Abbildungen der Seite
PDF
EPUB
[blocks in formation]

VULGATA NOVA.

10. Accipite disciplinam meam, & non pecuniam: doctrinam magis, quàm aurum eligite.

11. Melior eft enim fapientia cunctis pretiofiffimis : & omne defiderabile ei non poteft comparari. 12. Ego fapientia habito in confilio, & eruditis interfum cogitationibus.

13. Timor Domini odit malum: arrogantiam, & fuperbiam, & viam pravam, & os bilingue deteftor.

14. Meum eft confilium, & æquitas, mea eft prudentia, mea eft fortitudo.

15. Per me reges regnant, & legum conditores jufta decernunt :

16. Per me principes imperant, & potentes decernunt juftitiam.

Hilar. l. 12. de Trin. p. 1135.b.

Fulg. p. 12. p.

Quoniam veritatem meditabuntur fauces
abominata verò ante me labia mendacia. 218. 6.

NOVA.

9. recti funt intelligentibus, & æqui invenientibus fcientiam.

[blocks in formation]

VULGATA

17. Ego diligentes me diligo : & qui manè vigilant ad me, invenient me.

18. Mecum funt divitiæ, & gloria, opes fuperVULGATA NOVA.

20. In viis juftitiæ ambulo, in medio femitarum judicii,

21. ut ditem diligentes me, & thefauros eorum repleam.

22. Dominus poffedit me in initio viarum fuarum, antequam quidquam faceret à principio.

NOTE AD

.4.5.....7. Similiter in Græco.

NOVA.

bæ, & juftitia.

19. Melior eft enim fructus meus auro, & lapide pretiofo, & genimina mea argento electo. VERSIO ANTIQUA.

d.

a Hilar. l. 12. de

Trin. p. 1135.b.

20. In viis æquitatis ambulo, & inter medias Hilar. ubi fup. «. femitas juftitiæ converfor

21. ut dividam diligentibus me fubftantiam, & thefauros eorum impleam bonis. Si enunciavero vobis quæ quotidie fiunt, memorabor ea quæ à fæculo funt enumerare.

Ibid. b.

22. Dominus condidit me in initio viarum Cypr. 1. 2. Teftim. fuarum in opera fua :

VERSIONEM ANTIQUAM.

rus, loco aquitatis, & xaqualos, loco juftitia: in Schol.

*. 10. Grzc. Λάβετε παιδείαν, καὶ μὴ ἀργύριον και γνώ- δικαιώματος, loco prima vocis ; & in Mr. Alex. δικαιοσύνης ο σιν ὑπὲρ χρυσίον δεδοκιμασμένον. *. II..... 13. Sic eft in Græco.

. 14. Græcè non habetur mea, ante tutela; fed reponitur ante prudentia, loco ego; cæt. ad verbum ut fup. Ferrand. Diac. ad Regin. p. 158. fimiliter leg. Meum eft confilium, mea tutela.

V. 15. Ad verbum è Græco. Sic etiam legit Iren. 1. 3. c. 23. p. 321. c. excepto uno tenent, pro fcribunt; at in Gr. papro. Auct. op. imp. in Matth. hom. 5. p. 48. d. Per me reges regnant, per me tyranni fcribunt juftitiam. Vide verfum feq.

. 16. Optimè è Græco, nifi excipias vocem principes, pro qua μeyisaves, magnates; ap. Aquil. & Symm. apxorles. Iren. 1. 3. c. 23. p. 321. c. legit : Per me principes exaltabuntur, tyranni per me regnant terram. August. verò de nat. bo. to. 8. 509. d. Per me reges regnant, & tyranni per me tenent terram. Succinit Auct. 1. 1. de voc. gent. c. 24. p. 15. d. nifi quòd fcribit obtinent terram.

. 29, Ita in Græco, nifi excipias voces duas, xa

loco fecundæ. Fulg. ep. 14. p. 266. ita legit : In itineribus.
juftitia incedo, & inter medias femitas æquitatis converfor.

. 21. Vix meliùs è Græco. Fulg. ep. 14. p. 266. fimili-
ter hab. ut dividam, &c. ufque ad vocem bonis incluf. &
refponf. cont. Arian. p. 54. addit: Si nunciavero vobis
qua
quotidie fiunt, commemorabo quæ à fæculo funt enunciare : iti-
dem l. cont. ferm. Fastid. c. 8. p. 348. fed abfque ult. enun-
ciare. Ambrof. 1. 3. de fide, to. 2. 508. d. ait: Diturus
Dominus creavit me, pramifit: Commemorabo quæ à
fæculo funt.

