VERSIO ANTIQUA.

Ex Ms. Sangerm. I. In finem, Pfalmus ipfi
David. X.

2.

Defiderium pauperum audivit Dominus: praparasti cor eorum, audiat auris tua,

Ut judices pupillum & oppreffum; & nequaquam ultra fuperbiet homo de terra.

αυτόν, non αυτές.

. 15. Sic apud Aug. & Caffiod. in hunc Pf. ficut in Pfalt. Corb. & Mozarab. Confonat etiam Rom, nifi quòd hab. conteres, non contere. In Gr. Zúrrector..... Zuruduosta ǹáμapríæ autŷ, ǹ, &c. Ap. Symm. Exтииsтα.

. 16. Auguft. & Caffiod. concordant cum Vulg. Pfalt. Corb. hab. Dom. regnavit..... peribitis, &c. Gr. Baσιλεύσει Κύριος εἰς τὸν αἰῶνα, κ..... ἀπολεῖπε, &c.

. 17. Auguft. in hunc Pf. cum Vulgata concinit, nifi quòd bis leg. exaudivit, ut fup. In Brev. Moz. fic: Præparationes cordis eorum exaudivit, &c. In Pfalt. Rom. Defideria cordis eorum exaudivit, &c. In Corb. Defide

NOTE AD VERSIONEM ANTIQUAM.

VULGATA HOD.

15. Contere brachium peccato ris & maligni: quæretur peccatum illius, & non invenietur.

16. Dominus regnabit in æternum, & in fæculum fæculi: peribitis gentes de terra illius.

17. Defiderium pauperum exaudivit Dominus : præparationem cordis eorum audivit auris tua.

rium cordis eorum exaudivit, &c. In Carnut. Defiderium
cordis eorum audivit, &c. In Mediolan..... exaudifti
Domine: præparationes cordis eorum audivit, &c. Apud
Caffiod. in eund. Pf. p. 42. a..... exaudivit Dominus :
concupifcentiam cordis eorum exaudivit, &c. In Gr... siйxce
Kuelos THY STOμacíar tûs xapdías aUTŵr πрOCÉE TO ES 08.
Edd. Ald. & Compl. circa initium hab. siйx8sas Kúcie.

མ

. 18. In Pfalt. Corb. Judicabit pupillo, &c. ut fup. Ap. Aug. & Caffiod. & al. conftanter, Judicare, è Gr. Kpīras. Hieron, in Ezech. 32. col. 926. f. legit: ut non magnificetur ultra homo fuper terram. In Gr. ἵνα μὴ προπῇ ἔτι μεγαλαυχεῖν ἄνθρωπος ἐπὶ τῆς γῆς.

18. Judicare pupillo & humili, ut non apponat ultra magnificare fe homo fuper terram.

HEBR.

Victori David. XI.

N Domino fperavi, quomodo 2.I do dicitis animæ meæ : Tranf

N Domino confido: quomo

IN

N Domino confido:
quomodo dicetis animæ dicitis anime mea: Tranfvola
mex: Tranfmigra in montem in montem ficut paffer?
ficut paffer?

migra in montem ficut paffer?

3. Quoniam ecce peccatores tetenderunt arcum, paraverunt fagittas in pharetram, ut fagittent in obfcuro rectos corde.

4. Quoniam quæ perfecifti, deftruxerunt: juftus autem quid fecit?

5. Dominus in templo fancto fuo, in cœlo fedes ejus :

Oculi ejus in pauperem refpiciunt: palpebræ ejus interrogant filios hominum.

6. Dominus interrogat juftum & impium : qui autem diligit iniquitatem, odit animam fuam.

J

Quia ecce impii tetenderunt arcum, pofuerunt fagittam fuam fuper nervum, ut fagittent in abfcondito rectos cordes

Quia leges diffipata funt: juftus quid operatus eft?

Dominus in templo fanéto fuo,
Dominus in cælo thronus ejus :

Oculi ejus vident, palpebra ejus
probant filios hominum.

. 1. Ita Auguft. in hunc Pf. col. 58. e. cum Græco. In Pfalt. Rom. & Corb. deeft ipfi.

Dominus juftum probat : impium autem & diligentem iniquitatem, odit anima ejus.

