Abbildungen der Seite
PDF
EPUB
[blocks in formation]

2. Sed in lege Domini voluntas ejus, & in lege ejus meditabitur die ac nocte.

Jere. 17. 3. Et erit tanquam lignum, quod plantatum eft fecus decurfus aquarum, quod fructum fuum dabit in tempore fuo:

VERSIO LATINA

S. Hieronymi ex Hebrao.

PSALMUS 1.

B

rum non fedit:

EATUS vir, qui non abiit in confilio impiorum, & in via peccatorum non ftetit, & in cathedra derifo

Sed in lege Domini voluntas ejus, & in lege ejus meditabitur die ac nocte.

Et erit tanquam lignum tranfplantatum juxta rivos aquarum, quod fructum fuum dabit in tempore fuo:

VERSIO LATINA ANTIQUA
fec. LXX. ufu recepta an-
te Hieronymum.

I.

* PSALMUS I.

B

EATUS Vir, Verfus tres priores qui non a- eruuntur ex Aug. biit in con- comment. in Pfal. t. 4. p. I. col. 1. filio imfeqq.

piorum, &
in via pec-

catorum

non ftetit, & in cathedra pef-
tilentiæ non fedit:

2. Sed in lege Domini fuit
voluntas ejus, & in lege ejus
meditabitur die ac nocte.

3. Et erit tanquam lignum, quod plantatum eft fecundùm decurfus aquarum, quod fructum fuum dabit in tempore fuo :

loco peftilentia; in Græco etiam eft qua: item 1. 2. cont.
Marc. p. 651. c. idem Tertul. habet peftilentium; at 1. de
pudic. p. 1011. a. legit peftilentia: lib. verò de spectac.
c. 3. p. 213. b. ita : Felix qui non abiit in concilium impio-

rum .....

in cathedra peftium non fedit: fimiliter 1. 2. cont. Marc. p. 651. c. habet in concilium. Auguft. in Pf. 39. col. 336. a. constanter, in confilio, è Gr. & be; fed infra leg. peftilentiarum, ut & in Pf. 150. col. 1695. c. In Pfalt. noftro Germ. legitur, & in cathedra peftilentiæ non fedit, ut fup.

NOTE AD VERSIONEM ANTIQUAM. *Hic Pf. non habet titulum ; ita Caffiod. in Pf. 1. p. II. . 1. Cum verfus ifte, necnon alii duo fubfequentes vix legi poffint in Pfalt. S. Germ. ob fugientes præ vetuftate litteras, & lacerum media fui parte folium, iidem fuppeditantur è Comment. S. Auguft. in Pf. ut notatum eft fup. Ad. igitur primum quod attinet, legitur ut fupra tum apud Hilar. in Pf. 1. col. 15. b. 16. f. & in Pf. 118. col. 313. d. tum apud Ambrof. 1. 2. de Jac. c. 1. col. 459. d. & 1. de interpel. Job. & Dav. col. 626. 638. 654. 662. & in Pf. 1. col. 745. e. & l. 2. offic. to. 2. col. 73. a. Suffragantur etiam Optat. I. 2. cont. Donat. p. 31. b. Auctor quæft. V. & N. Teft. quæft. 110. col. 109. e. & Caffiod. in Pfalmos. Concinunt denique Pfalteria Rom. Mediol. Mozarab. &c. quæ deinceps vulgò non citabuntur nifi cùm præferent diffimilitudines & varietates alicujus momenti. Apud Hilarium quoque comment. in Pfalmos quofdam, iidem Pfalmi toti præmittuntur fubjectis quibufque tractatibus; fed cùm non conftet hos Pfalmos ab Hilario ipfo ibidem fuiffe præfixos, quinimo verifimile fit ( ut optimè probavit D. nofter Cuftantius) eofdem ibi affutos fuiffe ex antiquo cod. Miciac. poftea Vatic. fatis erit variantes eorumdem lectiones Notis inferere. Tertul. 1. 4. cont. Marc. p. 735. 2. versum hunc 1. refert ut fupra, excepta voce peftium,

. 2. Sic apud Hilar. in hunc Pfal. col. 14. ubi etiam fæpe repetitur verbum fuit; fic etiam in Pf. 118. col. 313. d. Similiter habent Ambrof. in Pf. 1. col. 751. d. Auct. quæft. V. & N. Teft. q. 110. col. 110 c. & Caffiod. in eund. Pf. quibus favent Pfalt. Rom. Mediol. German. Carnut. & Corb. Apud Cypr. verò 1. 3. Teftim. p. 329. b. deeft verbum fuit, ficut apud Auct. op. imp. in Matth. hom. 51. col. 214. c. & apud Optat. 1. 2. cont. Donat. p. 31. b. fi nonnullos Mfs. excipias. Apud Tertul. etiam Î. 2. cont. Marc. p. 651. c. non legitur fuit, fed bis in lego Domini. Græcum cum Vulgata concinit ad verbum.

