Abbildungen der Seite
PDF
EPUB

VERSIO ANTIQUA.

Ex Mf. Sangerm. Egrediebantur foras, & loquebantur 8. fimul in unum.

Sufurrabant omnes inimici mei adversùm me: cogitabant mala mihi.

9. Verbum iniquum mandaverunt adversùm me: Nunquid qui dormit non adjiciet ut refurgat?

10. Etenim homo pacis mex, in quem fperavi qui edebat panes meos, ampliavit adversùm me fubplantatio

nem.

11. Tu autem Domine miferere mihi, & refufcita me : & retribuam illis.

12. In hoc cognovi quoniam voluifti me: quoniam non gaudebit inimicus meus fuper me.

13. Propter innocentiam autem meam fufcepifti me: & confirmafti me in confpectu

tuo in æternum.

14.

Benedictus Dominus Deus Ifraël à fæculo, & in fæculum: fiat, fiat.

[blocks in formation]

13. Me autem propter innocentiam fufcepifti : & confirmasti me in confpectu tuo in æternum.

14. Benedictus Dominus Deus Ifraël à fæculo, & ufque in fæculum: fiat, fiat.

Benedictus Dominus Deus Ifraël
à faculo, & ufque in faculum:
amen, & amen.
NOTE AD VERSIONEM ANTIQUAM.

ejus, congregavit iniquit. fibi. Egrediebatur foras, lo-
quebatur fimul in unum. Similiter apud Ambr. in eund.
Pf. p. 873. a. De Juda proditore, inquit, evidens prophe-
tia fubtexitur in his verficulis, qui fequuntur: Et egredie-
batur ut videret, vana locutus; cor ejus congregavit iniqui-
tatem fibi. Egrediebatur foras, & loquebatur. Tum addit:
Sic diftinitum Græcis in codicibus invenimus: Ingredieba-
tur ergo Judas, quærens prodere Salvatorem, ut videret quid
ageret: & poft paulò : Volebat intrare, fed penetrare non
poterat; fubinde Ingredi moliebatur, & non ingrediebatur;
& infra: Et egrediebatur foras, 5 loquebatur..... foras exi-
bat, cum perfidis fufurrabat. In Pfalt. Corb. fic: Et
ingrediebatur ut viderit; vanè locutum eft cor eorum, con-
gregaverunt iniquitatem fibi. Egrediebatur foras, & loque-
bantur. Auct. 1. de promiff. p. 3. col. 177. b. Egredie-
batur foras, loquebatur in eodem. De hoc autem 1. ver-
ficulo, Et fi ingrediebatur ut videret, Hieron. ita disserit
in epift. ad Sun. & Fretel. to. 2. p. 635. c. Et dicitis
quod in Graco non fit pofitum, cùm manifeftissimè 5 in He-
brao, & in cumitis Interpretibus fcriptum fit, & LXX. tranf-
tulerint, Καὶ εἰσεπορεύετο τῇ ἰδεῖν. In ed. Rom. Καὶ εἰ εἰσε
πορεύετο τὸ ἰδεῖν, μάτην ἐλάλει ἡ καρδία αυτό... Ἐξεπορεύε-
ú
το έξω, καὶ ἐλάλει ἐπὶ τὸ αυτό.

. 8. Voces tres fimul in unum, conjunctæ exhibentur
in Pfalt. Sangerm. cum præced. loquebantur ; fequentes ve-
rò duæ adversùm me, cum his, inimici mei. At in Pfalt.
Rom. Martianæi, & Coislin. fic: Simul in unum fufurra-
bant omnes inimici mei adversùm me cogitabant mala mi-
hi. In Rom. verò Fabri, & Carnut. Loquebantur fimul ; dein-
de, in unum fufurrabant, &c. In Mozar. Simul in unum
adversùs me fufurrabant. In Corb. Simul in unum fufurra-
bant adversus me omnes inimici mei: cogitabant mihi ma-
la. Apud Auguft. in hunc Pf. In idipfum adversùm me
fufurrabant: paulòque poft: Quid eft adversùm me in idip
fum? fubinde: In idipfum adversùs me fufurrabant om-
nes..... adversùm me cogit. &c. Apud Caffiod. in eund. Pf.
Simul in unum fufurrabant omnes inim, mei: adversùm
me cogit. &c. in Gr. exáne éti tò autó, ut pofuimus
fupra; deinde fic: Karu sitúeilor mártes oi extel
με' κατ ̓ ἐμὲ ἐλογίζοντο κακά μοι.

. 9. Sic in Pfalt. Rom. eft, & Coislin. In Moz. verò ita: Verbum iniq. cogitabant adversùs me. Ap. Ambrof. in hunc Pf. propofuerunt adversùm me. Apud Aug. in eund. difpofuerunt adversùs me. Ap. Caffiod. conftituerunt, &c. ut in Vulg. In Gг..... xatéderto xar' u deinde, Mỳ

xcμáómeros &'xi megdúosi, &c. Aquila, 's xoμuly 8 #egdú

CE!

&c.

