AL. VERSIO VETUS. Ex Mf. cod. San- runt fuper terram: viam autem difciplina nef- 21. neque intellexerunt femitas ejus, nec sus- 22. neque auditum eft in terra Chanaan, neque vifum in Theman. 23. Filii quoque Agar quærunt intellectum, &qui de terra funt, negotiatores Myrrha, & Theman, fabularum inquifitores: prudentia viam & fapientiam non recognoverunt, neque recordati funt femitarum ejus. 24. O Ifraël, quàm magna eft domus Dei, &ingens locus poffeffionis ejus! 25. Magnus, & non habet confummationem; excelfus & immenfus. 26. Ibi fuerunt gigantes nominati illi, qui ab initio fuerunt, ftatura magna, fcientes bellum. 27. Non hos elegit Dominus, neque viam dedit illis difciplina: propterea perierunt. 28. Et quoniam non habuerunt fapientiam, interierunt propter fuam infipientiam. 29. Quis afcendit in cœlum, & accepit eam, aut eduxit eam de nubibus? 30. Quis transfretavit mare, &invenit eam? &pratulit auro electo? 31. Non eft qui fciat viam ejus, neque qui excogitet femitas ejus : 32. fed qui fcit univerfa, novit illam, & adinvenit eam prudentiâ fuâ : qui perfecit terram in fempiterno tempore, & adimplevit eam pecudibus: 22. non eft audita in terra Chanaan, neque vifa eft in Theman. Filii 23. quoque Agar, qui exquirunt prudentiam quæ de terra eft, negotiatores Merrhæ, & Theman, & fabulatores, & exquifitores prudentiæ & intelligentiæ: viam autem fapientia nefcierunt, neque commemorati funt femitas ejus. 24. O Ifraël, quàm magna eft domus Dei, & ingens locus poffeffionis ejus! 25. Magnus eft, & non habet finem; excelfus & immenfus. 26. Ibi fuerunt gigantes nominati illi, qui ab initio fuerunt, ftatura magna, fcientes bellum. 27. Non hos elegit Dominus, neque viam difciplinæ invenerunt: propterea perierunt. 28. Et quoniam non habuerunt fapientiam, interierunt propter fuam infipientiam. 29. Quis afcendit in cœlum, & accepit eam, & eduxit eam de nubibus? 30. Quis transfretavit mare, & invenit illam ? & attulit illam fuper aurum electum? 31. Non eft qui poffit fcire vias ejus, neque qui exquirat femitas ejus : 32. fed qui fcit univerfa, novit eam, & adinvenit eam prudentia fua : qui præparavit terram in æterno tempore, & replevit eam pecudibus, & quadrupedibus: NOTE AD AL. VERSIONEM VETEREM. : hab. non cognoverunt, è Gr. 8x yrwoar. *. 22. Græc. &dè ú×ýðn ¿ Xavaar, &c. Mfs. Rem. #.23. Ita Mf. Sangerm. Rem. verò & Orat. ferunt: Filii quoque Agar, qui exquirunt (Mf. Rem. exquirit) prudentiam qua de terra eft, negotiantes terræ, & Theman, fabellatores, exquifitores prudentia & intelligentia : viam autem fcientia nefcierunt, neque meminerunt femitarum ejus. Similia quoque in Græco, præter feqq. of wi Tus rus, qui fuper terram, loco que de terra eft ; deinde, • EμTO Tиs Meppar, negotiatores Merran, non terra. Mís. tamen Corb. & S. Theod. ferunt terra, cum Bibl. Rob. Steph. anni 1546. fubinde Gr. hab. Copías, fapientia, loco fcientia, vel prudentia, abfque hoc, & intelligentia; Mf. verò Corb. exquifitores intelligentia, absque voce prudentia. . 