VULGATA NOVA. 8. Et dixit: Veruntamen populus meus eft, filii non negantes : & factus eft eis falvator. 9. In omni tribulatione eorum non est tribulatus, & angelus faciei ejus falvavit eos : in dilectione fua, & in indulgentia fua ipse redemit eos, & portavit eos, & elevavit eos cunctis die bus feculi. 10. Ipfi autem ad iracundiam provocaverunt, & afflixerunt fpiritum fancti ejus: & converfus eft eis in inimicum, & ipfe debellavit eos. 11. Et recordatus eft dierum fæculi Moyfi, Exod. & populi fui: Ubi eft qui eduxit eos de mari 14. 29. cum paftoribus gregis fui? ubi eft qui pofuit in medio ejus fpiritum fan&ti sui ? Denter. 12. Qui eduxit ad dexteram Moyfen brachio majestatis fuæ, qui scidit aquas ante eos, ut faceret fibi nomen fempiternum : 13. Qui eduxit eos per abyffos, quafi equum in deferto non impingentem. 14. Quafi animal in campo defcendens, fpiritus Domini ductor ejus fuit : fic adduxifti populum tuum, ut faceres tibi nomen gloriæ. 15. Attende de cælo, & vide de habitaculo 26. 15. fancto tuo, & gloriæ tuæ : ubi eft zelus tuus, Baruc. & fortitudo tua, multitudo vifcerum tuorum, & miserationum tuarum ? fuper me continuerunt fe. 2.16. 16. Tu enim pater nofter, & Abraham nefcivit nos, & Ifraël ignoravit nos: tu Domine pater nofter, redemptor nofter, à fæculo nomen. tuum. 17. Quare errare nos fecifti Domine de viis tuis: indurafti cor noftrum ne timeremus te? convertere propter fervos tuos, tribus hæreditatis tuæ. 18. Quafi nihilum poffederunt populum fanctum tuum hoftes noftri conculcaverunt fanctificationem tuam. : 19. Facti fumus quafi in principio, cùm non VERSIO ANTIQUA. 8. Et dixit: Non populus meus? filii nequa- Hieron, ubi fup. quam reprobabunt : & factus eft eis in falutem 468. 9. ex omni tribulatione eorum: non legatus, neque angelus ; fed ipfe falvavit eos, quòd diligeret illos, & parceret eis: ipfe redemit eos, & fufcepit illos, & exaltavit omnibus diebus fæculi. 10. Ipfi autem non crediderunt, & exacerbaverunt fpiritum fanctum ejus : conversus eft eis in inimicum, ipfe pugnavit contra eos. 11. Et recordatus eft dierum antiquorum, qui Ibid. 469. eduxit de terra paftorem ovium : Ubi eft qui pofuit in eis fpiritum fanctum ? 12. Qui eduxit dexterâ Moyfen brachium gloriæ fuæ, fic eduxit populum fuum per validam aquam in confpectu ejus, ut faceret fibi nomen fempiternum. 13. Adduxit eos per abyffum, ficut equum per folitudinem, & non laboraverunt. 14. Et ficut jumenta per campum, defcendit fpiritus à Domino, & dux eorum fuit: fic adduxifti populum tuum, ut faceres tibi nomen gloriæ. 15. Convertere de coelo, & vide de domo fancta tua, & gloriæ tuæ : ubi eft zelus tuus, & fortitudo tua? ubi eft multitudo mifericordiarum tuarum, & miferationum tuarum, quâ fuftinuifti nos? 16. Tu enim es pater nofter, quia Abraham non cognovit nos, & Ifraël non cognovit nos: fed tu Domine pater nofter libera nos, à principio nomen tuum fuper nos eft. 17. Quare feduxifti nos Domine de via tua fancta: indurasti corda noftra ut non timeremus te? convertere propter fervos tuos, propter tribus hæreditatis tuæ. 18. ut modicum poffideamus montis fancti 19. Facti fumus quafi à principio, cùm non *.8. . 