[ocr errors]

#. 22. Ita Lactant. 1. 4. Inftitut. c. 5. p. 573. Irenæus veròl. 4. c. 20. p. 253. d. Dominus creavit me principium · viarum fuarum in opera fua; quibus Græcum favet. Tertul. contra Hermog. p. 416. a. Dominus condidit me initium viarum fuarum in opera fua: fimiliter cont. Prax. p. 846. a. b. 848. b. item ibid. Dominus creavit me initium viarum in opera fua. Hilarius 1. 1. 4. & 12. de Trin. col. 784. f. 785. a. 832. e. 1130. a. b. c. 1136. a. Dominus creavit me in initium viarum fuarum in opera fua. Ambr. 1. z. de interp.

p. 284. b.

Cypr. ubi fup.

VERSIO ANTIQUA.

23. ante fæculum fundavit me: in principio, antequam terram faceret.

24. & antequam abyffos conftitueret, priufquam procederent fontes aquarum,

25. antequam montes collocarentur; ante omnes colles genuit me Dominus.

26. Fecit regiones, & inhabitabilia, & fines inhabitabiles fub cœlo.

27. Cùm pararet coclum, aderam illi; & cùm fecerneret fuam fedem :

28. cùm fuper ventos validas faceret defuper nubes, & cùm confirmatos ponebat fontes fub cœlo:

VULGATA NOVA.

23. Ab æterno ordinata fum, & ex antiquis antequam terra fieret.

24. Nondum erant abyffi, & ego jam concepta eram : necdum fontes aquarum eruperant : 25. necdum montes gravi mole conftiterant : ante colles ego parturiebar :

26. adhuc terram non fecerat, & flumina, & cardines orbis terræ.

27. Quando præparabat coelos, aderam: quando certa lege, & gyro vallabat abyffos: 28. quando æthera firmabat furfum, & librabat fontes aquarum :

NOTA AD VERSIONEM

Dav.c.7.& l. 3. col. 647.e.655. d. & in Pf. 43. col. 887.f.
Dominus creavit me principium viarum fuarum in opera fua:
vide etiam in Pf. 118. col. 1025. d. necnon l. 1. & 3. de
fide, to. 2.463.c. 505. e. 643. f. Hieron. in Ifai. 26. to. 3.
221. c. Deus poffedit me initium viarum fuarum ; tum ad-
dit: licet quadam exemplaria male pro poffeffione, babeant crea-
turam: veruntamen in Mich. 4. col. 1527. a. legit: Domi-
nus creavit me in principio viarum fuarum in opera fua; sub-
dit autem, five at in Hebræo fcribitur, Dominus poffedit me :
item 1. 1. in ep. ad Ephef. to. 4. 342. e. f. Licet, inquit, in
Hebræis codicibus non habeatur, Dominus creavit me initium
viarum fuarum, fed, Dominus poffedit me: infra tamen 1.
2. col. 372. b. hab. Dominus creavit me initium viarum fua-
rum; & epift. ad Cypr. to. 2. p. 697. a. Dominus creavit me
initio viarum fuarum in opera fua: rurfumque ait: Nullum
debet verbum creationis movere, cùm in Hebræo non fit creatio,
fed poffeffo. Auguft. 1. 1. de doctr. Chr. to. 3. 17. a. Do-
minus creavit me in principio viarum fuarum. Fulgent. con-
tra Arian. p. 54. a. Dominus creavit me initium viarum fua-
rum in opera fua: & l. contra ferm. Faftid. c. 8. p. 348.
Dominus creavit me initio viarum fuarum in opere fuo. Fauf-
tin. Presb. cont. Arian. to. 5. p. 637. g. 649. c. Dominus
creavit me initio viarum fuarum in opera fua. Itidem Ar-
nob. jun. de Trin. to. 8. p. 210. b. 211. f. detracta ult.
voce fua; at inf. 211. g. addit in opera fua: hab. etiam ibid.
initium, pro initio, Facund. Hermian, 1. 11. Sirm. to. 2.
p. 757. d. Dominus creavit me principium viarum fuarum
in opera ejus. Ap. Marten. Anecdot. to. 5. p. 6. e. 7. a. Do-
minus condidit me in initio viarum fuarum in principio in ope-
ra fua. Item ap. Phœbad. Agin. cont. Arian. p. 303. e.
Dom. condidit me.

#.23. Ad verbum è Græco. Concinunt Lact. 1. 4. Infti-
aut. c. 6. p. 573. & Hieron, ep. ad Cypr. to. 2. 697. a. ni-
fi quòd fcribunt ante facula. Iren. 1. 4. c. 20. p. 253. d.
anie facula (al. fæculum ) fundavit me: in initio, antequam
terram faceret. Tertul. cont. Hermog. p. 416. b. ante facu-
la fundavit me: priufquam faceret terram: item 1. contra
Prax. p. 846. a. cum Hilar. l. 12. de Trin. col. 1130. d.
priufquam terram faceret. Ambrof. l. 3. de fide, to. 2. 508.
a. d. in principio, antequam terram faceret. Arnob. jun, de
Trin. p. 210. b. ante fæcula creavit me: at inf. 211. g. an-
te faculum fundavit me: priafquam terram faceret. Fulg.
I. cont. Arian. p. 54. a. & 1. cont. fer. Faftid. c. 8. p. 348.
& l. de fide ad Petr. p. 24. ante fæcula fundavit me : & l.
contra Arian. p. 55. b. necnon fragm. 24. contra Fab. ad-
dit, priufquam terram faceret. Phabad. Agin. 1. cont. Aria-
nos, p. 303. e. & ante fæculum fundavit me. Vigil. Tapf.
1. 1. contra Arium, Sabell. &c. p. 131. b. ante fæcula fun-
davit me, Anecdot. to. 5. Marten. p. 6. e. antequam terram
faceret.

