HEBR.

Fundant labia mea hymnum : docebis enim me pracepta tua.

Loquetur lingua mea fermonem tuum: quia omnia mandata tua jufta.

Sit manus tua auxiliatrix mea: quia præcepta tua elegi.

Defideravi falutare tuum Domine, & lex tua voluntas mea.

Vivet anima mea, & laudabit te & judicia tua auxiliabuntur mihi.

Erravi quafi ovis perdita: quære fervum tuum, quia mandatorum tuorum non fum oblitus.

NOTE ADVERSIONEM ANTIQUAM.

HEBR.

Canticum graduum. CXX.

Domine libera animam meam à labio mendacii, à lingua dolofa.

Quid detur tibi, aut quid apponatur tibi ad linguam dolofam?

D Dominum in tribulatione *
mea clamavi, & exaudivit

Sagitta potentis acuta, cum carbonibus juniperorum.

AD VERSIONEM ANTIQUAM.

Ex Mf. Sangerm.

HEBR.

Heu mihi, quia peregrinatio mea prolongata eft: habitavi cum tabernaculis Cedar: multùm peregrina eft anima mea

mea.

pa

7. Cum his qui oderunt
Cum odientibus pacem: ego pa-
cem, eram pacificus: cùm lo- cifica loquebar, & illi bellantia.
quebar illis, impugnabant me."

Mf. tamen 1. Caffiod, cum editt. hab. potentes. Apud Aug.
in eund. Pf. Sagitta potentis acute, cum carbonibus defolato-
riis, vel vaftatoribus: deinde: Sive defolatoriis dicas, five
vaftatoribus dicas, (nam in diverfis codicibus diversè fcrip-
tum eft,) idem fignificat: ipfe etiam in Rom. 12. to. 3. 920.
d. legit vaftatoribus. In Gr. Tà béan 18 Suratê nxornμéva
σὺν τοῖς ἀνθραξι τοῖς ἐρημικοῖς,

me

. 5. Sic eft in Pfalt. Moz. & apud Caffiod. Ita
quo-
que apud Profperum, ficut in Pfalt. Romano, & Vatica-
no apud Hilarium, excepto uno quia, pro quòd. In Corb.
Hea mibi, quòd. Hilar. in comment. legit ut fup. Hen
quòd incolatus meus prolongatus eft: habitavi cum habitan
ibus Cedar: at inf. id memorat, cum habitationibus Cedar.
Itidem Ambrof. Hen me, quòd, &c. 1. de parad. to. I. 164.
e. & l. 2. de Abr. c. 4. col. 319. c. & in Pf. 118. col. 1251.
a. at 1. 2. de interpel. Dav. c. 3. col. 641. f. Heu me, quia :
item in Pf. 38. col. 849, d. 851. a. ubi addit, & habitavi,
&c. rurfum Heu me, quia in Pf. 43. col. 888. f. S. Pau-
lin. epift. 29. p. 71. a. Heu me, quòd incolatus, &c. item ep.
13. p. 71. a. additque, quòd habitaret cum tabernaculis Ce-
dar. Tichon. verò reg. 2. p. 51. g. fic habet: Heu me, quia
peregrinatio mea longinqua falla eft: habitavi cum tabernacu→
lis Cedar, Hieron. epift. ad Dardan. to. 2.608. a.
Hen me
quia peregrinatio mea prolongata eft : habitavi cum habitanti-
bus Cedar: & epift. ad Paulam, to. 4. p. 2. col. 56. b. Hei
mihi, quia peregr. mea prolongata eft à me : habitavi, &c. & 1,
2. cont. Jovin. to. 4. p. 2. col. 227. a. Hei mihi, quia pere-
grinatio mea prolongata eft: habitavi cum habitationibus Ce-
dar: : at 1. 1. in epift. ad Ephef. to. 4. 325. d. legit: Heu
mihi, quia incolatus meus prolongatus eft, &c. & ita vertiffe
Latinum Interpretem dicit ipfe in epift. ad Sun. & Fret. to.
2. 627. b. Auguft. in eund. Pf. non femel: Heu me, quòd
incolatus meus longinquus factus eft: inhabitavi cum taberna-

"

VERSIO ANTIQUA.
Canticum graduum.
CXX,
1. Evavi oculos meos ad
montes unde veniat
auxilium mihi.