9. Concordat Græc. ad verbum, nifi quòd addit V. 10. Eadem exftant Græcè, exceptis his, espapu V. 11. Eadem exhibet Gr. edit. Rom. præter feqq. ng ὁ ἀναβιβάσας ἐκ τῆς θαλάσσης; Ubi eft qui eduxit e mari ? pro qui eduxit de terra; fed in Mf. Alex. ac edd. Ald. & Compl. abeft. ; ponitur verò ys, loco Jandorus, ut fup. Apud Vigil. Tapf. 1. 2. de Trin. p. 212. c. Et rememoratus eft dierum aternorum, qui eduxit de terra paslorem ovium. Rufin. in Symb. p. 185. b. qui eduxit de terra . 12. Edit. Rom. loco feqq. fic eduxit populum fuum per validam aquam in confpectu ejus, habet, xaTIXUGEV iswp and TOGOWAY AUTE, fuperavit aquam à facie ejus ; car. ut in Lat. fup. at in Compl. ὕτως ἤγαγεν τὸν λαὸν αυτ τῇ κατ' χυρὸν ὕδωρ, ut fup. . 13. Sic etiam Græcè. Item ap. Ambr. 1. 3. de Spir. S. col. 675. a. Quia adduxit eos per abyffum, ficut equum per defertum, non laboraverunt. Similiter apud Vigil. Tapf. 1. 12. de Trin. p. 307. c. excepto 1. deduxit, pro quia adduxit; Gr. yaye. . 14. Similia prorfus in Græco. Apud Ambrof. 1. 3. de Spir. S. col. 675. a. Et ficut pecora per campum, defcen dit fpiritus à Domino, 5 direxit eos. Apud Vigil. Tapf. 1. 12. de Trin. p. 307. c. Tanquam jumenta per campum, defcendit fpiritus à Domino, & deduxit eos : & 1. 2. pag. 210. c. defcendit fpiritus à Deo, & eduxit eos: fic eduxisti populum tuum, facere sibi nomen gloria. . 15. Eadem leguntur Græcè, præter hoc fingul. 8 éxées C, mifericordia tua, loco plur. mifericordiarum tuarum; item infra, Ti, quia, pro quâ. . 16. Confonat Græc. ad verbum, nifi quòd pro 1. cognovit, hab. vw, & pro altero www. Auguft. 1. de cura pro mort. to. 6. 526. c. Tu es enim pater nofter, quia Abraham nefcivit nos, & Ifraël non cognovit nos. Chromat. Aquil. in Matth. p. 986. g. Tu es enim pater nofter, quia Abraham non cognovit nos, & Ifraël non cognovit nos : fed tu Domine pater nofter, ab initio nomen tuum fuper nos eft. . 17. Totidem verba exftant Græcè, excepto uno fanc ta, quod abeft. Hieron. etiam in Ifai. 65. col. 479. b. legit: Quare nos errare fecifti Domine de via tua: indurafti corda noftra ut non timeremus te? V. 18. Gr. edit. Rom. his ult. caret, adverfarii noftri conculcaverunt fandt. tuum ; fed exftant in Mf. Alex.ac edd. Ald. & Compl. non tamen ea Cyrillus habet, nec Justin. M. fi Nobilio fides; fecus ap. Procopium. . 19. Itidem Græcè, nifi excipiatur unumas, loco Ibid. 470. Ibid. 471. Hieron. ubi fup. dominareris noftri ; neque invocatum eft nomen dominareris noftri, neque invocaretur nomen tuum fuper nos. tuum fuper nos. LXIV. 1. VULGATA NOVA. Tinam dirumperes cœlos, & defcende- 3. Cùm feceris mirabilia, non fuftinebimus: 5. Occurrifti lætanti, & facienti juftitiam : in viis tuis recordabuntur tui: ecce tu iratus es, & peccavimus in ipfis fuimus femper, & falvabi mur. 6. Et facti fumus ut immundus omnes nos, & quafi pannus menftruatæ univerfæ juftitiæ noftræ: & cecidimus quafi folium univerfi, & iniquitates noftræ quafi ventus abftulerunt nos. 7. Non eft qui invocet nomen tuum ; qui confurgat, & teneat te: abfcondifti faciem tuam à nobis, & allififti nos in manu iniquitatis noftræ. 8. Et nunc Domine, pater nofter es tu, nos verò lutum : & fictor nofter tu, & opera manuum tuarum omnes nos. 2.9. 9. Ne irafcaris Domine fatis, & ne ultra me- Palm mineris iniquitatis noftræ : ecce refpice, populus 78.8. tuus omnes nos. 10. Civitas fancti tui facta eft deferta, Sion deferta facta eft, Jerusalem defolața est. 11. Domus fanctificationis noftræ, & gloriæ noftræ, ubi laudaverunt te patres noftri, facta eft in exuftionem ignis, & omnia defiderabilia noftra verfa funt in ruinas. 