Præf. ad edit. Rom. AD LIBRUM BARUCH MONITUM. Ic liber annumerandus illis eft, quorum antiqua Verfio Latina servata fuit in Vulgata noftra; fiquidem ipfe in Hebraico Canone nunquam exftitit, uti nec Epiftola Jeremie eidem adjuncta. De his nempe duobus opufculis ita loquitur Hieronymus prologo ad Commentarium in Jerem. ad Eufebium, to. 3. col. 526. 527. Libellum autem Baruch, qui vulgò Editioni LXX. copulatur, nec habetur apud Hebræos; & foldigeαçon Epiftolam Jeremiæ nequaquam cenfui differendam : fed magis Jeremiæ ordinem, librariorum errore confufum, multaque, quæ defunt, ex Hebræis fontibus digerere ac complere; ut novum ex veteri, verumque pro corrupto atque falfato Prophetam teneas. Et prafat. in eund. Jerem. to. 1.553. Ordinem vifionum, inquit, qui apud Græcos & Latinos omnino confufus eft, ad priftinam fidem correximus. Librum autem Baruch, Notarii ejus, qui apud Hebræos nec legitur, nec habetur, prætermifimus: Ex quibus conftat, patetque omnibus, nec librum Baruch, nec Epiftolam Jeremia ipfi annexam, translata fuiffe in Latinum ab Hieronymo. Attamen obfervat Martianaus nofter utrumque hunc textum poft caput LII. Prophetia Jeremia defcriptum reperiri in duplici exemplari Canonis Hebraice veritatis: fed addit vir doctus, annotationem quandam ibidem pramif fam fuiffe ab eo, qui temere, & contra mentem Hieronymi, partem hanc Editionis antique ex LXX. in novam, feu Hieronymianam, ad Hebræos codices concinnatam, invexit `en illa: Liber ifte, qui Baruch nomine prænotatur, in Hebræo Canone non habetur fed tantùm in Vulgata Editione: fimiliter & Epiftola Jeremiæ prophetæ. Ad notitiam autem legentium hîc fcripta funt, quia multa de Chrifto, noviffimifque temporibus indicant. Eadem etiam prafatiuncula hodie legitur in Ms. Monafterii S. Theoderici ad Remos n. 1. optima nota, necnon in altero Mf. Corb. n. 2. annorum circiter 800. nempe ad calcem capitis LII. Jeremia, cui etiam fubjicitur liber Baruch. Obfervat infuper D. Joh. Martianeus annotationem feu prefatiunculam fupradictam « in Canone Carcassonenfi ad modum tituli defcribi in medio pagina; in Canone autem Sangermanenfi noftro eadem verba in margine legi, & quidem minutulis litterarum formis, ut & alia fcholia marginalia critica ejufdem libri. » Quæ omnia fatis oftendunt librum Baruch, quamvis in hoc duplici exemplari Canonis Hebraica veritatis infertus fuerit, non tamen propriè ad Canonem Hebraicum pertinuiffe, nec ab Hieronymo unquam, ut ipfe teftatur, Latinè fuiffe redditum. Unde, inquam, neceffariò fequitur Verfionem Latinam hujus libri, in Vulgata noftra adhibitam, aliam effe non poffe, præter illam, poffe, præter illam, que olim ufurpabatur in Ecclefia ante Hieronymum. Qui namque in ea (Vulg.) libri continentur (ut à majoribus noftris quafi per manus tra» ditum nobis eft) partim ex S. Hieronymi translatione, vel emendatione fufcepti funt, par» tim retenti ex antiquissima quadam Editione Latina, quam S. Hieronymus Communem & Vulgatam, S. Auguftinus Italam, S. Gregorius Veterem translationem appellat. » Id unum tantum movere poteft quòd libri Baruch, de quo nunc agitur, alia nobis præftò fit Verfio Latina ex variis Mß. codicibus antiquis, qua quidem Interpretatio multa in fe habet admifta difparia & diffimilia illius, que retenta fuit in Vulgata noftra. Fatendum autem