. 2. Ita Lucif. Cal. 1. 1. pro S. Athan. p. 191. c. necnon Ambrof, in Luc. 12. to. 1. col. 1437. b. & 1. de virgin. to. 2. col. 241. e. item Hieron. 1. 3. in epift. ad Ephef. to. 4. col. 404. f. nifi quòd omnes leg. dicitis; at in Gr. Epers, dicetis, ut fupra. Aug. in hunc Pf. bis legit dicitis; poft paulò verò hab. num. plur. in montes, è Gr. ET Tà op. In Pfalt. Corb. dicetis... in montem.

.3. Lucif. Cal. ubi fup. concordat cum Vulg. Aug. in hunc Pf. habet in obfcura luna, non in obfcuro; cæt. ut in Vulg. item conftanter epift. 55. ad Januar. to. 2. col. 131. f. Apud Optat. 1. 2. cont. Donat. p. 41. b. ita: Quoniam ecce pecc. intenderunt... fagittas in pharetra fua, ad fagittandos obfcurâ lunâ rectos corde. S. Paulin. ep. 40. p. 245. b. Paraverunt fagittas in pharetra, ut fagitt. in obfcuro. Hieron. 1. 3. in epift. ad Ephef. to. 4. col. 404. f. legit in pharetris. Cæleftinus I. epift. 25. Conc. to. I. col. 1210. alludens, dicit: Tetendit arcum fuum frequenter, ut legimus, 5 ore fuo fpicula venenata jaltavit... retorta in fe tela redierunt, poftquam fagittare in

VULGATA HOD.

1. In finem, Pfalmus David. X.

3. Quoniam ecce peccatores intenderunt arcum, paraverunt sa→ gittas fuas in pharetra, ut fagittent

in obfcuro rectos corde.

4. Quoniam quæ perfecifti, deftruxerunt: justus autem quid fecit ?

NOTE AD VERSIONEM ANTIQUAM.

2.20.

5. Dominus in templo fancto Habaci
fuo, Dominus in cœlo fedes ejus :
Oculi ejus in pauperem refpi-
ciunt: palpebræ ejus interrogant fi-
lios hominum.

6. Dominus interrogat juftum & impium: qui autem diligit iniquitatem, odit animam fuam.

obfcuro rectos corde non potuit. In Pfalt. Corb..... intende-
runt arcum, paraverunt fagittas in pharetram, ut, &c. ut
in Vulg. Græcè ita : Οτι..... ἐνέτειναν..... βέλη εἰς φαρέτραν
Tŷ XATαTOGEDOαL ÉV OXOTOμúry Tis, &c. Pfalt. Rom. cum
Mozarab. hab. tetenderunt, ut fup. in textu.

"

. 4. Ita Aug. in hunc Pf. col. 62. d. 64. e. In Pfalt. Moz.
Quoniam quem tu perfecifti, ipfi deftruxerunt. Ap. Optat. l.
2. cont. Donat. p. 41. c. qua tu perfecifti, ipfi deftrux. In Gr.
Vat. Ὅτι α' κατηρτίσω, καθεῖλον, &c. atin Mr. Alex. ac edd.
Ald. & Compl. où xaтnρtíow, avтoi xabeiñor, &c. In Pfalt.
Rom. Martianæi legitur quem perfecifti ; in Rom. Fabri, qua.

. 5. Auguft. concinit cum Vulg. ad verbum. Sic etiam
Lucif. Cal. I. 1. pro S. Athan. col. 191. d. nifi quòd præ-
ponit, voci palpebra. In Brev. Moź, fingulariter, palpe-
bra ejus interrogat; cæt. ut in Vulg. Apud Ambr. 1. de
Spir. S. to. 2. col. 684. a. priora tantùmm Dominus in
templo fancto fuo. In Gr. Kupios ev raw..... Kúpios or year
ὁ θρόνος αυτό..... τὰ βλέφαρα αυτῷ ἐξετάζει τις, &c.

. 6. Ita Lucif. Cal. 1. 1. pro S. Athan. p. 191. d.
& Auguft. in hunc Pf. cum Gr. at Aug. in Pf. 93. col.
999, 2. & epift. 155. to. 2. col. 541.c. legit amat, loca

Quoniam juftus Dominus juftitias dilexit: rectum videbunt facies

eorum.

NOTE AD VERSIONEM ANTIQUAM.

VULGATA HOD.

HEBR.

VERSIO ANTIQUA.

. In finem pro octava, pfalmus Victori pro octava, Canticum Da- 1. In finem pro octavo die, Ex Mf. Sangerm.

David. XI.

vid. X 11.

Pfalmus ipfi David. XI.