12. Nunquid fuper his continebis te Domine, tacebis, & affliges nos vehementer ? NOTE AD VERSIONEM ANTIQUAM. . 1. Ita de Græco, verbum è verbo. . 3. Sic iterum Græcè. In edit. Compl. deeft rò ex te. V. 4. Concinit Hilar. I. 5. de Trin. p. 873. c. nifi quòd hab. prater te, loco abfque te; ultimòque, mifericordiam tuam. Hilario fuffragatur Græc. fed tollit ult. vocem tuam. Apud Hieron. 1. de opt. gen. interpr. to. 4. p. 2. col. 254. fic: A fæculo non audivimus, neque oculi noftri viderunt Deum abfque te, opera tua vera: facies exfpectantibus te mifericordiam. Ap. Fulg. 1. pro fide Cath. p. 537. A fæculo non audivimus, neque oculi noftri viderunt Deum V. 6. Ita Græcè, excepto uno Tws, fic, pro ficut, ante vocem ventus. Hieron. in Ifai. 14. col. 162. d. legit: Et facti fumus immundi omnes nos, ficut pannus menstruata univerfa juftitia noftra : & 1. 2. cont. Pelag. to. 4. 529. b. quafi pannus menftruatæ reputata funt omnia in lege opera noftra. Caffiod. in Pf. 1. p. 11. c. dicit: Juftitia justi fic eft apud te, ficut pannus menftruata; Gr. amonatuμerus, fedentis, pro quo, inquit Hieron. Symmachus pofuit xvxor, i. e. parientium. .7. Ita rurfum Græcè, nifi excipias ult. quaprlas, .8. Sic eft in Græco, detracta ult. voce nos. . 10. Græcè repetitur veron, falta eft, poft vocem #. 11. Græc. in principio hab. 'O оixos To ayor sμar. da, i. e. Domus fan&uarium noftrum, & gloria non fan&uarii noftri, & gloria; reliqua concordant ad verbum. V. 12. Totidem verba in Græco. 1 1. VULGATA NOVA. Uæfierunt me qui ante non interroga Qbant, invenerunt qui non quæfierunt me: dixi: Ecce ego, ecce ego ad gentem, quæ non 2. Expandi manus meas tota die ad populum 3. Populus qui ad iracundiam provocat me ante faciem meam femper : qui immolant in hortis, & facrificant fuper lateres: 4. qui habitant in fepulcris, & in delubris idolorum dormiunt: qui comedunt carnem fuillam, & jus profanum in vafis eorum. 5. Qui dicunt, Recede à me, non appropinques mihi, quia immundus es : ifti fumus erunt in furore meo, ignis ardens tota die. 6. Ecce fcriptum eft coram me : non tacebo, fed reddam & retribuam in finum eorum 7. iniquitates veftras, & iniquitates patrum veftrorum fimul, dicit Dominus, qui facrificaverunt fuper montes, & fuper colles exprobraverunt mihi, & remetiar opus eorum primum in fi nu eorum. 8. Hæc dicit Dominus : Quomodo fi inveniatur granum in botro, & dicatur: Ne diffipes illud, quoniam benedictio eft : fic faciam propter fervos meos, ut non difperdam totum. 9. Et educam de Jacob femen, & de Juda poffidentem montes meos : & hæreditabunt eam electi mei, & fervi mei habitabunt ibi. 10. Et erunt campestria in caulas gregum, & vallis Achor in cubile armentorum populo meo qui requifierunt me. 11. Et vos, qui dereliquiftis Dominum, qui obliti eftis montem fanctum meum, qui ponitis Fortunæ menfam, & libatis fuper eam. 12. Numerabo vos in gladio, & omnes in VERSIO ANTIQUA. Pparui non quærentibus me, inventus fum ab his, qui me non interrogabant : dixi: 65. col. 479. ex Ecce ego in gente, quæ non invocavit nomen Lxx. meum. 2. Expandi manus meas tota die ad populum incredulum, & contradicentem, qui non ambulaverunt in via bona, fed poft peccata fua. 3. Populus hic, qui exacerbat me in confpectu meo: ipfifemper immolant in hortis, & adolent incenfum fuper laterem dæmonibus, qui non funt : 4. in fepulcris & in fpecubus dormiunt propter fomnia: qui comedunt carnem fuillam, & jus hoftiarum: profana omnia vafa eorum. 