CAPITULA PROPHETIE DANIELIS, Ex codd. Mfs. Orat. B. VIII. Vatic. 4220. & S. Petri, 3. edita à Jof. Maria Caro presb. Romæ, 1688. I. V. 4. E filiis captivitatis Juda, quos elegit Nabuchodonofor rex, ut difcerent litteras. c. 1. II. Ubi introducuntur iidem pueri ad Regem, & miratur fapientiam eorum. c. 1. v. 18. III. De fomnio Nabuchodonofor, quem latuit : propter quem (1. quod ) juffit Divinos interfici. c. 2. IV. Ubi Daniel cum tribus pueris rogavit Dominum ut fibi vifum Regis manifeftaret: & oftenfum fibi, Regi interpretationem narravit, quòd regnum ejus verteretur. c. 2. . 16. feqq. V. De ftatua Regis aurea; & de lapide excifo de monte (qui eft Chriftus Dominus) qui percuffit ftatuam, & comminuit in pulverem. c. 2. ✯. 31. feqq. VI. De ftatua aurea, quam ftatuit Nabuchodonofor in campo, & jussit eam ab omni populo adorari. al. De ftatua Nabuchodonofor, quam juffit ab omni populo adorari. c. 3. ✯. 1. feqq. VII. Ubi tres pueri, quòd ftatuam Regis non adoraffent, miffi funt in fornacem ignis ardentis. c. 3. 7. 12. 20. VIII. Oratio Azaria in fornace, & laus trium puerorum. c. 3. 4. 24. feqq. IX. Ubi diabolus per Nabuchodonofor confessus Christum filium Dei. c. 3. . 92. X. Aliud fomnium interpretatus eft Daniel regi Nabuchodonofor. c. 4. **. 1. 16. XI. De duodecim menfibus. c. 4. . 26. XII. Vox Domini de cœlo ad Regem, quia regnum ab eo auferrets & cùm fugeret (al. fieret) pœnitentiam egit, & reftitutus eft in regno fuo. c. 4. *. 28. feqq. XIII. Ubi Balthaffar, cùm vinum biberet in vafis Dei, & laudaret deos fuos, ablatum eft ab eo regnum. al. De Balthaffar, qui dum biberet in vafis fanctis Dei, ablatum eft ab eo regnum. al. Ubi Balthaffar laudabat deos fuos, ablatum ab eo regnum. c. 5. *. 1. feqq. XIV. Ubi Daniel legit fcripturam regis, & inter- XIX. De ariete, & hirco. c. 8. . 3. feqq. tuaginta hebdomadis ftatutis fuper Jerusalem, & Super populum. c. 9. v. 1. feqq. XXIII. De Chrifto Domino. c. 9. . 24. XXIV. Ubi Daniel jejunavit tres hebdomadas dierum, & vidit angelum. c. 10. *. 2. feqq. XXV. De regibus Perfarum pradixit angelus Domini Danieli. c. 11. *. 1. feqq. XXVI. De rege, qui fe attollet contra Deum cum Antichrifto. c. 11. v. 36. XXVII. De refurrectione mortuorum juftorum, & injuftorum, & ( al. ad) dies M. ccc. XXXV. C. 12. v. 1. feqq. XXVIII. De duobus presbyteris, qui concupierunt Sufannam violare. c. 13. . 1. feqq. XXIX. Ubi excitavit fpiritum fanctum ad Danielem, qui liberavit Sufannam à morte. c. 13. *. 45. feqq. XXX. Ubi Daniel evertit Bel, & templum ejus deftruxit. c. 14. *. 1. feqq. XXXI. Ubi Daniel occidit draconem, & missus eft in lacum leonum; & attulit ei prandium Abbacuch propheta. c. 14. *. 25. feqq. VULGATA NOVA. 3. Et ait rex Afphenez præpofito eunucho, ut introduceret de filiis Ifrael, & de femine regio & tyrannorum, 3. 2. & tradidit Dominus in manu ejus Joakim regem Juda, & partem vaforum domus Dei : & afportavit ea in terram Sennaar in domum dei fui, & vafa intulit in domum thefauri dei fui. VERSIO ANTIQUA. col. 166. da Et dixit rex Afphanez principi eunuchorum, Hieron. l. 1. cont. ut introduceret de filiis captivitatis Ifraël, & de Jovin. to. 4. p. 2. femine regio, & de phorthommim, NOTE AD VERSIONEM ANTIQUA M. * De hoc libro Danielis ita Hieron. loquitur præfat. in eund. to. 3. 