. 10. Ita Ambrof. in hunc Pf. cum Pfalt. Corb. uno
excepto fuper me, pro adversùm me: tum ait: Ampliavit,
Gracus μeyanuver dixit, hoc eft, magnificavit : & infra :
Hoc eft quod ait: magnificavit fuper me fupplantatio-
nem; quo verbo infultantis jactantiam declaravit: in con-
fequentibus verò, ampliavit fuper me fupplant. Pfalt. Moz.
& Coislin. hab. ampliavit adversùm me fupplant. Medio-
lan. adampliavit adversùs me fupplant. Sic etiam legit Ma-
xim. Taurin. in homil. p. 22. h. Pfalt. Rom. cum Caffiod.
Etenim homo..... in quo fperabam : qui edebat, &c. ut in
textu Sang. Tertullianus verò 1. adv. Marc. p. 733-
4.
"
b. qui mecum panem edit, levabit in me plantam. Au-
guft. in hunc Pf. in quem fperavi : qui edebat panes meos
ampliavit fuper me calcaneum. Item Auct. 1. de promiss.
P. 3. col. 177. b. amplificavit fuper me calcaneum. Rufi-
nus verò in Symbol. p. 180. c. qui manducavit panes
meos ampliavit adversùm me fupplantationem. Græc.....
ἐφ ̓ ἂν ἤλπισα· ὁ ἐπίων ἄρτες με, ἐμεγάλυνεν ἐπ' ἐμὲ πτερνισμόν.
. II. Ita Pfalt. Corb. hab. ad verbum; cui accinunt
Ambrof. & Cafiod. in hunc Pf. una cum Pfalt. Rom. &
Coislin. nifi quòd fcrib. mei, non mihi. Aug. etiam in eund.
Pf. hab. mei, & refufcita me : & reddam illis ; & inf. fuf-
cita me : 5 reddam, &c. & tract. 11. in Joh. to. 3. p.
2.col. 373. e. excita me : reddam. In Gr. éxénoór μe, i
ανάςησόν με· καὶ ἀνταποδώσω αυτοῖς.

[ocr errors]

. 12. Similiter in Pfalt. Rom. ut apud Ambrof. Aug. & Caffiod. in hunc Pf. ac in Gr.

. 13. Sic habent Ambrof. & Caffiod. in hunc Pf. cum Pfalt. Rom. Moz. & Coislin. Apud Aug. in eund. Pf. fic : Me autem propter innoc. meam fufcepifti: at infra: Propter innoc. meam fufcepifti me, &c. Ita etiam in Pfalt. Corb. In Gr.'Eu d'è da Tür ananíar avtenály à CeCalwoas μe... εἰς τὸν αἰῶνα.

. 14. Ita legit Ambrof. in hunc Pf. p. 881. b. c. & 884. e. cum Plalt. Corb. & Græco. Ambr. ibid. p. 882. a. ait: In Hebræo habetur amen, amen, ut adferuerunt qui librum legerunt in Hebraicis litteris fcriptum: Gracus hoc loco, véreito, yévoiro dixit, quod eft, fiat, fiat. Apud Aug. in eund. Pf. Benedictus Dominus Deus Ifraël à fæc. 5 in fac. 5 dicet omnis populus: Fiat, fiat; quæ Ambrof. loc fup. cit. dicit pertinere ad Pfal. 105. Caffiod. cum Pfalt. Rom. Vulgate favet.

[merged small][ocr errors][merged small]
[ocr errors][merged small][merged small][merged small][merged small][merged small][merged small][merged small][merged small][merged small][merged small][merged small][merged small]

Uemadmodum defiderat rigationes aquarum : fic anima

cervus ad fontes aquarum : îta defiderat anima mea ad te Deus.

3. Sitivit anima mea ad Deum fortem vivum : quando veniam & apparebo ante faciem Dei?

4. Fuerunt mihi lacrymæ meæ panes die ac nocte dum dicitur mihi quotidie: Ubi eft Deus tuus?

:

5. Hæc recordatus fum, & effudi in me animam meam : quoniam tranfibo in locum tabernaculi admirabilis, ufque ad domum Dei :

In voce exfultationis, & confeffionis: fonus epulantis.

6. Quare triftis es anima mea? & quare conturbas me?

Spera in Deo, quoniam adhuc confitebor illi : falutare vultus mei, 7. & Deus meus.

Ad me ipfum anima mea conturbata eft: propterea memor ero tui de terra Jordanis, & Hermoniim à monte modico.

mea praparata ad te Deus.

Sitivit anima ad Deum fortem viventem : quando veniam, & parebo ante faciem Dei?

Fuerunt mihi lacryma mea panes per diem ac noctem: cùm diceretur mihi tota die: Ubi eft Deus tuus?

Horum recordatus fum, & effudi in me animam meam : quia veniam ad umbraculum, tacebo ufque ad domum Dei,

In voce laudis & confeffionis, multitudinis fefta celebrantis. Quare incurvaris anima mea, &conturbas me?

Exfpecta Deum, quia adhuc confitebor ei, falutaribus vultus ejus.

Deus meus in me ipfo anima mea incurvatur: propterea recordabor tui de terra Jordanis, & Hermonim de monte minimo.

VERSIO ANTIQUA.