*. 24. Concordat textus Lat, cum Gr. Iren. quoque l. 4. c. 20. p. 253. d. legit: priufquam abyffos conflitueret, & priufquam procederent fontes aquarum. Itidem Fulg. 1. contra Arian. p. 55. b. & fragm. 24. cont. Fab. p. 608. Tertul. verò cont. Hermog. p. 416. b. 420. a. prior autem abyffo genita fum. Sic etiam Phœbad. Agin. 1. cont. Arian. p. 303. e. Lact. verò l. 4. Inftit. c. 6. p. 573. & antequam abylos conftitueret, priufquam prodirent fontes aquarum. Ambrof. 1. 3. de fide, to. 2. 508. a. antequam abyssos faceret, & antequam produceret fontes aquarum. Hieron. epift. ad Cypr. to. 2. 697. a. antequam terram faceret & abyffos, prius quam procederent fontes aquarum. Arnob. jun. de Trin. to. 8. p. 211. g. priufquam poneret abyffos, priufquam produceret fontes aquarum. In Græco, wpò TỸ TÀS ÚČÚASUS TOIMEAL, &c. ut in textu.

#. 25. Iren. 1. 4. c. 20. p. 253. d. antequam montes confirmarentur; ante omnes autem colles genuit me. Tertul. contra Hermog. p. 416. b. priusquam montes collocarentur ; anBe omnes autem colles generavit me: fimiliter 1. contra Prax. p. 846, a, b. & 848, b. Lactant. 1. 4. Institut. c. 6. p. 573.

ANTIQUAM.

fimpliciter hab. ante omnes colles genuit me Dominus, omiffis illis quæ antecedunt. Hilarius verò l. 12. de Trin. col. 1130. d. ita legit: priufquam montes ftabiliret ; ante omnes colles genuit me. Itidem Arnob. jun. de Trin. p. 211. g. at inf. 230. b. ante omnes colles generavit me. Ambrof. 1. 3. de fide, col. 508. a. ante omnes colles genuit me. Hieron. ep. ad Cyprian. to. 2. 697. a. priufquam montes firmarentur ; ante omnes colles generavit me : & in Ifai. 26. to. 3. 221. c. ante omnes autem colles generavit me. Fulg. contra Arian, p. 55. b. priufquam montes ftabilirentur; ante omnes autem colles genuit me: & fup. 54. a. necnon 1. de fide ad Petr. p. 524.

ante omnes colles genuit me: fed frag. 24. cont. Fab. p. 608. ante omnes autem colles, ut fup. Concinunt Fauftin. Presb. cont. Arian. p. 645. d. 649. c. d. Vigil. Tapf. 1. 1. cont. Arium, Sabel. &c. p. 131. b. & Anon. ap. Marten. Anecdot. to. 5. p. 6. e. In Gr. πρὸ τὸ ὄρη ἑδραπῆναι πρὸ δὲ πάντων βυνῶν γεννᾷ με vox autem Κύριος jungitur cum *. feq.

.26. Lact. 1. 4. Inftitut. c. 6. p. 573. Fecit regiones, & terras inhabitabiles fub cœlo. Hilar. l. 12. de Trin. col. 1131. b. Deus fecit regiones, & inhabitabilia, & cacumina, qua habitantur fub cœlo. Græc. Kuenos swoince Xápas, dix7ος, καὶ ἄκρα οικέμενα τῆς ὑπ' ἐρανῶν.