24. Confonat Græc. ad verbum. Similiter habet Ambrof. 1. 6. Hexa. col. 134. b. & 1. de Cain, c. 5. col. 193. e. ita quoque epift. 15. to. 2. 820. a. & de ob. Theod. col. 1213. c. nifi quòd hab. & quàm ingens. In Ms. Rem. deeft eft, poft magna, ficut in Græco. *. 25. Mf. S. Germ. folus: Magnus • non habens finem; deinde, Alti immenfi, &c. ut infra . 26. Corb. verò, & S. Theod. Magnus, & non habet finem, &c. ut in Vulg. Ita quoque in Græco. Ambrof. 1. 6. Hex. col. 34. b. & l. de Cain, c. 5. col. 193. c. Magnus, 5 non habet finem; altus & immenfus: at 1. de ob. Theod. to. 2. 1213. c. Magnum, 5 non habens finem: epist. verò 15. col. 820. a. Magnus, & non habens finem. Aug. 1. 2. cont. Maximin. to. 8. 743. b. Magnus eft, & non babet, &c. ut in Vulg. Itidem Fulg. 1. 2. ad Monim. c. 6. p. 33. & 1. 2. ad Trafim. c. 3. p. 90. 105. . 26. MI. S. Germ. folus: Alti & immenfi gigantes nominati illi, qui ab initio fuerunt, ftaturâ magni, fcienses prælii. Ambr. 1. 1. de Cain & Ab. c. 5. col. 193. c. Ibi fuerunt gigantes illi, qui ab initio fuerunt, ftaturâ magnâ, fcientes prælium. Aug. 1. 15. de civ. De. c. 23. to. 7.409. c. Ibi fuerunt gigantes illi nominati, qui ab initio fuerunt, ftaturofi, fcientes prælium. Auct. 1. de promiff. p. 2. c. 9. P. 134. a. Ibi fuerunt gigantes illi nominati, fcientes pralium. Græc. 'Ensï éɣerrúðusar o¡ víyarles oi irouasol, dz' 1 ἀρχῆς γενόμενοι, εὐμεγέθεις, ἐπιςάμενοι πόλεμον. *. 27. Mfs. S. Germ. & Orat. Et non elegit illos Dominus, nec dedit illis viam difciplinæ ; Germ. folus addit, & perierunt propter infipientiam fuam, quæ funt de v. feq. intermedia verò penitus omittit. Mf. Corb. hab. Non bos elegit Deus, neque viam difciplinæ dedit illis : & perierunt. Similiter in Mf. S. Theod. neque viam difciplina dedit illis, &c. ut in Vulg. Ambrof. l. 1. de Cain & Ab. c. 5. col. 193. c. cum Aug. 1. 15. de civ. De. c. 23. col. 409. c. Non hos elegit Dominus ; deinde Auguft. nec viam fcientia dedit illis: & interierunt. Itidem Auct. 1. de promiff. p. 2. c. 9. ap. Profp. p. 134. a. præter ult. perierunt. & Gr. Οὐ τέτες ἐξελέξατο ὁ Θεὸς, ἐδὲ ὁδὸν ἐπισήμης ἔδωκεν αὐτοῖς· καὶ ἀπώλοντο. . 28. Ita Mf. Rem. Sic etiam hab. alter Orat. fed delet pronom. fuam, ante infipientiam. Corb. verò huic, & perierunt, proximè addit, eò quòd non haberent sapientiam; perierunt propter infipientiam fuam. Mf. S. Theod. Et quoniam non hab. fap. perierunt, &c. ut in Vulg. Gr. Παρὰ τὸ μὴ ἔχειν φρόνησιν, ἀπώλοντο διὰ τὴν ἀβελίαν αυ Tar. Auguft. 1. 15. de civ. De. c. 23. col. 409. c. Quia non habuerunt fapientiam, perierunt propter inconfiderantiam. Auct. 1. de prom. p. 2. c. 9. ap. Profp. p. 134. a. huic de . anteced. 5 perierunt, fubdit fimpliciter: propter quòd confilium non habuerunt. . 29. Ita Mf. S. Germ. Sic etiam in Mf. S. Theod. & ap. Auct. 1. de XLII. manf. ap. Ambr.col. 14. f. exceptâ conjunct. &, pro aut, ut in Vulg. Mf. Rem. hab. Quis afcendit in calos..... 