5. Qui dicunt, Abi longè à me, ne appropinques mihi, quoniam mundus fum: ifte eft fumus furoris mei, ignis ardet in eo cunctis diebus. 6. Ecce fcriptum in confpectu meo: non tacebo, donec reddam & retribuam in finu eorum 7. peccata fua, & patrum fuorum, dicit Dominus, qui adolebant incenfum fuper montes, & fuper colles exprobraverunt mihi : reddam opera eorum in finum eorum. 8. Sic dicit Dominus : Quomodo fi inveniatur acinum in botro, & dicatur: Ne contingas illud, quia benedictio eft in co: fic faciam propter fervum meum, ut non difperdam omnes. 9. Et educam de Jacob femen, & de Juda, & hæreditabit montem fan&tum meum : & hæreditabunt electi mei, & fervi mei habitabunt ibi. 10. Et erunt in faltu ovilia gregum, & vallis 11. Vos autem, qui dereliquiftis me, & obli- NOTE AD VERSIONEM ANTIQUAM. P. 282. b. Ma . 1. Iren. l. 3. c. 6. p. 180. d. Palam apparui his, то V. 2. Sic eft in Gr. ed. Rom. nifi hæc excipias, Tois #Opevoμércis of☎ & xaxx, qui ambulaverunt in via non bona; fed Mfs. Alex. & Mediol. cum edd. Ald. & Compl. ferunt, of x sopeutucar of antivy, Compl. ayat. Tertul. 1. cont. Jud. c. 13. p. 146. b. Expandi manus meas tota die ad populum contumacem, contradicentem mibi, qui ambulat viam non bonam, fed poft peccata fua. Novatian. de Trin. p. 1036. a. & 1050. b. Tota die expandi manus meas ad pop. non credentem. Cypr. 1. 2. Teftim. 293. c. Expandi manus meas tota die ad plebem contumacem, contradicentem mihi, qui ambulant vias non bonas, fed poft peccata fua. Hilar. 1. 5. de Trin. p. 872.a. Extendi manus meas tota die ad populum diffidentem, & tonradicentem. Ambrof. 1. de Jofeph, c. 12. col. 506.b. & P. 1. de apol. Dav. col. 717. b. Expandi manus meas ad pop. . 3. Græc. T in confpectu meo, addit Aawarrós, . 4. Eadem prorfus in Græco, præter verbum unum μsponuμpéra, inquinata, loco profana. . 5. Sic eft in Græco ad verbum, detracto tamen uno . 6. Editio Rom. in principio hab. 'I♪ vivex@ra!, 3 N *. 9. Gr. initio hab. Καὶ ἐξάξω τὸ ἐξ Ἰακὼβ σπέρμα, ε educam quod de Jacob femen; ultimòque, è xaloixúœvoir éxeï, & habitabunt ibi; fed in Mf. Alex. deeft; cæt. quadrant. . 10. Itidem Græcè, præter accusativ. sis` dvázaVC, in requiem, pro ablat. in requie. #. 11. Sic eft in Græco, excepto uno damoni, pofito loco fortuna, & vice verfa; vox tamen fortuna Græcè, non tantùm dicitur Túxn, fed & Naipar. Apud Ambrof. 1. de Elia, c. 1o. col. 545. b. paraftis dæmoniis menfam, 5 impleftis fortuna poculum; seu xéexoua, quod omnes, tefte Hieronymo, fimiliter tranftulerunt, id eft, miftam potionem. V. 12. Eadem fert Græc. excepto uno a opayỹ, in Ibid. 480. Ibid. 481. Ibid. 482. Ibid. 483. Ibid. 484. Ibid. 485. Ibid. 486. VULGATA NOVA. cæde corruetis: pro eo quòd vocavi, & non ref- Prov. pondiftis: locutus fum, & non audiftis: & fa- 1.24. ciebatis malum in oculis meis, & quæ nolui ele- Inf. 66. giftis. 13. Propter hoc hæc dicit Dominus Deus: Ecce fervi mei comedent, & vos efurietis: ecce fervi mei bibent, & vos fitietis: 14. Ecce fervi mei lætabuntur, & vos confundemini: Ecce fervi mei laudabunt præ exfultatione cordis, & vos clamabitis præ dolore cordis, & præ contritione spiritus ululabitis. 