eft Vulgatá hodierna textum Græcum plerumque preffiùs reddi, quàm Veteri illâ quam proferimus; neutra tamen, ut videbitur infra in Notis, ab antiquorum Patrum teftimoniis procul abfcedit, nec etiam à Græco. Ut ut eft, ambæ proferuntur à nobis, folito more: de hac nof tra recèns addita penes doctos erit omne judicium. Vide fis admonitionem noftram in lib. I. Machab. quò idem incommodum recurrit, pro quo detrahendo aliquid conjectamus, quod fortaffe arridere poffit. At verò inter MB. codices, qui librum Baruch fecundùm Verfionem illam antiquissimam nobis fuppeditarunt, unus potiffimùm notatu dignus eft, nempe codex Ecclefia Remenfis n. 1. Hic Mf. annos faltem nongintos præfert, quod etiam apertè oftendit infcriptio variis ejufdem marginibus fubnexa, Hincmarus Archiepifcopus dedit fanctæ Mariæ Remenfi Ecclefiæ. Liber etiam Baruch in hoc Mf. ponitur ante Jeremia Prophetiam & Lamentationes, fub hos titulo: Incipit liber Baruch Notarii Jeremiæ prophetæ : tum fequitur ibid. Et factum eft in quinto anno, decima menfis, venit Nabuzardan, &c. qua refpondent capiti LII. Jeremia à . 12. ad finem prope capitis. Eadem preferunt Mß. alii quatuor, nempe unus S. Remigii pariter Remenfis, n. 4. A. annorum circiter 700. alius S. Theoderici ad Remos, n. 1. Remigiano pene æqualis; tertius & quartus Parif. Monafterii S. Germani à Pratis, quorum unus annor. circiter 500. notatur n. 16. In his autem fingulis MB. verfus 12. prædictus, & alii fequentes ita conjuncti reperiuntur cum libro Baruch, ut ab ipfis illis initium capiat idem liber; imo & in nonnullis Mß. ut jam dixi, his omnibus &✯. prafigitur titulus : Incipit liber Baruch Notarii Jeremiæ prophetæ. Eodem quoque modo editi funt hi verficuli omnes, initio libri Baruch fecundum antiquam Verfionem, à Jofepho Maria Caro presbytero, Rome, anno 1688. nimirum inter Capitula vetera Scriptura, ex Mf. codice Orat. B. VII. Unum reftat aut alterum, quod lectorem monitum oportet, fcilicet in Mf. codice Corbeienfi, n. 2. necnon in altero S. Theoderici ad Remos, n. 1. eundem librum Baruch Vulgate noftra planè fimilem inveniri: quia tamen Mß. illi duo nonnullis quamvis levibus, difcrepare videntur ab eadem Vulgata, illas quantulafcunque varietates accuratè decerptas Notis noftris inferendas duximus, ut fpecimen daretur cæterorum id genus codicum: fed aliis pluribus conferendis fuperfedimus, quod & magno oneri fuiffet, & parva, aut mediocris for fan utilitatis. Porro in Mf. Corb. fupra laudato, Baruchi libro nonnulli sparfim apponuntur tituli; videlicet ipfo initio libri, ifte: De ordine & facrificio pro vita Nabugodonofor. Item capite III. ante . 9. De doctrina Ecclefiaftica initiat: & infra ante . 36. ejufdem capitis : Hîc de Chrifto dicit Deus. Subinde capite IV. ante &. 12. Vox Ecclefiæ in perfecutione: de pœnitentibus, & de martyribus. Demum in fronte capitis V. De gloria Ecclefiæ, & refurrectione Sanctorum. Varii etiam id genus tituli habentur in MJ. S. Theoderici. In his autem duobus Mß. ut & in aliis tribus laudatis fupra, liber Baruch diverfo modo clauditur ; nimirum poft caput V. Mß. duo Corb. & S. Theoderici ponunt: Explicit Prophetia Jeremiæ alii verò tres Sangerm. Rem. & Orat. ibidem fubjiciunt: Explicit Baruch. Mß. etiam Corb. & S. Theod. referunt Epiftolam Jeremia, que in Vulgata adnectitur