5 eduxit de nubibus? Similiter cod. Orat. tollit eam, poft eduxit; Corb. hab. & deduxit eam. Gr. xa7e6¡Cαser άuтùr, &c. ut in Vulg. . 30. Mfs. Rem. Orat. Corb. & S. Theod. Vulgatæ accinunt. Auct. verò 1. de XLII. mans, ap. Ambr. col. 14. f. legit: Quis tranfivit trans mare, invenit eam? afferet eam auro electo? Ita quoque in Græco. Vide Vigil. Tapf. 1. de Trin. p. 518. c. . 31. Mf. S. Germ. Non eft qui noverit eam, neque qui excogitat femitas ejus. Auct. 1. de XLII. manf. ap. Ambr. col. 14. f. Non eft cognofcens viam ejus, neque qui confideret femitas ejus. Sic etiam in Græco, præter fing. ult. T Tibor duтus, femitam ejus. In Mf. Corb. Non eft qui possit feire viam ejus, neque qui exquifierat femitas ejus. *. 32. Mf. S. Germ. fed qui fcit univerfa, novit eam, & adinvenit illum prudentia: qui compofuit terram in atervitatem, & implevit eam pecoribus. Auct. 1. de XLII. manf. VULGATA NOSTRA, QUE ET ANTIQUA. 34. Stellæ autem dederunt lumen in cuftodiis 35. vocata funt, & dixerunt: Adfumus: & luxerunt ei cum jucunditate, qui fecit illas. 36. Hic eft Deus nofter, & non æftimabitur alius adversùs eum. 37. Hic adinvenit omnem viam difciplinæ, & tradidit illam Jacob puero fuo, & Ifraël dilecto fuo. 38. Poft hæc in terris vifus eft, & cum hominibus converfatus eft. τα, you, AL. VERSIO VETUs. 33. qui juffit fieri lumen, & ortum eft: vo- Ex Mf. cod. Sancavit illud, & obaudivit in tremore. germ. & aliis duo 34. Cujus imperio ftella fplendificata funt: bus notatis fup. 35. vocavit eas, & dixerunt: Adfumus: & lucem dederunt cum lætitia ei, qui fecit illas. 36. Hic eft Deus nofter, & non aftimabitur alius ad illum. 37. Invenit omnem viam difcipline, & dedit eam Jacob puero fuo, & Ifraël dilecto fuo. 38. Poft hac fuper terram vifus eft, & cum hominibus converfatus eft. NOTE AD AL. VERSIONEM VETEREM. apud Ambr. p. 14. f. fed fciens omnia, cognofcit eam, . 34. Mf. Rem. concinit cum Vulg. ficut etiam Mf. . 35. Græc. textui vet. congruit, deleto uno &, ante . 36. Ita Mf. Orat. Rem. verò hab. Hic eft Deus nof- . 37. Mfs. Rem. & Orat. Hic adinvenit omnem viam venit omnem viam prudentia, & dedit eam Jacob puero fuo, : Ifraël dilecto fibi. Zeno Veron. 1. 2. tract. 7. p. 159. v. 38. Mr. S. Germ, folus: Poft hæc fuper terram appare- 路ㄥ CAPUT IV. AL. VERSIO VETUS. Ic liber præceptorum Dei, & lex, qua permanet in aternum: omnes qui tenent eam, pervenient ad vitam: qui autem relique Ex Mf. cod. San- I. germ. & aliis duobus notatis fup. rint eam, morientur. 2. Convertere Jacob, & apprehende eam, perambula ad fplendorem ejus contra lumen. 3. Noli alteri dare gratiam tuam, & utilitates tuas genti advene. 4. Beatiffimus Ifraël : quia qua Deo placent, nota funt nobis. 5. Conftantes eftote populi, memorabiles If raël : 13. Juftitiam ejus non cognoverunt, neque ambulaverunt in viis mandatorum illius, neque femitas veritatis ejus cum juftitia ingreffi funt. 14. Venite convicinantes Sion, mementote captivitatis filiorum meorum, & filiarum, quam fuperduxit illis ille Eternus. 