In finem,

1. Intelleâus filiis Coræ. XLI.
2. Icut cervus defiderat ad
fontes
aquarum: ita de-
fiderat anima mea ad te.

3. Sitiit anima mea ad Deum
vivum: quando veniam, &
parebo ante faciem Dei?

4. Fuerunt mihi lacrymæ meæ panes die ac nocte: dum dicitur mihi quotidie: Ubi est Deus tuus?

5. Hæc memoratus fum, & effudi in me animam meam : quoniam ingrediebar in locum tabernaculi admirationis, ufque ad domum Dei:

In voce exfultationis, & confeffionis: fonus epulantis. 6. Quare triftis es anima mea? & quare conturbas me?

Spera in Domino quoniam confitebor ei : falutare vultus mei, 7. & Deus meus.

Ad me ipfum anima mea conturbata eft: propterea memor ero tui Domine, de terra Jordanis & Hermoniim à monte modico.

NOTE AD VERSIONEM ANTIQUAM.

. 1. Itidem in Pfalt. Corb. In Coislin. verò ad Cora, additur Pfalmus. Apud Caffiod. Pfalmus David. Apud Aug. in hunc Pf. In finem, in intellectum filiis Core, Pfalmus. In Gr. Εἰς τὸ τέλος, εἰς (ύνεσιν τοῖς υἱοῖς Κου ρέ. Mr. Alex. Κορὲ, Ψαλμὸς τῷ Δαυίδ.

. 2. Sic Ambrof. I. 2. de interpel. Dav. c. 2. p.
640. c. & in Pf. 37. & 40. col. 831. f. 882. e. necnon
Caffiod. in Pf. 41. cum Pfalt. Rom. Coislin. Corb. &
Moz. addita voce Deus, in fine. Auguftinus in hunc Pf.
cum Gr. Quemadmodum defiderat..... fic defiderat, &c.
ut in Vulg. Hilarius in eund. è fchedis Marten. Sicut cer-
vus defid..... fic defiderat anima mea ad Deum vivum ; quæ
ultima pertinent ad . feq.

. 3. Sic Hilar. ubi fup. & in Pf. 62. p. 152. e. nifi
quòd primo loco omittit verbum fitivit, pofteriori verò
loco Dei, legit tuam. Ambrof. I. de Ifaac, c. I. p. 356.
c. Sitivit anima mea ad Deum vivum. Similiter Aug. &
Caffiod. in hunc Pf. cum Pfalt. Rom. Mediol. Carnut.
& Moz. In Coislin. fitit, &c. ut fup. In Corb. Sitivit
anima mea in Deum vivum : quando ven. & parebo ante,
&c. Rurfum Ambrof. in Pf. 61. p. 963. f. fic hab. Siti-
vit anima mea ad te Deus, & in Pf. 118. p. 1176. e.
Sitivit in te anima mea : & in Luc. 12. to. I. p. 1447.
f. Sitivit anima mea ad Dominum vivum : quando veniam,
apparebo, &c. item apparebo, 1. 1. de interpel. Job, c.
5. p. 626. b. ficut in Pfalt. Rom. Martianæi, & ap. Aug.
& Caffiod. Ambr. verò 1. 2. de interpel. Dav. c. 2. p.
640. d. legit, ad Deum fontem vivum : quando veniam,
parebo, &c. iterum parebo, 1. de fuga fæc. c. 9. p.
438. e. cum Pfalt, Rom. Fabri, & Coislin. Gaud. Brix.
fer. 2. p. 946. c. legit: Sitivit..... ad Dominum vivum :
quando..... & apparebo ante fac. Domini? Græc. 'En
σεν... πρὸς τὸν Θεὸν τὸν ζῶντα· ( Alex. Ald. & Compl.
τὸν ἔχυρὸν τὸν ζῶνται) πότε ήξω, καὶ ὀφθήσομαι τῷ προσώ
πω το Θεό;

. 4. In Pfalt. Mediol. Coislin. Carnut. Corb. & Moz.
legitur panis, ficut in Gr. Sic etiam Hilar. habet in Pf.
61. p. 149. b. & Ambrof. 1. de apol. Dav. c. 6. to. I.
p. 684. b. necnon Aug. in hunc Pf. fed Hilarius in eund.
è fched. Marten. fcribit panes. Itidem Ambrofius 1. 2. de
interpel. Dav. c. 2. to. 1. p. 641. a. & inf. 819. f. 1193. e.
1388. c. cum Caffiod, & Chromat. Aquil. in Matt, p.
978. d. Præterea Hilar. ap. Marten. hab. facta funt, loco
fuerunt; fubinde Aug. cùm dicitur mihi per fingulos dies;
poft paulò verò, quotidie. Gr. xal' exásur μear. In Psalt,
denique Moz. Ubi es, non Ubi eft; in Gr. 18 'sw.