. 3. Accinunt Ambrof. in Pf. 1. col. 754. f. & Caffiod. in eund. Pf. nifi quòd ambo legunt fecus, non fecundùm. Sic etiam in Pfalt, noftro Germ, eft. Hilar, in hunc Pf

[merged small][merged small][ocr errors][merged small][merged small][merged small][merged small]

NOTE AD VERSIONEM ANTIQUAM.

habet, juxta decurfus, &c. ut fup. Pfalmus verò ibidem
præfixus fecus fimiliter Hilar. ipfe ibid. n. 2. at infra n.
9. bis legit juxta, cum Auct. quæft. Vet. Teft. q. 110.
col. 110. d. Apud Tertul. 1. 2. cont. Marc. p. 651. c.
juxta exitus. Græc. #apà ràs digódus, &c. ut fup. Rur-
fus Tertul. 1. de pœnit. c. 4. p. 166. c. alludens, dicit:
Arbor exinde fias illa, qua penes aquas feritur, & in foliis
perennat, tempore fuo fructus agit. Hieron. in Ifai. 44. to.
3. col. 328. d. fic: Et erit ficut lignum, quod plantatum
eft fecus decurfus aquarum, quod fructus fuos dabit in, &c.
Ambrof. in Pf. 1. col. 758. a. hæc notat: Gracus ita dixit,
。" for xαpwòr au 18 eos, quod poteft ad Beatum referri, Ma-
xácios xapoor daas, Græcè; Latinè autem fic dicitur, ut fit:
Quia beatus dabit fructum, in refurrectione fcilicet fua.....
Poteft fic: Tor xapoor dv78 vwèp Euner, ut referatur ad
lignum, cujus falta omnia profperabuntur.

Ita Caffiod. in hunc Pf. cum Pfalt. Rom. excepto uno
faciet, , pro fecerit. Similiter habet Tertul. 1. 2. cont. Marc.
p.651.c. fed addit illi, ad verbum profperabuntur. Ambr.
in eund. Pf. col. 754. f. Vulgatæ favet ad verbum. In
Pfalt. Germ. extrema tantùm leguntur, fecerit, profpera-,
buntur. Item in Corb. fecerit, ficut apud Auct. quæft. Vet.
Teft. q. 110. Apud Hilar. verò in Pf. 1. n. 8. & 13. &
prologo, n. 2. necnon in Pfalmo ibidem præfixo ex Mf.
Vatic. fic: Et folium ejus non defluet, omnia quæcunque
faciet bene dirigentur; at infra, col. 23. b. in Mfs. profpe-
rabuntur. Ambr. ubi fup. col. 758. b. ait Aquilam habere di-
rigentur. Gr. Καὶ πάντα όσα ἂν ποιῆ καλευοδωθήσεται. Hieron.
in Ifai. 44. to. 3. col. 328. d. legit ut fup. Et folium ejus
non decidet. In Pfalt. Germ. ultima tantùm apparet fyllaba
fluet : in Gr. απορρυήσεται, ap. Aquilam verò, ἀποπετεῖται.
#. 4. Similiter habent Hilar. in Pf. 1. Ambrof. in eund.

VERSIO ANTIQUA.
* In finem, Pfalmus ipfi David.

Ex Mf. Sangerm. I.

L

II.

[ocr errors]

Pf. col. 758. c. & alibi, to. r. col. 277. c. 660. a. August.
& Caffiod, in eund. Pf. necnon Auct. quæft. ap. Aug. q.
110. In Pfalt. Corb. legitur projiciet, non projicit, quod
habetur in aliis; Gr. Expin74, &c. ut in Lat. fup.

. 5. Sic Auct. quæft. Vet. Teft. apud Auguft. quæft.
110. Aug. verò in hunc Pf. legit, Ideo non refurgunt, &c.
ut fup. Ita quoque Auct. op. imp. in Matth. hom. 41. p.
171.c.cum Caffiod. & Pfalt. Corb. Cyprianus l. 3. Teftim.
p. 315. b. Propterea non refurgent impii in judicio, &c. ut
fup. Similiter Hilar. in Pfal. 1. n. 18. at n. 15. & 19.
Propterea non refurgent impii in judicium : infra autem in Pf.
118. col. 306. e. Non refurgunt impii in judicio, neque pec-
catores in, &c. Ambr. in Pf. 1.761. f. 764. b. & in Pf. 118.
col. 1032. b. 1229. a. Quoniam non refurgunt impii in ju-
dicio; at infra in Pfal. 118. col. 1254. a. Non refurgunt im-
pii in judicium : & in Pf. 1. col. 764. b. addit: nec pecca-
tores refurgunt in confilio juftorum. Ambrofiaft. col. 39. e.
Quia non refurgunt impii in judicio; fed col. 167. a. Ideo
non refurgent, &c. Gr. Διὰ τῦτο ἐκ αναςήσονται οἱ ἀσεβεῖς ἐ
xplod &'te aμap/waci à Bexy Ninaiwr. Aquila & Curaiwan,
Theodot. & Cumów Pfalt. vet. Fabri, in concilio.

. 6. Sic Ambrof. & Caffiod. in hunc Pfal. Sic etiam Auguft. ibid. nifi quòd hab. iter autem impiorum. Hilar. in eund. Pf. n. 19. Quia cognofcit Dominus viam juftorum,

via impiorum peribit: Pfalmus ibid. præfixus ex Mf. Vat. Quoniam fcit Dominus, &c. Similiter Auct. quæst. V. Test. q. 110. Græc. Ὅτι γινώσκς Κύριος ὁδὸν δικαίων, καὶ ὁδὸς, &c. Ambr. ubi fup. n. 58. col. 765. a. hæc addit: Pulchrè autem ait : & iter impiorum peribit: feparavit Latinus, ut iter diceret, & tanquam difcrevit iter à via : Gracus autem in utroque viam dixit. Non otiosè tamen Latinus ; quia & Dominus, Ego fum via, dixit ; non dixit, Ego fum iter.