I.

L

2. Auxilium meum à Domino, qui fecit coelum & ter

NOTE AD VERSIONEM ANTIQUAM.

HEBR.

Canticum graduum. CXXI.

culis Cedar: at inf, bis, loco incolatns, &c. hab. peregrina-
tio mea longinqua facta eft. Auct. I. de promiff. p. I. c. 12.
col. 100. e. Heu me, quia peregrinatio mea elongata eft. Gr.
Ομοιο
ὅτι ἡ παροικία με ἐμακρύνθη· κατεσκήνωσα μετὰ τῶν σχη-
νωμάτων Κηδάρ.

Evavi oculos meos in montes
unde veniet auxilium mihi.

5. Heu mihi, quia incolatus meus prolongatus eft : habitavi cum habitantibus Cedar : 6. multùm in

cola fuit anima mea.

. 6. Ita legunt Hilar. & Caffiod. cum Pfalt. Rom. & Vatic. ap. Hilar. In Moz. verò: multùm peregrinata eftanima mea. Huic ult. affentiunt Tichon. reg. 2. p. 51. g. & Auguft. in hunc Pf. cum Profpero. Item Hieron, in Ezech. 48. to. 3. 1064. d. & in Jerem. 2. col. 534. f. fic etiam 1. 1. in epift. ad Ephef. to. 4. 325. d. & epift. 22. ad Paulam to. 4. p. 2. col. 56. b. at epift. ad Dardan, to. 2. 608. a. leg. multùm accola fuit anima mea. Ambr. in Luc. 2. to. I. 1297. b. multùm incola facta eft anima mea. In Gr. womÈ παρώκησεν ἡ ψυχή με

#. 7. Hilar. fic habet: Cum odientibus pacem, eram pacificus: cùm loquebar illis, impugnabant me gratis. Similiter Ambrof. in Pf. 118. to. I. 1240. c. & in Luc. 22.col. 1518. b. at fup. in eund. Pf. 118. col. 1084. d. leg. Cum odio ha‐) bentibus pacem, &c. Ambrosiast. col. 97. f. Čum iis qui oderunt pacem, &c. Tichon. verò reg. 2. p. 51. g. Cum odientibus pacem, eram pacific. cùm loquerer illis, debellabant me gratis. Itidem Auguft. in hunc Pf. exceptis his, Cum bis qui oderunt pacem: ita rurfum ep. 88. to. 2. 213. c. præter duo, oderant, & loquebar: item epift. 105. col. 296. f. cum verbo oderunt. S. Pacian. ep. 3. p. 313. f. Vulgatæ accinit cum Caffiod. & Chromat. Aquil. in Matth. p. 979. c. Ita quoque S. Profp. nifi quòd hab. Cum his qui oderant ; & ita in Psalt. Moz. Corb. & Vat. ap. Hilar. In Rom. fic: Cum iis qui oderunt pacem.... dum loquebar illis, &c. ut in Vulg. In Gr.Me τὰ τῶν μισάντων τήν...... ὅταν ἐλάλον ἀυτοῖς, ἐπολέμων με δω ρεάν.

Auxilium meum à Domino, factore cœli & terra.

VULGATA HOD.

7. Cum his qui oderunt pacem, eram pacificus: cùm loquebar illis, impugnabant me gratis.

Ecce non dormitabit neque dormiet, qui cuftodit Ifraël.

ram.

3. Non det in commotionem pedem tuum: neque dormiet qui cuftodit te.

4. Ecce non dormitavit neque obdormiet, qui cuftodit Ifraël.

Domi

5. Dominus custodit te, Dominus cuftodit te Dominus 5. Dominus cuftodit te,
NOTE AD VERSIONEM ANTIQUAM.

neque dormitet, &c. S. Profp. & Caffiod. Vulgate refpon-
dent. In Pfalt. Rom. fic: Non det in commotionem pedem
tuum: neque obdormiat qui cuftodit te. In Moz. neque ob-
dormitet qui, &c. In Gr. Mỳ ng eis oúnor tèr........... Kudè vuo-
τάξῃ ὁ φυλάσσων σε. Compl. Μη δώη.