. 5. Ita in Pfalt. Coislin. fi excipiatur vox admirabilis, loco admirationis, Item in Rom. Moz, & ap. Caf

[ocr errors]

fiod. ingrediebar in loc, tab, admirabilis. In Corb. Hac me-
moratus fum, & effudi..... quoniam ingrediar, &c. ut in
Vulg. Hilar. verò in hunc Pf. è fchedis Marten, legit: Hac
memini, effudi in me..... quia tranfibo in loc. tab. ad-
mirabilis, &c. at in Pf. 61. col. 149. b. Hac recordatus
fum, & effudi in me, &c. Sic etiam Auct. 1. de XLII.
manf. ap. Ambrof. p. 16. a. Ambrof. ipfe in Pf. 36. col.
809. e. Hac recordatus fum, & effudi fuper me..... quo-
niam ingrediar in loc. tab. admirabilis, &c. ut in Vulg. at
1. 2. de interpel. Dav. c. 2. p. 641. b. fic: Horum me-
mor, effudi fuper me anim. meam : & poft paulò, quoniam
ingrediar, &c. ultimòque, fonitus epulantis: fed epist. 30.
to. 2. p. 912. c. conftanter legit fonus epulantis ; ficut
1. de fide Refurr. p. 1164. f. hîc tamen hab. quoniam
tranfibo. Hieron. in Ifai. 54. to. 3. p. 392. a. pertran-
fibo at epift. ad Princip. to. 2. p. 692. f. tranfibo; &
in fine, fonitus fefta celebrantium. Sic etiam habetur in
Pfalt. Ethiop. & Arabico. Ap. Auguft. in hunc Pf. ita :
Hac meditatus fum, & effudi fuper me..... quoniam ingre
diar in locum tab. admirab..... & confeffionis: foni festi-
vitatem celebrantis. In Gr. Tauтa éμrúður, y ÉXα & T
ἐμέ..... ότι διελεύσομαι ἐν τόπῳ σκηνής θαυμαςίς..... Εν
νῇ..... καὶ ἐξομολογήσεως· εχει ἑορταζόντων. Alex. ήχες ἑορτά
erros; quæ ult. vox optartos, exftat pariter in edd.
Ald. & Compl.

. 6. Ita Caffiod. hab. cum Pfalt. Coislin, & Corb, ni-
fi hoc excipias, confitebor illi. Itidem in Rom. præter

unum in Deo. Mediolan. etiam & Carnut, carent voce ad-
buc, ante confitebor. Aug. in hunc Pf. cum Pfalt. Moz. leg.
Spera in Deum, quia confitebor illi; cæt, ut fupra. Sic
etiam Ambrof. 1. 2. de interpel. Dav. c. 3. p. 642. c.
dempto &, poft anima mea. Hilar, verò in Pf. 41. è fche-
dis Marten. Ut quid anima triftis es? ut quid contur-
bas me? Spera in Deum, quoniam confiteb, illi. August. in
Job, to. 3. col. 676. d. Ut quid triflis es anima mea? S
quare, &c. Gr. Ινατί περίλυπος εἶ..... καὶ ἱνατί..... Ελπι
σον ἐπὶ τὸν Θεὸν, ὅτι ἐξομολογήσομαι αυτῷ, &c.

. 7. Sic in Pfalt. Corb. eft. In Rom. verò Martian.
A me ipfo anima mea turbata eft. In Rom. Fabri: Ad me
ipfum..... turbata eft; reliqua ut in textu, excepto uno
Hermonis. In Moz. & Coislin. Apud me ipfum..... tur-
bata eft..... ero tui Domine, de..... & Hermonis, &c.
Coislin. fcribit Hermoni; Corb. Hermonii. Ambrof. 1. 2.
de interpel. Dav. c. 3. p. 642. d. Ad me ipfum..... tur-
bata eft..... tui Domine, de..... 5 Hermoniim. Hilar. in
bunc Pf. è fched. Marten. Turbata eft in me anima mea;
at infra bis, perturbata eft..... tui Domine, de..... & Her
monis; paulò inferiùs abest Domine, In Psalt, verò Car-

Ex Mf. Sangerme

[blocks in formation]

NOTE AD VERSIONEM ANTIQUAM.

nut. deeft, initio, ante Deus meus. Unde Hieron.
fcribens ad Sun. & Fretel. to. 2. p. 638. a. ait : Inve-
nisse vos dicitis, & Deus meus fed fciendum hoc in Pfal-
mo bis inveniri, & in primo pofitum effe, falutare vultus
mei, Deus meus in fecundo autem, id eft, in fine ipfius
Pfalmi falutare vultus mei, & Deus meus; ita dunta-
xat ut & conjunctio de Hebræo, & Theodotione fub afterifco
addita fit. Apud Aug. & Caffiod. in hunc Pf. fimiliter
ibid. deeft : exinde Auguft. leg. Ad me ipfum..... tur-
bata eft: propterea memoratus fum (inf. commemoratus fum)
tui Domine, de..... & Hermoniim à monte parvo. Caffiod.
verò: A me ipfo..... turbata eft..... memor ero tui Domi-

ne,

&c. ut in Vulg. In Gr. Oes (Alex. sós ) με. Πρὸς ἐμαυτὸν..... ἐταράχθη διὰ τὸ το μνηθήσομαί σε (Alex. add. Kúе) Ex йs..... 'Epμwrisife and opus μικρό.