1074. Illud quoque lectorem admoneo, Danielem non juxta LXX. Interpretes, fed juxta Theodotionem Ecclefias legere..... fed 5 Origenes de Theodotionis opere in Editione Vulgata afterifcos pofuit, docens defuiffe que addita funt ; & rurfus quofdam verfus obelis prænotavit, fuperflua quaque defignans. Cùmque omnes Chrifti Ecclefia tam Gracorum, quam Latinorum, Syrorumque Egyptiorum banc Sub afterifcis & obelis Editionem legant, ignofcant invidi labori meo, qui volui habere noftros quod Graci in Aquila, Theodotionis, ac Symmachi editionibus lectitant. Item præf. in hanc Verf. Lat. Danielis, to. 1. 990. Danielem prophetam, inquit, juxta LXX. Interpretes, Domini Salvatoris Ecclefia non legunt, utentes Theodotionis editione : & hoc cur acciderit, nefcio. Sive enim quia fermo Chaldaicus eft, & quibufdam proprietatibus à noftro eloquio difcrepat, noluerunt LXX. Interpretes eafdem lingua lineas in translatione fervare: five fub nomine eorum ab alio nefcio quo non fatis Chaldæam linguam fciente, editus eft liber: five aliud quid caufa exftiterit ignorans : hoc unum affirmare poffum, quòd multùm à veritate difcordet, 5 recto judicio repudiatus fit. Addit Montfalconius nofter, admonitione præv. in Dan. Hexap. to. 2. p. 327. « Cùm autem, ut ait Hieronymus, Ecclefiæ Danielem, non fecundùm LXX. fed fecundùm Theodotionem legerent, hîc contigit ut Editio TV O. prorfus exciderit, & Theodotionis fola remanferit. » Nonnullæ tamen lectiones Editionis LXX. adhuc fuperfunt, quas doctus editor ex variis libris excerpfit: quædam etiam referuntur ab Hieronymo ipfo in comment. quas nos de more in Notis noftris inferere curabimus. Quare autem multa defint de Verfione antiqua hujus libri, quæ nobis colligere non licuit, hæc maximè caufa fuit, quòd Hieronymus in commentario, , præter morem, nonnifi unum (Vulgatæ) contextum protulerit ; nec alterius è Gr. nifi lectiones, aut varietates pauciffimas addiderit. Hujus ta men antiquæ Verfionis jactura tantulùm levabitur, fi ad- V. I. Ita Hieron. in hunc loc. to. 3. 1075. a. Nemo .3. Itidem Græcè, adnexo uno avt, ejus, ad vo Hieron. ubi fup. VERSIO ANTIQUA. pul VULGATA 5. Et conftituit eis rex annonam per fingulos dies de cibis fuis, & de vino unde bibebat ipfe, ut enutriti tribus annis, poftea ftarent in confpectu regis. 6. Fuerunt ergo inter eos de filiis Juda, Daniel, Ananias, Mifael, & Azarias. 7. Et impofuit eis præpofitus eunuchorum, nomina; Danieli, Baltaffar; Ananiæ, Sidrach; Mifaeli, Mifach; & Azariæ, Abdenago. 8. Propofuit autem Daniel in corde fuo, ne pollueretur de menfa regis, neque de vino potus ejus : & rogavit eunuchorum præpofitum ne contaminaretur. 9. Dedit autem Deus Danieli gratiam & mifericordiam in confpectu principis eunuchorum. 10. Et ait princeps eunuchorum ad Danielem: Timeo ego dominum meum regem, qui conftituit vobis cibum & potum : qui fi viderit vultus veftros macilentiores præ cæteris adolefcentibus coævis veftris, condemnabitis caput meum regi. 11. Et dixit Daniel ad Malafar, quem conftituerat princeps eunuchorum fuper Danielem, Ananiam, Mifaelem, & Azariam : 12. Tenta nos obfecro fervos tuos diebus decem, & dentur nobis legumina ad vefcendum, & aqua ad bibendum : VULGATA NOVA. 4. pueros, in quibus nulla effet macula, decoros formâ, & eruditos omni fapientia, cautos fcientia, & doctos difciplina, & qui poffent ftare in palatio regis, ut doceret eos litteras, & linguam Chaldæorum. NOVA. rorum qui vefcuntur cibo regio: & ficut videris, facies 14. Qui, audito fermone hujufcemodi, tentavit 15. Poft dies autem decem, apparuerunt vultus eorum meliores & corpulentiores præ omnibus pueris, qui vefcebantur cibo regio.. 