.1. Hilar. in hune Pf. cum Vulgata concinit: Pf. autem
ibid. præfixus hab. unde veniet adjutorium mibi: Hilarius
etiam ipfe ita leg. in Pf. 51. col. 79. c. Ambrof. in Pf. 118.
10. 1. Col. 1209. e. Levavi oculos meos ad montes : quafivi
sende mihi veniret auxilium. S. Paulin. epift. 40. p. 245. a.
alludens, dicit: Levavimus ( oculos ) ad montes..... unde no-
bis auxilium venit à Domino. Item August. Quid adhuc dor-
miunt? Levent oculos fuos in montes, unde veniet auxilium
allis. S. Profp. & Caffiod. cum Pfalt. Rom. & Moz. Leva-
vi..... ad montes, &c. ut in Vulg. Sic etiam Vict. Tun. 1. de
pœnit, ap. Ambr, col. 603. d. In Gr. eis τà öpu, ötav ü1⁄2e‹ ☆
βοήθειά μα

V. 2. Similiter hab. Hilar. in hunc Pf. & in Pf. 51. col. 79. c. Item S. Profp. & Caffiod. ibid, unà cum Gr. Non legitur hic v. 2. ap. Auguft.

. 3. Hilar. ubi fup. Ne det in commotionem pedem tuum : neque dormitet, &c. Pf. ibid. præf. Non det in commotione, kc. August. verò ita : Ne des ad movendum pedem meum >

mihi.

2. Auxilium meum à Domino, qui fecit cœlum & terram.

3. Non det in commotionem

Non det in commotionem pedem
tuum, nec dormitet qui cuftodit te. pedem tuum: neque dormitet qui

cuftodit te.
4. Ecce non dormitabit neque
dormiet, qui cuftodit Ifraël.

. 4. Sic eft in Brev. Moz. Hilar. verò in hunc Pf. Vulgatæ accinit; fed in Pf. 118. col. 267. e. leg. Ecce non dormit neque dormitabit, qui, &c. S. Profp. & Caffiod. cum Pfalt. Rom. & Corb. Ecce non dormitabit neque obdormiet, &c. cui lectioni faver S. Xyst. ep. 5. Conc. to. 1. 1256. b. Similiter Aug. in eund. Pf. paulò verò poft legit: Ecce non dormiet neque dormitabit, &c. at priorem lectionem refumit inf. In Gr. 'Id & rusade værάod, &c.

. 5. Pfalt. Rom. cum Corb. & Moz. fuper manum dextera tua. Sic etiam Ambrof. habet in Luc. 1. to. I. 1275.e. necnon S. Profp. & Caffiod. cum Pfalt. Mediol, & Carnut. Hilar. verò cum Pf. ibid. præfixo: Dominus cuflodies #i, Dominus prot, ina, fupra ( PÏ. fuper ) manum dextera tud.

VULGATA HOD.

HEBR

nus protectio tua, fuper manum protectio tua super manum dexteram

tuam.

NOTÆ AD VERSIONEM ANTIQUAM.

Per diem fol non percutiet te, neque luna per noctem.

Dominus cuftodiet te ab omni malo: cuftodiat animam tuam.

Dominus cuftodiat exitum tuum,
& introitum tuum ; amodo, & uf
que
in æternum.

VULGATA HOD.
1. Canticum graduum. CXXI.:

Ætatus fum in his, quæ dicta mihi: In domum Domini ibi-
Ætatus fum, eò quòd dixerint

HEBR.

Canticum graduum David.

CXXII.

Stantes erant pedes noftri, in portis tuis Jerufalem.

Jerufalem, qua adificatur ut civitas: cujus participatio ejus fi

mul.

Quia ibi afcenderunt tribus, tribus Domini: teftimonium Ifraël, ad confitendum nomini Domini.

Quia ibi federunt fedes in judicio, fedes domui David.

Rogate pacem Jerufalem: fit bene his qui diligunt te.

Sit pax in muris tuis: abundantia in domibus tuis.

Propter fratres meos, & amicos meos, loquar pacem tibi.

Propter domum Domini Dei nof-
AD VERSIONEM ANTIQUAM.

HEBR.

VULGATA HOD. noftri, quæfivi bona tibi.

VERSIO ANTIQUA.

Ex Mf. Sangerm, mini Dei mei, quæfivi bona tři, quæram bona tibi.

tibi.