. 27. Concinit Lact. 1. 4. Inftitut. c. 6. p. 573. Iren. verò 1.4. c. 20. p. 253. d. ita legit: Cùm pararet calum, eram cum illo; deinde pergit ad fontes, omiffis intermediis. Tertul. 1. contra Prax. p. 846. a. Cùm pararet cælum, aderam illi fimul: & inf. 852. c. Cùm pararet cælos, ego aderam illi fimul: at 1. cont. Hermog. p. 415. c. Cùm pararet cœlum, aderam illi, ut fup. fequentia autem verba conftanter filet, quamvis alia proximè fubjungat. Hilar. 1. 12. de Trin. p. 1131. b. Cùm pararet cælum, eram cum illo ; & cùm fegregabat fuam fedem: Mf. tamen 1. Martin. textui favet at in Pl. 91. col. 239. d. legit Hilar. Cùm pararet cælum, aderam illic. Ambrof. I. 1. Hex. col. 6. c. Cùm pararet cælum, cum illo eram : & in Pf. 118. col. 1089. d. Cùm pararet cælos, &c. & inf. 1230. f. Cùm faceret cælos, cum illo eram: & 1. 5. de fide, to. 2. 556. b. Quando parabar cœlum, cum ipfo aderam : & 1. de fide Refurr. col. 1157. be Cùm pararet cælum, cum ipfo eram. Phœbad. Agin. contra Arian. p. 304. f. Cùm pararet cælum, ego aderam illi. Fulg. 1.2. ad Trafim. c. 4. p. 91. c. Cùm pararet cælum, aderam illi; & cùm fegregabat fedem fuam fuper ventos. Arnob. jun. de Trinit. p. 211. g. Cùm parabat cœlum, fimul cum illo eram; cum fegregabat fedem fuam. Vigil. Tapf. 1. 1. contra Arium, Sabell. &c. p. 131. b. Cùm pararet cælos, aderam illi: fimiliter 1. contra Varim. p. 730. h. nifi quòd legit cælum : tum fubdit: 5 cùm fegregaret fuam fedem. Anonym. ap. Marten. Anecd. to. 5. p. 6. e. Cùm patraret cœlos, aderam cum illo; & cùm fecerneret fedem fuam. In Gr. Ηνίκα κοίμαζε τὸν ἐρανὸν, συμπαρήμω αυτών και ότε αφώρι E Tor Eave Opórov &æ áréμær.

D

. 28. Iren. 1. 4. c. 20. p. 253. d. verbis his . præced. eram cum illo, proximè fubjungit ista: & cùm firmos faceret fontes aby, omiffis intermediis. Tertul. verò 1. contra Hermog. p. 415. c. ita legit : & cùm fortia faciebat fuper ventos qua furfum nubila, & cùm firmos ponebat fontes ejus qua fub cælo eft: eadem repetit l. contra Prax. P. 846. a. nifi quòd ponit totos, pro firmos, deletque eft in fine: at l. contra Hermog. p. 402. a. rurfus habet: & cùm firmos ponebat fontes qua fub cælo eft. Lactant. 1. 4. Inftitut. c. 6. p. 573. cùm fuper ventos faceret validas nubes, S cùm confirmatos poneret montes fub cœlo. Hilar. 1. 12. de Trin. col. 1131. b. quando fuper ventos validas faciebat in fummo nubes, & cùm certos ponebat fontes fub cælo; Mfs. ibid. montes fub cælo: at fup. 1. 4. col. 840. a. fontes. Ambrof. 1. de Spir. S. to. 2. 682. d. cùm faceret fontes aquarum. Fulg. 1. 2. ad Trafim. c. 4. p. 91. c. quando fortes faciebat furfum nubes, & cùm ftabiles ponebat fontes fub cœ%. Arnob. jun. de Trin. p. 211, h. & Vigil. Tapf. l. con

[blocks in formation]

tra Varim. p. 730. d. quando fuper ventos fortes faciebat in fummo nubes, cùm certos ponebat fontes fub cœlo. Græc. καὶ ὡς χυρὰ ἐποίς τὰ ἄνω νέφη, καὶ ὡς ἀσφαλεῖς ἐλίθει πηγὰς τῆς ὑπ' ερανόν.

. 29. Accinunt magno confenfu Iren. 1. 4. c. 20. p. 253. d. Lact. 1. 4. Inftitut. c. 6. p. 573. Hilar. 1. 4. & 12. de Trin. col. 840. b. 1131. b. Ambrof. l. 1. Hex. col. 6. f. Fulg. 1. 2. ad Trafim. c. 4. p. 91. c. Arnob. jun. de Trin. p. 211. g. Vigil. Tapf. I. contra Varimad. p. 730. d. & I. 2. cont. Ari. & Sabell. & Anonym. ap. Marten. Anecdot. to. 5. p. 6. e. quibus omnibus fuffragatur Græc. nifi quòd initio ipfo ponit, quod etiam nonnulli præmittunt PP. Latini. Verùm Tertul. hunc verficulum conftanter omittit, licet antecedentia cum fubfequentibus duobus in locis referat; ut fupra videre eft, & infra : lib. tamen de Bapt. c. 3. p. 388. b. habet: & ut terram aridam fufpenderet.