[blocks in formation]

Uare fremuerunt gen-
Vare turbantur gentes, &
tes, & populi meditati tribus meditabuntur inania?
NOTE AD VERSIONEM ANTIQUAM.

[ocr errors]
[ocr errors]
[ocr errors]

* Orig. in hunc Pfal. hæc hab. tefte Montfalconio nof-
tro, Hexapl. to. 1. p. 475. Avoir erluxórles Eleaïxois arli-
γράφοις, ἐν μὲν τῷ ἑτέρῳ εὑρομὴν ἀρχὴν δευτέρο Ψαλμό ταῦ
τα, ἐν δὲ τῷ ἑτέρῳ (υαλο τῷ πρώτῳ· καὶ ἐν ταῖς Πράξεσι δὲ
TW CUMD70 by
τῶν ̓Απος όλων τὸ Υιός με εἰ οῦ, ἐγὼ σήμερον γεγέννηκά σε,
Enéysl。 eivas To πpúly varμs as rap résealas, quoir, &
πρώτῳ Ψαλμῷ, Υιός με εἴ ζύ. Τὰ Ἑλληνικὰ δὲ ἀντίγραφα
δεύτερον είναι τό τον μίωύς· ἐν μέντοι τῷ ̔Εβραϊκῶ ἐδένι τῶν
Yanμar deitμis Tapáxiται, πρwTos el Túxo,.. id
eft, Cum in exemplaria duo Hebraica incidiffemus, in al-
tero quidem fecundi Pfalmi principium invenimus hoc loco
in altero autem hic primo conjungebatur: 5 in Actibus Apoft.
illud, Filius meus es tu, ego hodie genui te dicitur effe
ex Pfalmo primo: ficut enim fcriptum eft, inquit, in pri-
mo Pfalmo, Filius meus es tu. Graca verò exemplaria bunc
fecundum effe indicant; in Hebræo fiquidem nulli Pfalmo-
rum numerus apponitur, five primus, five fecundus, vel
tertius fuerit. In Vulgata autem hic Pf. numeratur fecun-
dus, ficut Actor. 13. 33. ibid. & in Græco: at primus nun-
cupatur à Juftino apolog. 2. & à Tertul. I. cont. Marcion.
necnon ab Optato I. 3. cont. Donat. p. 5o. b. Hilarius in
Pf. de his ita differit col. 27. c. Plures noftrum ambiguos
facit Apoftolica auctoritas, utrùm Pfalmum hunc cohærentem
primo, veluti primi extimum putent effe ; an verò fubja-
centem, & fecundum potiùs connumerent: namque in Altis
Apoftolorum primum bunc haberi atque effe, fub oratione bea-
ti Pauli ita docemur..... Sicut in Pfalmo primo fcriptum
eft, Filius meus es tu..... Ob hanc ergo Apoftolicam aucto-

Uare fremuerunt gentes, 48. 4. & populi meditati funt 25.

ritatem errore fcribentium fieri creditur, ut in ordine fecundus
Pfalmus ifte numeretur, cùm primus effe, ipfo Doctore gen-
tium teftante, nofcatur. Cognofcenda itaque ea ratio eft, cur
δ à nobis fecundus effe intelligendus fit, & ab Apofolo efTe
primus oftenfus fit: tum relatis multis de translatione LXX.
Interpretum, fubdit p. 29. b. Hi ergo Pfalmos inter cate-
ros libros transferentes, 5 in numerum redegerunt, & in or-
dinem collocaverunt, & Diapfalmis diftinxerunt, qui omnes
fecundùm Hebræos confufi habebantur & habentur. Et poft pau-
ca: Beatus ergo apoftolus Paulus, fecundum profeffionem
fuam Hebraus ex Hebræis, etiam fecundùm Hebraicam cogni-
tionem & fidem, Pfalmum hunc primum effe dixit, Tranf-
latorum diftinctione non ufus..... Tenuit itaque hunc modum,
ut Hebræus ipfe & Hebrais prædicans, Hebræorum confuetu-
dine uteretur ; fed nobis Translatorum utendum auctoritate eft,
&c. Nunc etiam in Mf. Cantabrig, perantiquo, Actor. 13.
33. legitur: Et in Pfalmo primo fcriptum eft. Item in non-
nullis exemplaribus Græcis, TT, in aliis tŵ Nevlépw.
Legêre poft Hilarium, T TPT, vulgatus Hieron. in
Pfal. Oecumen. in Acta, Beda, &c. At Cypr. 1. 1. & 3.
Teftim. pp. 279. b. & 329. a. legit, In Pfalmo fecundo;
cui fuffragatur Ambrof. to. 1. col. 680. b. Titulus autem
nullus præfigitur huic Pfalmo cùm in Vulg. tum in Græco:
edd. tamen Ald. & Compl. ferunt iftum : Yasuòs to David.
Vetus Pfalt. Fabri, Pfalmus David. Carnut. Corb. Gallic.
ap. Fabrum, In finem, Pfalmus ipfi David, ut fup.

~

. I. Sic hab. Hilar. in Pf. 1. col. 29. f. cum Ambr. in Pf. 45. col. 930. d. Julius verò Firm. 1. de err, profa

[ocr errors]
[merged small][merged small][merged small][merged small][ocr errors][merged small][merged small][ocr errors][merged small]

5.