libro Baruch; fed Mf. S. Theod. qui in fine capitis V. Baruch, id pofuerat cum Corb. Explicit Prophetia Jeremiæ; hic poft Epiftolam Jerem. fequentem præfert claufulam : Explicit liber Baruch Notarii Jeremiæ; Corb. verò if tam: Explicit exemplum Jeremiæ prophetæ. Verùm tam in hoc Mf. codice, quàm in aliis nonnullis laudatis fup. Threni, feu Lamentationes Jeremix proximè fubfequuntur librum Baruch, que in Vulgatis noftris Bibliis eundem librum antecedunt: imo in Editione LXX. Grec. Lat. Parif. anni 1628. Lamentationes media funt Baruch inter & Epiftolam Jeremia. : Ad hanc Epiftolam quod fpectat, alia nulla ejufdem Verfio Latina nobis fuppetit ex Mß. codicibus, prater eam que habetur hodie in Vulgata. Cùm autem Epiftola ipfa in Hebræorum Canone nunquam exftiterit, nec etiam in Latinum verfa fuerit ab Hieronymo, ut notatum eft fupra; quin illa ipfa de antiquiffima Verfione Latina fervata fuerit integra in Vulgata noftra, nulli dubium effe poteft. Rem quoque ita fe habere, fatis declarant cùm magna ipfi & textui Graco vicinitas, tum multa ejufdem loca à veteribus Scriptoribus, maximè à Ĵulio Firmico, & Vigilio Tapfenfi prolata, qua fæpe ad verbum conveniunt cum Vulgata noftra. Eandem quoque Epiftolam contalimus cum M. duobus Corbeienfi & S. Theoderici, de quibus fupra. Porro cum Vulgata noftra contineat librum Baruch fecundum Verfionem antiquam è Graco proximè ortam, hunc cum pradicta Epiftola, majori charactere, ad veterem Interpretationem à nobis vulgò adhibito, edendum duximus, quomodo fupra impressi funt libri Sapientia & Ecclefiaftici ex eadem Verfione fervati. Quia tamen à nobis etiam edenda erat alia Verfio antiquifhma ejufdem Prophetia è regione Vulgate; ut illa magis diftingueretur à Vulgata, typis Italicis, ut aiunt, ufi fumus, quibus etiam infra excudentur capita priora XIII. libri I. Machabæorum ex altera veteri Verfione petita. SUMMA CAPITA LIBRI BARUCH, è Vulgatis Bibliis deprompta. CAP. I. ra obediunt: additurque de Chrifti adventu in car nem. CAP. IV. Jerufalem fuam luget defolationem, bortaturque filios fuos ut forti fint animo: nam ficut propter ipforum peccata Deus eos tradidit adver fariis, ita eis liberatis puniet hoftes ipforum. CAP. V. Jubetur Jerufalem luctum exuere, eò quòd filii ejus cum ignominia ducti in captivitatem, cum gloria fint ad eam reducendi. CAP. VI. Judæos apud Babylonios captivos vatici natur Jeremias poft feptem generationes liberandos hortaturque ut fibi caveant ab illorum idololatria, oftendens à plurimis effectibus imbecillia effe idola, penitufque fenfu carentia, ac vanissi ma. 4. Et refiduum populi reliquit princeps coquo- VII. edi- 5. Et omne as, argentum, & aurum, & omnem 6. Summum autem facerdotem, & facerdotem VETU S. fecundum, & cuftodes via ; 7. & Spadonem unum, qui erat prapofitus viris bellatoribus; & feptem viros nominatos, qui funt ad faciem regis, qui inventi funt in civitate; & fcribam virtutum, qui fcribatum adminiftrabat populo terra, 8. adduxit Nabuzardan ad regem. in terra Emath. * Vide Not. 10. Et factumeft in trigefimo octavo anno tranfmi- num ejus fuper omnes Judæos, qui erant in Babylonia. NOTE. V. 1. Hic verfus, ut & feqq. undecim, ita leguntur ini- . 3. In Mf. uno legitur demolivit, non demolitus eft. &c. pellectilem. #. 6. Mfs. tres initio tollunt autem: unus Sangerm. . 