16. Porro Malasar tollebat cibaria & vinum potus eorum: dabatque eis legumina. 17. Pueris autem his dedit Deus fcientiam & difciplinam in omni libro, & fapientia: Danieli autem intelligentiam omnium vifionum & fomniorum. 18. Completis itaque diebus, poft quos dixerat rex ut introducerentur: introduxit eos præpofitus eunuchorum in confpectu Nabuchodonofor. 19. Cùmque eis locutus fuiffet rex, non funt inventi tales de univerfis, ut Daniel, Ananias, Misael, & Azarias: & fteterunt in confpectu regis. 20. Et omne verbum fapientiæ & intellectus, 20... Vide Not. quod fcifcitatus eft ab eis rex, invenit in eis decuplum, fuper cunctos ariolos & magos, qui erant in univerfo regno ejus. 21. Fuit autem Daniel ufque ad annum primum Inf.6. 2. Præcepit autem rex, ut convocarentur arioli, & magi, & malefici, & Chaldæi, ut indicarent regi fomnia fua: qui cùm veniffent, fteterunt coram rege. 3. Et dixit ad eos rex : Vidi fomnium; & mente confufus ignoro quid viderim. 4. Refponderuntque Chaldæi regi Syriacè : Rex in fempiternum vive: dic fomnium fervis tuis, & interpretationem ejus indicabimus. 5. Et refpondens rex ait Chaldæis : Sermo receffit à me : nifi indicaveritis mihi fomnium, & conjecturam ejus, peribitis vos, & domus veftræ publicabuntur. 6. Si autem fomnium, & conjecturam ejus narraveritis, præmia, & dona, & honorem multum accipietis à me: fomnium igitur, & interpretationem, ejus indicate mihi. 7. Refponderunt fecundò, atque dixerunt : Rex 8. Refpondit rex, & ait: Certè novi quòd tem- NOVA. itaque dicite mihi, ut fciam quòd interpretationem quoque ejus veram loquamini. 10. Refpondentes ergo Chaldæi coram rege, dixerunt: Non eft homo fuper terram, qui fermonem tuum, rex, poffit implere: fed neque regum quifquam magnus & potens verbum hujufcemodi fcifcitatur ab omni ariolo, & mago, & Chaldæo. 11. Sermo enim, quem tu quæris, rex, gravis eft: nec reperietur quifquam, qui indicet illum in confpectu regis exceptis diis, quorum non eft cum homini→ bus converfatio. 28. 12. Quo audito, rex in furore, & in ira magna præcepit, ut perirent omnes fapientes Babylonis. 13. Et egreffa fententia, fapientes interficiebantur : quærebanturque Daniel & focii ejus, ut perirent. 14. Tunc Daniel requifivit de lege atque fententia ab Arioch principe militiæ regis, qui egreffus fuerat ad interficiendos fapientes Babylonis. 15. Et interrogavit eum, qui à rege poteftatem acceperat, quam ob caufam tam crudelis fententia à facie regis effet egreffa. Cùm ergo rem indicaffet Arioch Danieli, 16. Daniel ingreffus rogavit regem, ut tempus daret fibi ad folutionem indicandam regi. 17. Et ingreffus eft domum fuam, Ananiæque & Mifaeli & Azariæ fociis fuis indicavit negotium : 18. ut quærerent mifericordiam à facie Dei cœli fuper facramento ifto, & non perirent Daniel & focij 1 4. 5. Joan. 1. 12. 22. Ipfe revelat profunda, & abfcondita, & novit in tenebris conftituta: & lux cum eo eft. 23. Tibi Deus patrum noftrorum confiteor, teque 9. & 8. laudo quia fapientiam & fortitudinem dedifti mihi: 1. Joan, & nunc oftendifti mihi quæ rogavimus te, quia fer1.6. monem regis aperuifti nobis. 