Fruftra loquuntur unufquifque proximo fuo: labium dolofum in corde & corde locuti funt.

Difperdat Dominus omnia labia dolofa, linguam magniloquam.

Alva Domine, quoniam defe. 2. quoniam defecit fanctus

Alvum me fac Domine,

S

cit fanctus: quoniam imminuti
funt fideles à filiis hominum.

quoniam diminutæ funt veri-
tates à filiis hominum.

Qui dixerunt: Linguam noftram roboremus, labia noftra nobifcum funt, quis Dominus nofter?

Propter vaftitatem inopum, & gemitum pauperum, nunc confurgam, dicit Dominus:

Ponam in falutari auxilium eo

rum.

Eloquia Domini, eloquia munda: argentum probatum, feparatum à terra, colatum feptuplum.

NOTE AD VERSIONEM ANTIQUAM.

* U
quoufque avertis faciem tuam
à me ?

2. Quandiu ponam confilium in animam meam, dolorem in corde meo per diem?

3. Ufquequo exaltabitur inimicus meus fuper me? 4. convertere, & exaudi me Domine Deus meus.

VERSIO ANTIQUA.

HEBR.

VULGATA HOD.

Ex Mf. Sangerm. 1. In finem, Pfalmus ipfi Victori Canticum David. XIII. 1. In finem, Pfalmus David. XII.

David. XII.

Squequo obli

vifceris me in finemquequo Domine oblivifcerisme in finem? ufquequo aver

des faciem tuam à me?

Ufquequo ponam confilia in anima mea, dolorem in corde meo per diem ?

Inlumina oculos meos, ne unquam condormiam in mortem: 5. nequando dicat inimicus: Prævalui adversùs eum.

HEBR.

Tu Domine cuftodies ea : fervabis nos à generatione hac in ater

num.

In circuitu impii ambulant, cùm exaltati fuerint viliffimi filiorum hominum.

Qui tribulant me, exfultabunt fi motus fuero: 6. ego autem in mifericordia tua fpero.

Exfaltavit cor meum in falute tua : cantabo Domino qui bona tribuit mihi, & pfallam nomini tuo Altiffime.

Ufquequo exaltabitur inimicus meus fuper me ? convertere, exaudi me Domine Deus meus.

VERSIO ANTIQUA.

Ex Mf. Sangerm. 1. In finem, Pfalmus ipfi
David. XIII.

Illumina oculos meos, ne unquam obdormiam in morte: nequando dicat inimicus meus: Pravalui adversùs eum.

Mozarab. & Corb. In circuitu impii ambulabunt, &c. Apud
Ambr. in Pf. 43. to. 1. col. 908. e. In circ. impii ambu-
lant. In Gr. περιπατ&αι ; apud Chryfoft. "Αλλος, περιπατή

crest.

Hoftes mei exfultabunt cùm motus fuero: ego autem in mifericordia tua confido.

Exfultabit cor meum in falutari tuo: cantabo Domino, qui reddidit mihi.

. 1. Auguft. in hunc Pf. delet ipfi, cum Pfalt. Rom. & Corb. Brev. verò Mozarab. delet in finem. Gr. hab. ut fup. in textu.

Ita Aug. & Caffiod. in hunc Pf. cum Pfalt. Rom. Corb. & Moz. In Gr. Ἕως πότε... ἐπιλήσῃ με... ἕως πότε dospels, &c. in Mf. Alex. ac edd. Ald. & Compl. ἀποςρέφεις.

V. 2. Similiter in Pfalt. Moz. & Corb. August. etiam &
Caffiod. in hunc Pf. habent confilium, cum Pfalt. Rom.
Martianai; Rom. verò Fab. confilia. Gr. "Ews Tires Oncoμaι
βελὰς ἐν ψυχῇ με, ὀδύνας ἐν καρδία με ημέρας;

. 3. Sic apud Aug. & Caffiod. & al. ficut etiam in
Græco.

W: 4. Pfalt. Corb. Convertere, & exaudi me... Inlumina

>

oculos meos ne unquam
obdormiant in mortem. S. Paulin.
epist. 49. p. 286. c. Illumina oc. meos Domine, ne ung.
obdormiam in mortem. Similiter habet in mortem, Auct.

9. In circuitu impii ambulanti fecundùm altitudinem tuam multiplicafti filios hominum.

U

tis faciem tuam à me?

HEBR.

Victori David. XIV.