15. Qui fufcitavit ad eos gentes de longinquo, improbas, & alterius lingue : 16. qua feni, & juveni mifericordiam non præftiterunt, & abduxerunt dilectos vidua, & unicam à filiis defolati funt. 2. Convertere Jacob, & apprehende eam, ambula per viam ad fplendorem ejus contra lumen ejus. 3. Ne tradas alteri gloriam tuam, & dignitatem tuam genti alienæ. 4. Beati fumus Ifraël : quia quæ Deo placent, manifefta funt nobis. 5. Animæquior efto populus Dei, memorabilis Ifraël: 6. venundati eftis gentibus non in perditionem: fed propter quòd in ira ad iracundiam provocaftis Deum, traditi eftis adverfariis. 7. Exacerbaftis enim eum qui fecit vos, Deum æternum, immolantes dæmoniis, & non Deo. 8. Obliti enim eftis Deum, qui nutrivit vos, & contristastis nutricem veftram Jerufalem. 9. Vidit enim iracundiam à Deo venientem vobis, & dixit: Audite confines Sion, adduxit enim mihi Deus luctum magnum: 10. Vidi enim captivitatem populi mei, filiorum meorum, & filiarum, quam fuperduxit illis Æternus. II. Nutrivi enim illos cum jucunditate : dimifi autem illos cum fletu & lucu. 12. Nemo gaudeat fuper me viduam, & defolatam: à multis derelicta fum propter peccata filiorum meorum, quia declinaverunt à lege Dei. 13. Juftitias autem ipfius nefcierunt, nec ambulaverunt per vias mandatorum Dei, neque per femitas veritatis ejus cum juftitia ingreffi funt. 14. Veniant confines Sion, & memorentur captivitatem filiorum, & filiarum mearum, quam fuperduxit illis Æternus. 15. Adduxit enim fuper illos gentem de longinquo, gentem improbam, & alterius linguæ: 16. qui non funt reveriti fenem, neque puerorum miferti funt, & abduxerunt dilectos viduæ, & à filiis unicam defolaverunt. NOTÆ AD AL. VERSIONEM VETERE M. V. 1. Similiter in Græco, excepto uno pervenient, quod deest abeft etiam hoc verbum à Mss. Corb. & S. Theod. Supra verò loco permanet, legitur Græcè, vwó̟pxwv, ad litt. eft. V. 2. Ita Græcè, nifi quòd transfertur ejus, post lumen. . 3. Mf. Orat. hab. utilitates tua; fed aperto errore. Deo *. 4. Mf. Corb. Beatus es tu Ifraël : quoniam qua . 6. Ita Græcè, detracto ult. veftris; fup. etiam TÒP V. 7. Mf. Floriac. Exacerbaftis enim eum qui vos fecit, Dominum æternum, facrificantes, &c. ut fup. Ita quoque in Gr. præter hoc, Dominum æternum, quod deeft. V. 8. Græc. 'Ewenútede Tòr (Mf. Alex. cum Ald. & Compl. δὲ τὸν ) τροφεύσαντα ὑμᾶς (Alex. ἡμᾶς, Θεόν αἰώνιον, ἐλυπήσατε δὲ ἡ τὴν ἐκθρέψασαν ἡμᾶς, &c. Obliti eflis eum, qui nutrivit voş, Deum aternum, &c. In Ms. Orat. eft nuntiavit, non falvavit, fed aperto mendo, pro nutrivit : deinde tam in ipfo, quàm in Germ. & contrif tatis, fed vitiosè, ni fallor, pro contriftaftis; in Rem. contriftati eftis. MI. S. Theod. initio hab. Obliti autem eftis ; & in fine, Ifraël, non Jerufalem. abf .9. Græcè, ai mάegino, accola, loco civitates, que feq. quia; paulòque poft, eds, non Dominus; cæt. ut fupra. In Mf. S. Theod. Audite fines Sion: tum in Mf. Alex. ac ed. Ald. εжyayev yap μos, &c. . 