Ex Mf. Sangerm.

"

NOTE AD VERSIONEM ANTIQUA M.
Mfs. 2. Caffiod. Domini Dei noftri ; Brev. Moz. Domini Dei tui. Gr. Kupív Ty Ost úμŵr, éž‹(úrnoa, &c.

VERSIO ANTIQUA.

1. Canticum graduum.
CXXIII.

N

Ifi quòd Dominus erat in nobis, dicat nunc Ifraël: 2. nifi quòd Dominus erat in nobis,

Cùm infurgerent homines in nos, 3. fortè vivos deglutiffent nos:

V. 1. Concinunt Hilar. Auguft. & Caffiod. ad verbum.
Itidem Hieron, in Ifai. 51. col. 374. e. 379. b. cum Pfalt.
Rom. Mfs. tamen 3. Caffiod. hab. in caiis, cum Profpe-
ro. Auguftinus femel, Ad te, Domine, levavi, &c. at inf.
delet Domine, In Gr. Πρὸς σὲ ἦρα..... τὸν κατοικῶντα ἐν τῷ
વહે
Βρανῷ.

. 2. Eadem leguntur in Miffali Rom. ad Introit. fer. 2. poft Dom. 1. Quadr. ficut in Pfalt. Corb. Item in Rom. & Moz. nifi quòd in utroque ponitur, ante 2. ficut ; in Moz. tamen deeft fua, poft domina. Ambr. Romano confentit ad verbum, videlicet I. de apol. Dav. to. 1.700.c. d. & in Pf. 118. col. 1045. a. Itidem Hilar. Profp. & Caffiod. in hunc Pf. fed Hilar. bis leg. in manus, pro in manibus; paulòque poft hab. fic oculi neftri: Pf. verò ibid. præfixus, bis in manibus, fed abfque 5, poft fuorum ; necnon fua, poft domina. Auguft. in eund. Pl. Ecce ficut oculi..... in manus dominor..... & ficut oculi..... in manus dom. fua: fic oculi noftri ad..... quoadufque mifereatur noftri. Victor Tun. 1. de poenit. apud Ambr. col. 603. d. Sicut oculi fervorum in manibus..... & ficut oculi ancillæ ad mamus dom. fua: fic & oculi noftri ad Dom..... ufque dum mifereatur nobis. In Græco: 'I s optaquoi..... sis xeipas

VULGATA HOD.

Canticum graduum. CXXII.

D te levavi oculos meos, qui
habitas in cœlis.

NOTE AD VERSIONEM ANTIQUAM.

HEBR.

Canticum graduum David.
CXXIV.

A

.1. Itidem ap. Aug. Caffiod. &c. Pf. verò è Mf. Vatic. ap. Hilar. hab. Cantigum graduum David. Græc, de more, Ωδὴ τῶν ἀναβαθμῶν.

*Sic Hilar. & Profp. cum Pfalt. Rom. Martian. Auguft. verò & Caffiod, cum Rom. Fabri, Nifi quia, &c. Gr. Ei йöTI, &c.

. 2. Pfalt. Rom. Nifi quia Dom. erat in nobis, dum infurgerent homines in nos. Corb. Nifi quòd Dom..... cùm infurgerent bomines in nobis. Mozarab. cùm exfurgerent boines fuper nos. Hilar. in eund. Pf. Nifi quòd..... cùm furgerent bom, in nos. Auguft. Nifi quia Dom..... cùm infur

2. Ecce ficut oculi fervorum, in manibus dominorum fuorum,

dicat nunc Ifraël : nifi Dominus fuiffet in nobis,

Sicut oculi ancillæ in manibus dominæ fuæ : ita oculi nostri ad Dominum Deum noftrum, donec mifereatur noftri.

3. Miferere noftri Domine, miferere noftri: quia multùm repleti fumus defpectione :

4. Quia multùm repleta eft anima noftra: opprobrium abundantibus, & defpectio fuperbis.

τῶν..... αὐτῶν· ὡς ὀφθαλμοί..... εἰς χεῖρας τῆς κυρίας αὐτῆς,
ὕτως..... ἕως ᾧ οἰκτείσαι ἡμᾶς.