Heb. I.

HEBR.

Confurgent reges terra, & principes tractabunt pariter adversùs Dominum, & adversùs Chriftum ejus.

Difrumpamus vincula eorum, & projiciamus à nobis laqueos co

rum.

Habitator cæli ridebit: Dominus fubfannabit eos.

Tunc loquetur ad eos in ira fua, & in furore fuo conturbabit eos.

Ego autem orditus fum regem meum fuper Sion montem fančtum meum. Annuntiabo Dei præceptum:

Dominus dixit ad me: Filius meus es tu, ego hodie genui te.

VERSIO ANTIQUA. funt inania?

2. Adftiterunt reges terræ, & principes convenerunt in unum, adversùs Dominum, & adversùs Chriftum ejus.

3. Difrumpamus vincula
eorum : & projiciamus à no-
bis jugum ipforum.

4. Qui habitat in cœlis de-
ridebit eos,
& Dominus fub-
fannabit eos.

5. Tunc loquetur ad eos in
ira fua, & in furore fuo con-
turbabit eos.

6. Ego autem conftitutus fum rex ab eo fuper Sion montem fanctum ejus, prædicans præceptum. * DIAPSALMA.

7. Dominus dixit ad me: Filius meus es tu, ego hodie genui te.

Græco. Hilar. in eund. Pf. fic leg. col. 33. c. & 36. c.
Tunc loquetur ad eos in ira fua, & in indignatione fua con-
turbabit eos: at inf. col. 37. e. & in furore fuo conturb. eos.
Pfalm. ibidem præfixus, & in furore conturb. &c. abfque
fuo. Gr. & TW Jupa duty Tapáks duTús.

5.5 5. 8. Poftula à me, & dabo tibi Poftula à me, & dabo tibi gen- 8. Poftula à me, & dabo ti-
gentes hæreditatem tuam, & poffef- tes hæreditatem tuam, & possessio- bi gentes
hæreditatem tuam,
NOTE AD VERSIONEM ANTIQUAM.
nar. relig. c. 24. col. 174. a. & Auguft. in Pf. 1. col. 4.
c. ita: Ut quid fremuerunt gentes, &c. ut fup. Addit Aug.
ibid. Pro eo dictum eft, ut quid, ac fi diceretur, fruftra: at
infra in Pf. 7. col. 32. b. legit: Quare fremuerunt gentes,
&c. Cypr. 1. 1. & 3. Teftim. p. 279. b. 329. a. Ad quid
tumultuata funt gentes, &c. ut fup. Similiter apud Tertul.
1. de refurr. carn. p. 573. c. Tumultuata funt gentes, &c.
ut fup. fic etiam 1. 4. cont. Marc. p. 734. c. præter vocem
nationes & l. 1. 626. c. necnon 1. 3. p. 679. b. ac l. 5. p.
784. c. Difrumpamus à nobis vincula eorum..... ex quo tu-
multuata funt gentes: vel Difrumpamus vincula eorum.....
poftea certe quàm tumultuata funt gentes, &c. Græc. 'Ivalí
ἐφρύαξαν έθνη, &c. ut fup. Aquila, Ιναλί ἐθορυβήθησαν, &c.
al. εθορύβησαν. Symm. Εἰς τί ἔθνη κυκά.

. 2. Sic iterum Hilar, in hunc Pf. col. 29. e. cum Aug. & aliis Pfalteriis veteribus. Similiter Ambr. in Luc. 23. col. 1530. b. ad hoc ufque, adversùs Dom. &c. Tertul. verò 1. 1. cont. Marc. 626. c. ita: Aftiterunt reges terræ, & magiftratus convenerunt, &c. ut fup. at 1. 3. p. 679. b. legit, principes congregati funt in unum, &c. & l. 4. p. 734. c. archontes congregati funt, &c. fimiliter 1. de refurr. carn. P. 573. c. & cont. Praxeam p. 858. b. item 1. 5. adverf. Marc. p. 785.c.786. b. excepto uno ipfius, in fine; at fup. p. 784. c. iterum legit, magiftratus congregati funt, &c. Cypr. 1. 3. Teftim. p. 329. a. Aftiterunt reges terra, & prin cipes congregati funt, &c. ut fup. at l. 1. Teftim. p. 279. b. & principes collecti funt, &c. Gr. aportes Curxenoar, &c. ut in Lat. In Mf. Alex. poft hoc, Chriftum ejus, ponitur Aaaa. Hilar. etiam in Pf. 2. col. 31. b. ait: Et quia non ambiguum eft ex perfona Dei Patris fecundùm Apoftolicam auctoritatem Pfalmum cæptum esse. ..... idcirco ad intelligendam perfona demutationem ab interpretantibus interjectum Diapfalma eft, licet in libris Hebræorum non contineretur. Perfona ergo que demutatur, Apoftolorum effe intelligenda eft dicentium, Difrumpamus, &c. Eufebius quoque reftatur exftare ibi Diapfalma apud LXX. non verò apud Theod. & Symm. Vide Hexapl. to. 1. cum notis Flami

nii Nobilii.