. 8. Ita Pfalt. Corb. hab. ad verbum. Rom. verò & al. cum Caffiod. in fine, fuper me tranfierunt. Similiter ap. Hilar. in hunc Pf. è fchedis Marten. exceptis his, Omnes altitudines tua; in Pf. verò 68. Omnia excelfa tua, cum hoc ult. tranfierunt. Apud Ambrof. 1. 2. de interpel. Dav. c. 4. p. 644. c. & in Pf. 35. p. 773. c. priora tantùm verba exftant ut fupra. Item apud Auguft. in Pfalm. 41. fed additur: Omnes fufpenfiones (in explanatione fufpenfura) tua, & fluctus tui fuper me ingreffi funt. Similiter in Pfalm. 87. col. 929. f. g. Ad verbum autem ingreffi funt, add. ibid. vel ficut quidam meliùs tranftulerunt, fuper me tranfierunt; diabor enim eft in Graco, non eióñator: ubi ergo utrumque pofitum eft, & fufpenfiones, 5 fluctus, non ibi potuerunt poni pro fufpenfionibus, fluctus..... fed illic dictum eft: Omnes fuper me tranfierunt, &c. Vide plura inf. ad Pf. 87. 8. Græcè, ɛis periv, pro in voce; fubinde, Tártes of μETEwerqμol Co, καὶ τα... ἐπ' ἐμὲ διῆλθον.

επ

cam Deo: Sufc..... Quare mei oblitus es? ut quid me repulisti? 5 ut quid contriftatus ( inf. triftis ) incedo, dum, &c. Caffiod. in eund. Pf. Quare me oblitus es? quare me repulifti? Square contriftatus, &c. Sic etiam in Pfalt. Corb. dempto ult. quare. Gr. Ep TW Oεw..... DIαTi μy éπeráty; iratí ( Alex. Ald. & Compl. irari) oxutpaπálwr πopevoμaι, ¿v tậ, &c. ε σκυθρωπάζων πορεύομαι, ἐν

. 11. Poft verbum confringit, additur in M. Sangerm. litterula o, ita videlicet, confringi To, quæ quidem litterula videtur in Mf. præ fe ferre figuram puncti, potiùs quàm litteræ; vel forte nota quædam eft, quæ significat legendum confringit omnia, abfque voce media me, quæ etiam fupereft; vel potiùs huc revocandus totus ille verfus qui legitur infra in eodem Mf. nempe post *. 2. Pfalmi xLII. quò etiam male & ofcitanter tranfvectum fuiffe credimus, cùm ibid. apertè fuperfluat; en verba: In eo dum confringunt omnia offa mea, exprobaverunt (1. exprobraz.) mihi inimici mei. Hilarius tamen in hunc Pf. è fchedis Marten. non leg. confringunt, fed confringit, ut fup. & poft paulò : Dum confringit offa mea, improperabant tribulantes me: cùm dicerent quotidie: Ubi eft Deus tuus? Similiter hab. Ambrof. 1. 2. de interpel. Dav. c. 7. p. 647. c. confringit offa mea, &c. ut in textu. Item Auguft. in hunc Pf. Dum confringit offa mea, exprobraverunt mihi qui tribulant me: dum dicunt mihi per fingulos dies: Ubi eft, &c. Itidem in Pfalt. Corb. addita voce omnia, ad offa. In Rom. verò fic : Dum confringuntur omnia offa mea, exprobraverunt me qui tribul. me: dum dicitur mihi per fingulos dies, &c. In Mozarab. In eo dum confringuntur offa mea, exprobr. mihi qui trib. me : dum dicitur mihi per fing. dies: Ubi es Deus tuus? In Coislin. Dum confriguntur omnia........... qui tribulant me: dum dicitur, &c. Carnut. hab. dum confringit; tollit etiam inf. id, inimici mei; Mediolan. verò admittit inimici mei, fed antecedentibus caret qui tribulant me. Hieron. quoque epift. ad Sun. & Fretel. to. 2. p. 638. ad hæc, exprobraverunt mihi qui tribulant me, ait pro quo vos inveniffe dixiftis, ὠνείδιζόν ἐχθροί

Filór με oi exlogíμs, id eft, exprobraverunt mihi inimici mei, cùm apud LXX. fcriptum fit, of Oxíbertés μE. Caffiod. in eund. Pf. habet omnia offa mea, abfque hoc inf. inimici mei; in aliis concordat cum Vulg. In Græco Vat. fic : Ἐν τῷ καταθλᾶθαι τὰ ὀςᾶ με (Mr. Alex. καλαβλᾶσαι,) ὠνείδισαν με ( Alex. ωνείδιζόν με ) οἱ θλίβοντές με

. 9. Itidem in Pfalt. Rom. Corb. Carnut. & ap. Caffiod. In Moz. fic : & in nocte declaravit. Apud me 5 oratio Deo, &c. In Coislin. & nocte declaravit. Apud me oratio mea, Deus vita mea. Apud Hilar. verò in eund. Pf. è fchedis Marten. ita Inter diem mandavit Dominus mif. fuam, nocte manifeftavit. Apud me oratio mea Deo, &c. Apud Ambr. 1. 2. de interpel. Dav. c. 5. col. 645. a. Apud me oratio Deo vita, &c. Apud Auguft. in eund. Pf. noite declarabit, Apud me oratio Deo, &c. In Gr. 'Hu-(Mf. Alex. oi exerol μ8.) Aquila initio hab. & T qorsucaí pe ρας ἐτελεῖται..... και νυκτὸς δηλώσει. Παρ' ἐμοὶ προσευχὴ τῷ Đ, &c. Mĩ. Alex. cum ed. Comploy vextis có n của τι, &c. Αld. ᾠδὴ αυτῷ.