. 30. Ad verbum è Græco. Ita quoque legit Lact. 1. 4. Inftitut. c. 6. p. 573. detracto tamen hoc ult. in omni tempore. Iren. l. 4. c. 20. p. 253. d. fic habet : Eram apud eum aptans: ego eram cui adgaudebat ; quotidie autem lætabar ante faciem ejus in omni tempore. Tertul. verò 1. contra Hermog. p. 402. a. Ego eram modulans cum ipfo : & inf. 415. c. Ego eram compingens cum ipfo: ego eram ad quam gaudebat; quotidie autem oblectabar in persona ejus: ita rurfum 1. contra Prax. p. 846. a. b. exceptis his, cum illo compingens... in perfona ipfius. Hilarius in Pf. 135. col. 487. e. Ego eram apud eum difponens: fic etiam in Pf. 91. col. 239. d. fed addit, mibi adgaudebat : & in Pf. 148. col. 587. d. Ego eram apud illum componens : mibi adgaudebat : & l. 4. de Trinit. col. 840. b. Eram apud illum componens: ego eram ad quam gaudebat ; quotidie autem lætabar in confpectu ejus in omni tempore. Ambrof. l. 1. Hexa. P. 6. f. Eram penes illum cuncta componens; Mfs.6. penes illum difponens : & in Pf. 118. col. 1230. f. addit: ego eram cui adplaudebat : fimiliter l. 1. offic. to. 2. 60. b. at 1. de fide Refurr. col. 1157. b. legit: Et eram cum eo componens: ego eram cui adgaudebat; Mís. plures, cui adplaudebat. Phœbad. Agin. 1. cont. Arian. p. 304. f. Ego eram cum illo; & mibi adgaudebat. Fulgent. I. 3. ad

VULGATA NOVA.

Monim. c. 6. Eram apud illum componens: & l. 2, ad Trafim. c. 4. p. 91. c. Eram apud eum difponens. Arnob, jun. de Trinit. p. 211. g. Cum ipfo eram cuncta componens ; ad quam gaudebat (f. adgandebat) in faciem meam : vide etiam

inf. p. 230. b. Vigil. Tapf. 1. contra Ari. & Sabel. Ego eram penes illum: & l. cont. Varimad. p. 730. d. Ego eram cum illo cuncta componens: 5 ego eram cui adgaudebat. Anonym. ap. Marten. Anecdot. to. 5. p. 7. a. Ēram fimul cum illo difponens: ego eram cui adgaudebat ; quotidie autem lætabar in faciem ejus.

. 31. Concordat Græcum: nec diffentit Iren. loco cit. qui etiam habet cum Cypr, cùm lætaretur orbe perfecto. Accinunt Lact. 1. 4. Inftir. c. 6. p. 573. Ambrof. l. 1. offic. to. 2. 60. b. Arnob. jun. de Trin. p. 211. g. & Vigil. Tapf. 1. cont. Varimad. p. 730. d. Tertul. verò l. contra Hermogen. p. 415. c. legit: quando oblectabatur, cùm perfeciffet orbem, inoblectabatur in filiis hominum. Hilar. in Pf. 91. &'148. col. 239. d. 587. d. cùm lætaretur orbe perfecto, ut fup. itidem 1. 4. de Trin. p. 840. b. fubditque, & lataretur in filiis hominum: item inf. quando lætabatur orbe perfeilo,latabatur in filiis hominum : & in Pf. 55. col. 116. c. alludens dicit: fuper filios hominum adgaudebat pater. Anonymus ap. Marten. Anecdot, to. 5. p. 7. a. cùm lataretur orbi perfeito.

*. 34. Confonat Græc. nifi quòd hab. eicanCelal μr, & φυλάξι ; ultimoque, τηρῶν σαθμὸς ἐμῶν εἰβόδιων, fervans limina meorum introituum; Theodot. prias upar μs.

*. 35. Græc. addit yap, enim, ad 1. exitus, præponitque verbo præparatur. Fulgent. etiam de Incarn. ad Petr. p. 305. & l. 1. de verit. præd. cum Auct. 1. de voc. gent. 1. I. c. 24. & l. 2. c. 10. p. 15. e. 23. f. hanc fententiam memorat, præparatur voluntas à Domino. Citatur pariter à Zozimo PP. cujus teftimonium refert Cæleftinus epift. 21. to. 1. col. 1191. c. citatur quoque ab Auguftino non femel, epift. 107. & alibi paffim. Item in Cone. 2. Arauf. cap. 4. Conc. to. 4. col. 1667. c. Item à Bonif. II. epift. 2. ibid. col. 1689. c.

. 36. Ita rurfum legit Fulg. 1. de Incarn. p. 425. nec aliter exftat Græcè.

CAPUT

1.

Sapientia aedificavit fibi domum, excîdit

I.

2. Immolavit victimas fuas, mifcuit vinum,

I X.

VERSIO ANTIQUA.

Sapientia ædificavit fibi domum, & fubdi- Cypr, 1.2. Teflim.

columnas feptem.

p. 285. a. 2. Mactavit fuas hoftias, mifcuit in cratera vi- 63. p. 105. 6.

NOTE AD VERSIONEM ANTIQUAM.