. 3. Sic eft in Gr. Apud Tertul. verò l. 1. cont. Marc. p. 626. c. ita, inverfis vocibus: Difrumpamus vincula à nobis eorum: abjiciamus eorum jugum à nobis : at l. 3. p. 679. b. ut fup. Difrumpamus vincula eorum: abjiciamus à nobis jugum eorum: fimiliter 1. 5. p. 785. c. excepTo ult. ipforum, uti fupra, p. 784. c. fed addit ibid. à nobis, poft verbum difrumpamus. Hilar. & Aug. in hunc Ps. textui favent, nifi quòd loco projiciamus, legunt abjiciamus. Similiter Ambr. in Pf. 118. col. 1071. a. at in Luc. 13. col. 1459. b. legit projiciamus, &c. Cypr. 1. 1. Teftim. p. 279. b. Difrumpamus vincula eorum : & abjiciamus à nobis jugum eorum: fed l. 3. p. 329. a. Dirumpamus vincula corum:-5 projiciamus à nobis jugum eorum.

. 4. Sic apud Hilar. & Aug. in hunc Pfal. fi excipias verbum irridebit, pro deridebit : Græcè, exyeλácela; at in Mf. Alex. arenasla. Item ubique conftanter, fubfannabit, ut & inf. conturbabit, non fubfannavit, & conturbavit, quæ habet Mf. Germ. more vet. codicum in quibus nimiùm fæpe mutatur b. in v. & vice versa.

*. 5. Concinunt Aug. & Caffiod. in hunc Pf, unà cum

*. 6. Ita Aug. in hunc Pf. addito uno ipfius, in fine; quod etiam hab. paulò infra: tract. verò 117. in Joh. 19. to. 3. col. 798. d. hab. cum Caffiodoro, pradicans præceptum Domini. Auct. I. ad Novat. hær. p. 499. f. annuntians imperium ejus. Itidem Auct. 1. cont. Jud. ap. Cypr. p. 497. Hilarius in eund. Pf. col. 37. f. & 40. c. leg. annuntians præceptum ejus, cum cæt, ut fup. Vide etiam in Pf. 64. col. 163. a. & in Pf. 144. col. 563. b. Cypr. 1. 2. Teftim. p. 297. a. Ego autem conftitutus fum rex ab eo fup. Sion mont. f. ejus, annuntians imperium ipfius. Tichon. reg. 7. p. 64. d. Ego autem........... annuntians imperia ipfius. Gr. dialémar to apósayμa Kupir cæt. ut in Lat. Apud Optat. 1. 3. cont. Donat. p. 50. b. fic: Quoniam regem conftituit me fuper Sion montem fanctum fuum.

Hujus Diapfalmatis non fit mentio in aliis Pfalt. neque etiam in textu Græco. De Diapfalmate autem ita disserit Hieron. epift. ad Marcell. to. 2. p. 707. c. Sape quærens caufas cur in quibufdam Pfalmis interponatur Diapfalma, obfervavi diligentiffime in Hebræo, & cum Graco contuli, invenique quia ubi lingua Hebr. Sela habet, Græca verò Semper, aut aliquid iftiufmodi, ibi LXX. & Theodot. & Symm. tranftulerunt Diapfalma. Hilarius verò prologo in Pfalmos, n. 23. p. 13. a. ait: In Diapfalma, quod interjectum plurimis Pfalmis eft, cognofcendum eft demutationem aut perfona aut fensus fub converfione modi mufici inchoari; ut ficubi Diapfalma intercefferit, aut aliquid aliud dici, aut etiam ab altero dici, aut in altero artis mufica modulo cantari intelligendum fit. Vid. Not. a. ibid. ut & infra Aug. ad v. 4. Psalmi Iv.

. 7. Concinunt PP. Lat. Cypr. 1. 2. Teftim. p. 288. b. Hilarius in Pf. 2. col. 40. c. & in Pf. 58. col. 1 3o. b. & in Pf. 67. col. 202. a. & in Pf. 144. col. 563. b. Auguftinus in Pf. 1. col. 5. d. & Collat. Carthag. col. 393. a. Similiter hab. Tertullianus ab his, Filius meus es tu, &c. videlicet 1. 4. adv. Marc. p. 716. b. & l. cont. Jud. c. 11. & 14. p. 145. c. 148. c. & adv. Prax. p. 846. b. at inf. p. 848. b. legit, generavi te, ut & l. 3. adv. Marc. p. 678. a. Gr. yeférruxά Ce. Novatianus de Trin. p. 1043. b. hab. genui te, necnon Ambrofius in Pf. 40. col. 881. d. & in Luc. 3. & 9. col. 1317. c. & 1409. e. item l. 5. de fide, col. 555. a. & l. 5. de Sacram. col. 379. a. Succinit etiam Tichonius reg. 1. col. 5o. h. cum Pfalteriis veteribus. Vide infra Not. ad Act. 13. 33.

[ocr errors]

. 8. Ita legunt Irenæus 1. 4. c. 21. p. 258. b. Tertul. 1. 3. adv. Marc. p. 678. a. & l. 4. p. 710. c. 719. b. at 1. 4. & 5. p. 732. c. 799. a. hab. Poftula de me, &c. & l. cont. Jud. c. 11. & 14. p. 145. c. & 148. c. Pete à me &c. ficut Caffiod. in Pf. 5. p. 24. c. Novatianus de Trin. p. 1036. a. & 1043. b. Poftula à me, &c. Similiter Cypr. I. 2. Teftim. p. 288. b. Auguft. in 1. Pf. col. 5. e. Gaud. Brix. ferm. 18. p. 927. b. & Maxim. Taurin. p. 19. c. Hilar. verò in Pf. 2. col. 42. Pofce à me, &c. item conftanter in Pf. 67. col. 197. a. 202. a. & in Pf. 126. & 144. col. 421. a. & 563. b. Similiter hab. Ambr. Hex. 1. col.