10. Sic eft in Græco, præter hoc, śwńyayev dutcïs, loco fuper omnes induxit. di . 11. Confonat Gr. nifi quòd hab. Sawiseina fè, mifi autem. Mr. Rem. tollit enim, poft nutrivi. *. 12. Græc. Μηδεὶς ἐπιχαιρέτω μοι τῇ χήρα, και και Taxeipfeion vπò, &c. ut in textu vet. excepto ult. Ot8, loco Domini. *. 13. Græc. initio habet, Και δικαιώματα αυτό, Et juftificationes ejus; & inf. Os, Dei, loco illius; ftatimque: È Tiles Taidelas & Aixamourn dute EWÉBuoar neque per femitas difciplina in juftitia ejus afcenderunt. Mf. S. Theod. vitiosè, cum injuftitiis ingreffi funt. #. 4. 14. Græc. Ελθέτωσαν αἱ πάροικοι Σιών, και μνήθητε &c. Veniant accola Sion, &c. ut fup. detracta voce penult. ille. Mf. Orat. hab. Venite circumvicinantes Sion; & infra Rem. fuperinduxit illis ; Gr. wúrayer autois. *. 15. Græc. Επήγαγεν γὰρ ἐπ' αυτὲς ἔθνος μακρόθεν, ἔθνος ἀναιδές, καὶ ἀλλόγλωσσον. . 16. Mf. Rem. Quoniam feni, & juveni non præsti 23. Emifi enim vos cum luctu & ploratu : reducet autem vos mihi Dominus cum gaudio & jucunditate in fempiternum. 24. Sicut enim viderunt vicinæ Sion captivitatem veftram à Deo, fic videbunt & in celeritate falutem veftram à Deo, quæ fuperveniet vobis cum honore magno, & fplendore æterno. 25. Filii patienter fuftinete iram, quæ fupervenit vobis: perfecutus eft enim te inimicus tuus, fed citò videbis perditionem ipfius: & fuper cervices ipfius afcendes. 26. Delicati mei ambulaverunt vias afperas: ducti funt enim ut grex direptus ab inimicis. 27. Animæquiores eftote filii, & proclamate ad Dominum : erit enim memoria veftra ab eo qui duxit vos. 28. Sicut enim fuit fenfus vefter ut erraretis à Deo: decies tantùm iterum convertentes requiretis eum. 29. Qui enim induxit vobis mala, ipfe rurfum adducet vobis fempiternam jucunditatem cum falute veftra. 30. Animæquior efto Jerufalem, exhortatur enim te, qui te nominavit. 31. Nocentes peribunt, qui te vexaverunt : & AL. VERSIO VETUS. 17. Ego autem non possum juvare vos. 20. Exai ftolam pacis, & indui cilicium ob- meis. 21. Animum fortem habete filii, proclamate ad Dominum, & eripiet vos de manu principum inimicorum. 22. Ego enim fperavi in æternum falvatorem veftrum: quia veniet mibi gaudium à fancto fuper mifericordiam, qua veniet vobis citò ab aterno falvatore noftro. 23. Emifi enim vos cum luctu & fletu: reftituet autem vos mihi Dominus cum gaudio & latitia in aternum. 24. Nam ficut viderunt nunc confines veftram captivitatem, fic videbunt citò à Deo vobis falutem, quæ fuperveniet in vos cum magna lætitia, & gloria, ac fplendore eterno. 25. Filii patientes eftote : quia per iram Dei perfecutus eft vos inimicus, fed citò videbitis ejus perditionem: & in cervices illius afcendetis. 26. Delicati mei, ambulaftis vias afperas : ducti eftis velut grex ab inimicis. 27. Conftantes eftote filii, & proclamate ad Dominum erit enim illi pro veftra captivita te memoria. 