. 3. Hilar. cum Pfalt. Vatic. Rom. Corb. & Moz. Miferere nobis Domine, miferere nobis: quia multùm repl. fumus adfpernatione ; Vatic. Corb. & Rom. contemptione; Mozar. contemptu. Caffiod. Romano congruit ad verbum ; Auguft. & Profp. Vulgatæ. In Miffali Rom, ad Introit. fer: 2. Dom. 1. Quadr. & ad Tract. Dom. 3. Miferere nobis..... mif. nobis, ut fupra. In Gr. ̓Ελέησον ἡμᾶς..... ἐλέησιν ἡμᾶς· ὅτι ἐπὶ πολὺ ἐπλήθηκεν ἐξουδενώσεως.

.4. Pfalt. Rom. cum Profp. & Caffiod. Et multum repleta eft anima noftra, &c. ut in Vulg. Mozarab. Multumque repleta eft anima noftra: opprobrium abundantium, defpectio fuperbis. In Corb. deeft, ante defpectio. Hilar. in hunc Pf. leg. & adfpernatio fuperbis ; cætera ut in Vulg. Auguft. in eund. Pf. In plurimum repleta eft anima noftra: opprobrium eis qui abundant, & defpectio fuperbis. Gr. Ἐπὶ πλεῖον ἐπλήθη..... τὸ ὄνειδος τοῖς εὐθηνῶσι, καὶ ἡ ἐξεδέ YOIS TOTS,&c. Nufpiam verò legitur verfic. medius, maledictum eis qui abundant: fcholium fatis olet, quod primò fortaffe in margine fcriptum eft, ac deinde imperitiâ fcriptoris tranfiit in textum.

Dominus fuiffet in nobis, bis, dicat nunc Ifraël :

VULGATA HOD.

1. Canticum graduum. CXXIII.

2. nifi quia Dominus erat in no-
bis,

Cùm exfurgerent fuper nos ho-
mines: forfitan vivos abforbuiffent

nos,
NOTE AD VERSIONEM ANTIQUAM.

Cùm exfurgerent homines in nos, 3. fortè vivos deglutiflent nos :

gerent hom. fuper nos. S. Profp. Nifi quòd Dom..... cùm
infurgerent hom. in nos. Caffiod. Nifi quia Dom..... cùm
infurgerent hom. in nos. Gr. El μù ö................. ¿y tô s@arasu-
val..... so spas.

2

"

dum

. 3. Pfalt. Mozar. forfitan vivos deglutiffent nos: irafcetur furor eorum adversùs nos. Rom. & Corb. forfitan vivos deglut..... dum (Corb. cùm ) irafceretur animus eorum adversùs nos. Pf. è Mf. Vatic. apud Hilar. fortè vivos deglutiffent nos: cùm irafceretur animus eorum in nos. Hilar, ipfe in comment. fortè vivos deglut. nos: in eo cùm irafceretur animus eorum adversùs nos. August, forfitan vivos abfor

VULGATA HOD.

Cùm irafceretur furor eorum in nos, 4. forlitan aqua abforbuiflet

nos.

5. Torrentem pertranfivit anima noftra forfitan pertranfiflet anima noftra aquam intolerabilem.

:

6. Benedictus Dominus, qui non dedit nos in captionem dentibus eo

rum.

7. Anima noftra ficut paffer erepta eft de laqueo venantium Laqueus contritus eft, & nos liberati fumus.

8. Adjutorium noftrum in nomine Domini, qui fecit cœlum &

terram.

VULGATA HOD.

1. Canticum graduum. CXXIV.

HEBR.

Cum irafceretur furor eorum fuper nos: forfitan aqua circumdediffent nos:

2

Q

Ui confidunt in Domino, ficut mons Sion: non commovebitur in æternum, qui habitat 2. in Jerufalem.

Torrens tranfiffet fuper animam noftram: forfitan tranfiffent fuper animam noftram aqua fuperbia.

buiffent nos: cùm ( inf. dum ) irafceretur furor ipforum ( al.
eorum) fuper nos. S. Profp. forfitan vivos deglutiffent nos:
cum irafceretur furor eorum in nos. Caffiod. forfitan vivos
deglutiffent nos: cùm irafceretur animus eorum adversùm nós.
Itidem animus eorum,
in Pfalt. Mediol. & Carnut. In Gr.