. 1. Sic habet Cæfar. Arelat. hom. 8. p. 826. b. Sic etiam Ambrof. in Pf. 118. to. 1. 974. b. & l. I. de fide, to. 2. 463. e. unà cum Gr. at 1. de Spir. S. col. 645. d. Sapientia fecit fibi domum : & l. 1. de Cain, c. 5. col. 193. d. fulfit column. feptem. Hilar. in Pf. 138. col. 511. d. Sapien tia ipfa fibi adificavit domum. Auguft. 1. 17. de civit. Dei, c. 4. & 20. to. 7. 461.a. 484. b. Sapientia adif. fibi dom. 5 fuffulfit col. feptem. Auct. 1. de promiff. ap. Profp. p. 126. c. 187.c. Sapientia fabricavit fibi demum, & fubdidit 5

col. feptem. Græc. vwúp Ce súxus él. Gaud. Brix. ferm. 13. p. 963. h. cum Auct. quæft. N. Teft. apud Auguft. to. 3. 63.a. Sapientia adificavit fibi domum. Itidem Auct. op. imp. in Matth. hom. 50. p. 213. c. fed addit: & fuffulfit columnis feptem: fup. verò hom. 30. p. 127. d. & fubdidit columnas feptem; ficut Fulgent. 1. contra ferm. Fastid. c. 8. p. 348.

. 2. Concordat Græcum. Tertul. cont. Gnoft. p. 828. a. leg. Sophia jugulavit filios fuos. Ambrof, in Pf. 118, to,

[ocr errors]
[blocks in formation]

Hieron. l. I. cont. Jovin. to. 4. 170.

9. Da fapienti occafionem, & fapientior erit. Notum fac jufto, & adjiciet percipere.

10. Principium fapientiæ, timor Domini..... bfcire legem, fenfus eft optimi.

12. Fili, fi fapiens eris, tibi fapiens eris, & proximis fi autem malus evaferis, folus hau

ries mala.

*

Qui fidens eft in falfis, hic pafcit ventos: idem autem ipfe fequitur aves volantes : deferit enim vias vineæ fuæ, à femitis verò agelli fui erravit: ingreditur autem per avia loca atque arida, & terram deftinatam in fitim; contrahit autem manibus infructuofa.

13. Mulier infipiens & audax inops panis effi

[blocks in formation]

NOTE AD VERSIONEM ANTIQUAM.
I. 974. b. Interfecit fuas hoftias: & l. 1. de fide, to. 2.
463. e. Et interfecit fuas hoftias, mifcuit in cratera, &c. ut
in textu: & epift. 65. col. 1053. f. mifcuit in cratere vi-
num fuum. Similiter Auguft. 1. 17. de civit. Dei, c. 20.
p. 484. b. Immolavit fuas victimas, mifcuit in cratere, &c.
ut fup. Auct. 1. de promiff. ap. Profp. p. 3. pag. 187.
c. Maitavit fuas (Mf. 1. Rem. fuis) boftias, mifcuit in
cratere, &c. ut fup. Itidem Cæfar. Arelat. hom. 8. p.
826.

. 3. Ita Græcè, nifi quòd omittitur 5, ante mifit. Am-
brof. 1. 1. de fide, to. 2. 463. e. legit: Et mifit fuos fervos
convocans cum altissima prædicatione, dicens. Auguft. 1. 17.
de civit. Dei, c. 20. col. 484. b. Mifit fervos fuos conve-
cans cum excellenti prædicatione ad craterem, dicens. Auct.
1. de promiff. ap. Profp. p. 187. d. Mifit fervos fuos con-
vocans,& dicens.

. 4. Itidem Græcè. Sic etiam apud Ambrof. I. de fu-
ga
fæc. c.
8. col. 438. b. uno excepto divertat ad me; at
I. 1. de fide, to. 2. 463. e. legit declinet ad me : Mss. nonnul-
li initio ferunt, Quis eft infipiens? Auguft. 1. 17. de civit.
Dei, c. 20. col. 484. b. Quis eft infipiens? divertat ad me.
Et inopibus fenfu dixit. Gaud. Brix. fer. 19. p. 975. f.
Quifquis eft infipiens, divertat ad me. Vide inf. ad . 16.

.5. Accinunt Gaud. Brix. fer. 19. p. 975. f. & Auct.
1. de promiff. apud Profp. p. 113. c. 187. c. unà cum Gr.
Ita quoque legit Ambrof. epift. 32. col. 918. f. 919. a.
necnon 1. de parad. to. I. 150. d. addito uno 5, poft
venite; ficut 1. de fuga fæc. c. 8. col. 438. b. lib. verò 1.
de Cain, c. 5. col. 192. f. hab. Venite, 5 edite panes meos,
&c. item inf. to. 1.498. f. 1398. c. & to. 2. 1192. a. at
1. de virginit. col. 227. e. Venite, manducate panes meos
& bibite vinum meum. Hieron. in Ecclef. to. 2. 766. b.
Venite, comedite panes meos, bibite vinum meum. Aug.
1. 17. de civit. Dei, c. 20. to. 7. 484. b. Venite, man-
ducate de meis panibus, & bibite vinum quod mifcui vobis.
Jul. Firmic. de errore prof. relig. Venite, 5 manducate de
meis panibus, & bibite vinum quod mifcui. Cæfar. Arelat.
hom. 8. Venite, edite de meis panibus, &c. ut fup.