28. Sicut erraftis à Deo : multipliciter converfi quaritis eum. 29. Qui enim induxit fuper vos mala, dabit vobis aternam jocunditatem cum falute. 30. Conftans efto Jerufalem, exhortatur te, qui te nominavit. 31. Miferi facti funt, qui te vexaverunt, NOTE AD AL. VERSIONEM VETEREM. terunt, & abduxerunt, &c. ut fup. alii, & adduxerunt, . 17. Græc. Vulgate congruit. Ms. . 18. Græc. O yàp swayaɣáv тà xaxà (Mf. Alex. add. ὑμῖν, ἐξελεῖται ὑμᾶς ἐκ χειρὸς, &c. ut fupra. Mr. Rem. hab. de manibus inimic. Corb. verò, de manu. . 19. Græc. Baiels Ténra, Cadiete Éɣw rap xαTEXEίpour épuμos. Ambr. in Pf. 118. col. 1194. e. Ite, proficifcimini filii ego enim derelicta fum deferta. . 20. Mf. S. Germ. Exui me ftolam pacis, & indui me cilicio, &c. ut fupra. Ambr. in Pf. 118. col. 1194. e. Exui me ftolam pacis, indui autem ftolam precationis mea, clamabo ad Excelfum in diebus meis. Sic etiam in Gr. prater feqq. Αιώνιον, Æternum, luco Excel/um, & άκxcv, loco 2. ftolam; deeft etiam & " ante clamabo. . 21. Ambrof. in Pf. 118. col. 1194. e. Animo aquo eftote filii, clamate ad Dominum, extrahet vos de manu principum inimicorum. Græc. Θαῤῥεῖτε τέκνα, βοήσατε πρὸς τὸν Θεὸν, καὶ ἐξελεῖται ὑμᾶς ἐκ δυνασείας, ἐκ χειρὸς ἐχpwv. Confidite filii, clamate ad Deum, & eripiet vos de dominatione, de manu inimicorum ; Mf. S. Theod. principum iniquorum. . 22. Ambrof. in Pf. 118. col. 1194. e. Ego enim fperavi in illo Eterno falutem veftram. Ita quoque in Græco: deinde ficé μo, & venit mihi; reliqua ut in textu vet. excepto uno with exenμcoury, super mifericordia. Mf. Orat. hab. fup. quia venit mihi, &c. . 23. Vix meliùs è Græco. ai *. 24. Grac. "Ωσπερ γὰρ νῦν ἑωράκασιν αἱ πάροικοι Σιών τὴν ὑμετέραν αἰχμαλωσίαν, ὕτως ὄψονται ἐν τάχι τὴν παρὰ το Θεῖ ὑμῶν σωτηρίαν, ἡ ἐπελεύσεται ὑμῖν μετὰ δόξης μεγάλης, και λαμπρότητος τῇ Αἰωνίε. Mís. Corb. & S. Theod. delent To à Deo, quod habetur in Vulg. poft captivitatem veftram præterea Mf. S. Theod. hab. fupereminet, pro V. 25. Mf. Rem. hab. quia propter iram Dei, non per iram; deletque in ante cervices. Græc. Texva paxogtvμήσατε τὴν παρὰ τῷ Θεῷ ἐπελθῆσαν ὑμῖν ὀργήν· κατεδίωξε Σε ὁ ἐχθρός, και όψει αυτό τὴν ἀπώλειαν ἐν τάχει· καὶ ἐπὶ τραχήλες αυτῶν ἐπιβήσε. . 26. Ambrof. 1. 3. Hex. col. 56. f. cum Vulg. Delicati mei ambulaverunt vias afperas. Sic etiam Auct. quæft. ex utroq. T. q. 102. ap. Aug. to. 3. 95. a. fubnexis his, ducti funt ut grex direptus ab inimicis. Ita quoque in Græco est, præter verbum povoar, ablati funt, pro duci funt enim, quod in Vulg. Similiter in Mf. S. Theod. deeft enim. . 27. Ambrof. 1. 3. Hex. col. 56. f. Conftantes eftote filii, & clamate ad Deum. Auct. quæft. ex utroq. Test. q. 102. p. 95. a. Conftantes eftote filii, & proclamate ad Deum: erit veftra in abductione memoria. Græc. OaponsαTE τέκνα, και βοήσατε πρὸς τὸν Θεόν· ἔςαι γὰρ ὑμῶν ὑπὸ τὸ ayorTos μreía. Confidite filii, & clamate ad Deum : erit enim veftri ab eo qui induxit memoria. Mf. Corb. hab. ab eo qui ducunt vos. Mf. S. Theod. ab eo qui ducit vos. . 