. 1. Hilar. in hunc Pf. col. 57. b. ait: Qui lectus eft Pfalmus, In finem, infcribitur; paulò verò poft habet, In fine. Item in Pf. 52 col. 83. c. Tertius decimus ita infcribitur: In finem, illius David. Pfalmus præfixus ap. Hilar. ex Mf. Vatic. hunc titulum habet: In finem, filio David ; fed Hilar. infra fuam lectionem firmat, dicens: Hoc titulo id fignificatur, Pfalmum illum à David prophetatum fuisse; & poft pauca: Ubi illius infcribitur, ibi eum qui dixerit,

NOTE AD VERSIONEM ANTIQUAM.

3. Ufquequo exaltabitur inimicus meus fuper me? 4. refpice, & exaudi me Domine Deus meus.

Illumina oculos meos ne unquam obdormiam in morte: 5. nequando dicat inimicus meus : Prævalui adversùs eum.

Qui tribulant me, exfultabunt fi motus fuero: 6. ego autem in mifericordia tua fperavi.

Exfultabit cor meum in falutari tuo: cantabo Domino qui bona tribuit mihi & pfallam nomini Domini altiffimi.

1. de promiff. p. 2. c. 22. col. 148. d. Auguft. verò, &
Caffiod. cum veterib. Pfalt. concordant cum Vulgata. In
Gr. fimiliter, Ἐπίβλεψον, εισάκεσόν με..... Φώλισον τές.....
μй WOTE UTVάow się bavaror fortè initio fcriptum erat
ἐπίτρεψον, non ἐπίβλεψον.

. 5. Auguft. & Caffiod. concinunt cum Vulg. Gr.
etiam hab. ὁ ἐχθρός με

. 6. Auguft. in hunc Pf. legit: Ego autem in tua mifericordia fperavi, &c. ut in Vulg. Plalt. verò Rom. habet cum Corb. Ego autem in tua mif. fperabo. Item in Mediolan. Moz. & Carnut. Sperabo. In Carnut. etiam, Corb. & Rom. Fabri extremò, & pfallam nomini tuo Altissime, ut fup. in textu. In Gr. 'Ey de éπì tâ éxées ou úπioα. ̓Αγαλλιάσεται. ἐν τῷ ζωτηρίῳ σε ᾄσω..... τῷ εὐεργετήσαντί με, καὶ ψαλῶ τῷ ὀνόματι Κυρίῳ τῷ υψίςκ. Vide Nobil, in hunc

~

~

verfum.

VULGATA HOD.

1. In finem, Pfalmus David, XIII.

DIxit infipiens in corde Dxit fultus in corde fuo: Non DIxit infipiens in corde fuo: PS. 52.

Deft Deus.

I.

fuo: Non Deus.

NOTE AD VERSIONEM ANTIQUAM.

fignificat: ubi verò illi eft, ibi eum ad quem dicatur, often-
dit. Auguft. in eund. Pf. col. 67. legit ut fup. In finem,
Pfalmus ipfi David. In Pfalt. Rom. deeft ipfi. In Gr. T
Δαυίδ.

* Sic Hilar. in hunc Pfalm. n. 2. col. 57. c. ut in Pf. ibid. præfixo. Similiter in Pfalt. Rom. Mediolan. Carnut. & ap. Caffiod. at infra Hilar. in Pf. 52. col. 84. c. ait : Tertius decimus Pfalmus pro eo quod, abominabiles facţi

funt in iniquitate, ( ex Pf. 52.) ita ait: abominabiles facti funt in adinventionibus fuis. Aug. verò in hunc Pf. habet Dixit imprudens in corde fuo..... abominabiles falli funt in affectionibus fuis: non eft qui faciat bonitatem, non eft, &c. & in Pf. 88. p. 933. b. Dicat ftultus in, &c. Ambr. in Pf. 35. p. 775. a. Infipiens in corde fuo dixit, quia non eft Deus: item in Pfalm. 1. col. 751. c. & in Luc. 18. p. 1487. d. Corrupti funt, & abom. faili funt: non eft qui faciat bonitatem, &c. Hieron. in c. 57. Ifai. to. 3. col. 420. b. Dixit ftultus in corde fuo: Non eft Deus. Breviar. Mozar. Dixit infipiens..... Correpti funt..... in voluntatibus fuis, &c. ut in textu. Pfalt. Corb. Corrupti funt... in voluptatibus fuis. Gr. Εἶπεν ἄφρων ἐν καρδίᾳ αὐτῷ· Οὐκ..... Διέφθειραν ( Alex. Ald. & Compl. διεφθάρησαν,) καὶ ἐβδελύχθησαν ἐν ἐπιτηδεύ μασιν· ἐκ ἔτι ποιῶν χρησότητα, &c.