[ocr errors]

. 6. Ambrof. in Pf. 118. to. 1. 1212. b. Relinquite infipientiam, & quærite fapientiam. Auguft. verò l. 17. de civit. Dei, col. 484. c. Derelinquite infipientiam, ut vivatis;& quærite prudentiam, ut habeatis vitam. Græc. 'Awoacíwele apeg Cúrur, iva sis fòr aiura Basilασε φρόνησιν, και κατορθώσατε ἐν γνώση (ύνεσιν. Mis. Alex. cum edd. Ald. & Compl. a SiCHTE xαтоpleoαTE, &c.

.8. Græc. Musesxe xaxes, ira μù μicйCwoi GF. "Exerxe Cоpor, y άɣαwИбE! E nec addit plura. Cyprian. quoque 1. 3. Teftim, p. 327. c. hæc tantùm refert: Qui corripit im

[ocr errors]

pium, odietur ab eo. Corripe fapientem, & diliget te. Hieron. in Ecclef. to. 2. 750. a. Argue fapientem, & diliget te. Caffiod. in Pf. 37. p. 128. b. Argue fapientem, & amabit te. Ita quoque S. Pacianus legit paran. ad pœnit. 315. d. fed addit: atque ftultum, & odio te habebit: addit pariter Mf. Alex. acopor, Codos. Similiter Auct. op. imp. in Matth. hom. 45. p. 189. c. Argue fapientem, & amabit te ; infipientem verò, & odiet te. Item Mf. Floriac. n. 10. Argue Jap. Samavit te; infipientem, adjiciet odiffe te.

. 9. Itidem Græcè, ni excipias ult. T8 Séxedai, ad recipiendum, loco percipere. Similiter habet Auguft. epift. 93. col. 238. a. ufque ad verbum erit inclus.

. 10. Sententia prima ex Hieron. concordat cum Gr. pofterior ex Ambrofiaft. ita legitur ibid. Tò yap gravaι róμον, διανοίας ἐςὶν ἀγαθῆς. Priorem fententiam rurfum citat Hieron. in Ifai. 50. col. 363. c. ficut Auct. 1. 2. de vocat. gent. c. 27. p. 31. a.

. 12. Eadem iterum refert Ambrof. 1. 3. offic. to. 2. III. b. præter unum fueris, pro 1. eris. Ita quoque Aug. epift. 264. to. 2. 895. c. & fer. 35. to. 5. 173. g. 174. b. 175. c. addita tamen voce tuis, ad hanc, proximis. Fastidiof. Arian. ap. Fulgent. p. 211. Fili, fi bonus fueris, tibi, & proximis tuis: fi autem malus evaferis, folus bauries mala. Græcè interpunctio diffimilis, ita nempe : Tè, càv copos vern secule, copos son Tois wandíor ( Ald. addit Cr) σοφὸς γένη σεαυτῷ, σοφὸς καὶ πλησίον reliqua ut fup.

་་

**Græcè duo tantùm diffimilia, nempe i7α... άéWE, fequetur..... deferuit, pro fequitur..... deferit. Eadem quoque citantur in Concil. Carthag. 3. to. 1. Labb. 787. e. paucis mutatis: Qui fidens eft in falfis, hic pafcit ventos: idem autem ipfe fequitur aves volantes: derelinquit (al. deferuit) autem vias vinea fuæ, & à femitis agri fui erravit : ingreditur autem per avia loca atque arida, & terram diftinet à meffe; colligit autem manibus fterilitatem. Græc. Cuváre de Xepoir anapoiar. Hieron. 1. 3. cont. Rufin. to. 4. p. 2. col. 472. eadem fic memorat: Qui nititur mendacio, pafcit ventos, & fequitur aves volantes : dereliquit enim vias vineæ fuæ, & axes cultura fuæ fecit errare: perambulat aridum ac defertum, & colligit manibus fuis fterilitatem. Caffian. coll. 15. c. 7. p. 662. Qui enim innititur mendaciis, bic pafcet ventos: idem autem ipfe fequitur aves volantes. Hæc etiam verba leguntur inf. in Vulg. c. 10. . 4. invectaque eò funt ex edit. LXX. ut probant Mfs. duo Sangerm. n. 4. & 15. qui eadem exhibent in margine, his tantùm mutatis nititur, & pafcit; abfunt autem à textu Hebraïco. Apud Auguft. 1. 3. cont. Crefcon. c. 9. Qui fidit in falfis, bic pafcit ventos.