28. Ita Mf. S. Germ. Rem. verò & Orat. ferunt: Si ficut errafis ab eo, multipliciter converfi quaratis eum. Auct. quæft. ex utroq. Teft. q. 102. p. 95. a. Nam ficut fuit mens veftra, ut erraretis à Deo : duplicabitis decies tantum converfi quarentes eum. Sic etiam Græcè, præter hæc poftrema : δεκαπλασιάσατε ἐπιςραφέντες ζητῆσαι αυτόν· Nobil. decies tantùm converfi quæretis eum. *. 29. Mf. Orat. habere videtur etiam, loco aternam, fed malè; nam in Gr. aiwnicy. Auct. quæft. ex utroq. Test. q. 102. ap. Aug. to. 3.95. a. rectè : Qui enim induxit in vos mala, inducet in vos æternam jocunditatem cum falute vefira. Ita quoque in Graco. #. 30. Ita Græcè, præter unum fut. waexxanéos, pro exhortatur; Nobil. confolabitur ; in Ms. Alex. ac ed. Ald. waρακαλεῖ. *. 31. Similiter in Græco, detracto uno facti funt. Mfs. Corb. & S. Theod. hab. Nocentes parebunt, qui, &c, ut in Ex Mf. cod. San germ. & aliis duobus notatis fup. 1 AL. VERSIO VETUS. Ex Mf. cod. San- & qui exfultaverunt in cafu tuo. germ. & aliis duobus notatis fup. Ex Mf. cod. Sangerm. & aliis duobus notatis fup. 32. Mifere civitates, quibus fervierunt filii tui; miferior, qui accepit filios tuos. 33. Sicut enim gavifa eft in ruina tua, & latata eft in tuo cafu Babylon, ita contriftabitur in fua folitudine. 34. Et amputabo exfultationem multitudinis ejus, & lætitia ejus erit in luctu. 35. Ignis enim fuperveniet illi ab æterno, & dies longus, & habitabitur à demoniis plurimùm temporis. 36. Circumfpice ad Orientem Jerufalem, & vide jocunditatem, quæ à Deo tibi fuperventura eft. 37. Ecce venient filii tui, quos emififti, verbo Domini congregati ab Oriente & Occafu, gaudentes in Dei gloria. VULGATA NOSTRA, QUÆ ET ANTIQUA. qui gratulati funt in tua ruina, punientur: 32. civitates, quibus fervierunt filii tui, punientur; & quæ accepit filios tuos. 33. Sicut enim gavifa eft in tua ruina, & lætata eft in cafu tuo, fic contriftabitur in fua defolatione. 34. Et amputabitur exfultatio multitudinis ejus, & gaudimonium ejus erit in luctum. 35. Ignis enim fuperveniet ei ab æterno in longiturnis diebus, & habitabitur à dæmoniis in multitudine temporis. 36. Circumfpice Jerufalem ad Orientem, & vide jucunditatem à Deo tibi venientem. 37. Ecce enim veniunt filii tui, quos dimisisti difperfos, veniunt collecti ab Oriente ufque ad Occidentem, in verbo fancti gaudentes in honorem Dei. NOTE AD AL. VERSIONEM VETEREM. Vulg. fed mendose, pro peribunt. . 32. Ita in Græco, præter hoc, deixala, v, mifera, qua, loco miferior, qui. . 33. Itidem Græcè, detracta voce Babylon. Mr. S. Theod. tollit enim, ante gavifa. Nota pro ult. folitudine, Græcè fcribi puuía, mel. defolatione. . 34. Græc. fubdit avtus, ab ea, verbo amputabo ; tollit verò ejus, post multitudinis; mox itaro ayaυplapa άutus eis Térbes, Sexfultatio ejus in ludum; MI. Alex. ἔσαι εἰς πένθος. . 35. Mf. S. Germ. hab. fupervenit, non fuperveniet; Græc. verò exeÚGera; cæt. ut in Lat. fup. hoc tamen AL. VERSIO VETUS. CAPUT V. VULGATA NOSTRA, QUE ET ANTIQUA. Deo tibi eft gloria. 