15. Et dimittetis nomen veftrum in juramentum electis meis: & interficiet te Dominus Deus, & fervos fuos vocabit nomine alío. 4. ·Jer. 7. 13. 16. In quo qui benedictus eft fuper terram, benedicetur in Deo amen : & qui jurat in terra, jurabit in Deo amen: quia oblivioni traditæ funt anguftiæ priores, & quia abfconditæ funt ab oculis meis. 17. Ecce enim ego creo cœlos novos, & ter- Inf.66. ram novam : & non erunt in memoria priora, 22. & non afcendent fuper cor. Apocal 18. Sed gaudebitis & exfultabitis ufque in fempiternum in his, quæ ego creo : quia ecce ego creo Jerufalem exfultationem, & populum ejus gaudium. 19. Et exfultabo in Jerufalem, & gaudebo in populo meo : & non audietur in eo ultra vox fletus & vox clamoris, NOTE AD VERSIONEM ANTIQUAM. mactatione, loco interfecti; paulò verò poft, pro audiftis, . 13. Concinit Græc. nifi quòd hab. hîc & inf. con- . 14. Similia leguntur Græcè. Item apud Tertul. 1. 4. adv. Marc. p. 708. a. 709. c. Ecce qui ferviunt mihi, exfultabunt in jocunditate, vos autem confundemini: Ecce qui ferviunt mihi, oblectabuntur, vos autem clamabitis præ dolore cordis & 1. cont. Jud. c. 13. p. 146. c. & à contribulatione fpiritus ululabitis; Gr. awo CurTerbus. Cypr. 1. 1. Teftim. p. 282. b. Ecce qui mihi ferviunt, jucunda buntur, vos autem confundemini; reliqua prætermittit. Hilar. verò l. 5. de Trin. 869. d. 870. c. &c. omifsâ priori fententiâ, legit: Ecce qui ferviunt mihi, exfultabunt in lætitia, vos autem clamabitis propter dolorem cordis veftri, & à contribulatione (al, contritione ) Spiritûs ululabitis. Hieron. in Ecclef. to. 2. 776. a. Ecce qui ferviunt mihi, lætabuntur, vos autem pudebit. Jul. Firm. I. de errore prof. relig. c. 19. Ecce qui ferviunt mihi, jucundabuntur, vos confundemini; vos interficiet Dominus. Fulg. 1. 1. ad Monim. c. 25. p. 20. Ecce qui ferviunt mihi, latabuntur, vos verò confundemini: Ecce qui ferviunt mihi, exfultabunt in latitia, vos autem clamabitis propter dolorem cordis veftri, 5 à contritione fpiritûs ululabitis. . 15. Congruunt ifta cum Gr. Tertul. 1. cont. Jud. c. 13. p. 146. c. 147. a. legit : Remittetis enim nomen veftrum in fatietatem electis meis, vos autem interficiet Dominus : eis autem qui ferviunt mihi, nomen nominabitur novum. Itidem Cypr. 1. 1. Teftim. p. 282. b. vos interficiet Dominus: eis autem qui ferviunt mibi, nomen nominabitur novum. Hilar. verò 1. 5. de Trin. p. 869. d. & 870. d. Relinquetis enim vos nomen veftrum in lætitia eleclis meis, autem interficiet Dominus: fervientibus verò mihi vocabi tur nomen novum. Item Ambrof. 1. 1, de fide, col. 467. rum " . 16. Græc. initio habet : & súλoyudúcetai, &c. ut in Lat. fupra. Tertul. 1. cont. Jud. c. 13. p. 147. a. quod benedicetur in terris. Cypr. 1. 1. Teftim. p. 282. b. quod benedicetur in terra. Hilar. 1. 5. de Trin. p. 869. e. & 870. e. quod benedicetur fuper terram: & benedicent Deum vequi jurant fuper terram, jurabunt in Deum verum : & fup. 830. d. 868. c. 869. b. c. benedicent te Deum verum vide etiam in Pf. 62. col. 155. f. Similiter Ambrof. l. 1. de fide, to. 2. 467. a. quod benedicetur fuper terram: 5 benedicent Deum verum, & qui jurant fuper terram, jurabunt per Deum verum : & epift. 