Ex Mf. Sangerm

[blocks in formation]

a.

me .....

[blocks in formation]

NOTE AD VERSIONEM ANTIQUAM.

9. f. Pofce à me, &c. ut fup. Vide etiam in Pf. 1. col. 761.
Auguft. de unit. Eccl. to. 9. col. 350. c. extremò legit
fines terra. At in Collat. Carthag. col. 393. a. Poftula à
terminos terra. Sic etiam apud Optat. 1. 2. cont.
Donat. p. 26. b. c. & Auct. 1. de vocat. Gent. c. 9. p.
7. a. Concinunt antiq. Pfalteria unà cum Græco. Auctor
verò 1. de promiff. p. 1. c. 35. col. 116. Dabo tibi gentes ba-
reditatem, & poß. tuam fines terra.

. 9. Sic Hilar. in Pf. 2. col. 45. a. nifi quòd præpo-
nit 5, voci tanquam ; fubinde hæc addit: Quod nobifcum
eft, reges eos, cum illis eft, πapareïç durés, id eft, pasto-
raliter reges ; & poft pauca: Hac ergo virga ferrea, ut reget,
ita confringet & conteret : nam magis boc fecundùm LXX.
Translatores gracitatis proprietas enunciat, ita enim fcriptum
εχ, ως σκεύη κεραμέως (υντρίψεις αυτές. Auguft. in Ρr. 2.
col. 5. f. legit, conteres eos: fimiliter in Pf. 58. p. 558. b.
& 1. 2. de conf. Evang. to. 3. col. 30. e. Apud Ambrof.
de apol. David, col. 731. c. hæc fola leguntur: Reges eos
in virga ferrea: ficut ap. Hilar. in Pf. 144. col. 563. b.
In Græco deeft, poft ferrea; fed in Mr. Alex. adeft
s Cxeún, in edd. Ald. & Compl. as Cxsún, in Vatic. as
Cxevos, &c. ut in Lat. fup.

ws

. 10. Sic Hilar. in Pf. 2. col. 48. e. Gr. addit Tales, ad verbum erudimini; cæt. ut in Lat. Rectè Aug. in Pf. 2. col. 6. a. & Auct. 1. de promiff. p. 3. col. 184. d. Eru dimini omnes, &c. Cypr. 1. 3. Teftim. p. 328. b. Emendamini qui judicatis terram; cæt. ut fup. Xiftus III. epist.

VERSIO ANTIQUA. Ex MJ. Sangerm. 1. Pfalmus David, cùm fugit à facie Abeffalon fili fui.

III.

6. Conc. to. I. col. 1261. c. Intelligunt, ficut ait David。 · & eruditi funt, qui judicant terram,

V. 11. Ita Hilar. & Aug. in hunc Pfal. Sic etiam apud Cypr. 1. 3. Teftim. 311. c. excepto hoc ult. in tremore, juxta Gr. & τpóμw. Hilarius infra, col. 51. a. b. admittit utrumque in tremore, & cum tremore.

. 12. Sic apud Aug. in Pf. 2. col. 6. d. addito uno Dominus, poft verbum irafcatur. Succinit Hilar. in eund. Pf. col. 48. e. & 52. b. nifi quòd legit, ne fortè irafcatur: fic etiam habet Pfalmus ibid. præfixus, col. 27. a. at Hilar. infra, col. 52. a. legit nequando. Ap. Cypr. epift. 62. p. 102. b. ita: Continete difciplinam, ne forte irafcatur Dominus, & pereatis à via relta: fimiliter 1. de hab. virg. p. 173. a. & 1. 3. Teftim. p. 324. a. Item Auct. 1. de prop. 3. col. 184. d. Continete difciplinam, nequando, &c. ut in Vulg. In Gr. Δράξαθε παιδείας, μή ποτε ὀργιπῇ Κύ elos, aronside & o inalas. Aug. in Job, to. 3. col. 665. g. habet, de via recta.

milf.

. 13. Similiter hab. Hilar. in eund. Pfal. col. 48. e. & 52. e. Sic eriam Aug. ep. 153. to. 2. col. 526. e. as in Pf. 2. col. 6. e. legit in eo, in fine. Gr. of TETONÓTES n'aura Pfalt. vetera ferunt in eum, ut fup. Apud Cypr. epift. 62. p. 102. b. fic habetur: Cùm exarferit citò ira ejus fuper vos: fic etiam 1. de hab. virg. p. 173. a. & l. 3. Teftim. p. 324. a. fed ultimo loco addit : beati omnes, què confidunt in co.

[merged small][merged small][merged small][merged small][ocr errors][merged small]

2. Domine quid multiplice: Dfunt hoftes mei? multi con

3.

multi infurgunt adversùm me.
Multi dicunt animæ meæ:
Non eft falus ei in Deo ejus.
DIAPSALMA.

4. Tu autem Domine fuf-
ceptor meus es, gloria mea,
& exaltans caput meum.

5. Vocem meam ad Dominum clamavi, & exaudivit me

furgunt adversùm me.

