρίῳ τῷ κήτει· καὶ ἐξέβαλε τὸν Ἰωνᾶν ἐπὶ τὴν ξηράν i. e. Et à Domino praceptum eft ceto ejecit Jonam fuper ficcam. Lucif. cal. 1. 2. pro S. Athan. p. 213. c. Præceptum eft ceto : & rejecit Jonam fuper terram. Maxim. Taurin. in homil. p. 25. c. Et præcepit Dominus pisci : & evomuit Jonam in aridam. Mf. quoque Barb. hab. Kai gośтake Kúews Tậ XúTEI. Alex. Καὶ προσετάγη τῷ κήτεις