8. Mis. duo hab. fimpliciter, & adduxit eos. . 9. In Mfs. B. M. Rem. S. Theod. & S. Germ. uno . 10. 11. 12. Hi verfus pofteriores fimiliter haben- T hæc verba libri, quæ fcripfit Ba- 1. E ALIA VERSIO VETUS. T factum eft poft annum quintum, Ex Mfs. codd. S. & menfem feptimum, quo ceperunt Germ. n. 16. B. M. Chaldai Jerufalem, & fuccenderunt Rem. n. 1. neceam igne : non Orat. B. VII. edit. à Jof. M. Ca 2. in anno quinto, in feptimo die menfis, in 2. fcripfit librum Baruch filius Neria, filii ro presb. Romæ, NOTE AD AL. VERSIONEM VETEREM. exceptis nonnullis, . 1. 2. Ordo verfuum hîc invertitur in Verfione ve- oi róyos Tỡ Bibxív, &'s "reate Bapex vids Nuple, vie Maa- ter fe, quæ notaquibus variant interi: ita nempe in Græco eft, ficut in Vulg. Kai To cair, vi Zedexív, vit 'Acadly (Mr. Alex. Zadals,) buntur inf. Tom. II. vis AL. VERSIO VETUS. Ex Mf. cod. San- Amafia, filii Sedechia, filii Sedei, filii Helchia, germ. & aliis duo- de tribu Simeon in Babylonia, cujus libri verba bus notaris fup. funt in fubjecto; & mifit in Jerufalem. 3. Quem legit ipfe Baruch in Babylonia ad aures Sedechia filii Joachim regis Juda, 4. & ad aures potentium, & filiorum regum, & feniorum, & totius populi, à pufillo ufque ad magnum, univerfis habitantibus in Babylonia, ad flumen Suth. 5. Et jejunaverunt cum fletu, adorantes Dominum 6. Et collegerunt argentum prout poterat manus fingulorum, 7.& miferunt ad Joachim filium Helchia filii Salom, Sacerdotem Magnum, & ad cateros, & ad omnem populum, qui inventus eft cum illo in Jerufalem : 8. & ut acciperent vafa domûs Domini, que ablata fuerant de templo terra Juda in Babylonia, vafa aurea & argentea, quæ fecerat Sedechias filius Jofiæ regis Jude, 9. poftquam adduxit Nabuchodonofor rex Babylonia Jechoniam, & principes ejus vinctos, potentes, & populum terra ex Jerufalem, & induxit cos in Babylonia. 10. Et dixerunt: Ecce mifimus ad vos ar gentum, emite ex eo holocaufta pro peccatis noftris, & thus, & facite manna, & imponite fuper altare Dei noftri : 11. & orate pro vita Nabuchodonofor regis Babylonia, & Balthafar filii ejus, ut fint dies corum ficut dies cæli faper terram : 12. & dabit Dominus virtutem nobis, & illuminabit oculos noftros, & vivemus fub umbra Nabuchodonofor regis Babylonia, & Balthafar filii ejus, & ferviemus illis multis diebus, & inveniemus gratiam in confpectu eorum. 13. Et orate pro nobis ad Dominum Deum noftrum, quia peccavimus: fi forfitan avertatur indignatio Domini, & iracundia ejus à nobis. VULGATA NOSTRA, QUE ET ANTIQUA. tempore quo ceperunt Chaldæi Jerufalem, & fuccenderunt eam igni. 3. Et legit Baruch verba libri hujus ad aures Jechoniæ filii Joakim regis Juda, & ad aures univerfi populi venientis ad librum, 4. & ad aures potentium filiorum regum, & ad aures presbyterorum, & ad aures populi, à minimo ufque ad maximum eorum omnium habitantium in Babylonia, ad flumen Sodi. 5. Qui audientes plorabant, & jejunabant, & orabant in confpectu Domini. 6. Et collegerunt pecuniam fecundùm quod potuit uniufcujufque manus, 7. & miferunt in Jerufalem ad Joakim filium Helciæ filii Salom Sacerdotem, & ad facerdotes, & ad omnem populum, qui inventi funt cum eo in Jerufalem : 8. cùm acciperet vafa templi Domini, quæ ablata fuerant de templo, revocare in terram Juda decima die menfis Sivan, vafa argentea, quæ fecit Sedecias filius Jofiæ rex Juda, 9. pofteaquam cepiffet Nabuchodonofor rex Babylonis Jechoniam, & principes, & cunctos potentes, & populum terræ ab Jerufalem, & duxit eos vinctos in Babylonem. 