24. Poft hæc Daniel ingreffus ad Arioch, quem conftituerat rex ut perderet fapientes Babylonis, fic ei locutus eft: Sapientes Babylonis ne perdas : introduc me in confpectu regis, & folutionem regi narrabo. 25. Tunc Arioch festinus introduxit Danielem ad regem, & dixit ei: Inveni hominem de filiis tranfmigrationis Juda, qui folutionem regi annuntiet. 26. Refpondit rex, & dixit Danieli, cujus nomen erat Baltaffar : Putafne verè potes mihi indicare fomnium, quod vidi, & interpretationem ejus ? VULGATA NOVA. 31. Tu rex videbas, & ecce quasi statua una grandis ftatua illa magna, & ftatura fublimis ftabat contra te, & intuitus ejus erat terribilis. 32. Hujus ftatuæ caput ex auro optimo erat, pectus autem & brachia de argento, porro venter & femora ex ære: 33. tibiæ autem ferreæ, pedum quædam pars erat ferrea, quædam autem fictilis. 34. Videbas ita, donec abfciffus eft lapis de monte fine manibus: & percuffit ftatuam in pedibus ejus ferreis & fictilibus, & comminuit eos. 35. Tunc contrita funt pariter ferrum, tefta, æs, argentum, & aurum, & redacta quafi in favillam æstivæ areæ, quæ rapta funt vento: nullufque locus inventus eft eis : lapis autem, qui percufferat ftatuam, factus eft mons magnus, & implevit univerfam terram: NOVA. Caffiod. in Pfal, 101. p. 342. b. NOTE AD VERSIONEM ANTIQUAM. . 20. Græc. Vatic. TI Copía, Cuveois duty AUTY es at in ed. Compl. & Mf. Alex. voci Cuves, fubjicitur και η χὺς αυτό. *.21. Gr. Καὶ ἀυτὸς ἀλλοιοῖ καιρὸς, καὶ χρόνος. . 29. Hieron. in hunc loc. col. 1080. d. Pro eo quod eft, (in Vulg.) poft hæc, foli LXX. dies noviffimos tranftulerunt nunc tamen Græcè legitur μerà Taura. . 31. Julius Firmic. 1. de errore prof. relig. c. 21. p. 172. g. & ecce imago, imago nimis magna, & contemplatio ipfius imaginis metuenda, elata ftabat contra te. Græc. καὶ ἰδὲ εἰκὼν μία μεγάλη ἡ εἰκὼν ἐκείνη, και η πρόσοψις αυτῆς ὑπερφερῆς, ἐσῶτα πρὸ προσώπε (ε, και η όρασις αυCo, Tus polepá 5 ecce imago una magna imago illa, & afpectus ipfius fublimis, ftans ante faciem tuam, & intuitus ejus erat terribilis. . 32. Eadem refert Julius Firm. 1. de errore prof. rel. 172. g. Ita quoque in Græco eft, nifi quòd ante vocem cujus, reponitur six, imago; & ante pectus, ai xeipes, manus. Auct. 1. de promiff. p. 2. c. 33. p. 161. c. ait : Statuæ caput aureum..... pectus & brachia ejus argentea..... venter & femora area. Hieron. in comm. col. 1081.a. Pro ftatua, inquit, id eft, avfelávîn, quod folus interpretatus eft Symmachus, cateri imaginem tranftulerunt. #. 33. Ita legit Jul. Firm. 1. de err. prof. rel. p. 172. g. At Iren. 1. 5. c. 26. pedes (al. pedis) pars quidem aliqua ferrea, & pars aliqua fiilis. Auctor 1. de promiff. apud Profperum, c. 33. p. 161. c. crura ferrea, digiti pedum par tim ferrei, partim fitiles. Græc. ai xvμal Cid next of πó- . 34. Itidem apud Jul. Firmic. 1. de errore prof. rel. . 35. Ita Cyprianus ex editt. Parif. 1541. 1616. 1643. & 1666. ubi conftanter, Et factum eft fimul ferrum ita quoque in edit. nov. Baluz. anni 1726. præter unum ferreum, loco ferrum; fed vitiosè, ni fallor, cùm in Græco fit Cinegs. In edit. etiam Oxon. an. 1700. legitur ferrum; fed loco Et factum eft fimul, fic emendatur, Et fras Iren. 1. 5. c. 26. 