ἄρα ζῶντας ἂν κατέπιον ἡμᾶς· ἐν τῷ ὀργιοθῆναι τὸν θυμὸν ἀν
τῶν ἐφ' ἡμᾶς.

Montes in circuitu ejus : & Dominus in circuitu populi fui, ex hoc nunc & ufque in fæculum.

Benedictus Dominus, qui non dedit nos in pradam dentibus eorum.

. 4. Sic Hilar. in hunc Pf. cum Pf. ibidem præfixo. Auguft. ibid. forfitan aqua demerfiffet nos. S. Profp. for fi tan vivos abforbuiffent nos. Caffiod. cum Pfalt. Rom. forfitan velut aqua abforbuiffent nos. Ita etiam in Moz. præter verbum fing. obforbuiffet. In Mediolan. ut aquam abforbuiffent nos. In Gr. ἆρα τὸ ὕδωρ ἂν κατεπόντισεν ἡμᾶς.

. 5. ita legit Hilar. in hunc Pf. & in Pf. 68. col. 216. c. cùm Píalt. Mediolan. Ambros, verò 1, de Ifaac, c. 8. col. 377. d. & in Pf. 1. & 118. col. 756. d. 1243. e. hab. aquam intolerabilem, cum Caffiod. Sic etiam Hilar. ubi fup. in commentar. Hæc intolerabilis aqua, inquit, animam non tranfiit, in qua Deus habitat ; intolerabilis autem eft Deo vacuis. Aug. ibid. leg. fortaffe ( al. forfitan) pertranfiit... aquam fine fubftantia. S. Profp. forfitan pertranfivit..... aquam intolerabilem, vel fine fubftantia. S. Eucher. quæft. in Pf. P. 846. h. & 847.a. forfitan pertranfiffet..... aquam immenJam, ut fup. Gr. ἀρα διῆλθεν... τὸ ὕδωρ τὸ ἀνυπόςατον. Subdit Aug. loco cit. Quomodo potuerunt Latini,exprefferunt quod Graci dicunt apa; fic enim Græca habent exemplaria, apa: quia dubitantis verbum eft, expreffum eft quidem dubitationis verbo, quod eft fortaffe ; fed non omnino hoc cft: fubinde: Quod Punici dicunt jar, hoc Graci apa, hoc Latini poffunt, vel folent dicere, putas, cùm ita loquuntur: Putas evali hoc:fi ergo

3. Quia non relinquet Dominus virgam peccatorum fuper fortem juftorum: ut non extendant jufti ad iniquitatem manus fuas.

Anima noftra quafi avis erepta eft de laqueo venantium: Laqueus contritus eft, & nos liberati fa

mus.

Auxilium noftrum in nomine Domini, qui fecit cœlum & terram.

NOTE AD VERSIONEM ANTIQUA M.

HEBR.

Canticum graduum. CXXV.

VERSIO ANTIQUA.

Cùm irafceretur furor eo- Ex Ms. Sangeris rum adversùs nos, 4. forfitan aqua abforbuiffet nos.

5. Torrentem pertranfiit anima noftra: forfitan pertranfiflet anima noftra aquam immenfam.

Ui confidunt in Domino: quafi mons Sion immobilis, in aternum habitabilis.

Q

6. Benedictus Dominus qui non dedit nos in venatione dentibus eorum.

dicatur, Forfitan evafi, videtis quia non hoc fonat ; fed quod
dixi putas, ufitate dicitur, Latinè non ita dicitur..... In
Scriptura autem non potuit hoc poni quod Latinum non effet

deficiente Latinitate, pofitum eft pro eo quod non boc fona-
ret. Sic tamen intelligite dici: Putas pertranfiit anima nof
tra, &c. quia magnitudo periculi vix facit credibile. Verbum
autem áruπósator, tefte Hieron. in commentar. apud Gracos
ambiguum eft, & poteft fonare quod non fubfiftat, & quod
intolerabile fit, id eft, quod nemo ferre queat.

V. 6. Hilar. in hunc Pf. cum Ambrof. in Pf. 118. col. 1185.a. Benedictus Dominus, qui non dedit nos in capturam dentibus eorum. Pfalt. quoque Mediolan. hab. in capturam ¿. Mozarab. in captione. Auguft, in hunc Pf. cum Fulg. fer. 6. p. 567. in venationem. S. Profp. in venationem, vel in captionem. Caffiod. ut in Vulg. Gr. eis Cúpav.