9. to. 2. 803. f. jurabunt Deum verum. Vigil. Tapf. 1. 2. de Trin. quod benedicetur fuper omnem terram : 5 benedicent Deum verum, 5 qui funt fuper terram, jurabunt per Deum vivum : & 1. cont. Varimad. p. 734. c. quod benedicitur fuper terram... qui jurant fuper terram, jurabunt in Deum verum, 6 . 17. Similiter in Græco. Iren. 1. 5. c. 35. p. 336. a. legit: Erit enim cælum novum, 5 terra nova : & non erunt memores priorum, neque obveniet eis in cor; Gr. ♪ &μwly Tŵr wiTur xapdlar. Compl. izi Tur xapdiar auTar. Apud Ambr. in Pf. 118. p. 1116. a. Erit cælum novum. Item ap. Aug. 1. 20. de civit. Dei, c. 21. & l. 22. c. 3. to. 7. 602. a. 657. d. Erit cælum novum, terra nova: 5 non erunt memores priorum, nec ascendent in cor ipforum; Mfs. hîc & inf. nec afcendet. Apud Vigil. Tapf. 1. 2. de Trin. p. 213. b. oblivifcentur tribulationem priftinam, nec afcendet in cor eorum. Hilar. verò in Pf. 148. col. 588. b. legit cum Vulg. Ecce ego facio novum cælum, novam terram. Itidem Gaud. Brix. fer. 3. 948. a. cui accinit Philaftr. Brix. 1. de hæref. p. 710. c. de tractâ I. voculâ Ecce. . 18. Eadem funt in Græco, translata voce Jerufalem, poft exfultationem. Iren. L. 5. c. 35. p. 336. a. legit: Sed lætitiam & exfultationem invenient in ea: & fup. c. 34. p. 335. a. ecce ego facio Jerufalem exfultationem, & plebem meam; tum addit: etiam non audietur, &c. de . feq. prætermiffis intermediis. Auguft. 1. 20. c. 21. de civit. Dei, & l. 22. c. 3. col. 602. a. 657. d. Sed lætitiam & exfultationem invenient in ea: ecce ego faciam Jerufalem exfultationem, & populum meum lætitiam. . 19. Itidem Græcè. Apud Iren. 1. 5. c. 34. p. 335. a, etiam non audietur in ea vox fletus, neque vox clamoris, VULGATA NOVA. 20. Non erit ibi ampliùs infans dierum, & fenex qui non impleat dies fuos: quoniam puer centum annorum morietur, & peccator centum annorum maledictus erit. 21. Et ædificabunt domos, & habitabunt: & plantabunt vineas, & comedent fructus earum. 22. Non ædificabunt, & alius habitabit: non plantabunt, & alius comedet: fecundum enim dies ligni, erunt dies populi mei, & opera ma nuum eorum inveterabunt : 23. electi mei non laborabunt fruftra, neque generabunt in conturbatione : quia femen benedictorum Domini eft, & nepotes eorum cum eis. 24. Eritque antequam clament, ego exaudiam adhuc illis loquentibus, ego audiam. 25. Lupus & agnus pafcentur fimul, leo & bos comedent paleas : & ferpenti pulvis panis ejus: non nocebunt, neque occident in omni monte fancto meo, dicit Dominus. VERSIO ANTIQUA. : 20. Neque fiet ibi ultra immaturus, & fenex Hieron. ubi fup. qui non impleat tempus fuum erit enim infans centum annorum, & qui moritur peccator centenarius, maledictus erit. Ibid. 492. 21. Et ædificabunt domos, & habitabunt : & plantabunt vineas, & comedent fructus earum. 22. Non ædificabunt, & alius habitabit: non plantabunt, & alius comedet: etenim fecundùm Ibid. 493. dies ligni vitæ, dies populi mei: opera laborum fuorum inveterafcere facient : 23. electi mei non laborabunt in vacuum, neque filios generabunt in maledictionem: quia femen benedictum à Domino eft, & nepotes eorum cum eis. 24. Et erit antequam clament, ego exaudiam eos adhuc loquentibus illis, dicam : Quid eft? 25. Tunc lupi & agni pafcentur fimul, leo au- Apud Auguft. 1. 