1.324.6. VULGATA NOVA. 36. hoc eft fomnium : Interpretationem quoque ejus dicemus coram te, rex. 37. Tu rex regum es : & Deus coeli, regnum, & fortitudinem, & imperium, & gloriam dedit tibi : 38. & omnia in quibus habitant filii hominum, & beftiæ agri: volucres quoque coeli dedit in manu tua, & fub ditione tua univerfa conftituit: tu es ergo caput VERSIO ANTIQUA. 41. Et quoniam vidifti pedes, & digitos, partem quidem fictilem, partem autem ferream: regnum divifum erit, & à radice ferrea erit in eo, quemadmodum vidisti ferrum commistum testæ. 42. Et digiti pedum, pars quidem aliqua ferrea, pars autem aliqua fictilis: pars aliqua regni erit fortis, & ab ipfa pars erit minuta. 43. Quoniam vidifti ferrum commistum testæ. commiftiones erunt in femine hominum, & non erunt adjuncti invicem, quemadmodum ferrum non commifcetur cum tefta. 44. Et in diebus regum illorum, excitabit Deus cœli regnum, quod in æternum non corrumpetur, & regnum ejus alteri populo non relinquetur: comminuet, & ventilabit omnia regna: & ipfum exaltabitur in æternum. 45. Quemadmodum vidifti, quoniam de monte præcifus eft lapis fine manibus, & comminuit teftam, ferrum, & æramentum, & argentum, & aurum, Deus magnus fignificavit regi quæ futura funt poft hæc : & verum eft fomnium, & fidelis interpretatio ejus. VULGATA NOVA. 41. Porro quia vidifti pedum, & digitorum partem teftæ figuli, & partem ferream : regnum divifum erit, quod tamen de plantario ferri orietur, fecundùm quod vidisti ferrum mistum testæ ex luto. 42. Et digitos pedum ex parte ferreos, & ex parte fictiles : ex parte regnum erit folidum, & ex parte contritum. 43. Quòd autem vidifti ferrum mistum testæ ex luto, commifcebuntur quidem humano femine fed non adhærebunt fibi, ficuti ferrum mifceri non poteft teftæ. 44. In diebus autem regnorum illorum, fufcitabit Deus coeli regnum, quod in æternum non diffipabitur, & regnum ejus alteri populo non tradetur: comminuet autem, & confumet universa regna hæc & ipfum ftabit in æternum. 45. Secundùm quod vidifti, quòd de monte abfciffus eft lapis fine manibus, & comminuit testam, & ferrum, & æs, & argentum, & aurum, Deus magnus oftendit regi quæ ventura funt poftea : & verum eft fomnium, & fidelis interpretatio ejus. 46. Tunc rex Nabuchodonofor cecidit in faciem fuam, & Danielem adoravit, & hoftias, & incenfum præcepit ut facrificarent ei. 47. Loquens ergo rex, ait Danieli: Verè Deus vefter Deus deorum eft, & Dominus regum, & revelans myfteria: quoniam tu potuifti aperire hoc facramentum. NOTÆ AD VERSIONEM tum eft fimul; que lectio non parum arrideret, fi Manufcriptorum fubfidio niteretur, nec ei impreffi quique libri repugnarent: fatendum etiam huic lectioni favere Vulgatam, & Græcum, ut videbitur infra: fed Julius Firmicus eidem contradicit, & priorem firmat; libro enim de errore prof. relig. c. 21. cùm ex edit. Bibl. PP. Parif. an. 1610. tum ex noviff. Lugd. to. 4. an. 1677. legit, Et factum eft fimul ferrum: fimiliter ex edit. Priorii ad calc. op. S. Cypr. Parif. 1666. Et fadum eft fimul, fed mutatur ferrum in ferreum; reliqua de eodem Firmico concinunt cum Cypriano ad verbum, nifi quòd Firmicus tollit , ante facta funt; paulòque poft, loco aut pulvis in area, aftate, legit, ut pulvis in arida aftate; & inf. in illis, pro ex illis. Editio etiam Cyprianica Erafmi, Parif. 