10. Et dixerunt: Ecce mifimus ad vos pecunias, de quibus emite holocautomata, & thus, & facite manna, & offerte pro peccato ad aram Domini Dei noftri: 11. & orate pro vita Nabuchodonofor regis Babylonis, & pro vita Baltaffar filii ejus, ut fint dies eorum ficut dies coeli fuper terram: 12. & ut det Dominus virtutem nobis, & illuminet oculos noftros, ut vivamus fub umbra Nabuchodonofor regis Babylonis, & fub umbra Baltaflar filii ejus, & ferviamus eis multis diebus, & inveniamus gratiam in confpectu eorum. 13. Et pro nobis ipfis orate ad Dominum Deum noftrum: quia peccavimus Domino Deo noftro, & non eft averfus furor ejus à nobis ufque in hunc diem. NOTÆ AD AL. VERSIONEM VETEREM. Græc. verò nil differt à Vulg. nifi quòd fcribit Xexxís, . 3. Ita ex Mf. Sangerm. folo, nam à duobus aliis B. M. Rem. & Cari abfunt pofter. ifta, ad aures Sedechia filii Joachim regis Juda. In Mf. S. Theod. omnia ut in Vulg. præter ultima, & ad aures univerfi populi venientis ad librum, que defunt, ut in Mfs. 2. fupra. Græc. Vulgatæ confonat ad verbum, nifi quòd loco duplicis ad aures, hab. dor, in auribus, quod idem valet; & loco fing. venientis, plur. Tar EPXoμérov, venientium. . 4. Mfs. S. Germ. & Cari tollunt, poft vocem re- *. 5. Grec. Καὶ ἔκλαιον, καὶ ἐνήσευον, και ήσχοντο έναν . 6. Græc, extremò hab. cum Vulg. xatò ixásv údú- #7. Mi. S. Germ, hab. cateres, abfque præp. ad. . 8. Mf. S. Germ. folus: & cùm acciperent vafa domus Domini..... terra Juda in Babylonia, aurea & argentea, &c. ut fup. Mf. etiam Orat. hab. terra, non terræ. Græc. ἐν τῷ λαβεῖν ἀυτὸν τὰ σκεύη οἴκε Κυρίε, τὰ ἐξενεχ· θέντα ἐκ τὸ να, αποςρέψαι εἰς γῆν Ιέδα τῇ δεκάτη το Σsivàn, oxcún, &c. ut in Vulg. Mf. S. Theod. initio hab. ut fup. cùm acciperent vafa; reliqua verò ut in Vulg. τα . 9. Græc. ipfo initio hab. μera Tò άronica. Naßyxod. poftquam tranftulit Nabuchod, fubinde loco ejus vinitos, fic, Tus deoμeras, & vinctos; ultimòque,yazer autòr Eis Babunara, 5 duxit eum in Babylonem; Ms. verò Alex. cum Compl. eiйyayer durys; cæt. ut in Verf. vet. In Ms. Corb. rex Babylonum; paulòque poft, & principes, & vintos, potentes..... & duxit eos in Babyloniam; cæt. ut in Vulg. In Mf. etiam S. Theod. & vinctos, 5 potentes. . 10. Græc. præponit, verbo emite; pro feq. verò ex eo, hab. r dpyupíx, argento; fubinde, Tepi άμαρTias, & pro peccato, loco pro peccatis noftris; item pro imponite, avoloale, offerte: extremòque addit vocem Kupír, Domini, ad hanc, Dei. Mf. S. Theod. hab. magna, non manna; fed aperto mendo. V. II. Concordat Græc. nifi quòd nomini Balthafar, præponit hoc, eis, ad vitam. Mf. Corb. fimiliter hab. regis Babylonia; paulò verò poft, ut fint dies ipforum; Gr. αυτών, ut & fup. Βαβυλώνος, . 12. Similia leguntur Græcè, nifi quòd repetitur iftud, Vò TÙY oxiar, fub umbra, ante Balthafar. In Hypognoft.l. 3. ap. Aug. to. 10. 24. a. omnia ut in Vulg. Similiter in Mf. Corb. præter hoc, Et det Dominus..... regis Babylonia. . 13. Græc. poft verbum peccavimus, hæc addit, TW Kupiw Oew Hur, Domino Deo noftro; deinde, & 8x dwéspeter à duμòs Kupís, ¿paù durỡ do' ipar l'as |