Multi dicunt anima mea: Non eft falus huic in Deo. SEMPER.

Tu autem Domine,clypeus circa me; gloria mea, & exaltans caput

meum.

Omine quid multiplicati funt qui tribulant me? multi infurgunt adversùm me.

3. Multi dicunt animæ meæ : Non eft falus ipfi in Deo ejus.

4. Tu autem Domine fufceptor meus es, gloria mea, & exaltans

caput meum.

5. Voce mea ad Dominum clamavi: & exaudivit me de monte

Voce mea ad Dominum clama-
bo, & exaudiet me de monte fancto
NOTE AD VERSIONEM ANTIQUA M.
. 1. Ita Aug. in hunc Pf. præter unum fugeret, pro
fugit. Gr. Tóre defideaoxer, &c. Brev. Mozarab. habet,
Ipfi David, è Gr. T Aavid. Plalt. vet. Fabri fimpliciter,
Pfalmus David, abfque feqq. In Corb. Pfalmus David, &
fequentia. Caffiod. in hunc Pf. fcribit Abeffallom, è Gr.
'Abeoranμ. Ambr. de apolog. David, c. 4. col. 680. b.
In tertio Pfalmo, inquit, Abeffalon titulus præmittitur.

#. 2. Sic ap. Aug. in Pf. 3. col. 7. f. fi excipias ult.
fuper me; Gr. E sue; at infra, col. 10. f. & 11. e. Aug.
legit adversùm me. Tertul. I. cont. Prax. p. 848. b. fic:
Domine quid multiplicati funt qui comprimunt me? Græc.
οι θλίβοντές με.

. 3. Aug. & Caffiod. in hunc Pf. habent, illi in Deo ejus, ficut Ambr. 1. de lapf. virg. p. 319. a. Ita quoque in Græco.

*. 4. Similiter huic . præponitur Diapfalma in Pfalt. Carnut. Corb. & in Gr. at neque ab Aug. neque à Caffiod. memoratur : exftat in utroque Pfalt. Rom. & Gallic. to. I, nov. ed. Hieron. In Gallicano Fabri, ejus loco ponitur Semper, juxta Quintam edit. in qua hîc & deinceps, Aix

arrós: neutrum admittitur in Vulg. Hoc autem vocabulum Diapfalma, in fubfeq. Pfalm. toties pene Mfs. codd. exhibent, quoties habetur in Græco edit. Rom. Vide Aug. inf. Not. in Pf. 4. . 4. ficut Hieron. epift. ad Marcellam. Sequens verfic. Tu autem, &c. idem eft ap. Aug. Caffiod. ut & in vet. Pfalt. quibus omnibus favet Gr.

. 5. Gr. habet par μs, &c. ut fup. Tertul. 1. 4. adv. Marc. p. 706. c. Voce mea ad Dominum exclamavi, &c. Gr. ixxcasa. Aug. & Caffiod. in hunc Pf. Voce mea ad Dominum clamavi, ut in aliis Pfalteriis vet.

[blocks in formation]

NOTE AD VERSIONEM ANTIQUAM.

Varim. p. 733. h. Ego dormivi, & fomnum cepi : & furrexi,
quon. Dom. fufcepit me. Ita quoque in Pfalt. vet. Fabri,
præter hoc, & exfurrexi. Apud Cerealem, 1. cont. Maximin.
c. 6. Ego dormivi, 5 fomnum cepi : 5 refurrexi, quia Do-
minus fufcepit me. In Pfalt. Mediolan. Ego dorm. 5 quievi,
In Carnut. & fomnum cepi, cum hoc, fufcipiet me. In Ro-
mano to. 1. nov. ed. Hieron. fomnum cepi: & refurrexi,
quon. Dom. fufcipiet me. In Breviario Mozarab. & apud
Ifidor. Hifpal. in Gen. c. 3. p. 285. h. Ego dormivi, &
quievi: 5 refurrexi, quon. Dom. fufcitavit me. Idem Ifidor.
de refurr. Dom. c. 53. legit exfurrexi. A Græco abest

Juftinum, alexά Ce76 μ8; ita quoque eft in Paraph. Chald.
& in Pfalt. Ethiop. & Arab.

. 6. Vet. Irenæi Interp. l. 4. c. 31. p. 269. a. ita legit cum Pfalt. Corb. Ego dormivi, & fomnum cepi. Item Cypr. 1. 2. Teftim. p. 295. a. cum Lactantio, 1. 4. Inftiaut. c. 19. p. 582. Ego dormivi, & fomnum cepi: 5 refurrexi, quoniam Dominus auxiliatus eft mihi. Hilar, in Pf. 131. col. 449. f. Ego dormivi, & fomnum cepi: & furrexi, quon. Dom. fufcipiet me. Ambr. 1. de Tob. c. 20. col. 616. a. Ego dormivi, quievi : & furrexi; fimiliter 1. de Nab. c, 15. col. 584. b. additque, quoniam Dominus fufcipiet me: itidem in Pf. 36. col. 809. d. fed habet refurrexi: lib. verò de bened. Patriarch. c. 4. col. 519. c. & l. de bon. mort. c. 8. col. 404. c. fic: Ego dormivi, 5 requievi : 5 furrexi,, ante Eyeptur; extremò verò fic, arlantelaí μe; apud quon. Dom. fufcepit me: fimiliter l. 6. Hex. col. 142. f. nifi quod legit, & exfurrexi. Auguft. in Pf. 3. col. 8. f. ita : Ego dormivi, fomnum cepi: & exfurrexi, quon. Dominus fufcipiet me ; fubinde ait : Nonnulli autem codices babent: Dormivi, & foporatus fum; & alii aliter quomodo interpretari potuerunt quod Grace pofitum ef, Ἐγὼ δὲ ἐκοιμήθην, & inf. col. 9. a. Hoc magis animadvertendum eft, quemadmodum in una fententia (5 prateriti temporis verbum pofuit & futuri: exfurrexi enim dixit, quod eft de praterito; & fufcipiet, quod eft de futuro. Similiter iterum legit Aug. in Pf. 56. col. 535. g. & 1. 17. de civit. Dei, c. 18. to. 7. col. 481. a. nifi quòd hoc ult. loco delet &, poft verbum cepi; at 1. 2. de Gen. to. 1. col. 680. e. hab. exfurrexi, quon. Dom. fufcepit me. Vigilius Tapf. 1. cont.