20. c. 21. & l. 22. c. 3. de civit. Dei, to. .20. Græcè, loco infans, habetur ó véoç, adolefcens ; . 21. Hieron. hic nonnifi textum unum refert, nempe ex Hebr. ad hoc ufque . feq. etenim fecundùm, &c. fed addit: LXX. fimiliter. Iren. etiam l. 5. c. 34. p. 335.a. hæc habet: Et adificabunt domus, & ipfi inhabitabunt: & plantabunt vineas, & ipfi manducabunt fructus earum, & vinum bibent: at inf. c. 35. p. 335. c. leg. & paftinabunt vineas. Item Julian. Pelag. ap. Auguft. I. 4. op. imp. to. 10. 1218. e. Ædificabunt domus, & ipfi inhabitabunt : paftinabunt vineas, & ipfi manducabunt fructus earum. Græc. Καὶ οἰκοδομήσεσιν οἰκίας, και αυτοὶ ἐνοικήσεσιν και καταφυτεύ σεοῖν ἀμπελῶνας, και αυτοὶ φάγονται τα γεννήματα αυτῶν edd. Ald. & Compl. addunt, Tor olvor Tíortal, cum Irenæo. . 22. Iren. 1. 5. c. 34. p. 335. a. Et non ipfi adificabunt, & alii inhabitabunt: neque ipfi paftinabunt, & alii comedent fecundùm enim dies ligni vita, erunt dies plebis in te; opera enim laborum eorum veterafcent: & fup. c. 15. p. 311. c. fecundùm enim lignum vita, dies ipforum I. CAPUT VULGATA NOVA. Act. 7. 1. H terra autem fcabellum pedum meorum: Ac dicit Dominus: Coelum fedes mea, 49.17. I. erunt. Julian. Pelag. ap. Auguft. 1. 4. op. imp. to. 10. . 23. Ita Græcè, excepto uno, vrò Oef, à Deo, #. 24. Confonat Græc. adjuncto uno ipfi, ad verbum clament. Auguft. in Pf. 6. to. 4. 24. e, ita legit : adhuc loquente te, dicam : Ecce adfum. . 25. Eadem omnino leguntur Græcè, nifi id excipiatur , xéwr, & leo, pro leo autem. Iren. l. 5. c. 33. p. 333. b. hab. Tunc lupi & agni pafcentur fimul, & leo quafi bos vefcetur paleis, ferpens autem terram quafi panem : non nocebunt, neque vexabunt in monte fando mea, dicit Dominus. Ambrof. I. 5. Hexa. col. 81. e. Tunc lupi & agni fimul pafcentur, leo 5 bos fimul paleas manducabunt: vide etiam in Pf. 118. col. 1038. a. & in Luc. 10. & 13. col. 1421. c. 1459. e. & l. 1. de virg. to. 2. 170. a. LX V I. S & VERSIO ANTIQUA. Ibid. 494. Ic dicit Dominus: Coelum mihi thronus, Cypr. 1. 2. Teftim. & terra fuppedaneum pedum meorum p. 285.6. quam mihi fedem ædificabitis? aut quis locus ad requiem mihi? NOTE AD VERSIONEM ANTIQUAM. . 1. Sic iterum legit Cypr. 1. 3. Teftim. p. 305. b. præter unum fcabellum, loco fuppedaneum. Iren. 1. 4. c. 2. p. 229. c. Cælum mihi fedes eft, terra fuppedaneum pedum meorum. Tertul. 1. 2. adv. Marc. p. 654. a. & l. cont. Prax. p. 851. c. ait : Cui (al. cujus) cælum thronus, terra fcabellum. Novatian. 1. de Trin. p. 1032. c. 1034. a. Cælum mibi thronus eft, terra autem fcabellum pedum meorum: qualem mihi adificabitis domum? aut quis locus requiei mea? Zeno Veron. 1. 1. tract. 14. p. 104. Calum mihi thronus, 5 terra fuppedaneum pedum meorum: quam mihi adificabitis domum? aut quis locus ad requiem mihi? Hilar. in Pf. 131. col. 448. d. & l. 1. & 4. de Trin. col. 768. f. 831. a. Cœlum mihi thronus eft, terra autem fcabellum pedum meorum : quam domum adificabitis mihi? aut quis locus requietionis mea? ita rurfum in Pf. 126. col. 416. e. excepta voce fedes, pro thronus: lib. etiam 1. de Trin. addit erit, ad vocem locus. Apud Ambrof. pariter 1. 3. de Spir. S. to. 2. 680. f. Cælum mihi thronus, terra autem fcabellum pedum meorum : vide etiam ep. 43. col. 972. c. & in Pf. 1 18. to. 1. 1117. e. Victor Tun. ap. eund. Ambrof. col. 592. c. Cælum mihi fedes eft, terra verò fca |