Jerufalem montes in circuitu ejus:& Dominus in circuitu populi fui, amodo & ufque in ater

num.

7. Anima noftra ficut paffer erepta eft de laqueo venatorum: Mufcipula comminuta eft, & nos falvati fumus.

8. Adjutorium noftrum in nomine Domini, qui fecit cœlum & terram.

. 7. Hilar. cum Pf. præfixo fimiliter hab. de laqueo ver natorum; cæt. ut in Vulg. mox Hilar. Non utique venantium, fed eorum, quibus in venatione tenfi funt laquei: vo→ cem etiam venatorum conftanter adhibet in Pf. 118. col. 328. a. fed Ambrof. in eund. Pf. col. 1154. e. legit venantium, &c. ut in Vulg. itidem in Luc. 4. & 12. col. 1337. d. 1437. b. & l. de Virgin. to. 2. 241. e. Vulgatæ fuffra→ gantur Profp. & Caffiod. cum Gr. Auguft. autem leg. Anima noftra ficut paffer eruta eft de mufcipula venantium: mufcipula contrita eft, & nos eruti fumus.

.8. Concordant Innocent. 1. epift. 29. Conc. to. I. 897. c. & Ambr. in Luc. 4. col. 1337. d. Item Hilar. Aug. Profp. & Caffiod. in hunc Pf. unà cum Gr. ex quibus omnibus fubnexuimus fup. vocem Domini, quæ omilla erat librarii incuriâ.

VERSIO ANTIQUA.
1. Canticum graduum.
CXXIV.

Q

Ui confidunt in Domino, ficut mons Sion: non commovebitur in æternum, qui habitat 2. in Jerufalem.

Montes in circuitu ejus : & Dominus in circuitu populi fui, ex hoc nunc & ufque in

fæculum.

Quia non requiefcet virga impietatis fuper fortem juftorum: ut non mittant jufti in iniquitatem manus fuas. NOTE AD VERSIONEM ANTIQUAM. . 1. 2. Sic Hilar. & Caffiod. ad verbum. Horum etiam multa hab. Ambrof. in Pf. 47. & 118. to. 1. 938. b. 943. c. 1035.b. & in Luc. 17. col. 1479. f. Auguft. verò leg. Qui confidunt in Domino, ficut mons Sion: non commovebuntur (inf. movebuntur) in æternum, qui inhabitant Jerufalem. Montes in circuitu ejus: & Dominus in circuitu plebis fua, ex boc nunc &c. inf. deelt nunc. Similiter apud Profp. in circ. plebis fuæ ; cæt. verò ut in Vulg. In Breviar. Moz. pariter, non commovebuntur..... qui habitant in, &c. In Gr. Oi rewatóres éπi Kúpion, as opos Ziwr. & oαneutúcs και εἰς τὸν αἰῶνα ὁ κατοικῶν ̔Ιερεσαλήμ, &c. ut fup.

"

.

. 3. Hilar. legit, Quia non relinquet virgam pecc. &c.

*

3. Quia non dimifit virgam peccatorum fuper fortem juftorum: ut non extendant jufti in iniquitatem manus fuas.

ut in Vulg. Pf. ibid. præfixus, Quia non derelinquet virgam
peccat..... ut non extend. jufti in iniquitatem, &c. Corb.
Quoniam non relinquet virgam..... ut extendant jufti in ini-
quitatem, &c. Auguft. & Caffiod. cum Rom. Quia non de-
relinquet Dominus..... ad iniquitatem, &c. Aug. inf. non re-
linquet, cum Mfs. 2. Caffiod. Ap. Profp. Quia non derelin-
quitur virga pecc. &c. fed poft pauca, Quia non derelinquer
Dominus, &c. ut in Vulg. Autogr. S. Germ. fcribit non dimi-
fet, vitiosè; pofuimus non dimifit, mutando e ini: fortaf
fe meliùs legeretur non dimittet. Auct. op. imp. in Matth.
hom. 44. p. 193. a. Quia non dimittit virgam..... ad ini-
quitatem, &c. Gr. Ὅτι ἐκαρήσει Κύριος..... ἐν ἀνομίαις χεῖ

Ex Mf. Sangerner