2. Circumda te diploide, quia à Deo tibi eft juftitia: impone mitram capiti tuo gloria aterne. 3. Deus enim oftendet fub cælo univerfa creatura fplendorem tuum. 4. Et vocabitur nomen tuum ab eo in aternum: Pax juftitia, & gloria Dei cultura. 5. Surge Jerufalem, & fta in alto: & circumfpice ad Orientem, & vide congregatos filios tuos à folis ortu & occafu, verbo fancti gaudentes in memoria Dei. 6. Exierunt enim à te pedeftres ducti ab inimicis reducit autem illos Deus ad te reportatos cum gloria ficut filios regni. quæ à Deo tibi eft, fempiternæ gloriæ. 2. Circumdabit te Deus diploide juftitiæ, & imponet mitram capiti honoris æterni. 3. Deus enim oftendet fplendorem fuum in te omni qui fub coelo est. 4. Nominabitur enim tibi nomen tuum à Deo in fempiternum: Pax juftitiæ, & honor pietatis. 5. Exfurge Jerufalem, & fta in excelfo : & cir- Sup.4. cumfpice ad Orientem, & vide collectos filios tuos 36. ab oriente fole ufque ad occidentem, in verbo fancti gaudentes Dei memoriâ. 6. Exierunt enim abs te pedibus duci ab inimicis: adducet autem illos Dominus ad te portatos in honore ficut filios regni. NOTE AD AL. VERSIONEM VETEREM. ei, quæ fub cælo eft univerfa, tuum fulgorem. Ita quoque . 4. Iren. l. 5. c. 35. Vocabitur namque nomen tuum ab ipfo Deo in æternum : Pax juftitiæ, & gloria colenti Deo: nec diffimile quidquam Græcè, præter hoc ult. Aga DeoosCelas, gloria pietatis, loco gloria colenti Deo. V. 2. Mf. Rem. Circumda te diploide, à Deo juftitia : impone mitram capiti tuo gloriæ tuæ. Corb. Circumdato te diploide Deo juftitia, & impone mitram capiti tuo honoris aterni: Mf. S. Theod. capiti tuo honorem Eterni. Iren. 1. 5. c. 35. p. 335. e. Circumdare amictum duplicem ejus quæ à Deo tuo eft, juftitia: impone mitram fuper caput tuum gloria aterna. Nec aliter in Græco, nifi quòd tollitur tuo eft, poft Deo; ultimòque habetur Tŷ Alwvís, Æterni, non aterna. V. 3. Iren. I. 5. c. 35. p. 335. e. Deus enim demonftrabit . 5. Iren. 1. 5. c. 35. p. 335. c. Surge Jerufalem, & fla in excelfo & circumfpice ad Orientem, & vide collectos filios tuos à folis ortu ufque ad occidentem, verbo illius fandi gaudentes ipfam Dei recordationem. Eadem quoque funt in Græco, nifi quòd inverfo ordine fic habetur, dœì üís duquer ews avaτonar, à folis occafu ufque ad ortum ; extremòque, T TO Oε μrela, ipsâ Dei memoria. Mf. S. Theod. hab. ab Oriente & ufque ad Occidentem; dein Rem. verbo fcilicet gaudentes. . 6. Similiter in Græco, præter ult. Spórov Bacinelas, folium regni, loco filios regni ; at in Mf. Alex. ac edd. Ald. & Compl. vs Basinelas. Apud Iren. 1. 5. c. 35. p. 335. C. Profecti funt enim à te pedites, dum adducerentur ab inimicis introducet (Gr. eloάyel de) illos Deus ad te portatus cum gloria tanquam thronus regni. Mf. S. Theod. ad te paratos in honorem, &c. ut in Vulg. Corb. ad te por tatos in honorem, &c. Græc. πρὸς σὲ αἰρομένες μετὰ πό |