[merged small][merged small][ocr errors][merged small][merged small]

4. Et fcitote quoniam mirifica

.7. Aug. & Caffiod. in hunc Pf. legunt circumdantis
me, unà cum veterib. Pfalt. reliqua ut fup. in uno tamen
Corb. circumdantes me. In Gr. fic: Ou polutnooμal àñò
μυριάδων λαῷ τῶν κύκλῳ ἐπιτιθεμένων μοι, &c. Non timebe
à decem millibus populi in circuitu imminentibus mihi, &c.
in Mr. Alex. τῶν κύκλων συνεπιτιθεμένων.

. 8. Ita Aug. & Caffiod. in hunc Pfalm. nifi excipias
verbum ult. contrivifli. Similiter ap. Hilar. in Pf. 56. den-
tes pecc. contrivifli; in Pfalt. Corb. conteruifti, ut fup.
. 9. Ita Aug. & Caffiod. in hunc Pf. cum vet. Psalt,
In Gr. non exprimitur eft.

[blocks in formation]

Miferere mei Deus, & exaudi orationem meam.

3. Fili hominum ufquequo gravis corde? ut quid diligitis vanitatem, & quæris mendacium? DIAPSALMA.

4. Et fcitote quoniam ma

Et cognofcite quoniam mirabiNOTE AD VERSIONEM ANTIQUAM. . 1. Ita in Pfalt. Mozarab. In Corb. In finem, Pfalm. Cantici David. Ap. Aug. in hunc Pf. fic: In finem, Pfalm. Canticum David. Ap. Caffiod. in eund. In finem, Pfalmus David Canticum. Concordat Pfalt. Rom. to. 1. nov. edit. Hieron, at in Rom. & Gallic. Fabri, fic: In finem, Pfalmus Cantici David. In vet. Ffalt. ejufd. Fabri fimpliciter, Pfalmus David. In Gr, Εἰς τὸ τέλος ἐν Ψαλμοῖς, Ὠδὴ τῷ Δαυίδ in Mf. Alex. Yanuòs T; in Ald. & Compl. & iuris, Yaxμὸς τῷ, &c.

. 2. Aug. in hunc Pf. non differt à Vulg. neque etiam 1. 9. confeff. to. I. col. 160. c. d. nifi quòd hîc leg. Domine, loco Deus. Caffiod. in eund. Pf. fimiliter hab. Domine, fed cum hoc, exaudifti me. Breviar. Mozarab. ita : Cùm invocarem te, exaudifli me Deus juftitia mea : in tribulatione mea dilatafti mihi. Similiter Pfalt. Rom. Fabri, nifi quòd habet dilatafti me : deinde, Miferere mihi Domime, &c. Mediolan. & Carnut. Cùm invocarem te, exaudifti me, &c. Corb. Cùm invocarem, exaudifti me ..... in tribu

latione dilatafti me. Mif. mibi Domine, & exaudi, &c Ap.
Ambr. in Pf. 43. col. 925. c. & in Pf. 118. col. 1042. a.
& 1129. e. hæc pauca in tribulatione dilatafti mihi. In
Gr. Ἐν τῷ ἐπικαλεῖθαί με, εἰσήκεσέ με ὁ Θεός..... εν θλίψε
Étráτuvás μo. Oixleípusór μs, à, &c. Ald. ed. habet, sion,
xroάs μ8..... ÉπάTIVás μs.

. 3. Aug. in hunc Pf. legit graves corde; cæt. ut in
Vulg. item epift. 76. to. 2. col. 179. d. lib. verò 9. con-
feff. to. 1. col. 160. c. d. quoufque graves corde. Ennodius
ap. Sirm, to. 1. p. 1639. b. cum Fulg. epift. 7. c. 13. p.
195. ufquequo graves corde, &c. Similiter in Breviar. Mo-
zarab. & Pfalt. Rom. Fabri; at in Rom. & Gallic. to. 1.
nov. ed. Hieron. gravi corde, ut & apud Maxim. Taurin.
8. d. & Caffiodorum. In Gr. T..... Bapunáp♪10......
και ζηλεῖτε, &c.

P.

. 4. Aug. in hunc Pf. conftanter legit: Et fcitote quoniam admirabilem fecit Dom..... dum clamavero, &c. at l. 9. confeff. to. 1. col. 160. d. quen. Dom. magnificavit fan&.

« ZurückWeiter »