#. 13. In Gr. tuš, loco panis ; apud Nobil, buccella i

VULGATA NOVA.

cebris, & nihil omnino fciens,

14. fedit in foribus domus fuæ fuper fellam in excelfo urbis loco,

15. ut vocaret tranfeuntes per viam, & pergentes itinere fuo :

16. Qui eft parvuluş, declinet ad me. Et vecordi locuta eft:

17. Aquæ furtivæ dulciores funt, & panis abfconditus fuavior.

18. Et ignoravit quòd ibi fint gigantes, & in profundis inferni convivæ ejus.

[merged small][merged small][merged small][merged small][merged small][merged small][merged small][merged small][merged small][merged small][merged small][merged small][ocr errors][merged small][merged small]

NOTE AD VERSIONEM ANTIQUAM.

cæt. ad verbum, ut fup. **. ἐκάθισεν ἐπὶ θύραις ἑαυτῆς οἴκε . 14. 15. Græcè, exáficer éi lúcars To Eaulus oïxx ial dipps, &c. ut fup.

1.

*. 16. Græc. Ος ἐσιν ὑμῶν ἀφρονέςαλος, ἐκκλινάζω, &c. ut in Lat. fupra. Auguft. 1. 2. de Gen. col. 682. e. Qui flultus eft, divertat ad me. Et inopes fenfu exhortatur, dicens. Vide fup. ad . 4.

. 17. Hieron. in Ofee, tefte Nobilio: Panes occultos libenter attingite, 5 aqua furtivam dulcedinem. Auguft. 1. 2. de Gen. col. 682. e. Panes occultos edite libenter, 5 aquam dulcem furtivam bibite : ita rurfum 1. 3. conf. to. I. col. 92. d. & in Rom. 7. to. 3. 909. c. tract. verò 97. in Joh. col. 737. e. 738. c. ut fup. Panes occultos libenter adtingite, aqua furtiva dulcedinem. Græc. "Aplwr xpupiwr ἡδέως άψαθε, και ύδατος κλοπῆς γλυκερδ. Edd. Ald. & Compl. fubdunt wiele.

. 18. Horum omnium vix diffimile quoddam habetur in Græco. Verba etiam ifta: Ab aqua aliena abftine te, 5 à fonte alieno ne biberis, citantur à Firmiliano, ep. 75. ad Cyprian. p. 150. a. Rurfumque à Cypriano ipfo epift. 70. p. 125. exceptis his, 5 à fonte aqua aliena ne biberis. Item

apud Ambrof. in Pf. 118. to. 1. 1102. e. Ab aliena aqua abftine te. Sic etiam apud Auguft. epift. 108. to. 2. 305.b. & tract. 6. in 1. Joh. to. 3. 869. e. & l. de unit. Ecclef. to. 9. 381. b. fubnexis his, & de fonte alieno ne biberis. Referuntur pariter in conc. Carthag. 3. Labb. to. 1. col. 787. e. cum his quæ fequuntur, ut longum vivas tempus, &c. At horum omnium loco, fententiam prorfus difparem exhibent Mfs. quinque antiqui Vulgatæ, quorum tres bibliothecæ noftræ Sangerm. n. 4. 14. & 15. unus Regiæ, nisi me fallit memoria; quintus denique Monaft. noftri S. Theoderici ad Remos: en verba, ultimis nempe his Vulg. & in prof. inferni conviva ejus, fuperaddita: Qui applicabitur illi, defcendet ad inferos ; nam qui difcefferit ab ea, falvabitur. al. Qui applicatur illi..... nam qui abfcefferit, &c. Hæc autem fententia neque in Hebr. fonte, neque ap. LXX. neque in Vulgata hod. reperitur, faltem eò loci; citatur tamen in veteribus quibufdam concordantiis Bibliorum : è supradićtis autem Mfs. unus illam præfert intra textum, nempe Sangerm. n. 14. alter verò n. 15. optimæ notæ, in ora inferiori; tertius denique n. 4. ad marginem lateralem: omnes eadem manu.

[blocks in formation]

NOTE AD VERSIONEM ANTIQUAM.

*. 2. Sic eft in Græco, præter unum pussrar, liberabit, pro eripit. Apud Ambrof. 1. de Nab. c. 6. col. 572. d. Nihil profunt thefauri injustis : juftitia autem liberat à morte.

#. 3. Sic iterum Cypr. de orat. Dom. p. 210. c. In Gr. Ou μox/orges Kuelos, &c. Hieron. in Ifai. 65. tefte Nobilio Non interficiet fame Dominus.

1

1

.4. Ad verbum è Græco. Quæ verò in Vulgata fub

jungitur fententia, Qui nititur mendaciis, &c. habetur fupra poft . 12. cap. 9. Verfionis antiquæ.

.7. Itidem Græcè, excepto uno plur. Axalar, juftorum; at in ed. Compl. Fixaís, ut fup.

. 9. In aliquo cod. Cypr. fidens eft, tefte Nobilio, quamvis, inquit, in aliis fit fidenter ; in Gr. #swoldás; cœtera ut fup..

Inf.11.

« ZurückWeiter »