:

#. 2. Ita Auguft. & Caffiod. in hunc Pf. nifi quòd addunt Deum in fine, cum omnibus Pfalt. & Græco. Brev. Moz. habet ut videret, loco ut videat. Ambr. in Luc. 20. to. 1. col. 1508. e. fic: Dominus refpexit fuper filios hominum, fi eft intelligens, aut requirens Deum at I. 4. Hexa. col. 78. a. habet, Dominus de calo profpexit: & fupra l. 1. col. 14. f. Dominus refpexit fuper fil. bom. ut videret fi eft intell. aut req. Deum. Verùm hic editores noftri BB. monent decem Mís. cum edd. Am. Pet. Eraf. omittere ut videret. In Gr. fic: Kreus Ex TỸ dearŷ Néxufer éπ¡ 785........... Ty id eiv #is, &c. Apud Iren. 1. r. cont. hæref. c. 19. p. 90. d. Non eft intelligens, aut requir. Deum.

. 3. Concordant Auguft. & Caffiod. in hunc Pf. unà cum Maximo Taurin. p. 3. h. & vet. Pfalteriis. Similiter ap. Iren. 1. 1. c. 19. p. 90. d. & Hieron. ep. ad Damaf. to. 4. col. 158. d. Omnes declin, fimul inutiles falti funt. Ambr. de apol. Dav. to. 1. col. 693. c. loco fimul, hab. &; irem fup. col. 651. a. Non erat qui faceret bonitatem, non erat ufque ad unum. Biev. Moz. verbo faiti funt, addit in voluntatibus fuis. In Græco fic: Пartes &exxivar, aμa ἠχρειώθηκαν· ἐκ ἔξι ποιῶν χρυσότητα, ἐκ ἔσιν ἕως ἑνός.

** Hi verficuli omnes ita leguntur ad verbum ap. Auguft. & Caffiod. ac in veterib. Pfalt. Lat. necnon in Gr. edit. Rom. in Mf. verò Alex. ac edd. Ald. & Compl. defunt habentur tamen apud Juftinum, & in Plalt. Arab. & Ethiop. Ambr. etiam in Pf. 118. to. 1. col. 1178. c. legit: Sepulcrum patens eft guttur eorum. Optat. 1. 2. cont. Donat. p. 37. c. 44. b. 45. b. Os eorum maledictione amaritud. plenum eft: veloces pedes eorum, &c. ut in textu. Ad hæc Auguftinus 1. 2. de doctrina Christ. to. 3. p. 1. col. 26. a. b. Quidam, inquit, codices habent, acuti pedes eorum ad effundendum fanguinem; dùs enim, acutum apud Græcos, & velocem fignificat. Ille ergo vidit fententiam qui tranftulit, veloces pedes eorum ad effund. fanguinem. Ille autem alius, ancipiti figno in aliam partem raptus, erravit: talia quidem non obfcura, fed falfa funt, quorum alia conditio eft ; non enim intelligendos, fed emendanTom. 11.

3. Omnes declinaverunt, Deum.
fimul inutiles facti funt : non
eft qui faciat bonum, non eft
ufque ad unum.

**

Sepulcrum patens eft guttur eorum: linguis fuis dolosè agebant, venenum afpidum fub labiis eorum.

Quorum os maledictione & amaritudine plenum eft : veloces pedes eorum ad effundendum fanguinem.

Contritio & infelicitas in viis eorum, & viam pacis non cognoverunt : non eft timor Dei ante oculos eorum.

4. Nonne cognofcent hæc omnes qui operantur iniquitatem, qui devorant plebem meam ficut escam panis ?

NOTE AD VERSIONEM ANTIQUAM.