. 10. Pfalt. Rom, cum Ambrof. 1. de interpel. Dav. c. 5. 6. & 7. col. 645. a. 646. b. 647. c. dicam Deo : Sufceptor meus es, Quare me oblitus es? quare me repulifti? 5 quare triftis incedo, dum, &c. Similiter in Coislin. præter hoc, oblitus es mei. Moz, initio hab. dicam Deo meo, &c. ut in Rom. Hilar. in hunc Pf. è fched. Marten. dicam Deo : Sufc. meus es, Quare oblitus es? & infra dicam Sufceptor meus es, Quare me dereliquisti? quare triftis incedo, dum, &c. Auguft. in eund. Pf, di

:

ἐν ὀξέοις με. Hieron. Dum me interfcerent in ofibus meis. . 12. Ita Aug. & Caffiod. in hunc Pf. cum vet. Pfalt. addita voce mea, ad hanc anima. Hilar. in eund. Pf. è fchedis Marten. fic : Ut quid triftis es anima mea? ut quid conturbas me? Gr. Ivari Tepinuos el ù tuxú μ8 ; à ¡varí, &c.

Ita Pfalt. Corb. hab. dempto uno, poft mei. Rom. Martianæi, Spera in Deo, quoniam confiteb. illi : falutare, &c. Rom. Fabri: Spera in Denm, &c. Coislin. Spera in Domino, quon. confit. illi, &c. Moz. Spera in Deum, quia, &c. Mediolan. etiam & Carnut, carent adverbio adhuc. Unde Hieron. fcribens ad Sun. & Fretel. to. 2. p. 638. b. ait: Et dicitis adhuc in Graco non inveniri, quod

NOTA AD VERSIONEM ANTIQUAM.

fub afterifco additum eft; ita enim & in Hebræo fcriptum reperimus chi od, quod fignif. öTI TI, Latinèque dicitur, quoniam adhuc. Hoc ipfum etiam in xlii, intelligendum eft. Et verò Auguft. in eund. Pf. legit: Spera in Deum, quoniam adhuc confitebor illi falus vultus mei, 5, &c. At Hilarius in eund. Pf. è fchedis Marten. tollit adhuc, & legit: Spera in Deum, quia, &c. Caffiod. verò: Spera in

[blocks in formation]

4. Et introibo ad altare Dei : ad Deum, qui lætificat juventutem

meam.

Confitebor tibi in cithara Deus Deus meus: 5. quare triftis es anima mea ? & quare conturbas me?

Spera in Deo, quoniam adhuc confitebor illi falutare vultus mei, & Deus meus.

Judica

Domino, quoniam adhuc......... falutare, &c. In plerifque
Mfs. Auguft. loco falus, habetur falutare; & in quibuf-
dam feq. & prætermittitur; deeft quoque fup. #. 7. in
multis libris Græcis, & Latinis. Edit. Rom. hab. "ETI-
σον ἐπὶ τὸν Θεὸν, ὅτι ἐξομολογήσομαι αυτῷ· ἡ σωτηρία, &c.
Mf. Alex. cum Ald. & Compl. rhelor.

HEBR.

XLIII.

Udica me Deus, & difcerne caufam meam de gente non fanita: à viro dolofo & iniquo fal

va me.

Tu enim es Deus fortitudo mea: quare projecifti me? quare triftis incedo, affligente inimico?

Mitte lucem tuam & veritatem tuam, ipfa ducent me: introducent me ad montem fanctum tuum, & ad tabernacula tua.

Et introibo ad altare Dei; ad
Deum latitia, exfultationis mea:

Et confitebor tibi in cithara Deus
Deus meus. Quare incurvaris ani-
ma mea, & quare conturbas me?

Exfpecta Deum, quoniam ad-
huc confitebor ei: falutaribus vul-
tus mei, & Deo meo.
NOTE AD VERSION EM

V. 1. Sic in Pfalt. Rom. eft: Mozar. verò hab. Ipfi David. Coislin. In finem, Pfalmus David. Corb. Pfalmus David, ut fupra. Gr. Yanμos To David. Mr. Alex. ita: Eis τὸ τέλος, συνέσεως ταῖς υἱοῖς Κορὲ Ψαλμός.

*Concinit Pfalt. Corb. ad verbum. Rom. quoque & Coislin. extremò hab. eripe me, cum Caffiod. Mozar. verò, libera me; Auguft. erue me; item fup. caufam, non juftitiam, ut & al. Pfalt. præter Corb. Gr. Tüv dínur, ultimoque, ῥῦσαί με.