1541. delet, ante facta funt cum Jul. Firmico, nec male; hac enim detracta conjunctione, meliùs cohærent verba inter fe, fi tamen ita interpungas: Et factum eft, deinde fic fimul ferrum (non ferreum,) 5 tefta, Saramentum, argentum, & aurum, facta funt minuta quafi palea aut pulvis in area, aftate, &c. ut fup. Hæc etiam ita diftincta non multùm abludunt à Græco, ubi fic : Tóte exewTúrensar cisάwaž To osexxor, & Cifuegs, o xaxxos, o apσύνθησαν εἰσάπαξ ο quegs, xprods, & EVÉVE TO WOEL XOVIOPTòs άTò ancoros Jeγυρος, ο χρυσὸς, ἐγένετο ὡσεὶ χονιορτὸς ἀπὸ ἅλωνος θε εινῆς, καὶ ἐξήρεν αυτὰ τὸ πλῆθος τῷ πνεύματος, και τόπος ἐχ ευρέθη αυτοῖς· καὶ ὁ λίθος, ο παλάξας τὴν εἰκόνα, εγενήθη ὄρος μέγα, τα ἐπλήρωσε πᾶσαν τὴν γῆν i.e. Tunc comminuta funt pariter tefta, ferrum, as, argentum, aurum, 5 facta funt quafi pulvis de area aftiva; 5 fuftulit ea multitudo fpiritus, locus non eft inventus eis: 5 lapis, qui percufferat imaginem, factus eft mons magnus, & replevit omnem terram. Apud Ambrof. 1. 2. de interpel. Dav. c. -4. col. 644. b. & lapis, qui elifit imaginem, factus eft mons magnus, implevit omnem terram. Hilar. etiam in Pf. 120. col. 379. b. ait: Secundùm Danielem, Dominus ipfe mons magnus eft: vide fis in Pf. 124. col. 403. c. Auguft. pariter in Pf. 3. to. 4. 8. d. dicit: Scriptum eft lapidem pracifum fine manibus crevisse in magnitudinem mon ་ ANTIQUAM. tis: & epift. 105. to. 2. 302. d. lapidem ipfum crevisse, 5 factum montem magnum, & repleviffe omnem terram : & tract. 4. in Joh. to. 3. 313. g. & crevit lapis ille, & faltus eft mens magnus, & implevit univerfam faciem terra: vide etiam tract. 3. in 1. Joh. col. 846. b. Eadem memorat Auct. I. de promiff. p. 2. c. 33. p. 161. d. dicens: Cùm illam ftatuam percuffiffet, omnes ejus partes redegit in pulverem ; eaque auferens fpiritus venti, locus ejus inventus non eft: ipfum autem lapidem, qui percuffit ftatuam, factum effe montem magnum, & impleffe omnem faciem terræ. Auct. op. imp. in Matth. hom. 10. p. 60. b. & fadus eft mons magnus, occupavit totam terram. .41. Totidem verba Græc. exhibet, nifi quòd ante fililem, & ante ferream, ponit Tí, quandam. . 42. Sic iterum Græcè, hoc tamen ult. excepto, απ' αυτῆς (βασιλείας) και συντριβόμενον, de eo erit contritum, pro ab ipfa pars erit minuta. .43. Similia Græcum habet. *. 44. Eadem exftant Græcè, nifi exceperis verbum ἀναςήσεται, arashoeтal, pro exaltabitur, Nobil, ftabit, quod eodem redit. Apud Hilar. in Pf. 144. col. 563. b. Et in diebus regum illorum, excitabit Deus cæli regnum aliud, quod nunquam corrumpetur ufque in facula, regnumque ejus alteri populo non relinquetur: comminuet, & ventilabit omnia regna: hoc regnum in æternum. Ambrofiaft. p. 163. b. Deus cæli excitabit aliud regnum, quod nunquam corrumpetur: & hoc regnum erit in æternum : & infra p. 238. d. exfurget regnum aliud incorruptibile. Auct. 1. de promiff. p. 2. c. 33. ap. Profp. p. 161. d. ait : Vacuatis omnibus regnis, regnum Chrifti Domini exfurget, quod nulli alteri populo relinquetur, quoniam permanebit in æternum. . 45. Eadem pene in Græco, detracta conjunctione , ante aramentum, ficut ante argentum, & aurum. *.47. Græc. Επ' αληθείας ὁ Θεὸς ὑμῶν αυτός ἐςι Θεὸς θεῶν, και Κύριος τῶν βασιλέων ὁ ἀποκαλύπτων μυςήρια i. e. In veritate Deus vefter ipfe eft Deus deorum, & Dominus regum revelans myfteria. |