dos tales codices potiùs præcipiendum eft. Fauftin. Presb. libel.
prec. p. 660. f. ultima tantùm refert verba, & viam pa-
cis non cognov. &c. De his autem ita differit Hieron. præ-
fat. in Ifai. 57. ad Euftoch. to. 3. col. 415. Cùm anterio-
ris libri præfatiunculam legeres, in qua afferui Apoftolos &
Evangeliftas ea tantum de LXX. Interpretibus, vel fuis, vel
eorum verbis ponere teftimonia, quæ cum Hebraico confona-
rent; fi qua autem ab aliis addita funt, omnino negligere:
illico mihi non parvam quæftiunculam detulifti, quòd fcilicet
oilo verfus, qui leguntur in ecclefiis, & in Hebraico non ha-
bentur, tertii decimi Pfalmi, Apoftolus ufurparit, fcribens
ad Romanos (c. 3. . 13.) Sepulcrum patens eft guttur
eorum, &c. ut fup. Quod cùm audiffem, quafi à fortiffimo
pugile percuffus effem, cæpi tacitus æftuare, & ftuporem men-
tis vultus pallore fignare: Hebræus, inquam, ex Hebræis,
fecundum legem Pharifæus, eruditufque ad pedes Gamalie-
lis, aut ignoravit hæc, aut eorum, qui leituri erant, abu-
fus eft ignorantia..... Tandem in memet reverfus..... omnem
Scripturam mente perluftrans, animadverti, ficut omnis pene
ad Romanos epiftola de Veteri ftruita eft Inftrumento, fic 5 hoc
teftimonium de Pfalmis, & Ifaia effe contextum : nam duo
primi verfus: Sepulcrum patens eft..... Linguis fuis, &c.
quinti Pfalmi funt: illud autem quod fequitur: Venenum
afpidum, &c. cxxxix. Pfalmi eft: rurfumque quod dicitur:
Quorum os maledictione, &c. de nono Pfalmo fumptum eft:
tres autem verficuli qui fequuntur: Veloces pedes...... Con-
tritio & infelicitas..... Et viam pacis, &c. in Ifaia prophe-
ta reperi..... Ultimus autem verfus, id eft octavus: Non eft
timor Dei, &c. in xxxv. Pfalmi principio eft. Nec in boc
cuiquam videatur effe diverfum, fi quod in juis locis nume-
ro dicitur fingulari, ab Apoftolo pluraliter dicatur, qui fcri-
bebat ad plurimos, 5 in unum sensum multa cogebat exem,
pla. Arbitror folutam quæftionem tuam, & noftram regulam
fuper translatione Veteris Inftrumenti concuffam magis effe,
quàm motam ; & non tam Apoftolum de Pfalmo xiii. Sump-
fiffe, quod in Hebraico non habetur, quàm eos, qui artem
contexendarum inter fe Scripturarum Apoftoli nefciebant, qua-
Jifse aptum locum, ubi assumptum ab eo ponerent teftimonium,
quod abfque auctoritate in Scriptura pofitum non putabant.
Denique omnes Gracia trailatores, qui nobis eruditionis fuæ
in Pfalmos commentarios reliquerunt, hos verficulos veru an-
notant atque prætereunt, liquido confitentes in Hebraico non
haberi, nec effe in LXX. Interpretibus, fed in editione Vul-
gata, qua Grace Kown dicitur, & in toto orbe diverfa eft.

V. 4. Ita Caffiod. in hunc Pf. cum vet. Pfalt. Rom. &c.
excepto uno bac, quod delent unà cum Gr. Similiter ap.
Aug. in hunc Pf. præter ifta: qui devorant pop. meum ficut
cibum panis. Vatic. tamen codex ibid. cum Gallicanis al.
7. Mfs. hab. populum meum in cibo panis. Gr. ci natedor-
τες τὸν λαόν με βρώσα ἀρίγο Mr. Alexandr. κατεπίοντες.....
Spod pls Symmach, dosi ap?or.

Dij

* MS. omiti

Quoniam Deus in generatione jufta. Confilium pauperum confudiftis: quoniam Dominus fpes ejus eft.

Quis dabit de Sion falutem Ifraël? quando reduxerit Dominus captivitatem populi fui, exfultabit Jacob, latabitur Ifraël.

NOTE AD VERSIONEM ANTIQUAM.

HEBR.

Canticum David, XV.

Qui ingreditur fine macula, & operatur juftitiam,

Ominus quis habitavit tentorio tuo? quis habitabit in bernaculo tuo? aut quis re

Omine quis habitabit in ta

Dominus rehabbin D

monte fancto tuo?

Loquiturque veritatem in corde fuo: qui non eft facilis in lingua Sua,

Jurat ut fe affligat, & non mutat: pecuniam fuam non dedit ad ufuram, & munera adversùs innoxium non accepit.

Qui facit hac, non movebitur

in aternum.
NOTE AD VERSIONEM ANTIQUAM.