. 2. In Pfalt. Rom. Coislin. Corb. & Moz. fimiliter, Deus meus, fortitudo mea. Sic etiam ap. Caffiod. in hunc Pf. Apud Auguft. verò in eund. Deus meus, fortitudo mea: deinde, ut quid me repulifti? 5 ut quid triftis incedo, dum affligit me inimicus? Græcè : "OTI CÙ E & OEDS κραταίωμά με· ἱνατί απώσω με ; καὶ ἱνατί σκυθρωπάζων πορεύομαι, ἐν τῷ ἐκθλίβειν τὸν ἐχθρόν με ; Ald. & Compl. delent με. ** . ifte totus hîc redundare videtur; imo feriem & connexionem fententiarum abrumpit, ut alia ex alia non bene nectatur. Huc procul dubio ineptè translatus eft ab ofcitante librario, videlicet è Pfalmo XLI. proximè antecedenti, ubi . 11. totidem pene verbis exprimitur. Et fanè nec in alio veteri Pfalterio, nec apud Auguft. & Caffiod. nec etiam in textu Græco hic verficulus infertus eft eò loci. Vide fup. Not. ad . 11. Pfalmi XLI.

V. 3. Sic Ambrof. ad verbum 1. 3. de Spir. S. to. 2. col. 695. f. unà cum Pfalt. Rom. Corb. & Vulg. Sic etiam ap. Auguft. in hunc Pf. præter hoc, deduxerunt, & per

VERSIO ANTIQUA.
1. Pfalmus David. XLII.
* Udica me Deus, & dif-

J
cerne juftitiam meam de
gente non fancta : ab homine
iniquo & dolofo eripe me.

2. Quia tu es Deus meus,
& fortitudo mea: quare me re-
pulifti quare triftis incedo,
?
dum adfliget me inimicus?

** In eo dum confringunt
omnia offa mea, exprobrave-
runt mihi inimici mei.

3. Emitte lucem tuam & veritatem tuam : ipfa me deduxerunt & adduxerunt in montem fan&tum tuum, & in tabernacula tua.

4. Et introibo ad altare : ad Deum, qui lætificat juven

tutem meam.

Confitebor tibi in cithara
Deus meus: 5. quare triftis es
anima ? & quare conturbas
me?

Spera in Deo,quoniam con-
fitebor illi : falutare vultus mei,
& Deus meus.
ANTIQUA M.
duxerunt. Itidem in Moz. Pfalt. & perduxerunt; extremò
verò, & in tabernaculum tuum. Coislin, fic hab. & addu-
xerunt in monte fundo tuo, & in tabernaculo tuo. Caffiod.
in eund. Pf. in montem..... 5 in tabernaculum tuum. Gr.
üraɣór μe eis begs aviór Cy, è eis тà oxnvéμatá Cr.

. 4. Pfalt. Rom. & Corb. Vulgatæ confonant, nifi
quòd tollunt, ante verbum 1. introibo. Coislin. & Moz.
habent: Et introibo ad altare Dei mei; præterea Moz. ad
Dominum, qui latificat, &c. Similiter Ambr. 1. 2. de in-
terpel. Dav. c. 8. col. 650. f. 651. c. 652. b. Et introibə
ad alt. Dei mei: ad Deum, &c. item 1. 4. de Sacram.
to. 2. 366. c. at 1. 2. de virg. p. 166. e. hab. Dei mei,
& ad Deum, qui, &c. & l. de Myster. col. 336. c. ad al-
tare Dei: ad Deum, &c. tum l. 2. de interpel. Dav. c. 10.
p. 652. d. addit : Confrebor tibi in cithara Deus meus, ut
fupra. Auguft. & Caffiod. in hunc Pf. cum Vulgata con-
cinunt ad verbum; nec aliter in Græco : in Mf. tamen Alex.
femel tantùm Oeis, poft cithara, ut in Lat. fup.

*. 5. Et hîc tertiò tollitur adhuc, ante confitebor, cùm . in Pfalt. Rom. Coislin. Mediolan. Moz. & Carnut. tum apud Aug. & Caffiod. in hunc Pf. ac in Græco. Similiter in Pfalt. Corb. deeft adbuc; ac præterea vox mea, poft hanc, anima. Aug. ibid. leg. Spera in Dominum; Caffiod. in Deum, cum Pfalt. Moz. & Rom. Coislinianum, in Domino. Gr. ἐπὶ τὸν Θεὸν σωτήριον το προσώπε με, ὁ Ocós μ Alex. Osés μr. Aug. vultus mei, Deus meus'; alii, & Deus meus.

[blocks in formation]
[blocks in formation]

:

. 5. Ita Aug. & Caffiod. in hunc Pf. cum Pfalt. Rom. Corb. & Moz. Coislin. hab. falute, non falutem; Ambrof. in eund. Pf. p. 892. f. falutes; Gr. Tas owruplas.

. 1. Pfalt. Rom. cum Vulg. In finem, filiis Core ad ὅτι εὐδόκησας ἐν αὐτοῖς.
intelledum. Coislin. In finem, Pfalmus David. Mozarab.
In finem, intellectus filiis Core, Pfalmus David. Ambrof.
in hunc Pf. col. 885. a. cum Pfalt. Corb. Pfalmi titulus
eft: In finem, filiis Core intellectus: & infra p. 887. a. ad-
dit: ut ab ipfis canatur, qui pfallendi munus receperant
& fupra Aquila Pfalmum difciplinæ pofuit. Auguft. in
eund. Pf. Titulus non babet tantùm filiis Core; fed, in
intellectum filiis Core. Caffiod. In finem, pro filiis Core
ad intellectum, Pfalmus David. Græc. Els TO TEMOS, TOIS
Διοῖς Κερὶ εἰς σύνεσιν Ψαλμός. In edd. Ald. & Compl. Ψαλ
μός deeft.

.2. Sic in Pfalt. Corb. Ita quoque in Rom. præter
ifta patres..... & in diebus. Coislin. neutrum admittit
; nec etiam habentur in Gr. nec ap. Caffiod. Pfalt. Moz.
unum tantùm ponit ante patres, cum edd. Ald. & Compl.
Similiter Ambrof. in hunc Pf. p. 887. a. fed hoc omittit,
in diebus eorum : & fupra ad hoc, Deus auribus noftris,
addit: fic Symmachus: Theodotion, in auribus noftris di-
xit; ficut & Septuaginta Viri. Et verò in edit. Rom. fic:
"O sds & Tois wir nur, &c. ut fupra. Auguft. concinit
cum Vulg.

. 3. Sic Ambrof. in hunc Pf. col. 889. b. Pfalt. verò Coislin. habet difperdet; Mozarab. difperfit, rurfumque gentes, loco populos. Auguft. in eund. Pf. ita infirmasli populos, expulifti eos; Caffiod. & repulifti eos. Græc. εκάκωσας λαὸς, και εξέβαλες αυτές.

. 4. Sic in Pfalt. Coislin. excepto uno liberabit. Item in Moz. & Corb. præter ifta, poßidebunt terram, 5 brachium eorum non liberavit. Ambrof. in hunc Pf. p. 891. d. fic habet: Quoniam non in gladio fuo poffederunt terram, brachium fuum non liberavit eos : fed, &c. ut fupra. Auguft. in eund. Pf. Non enim in gladio fuo hæreditate poffederunt terram, & brachium ipforum non falvos fe cit eos: fed... quoniam complacuifti in eis. Caffiod. in eund. Pl. complacuit tibi in illis; cætera ut in Vulg. In Gr. O yàp cr........... êxan@gróunoar........... dutŵr dx d'owcer duty's, dmà...

. 6. Sic apud Aug. & Caffiod. in hunc Ff. excepto uno fpernemus. Similiter in Pfalt. Rom. Corb. & Moz. In Coislin. verò additur cornu, poft ventilabimus, ficut apud Ambrof. 1. de bened. Patr. c. 11. p. 529. f. & in Pf. 43. p. 893. c. fed hîc Ambr. pro tuo, legit ejus, ultimòque conftanter in nos, cum Plalt. Coislin. ubique fpernemus. In Gr. Ἐν σοὶ τὰς ἐχθρὸς ἡμῶν κερατιέμεν, κι ἐν τῷ ὀνόματί (ε ἐξεδενώσομεν τὲς ἐπανιςαμένες ἡμῖν.

.7. Sic eft in Brev. Mozarab. Item ap. Auguft. in hunc Pf. non falvum faciet me. Apud Ambrof. & Caffiod. in eund. non faluabit me, ut in Pfalt. Rom. & Vulg. In Gr. odos! ME.

. 8. Sic Ambrof. & Caffiod. in hunc Pfalm. cum Pfalt. Corb. & Moz. Itidem ad Grad. missæ Dom. 3. post Epiph. nifi quòd initio est, Liberasti nos Domine ex, &c. In Pfalt. Rom. Liberafti enim nos de..... & eos qui nos oderunt, &c. In Coislin. Liberafti enim nos ex afflig. nos: 5 odientes nos difperdidifli. Apud Aug. in eund. Pl. Salvos enim fecifli nos afflig. &c. ut in textu. In Gr. "Ecoas ràp nμas EX Tŵre exßortar μas & TÈS MOUνTas vμas xaтr Xivas.

ex

. 9. Concinunt Ambrof. Aug. & Caffiod. in hunc Pf. unà cum Pfalt. Rom. Coislin. & Moz. Sic etiam in Corb. fi excipias Tó primum in Domino. Ambrof. loco cit. p. 897. d. addit: Aquila tamen pofuit: In Domino gloriabimur tota die. Symmachus ait: Deo hymnum dicemus per omnem diem. LXX. in fine hab. eis Tèv alava, in faculum. De fubfequenti Diapfalmate non meminit Aug. nec etiam Caffiod. Abeft quoque à Pfalt. Corb. ut & à Gr. Alex. ac edd. Ald. & Compl. exftat verò in ed. Rom. LXX. & in Pfalt. Rom.

. 10. Itidem in Pfalt. Carnut. In Corb.... repulifti nos 5 confudifti nos: & non progredieris Deus in, &c. In Coislin, non egredieris Deus è virtutib. Apud Ambrof. in

.

« ZurückWeiter »