. Pfalm NOTE AD VERSIONEM ANTIQUAM. αυτόν, non αυτές. . 17. Auguft. in hunc Pf. cum Vulgata concinit, rium cordis eorum exaudivit, &c. In Carnut. Defiderium #. 18. In Pfalt. Corb. Judicabit pupillo, &c. ut fup. Ap. NOTE AD VERSIONEM ANTIQUAM. . 1. Ita Auguft. in hunc Pf. col. 58. e. cum Græco. In Pfalt. Rom. & Corb. deeft ipfi. V. 2. Ita Lucif. Cal. 1. 1. pro S. Athan. p. 191. c. necnon Ambrof. in Luc. 12. to. 1. col. 1437. b. & 1. de virgin. to. 2. col. 241. e. item Hieron. 1. 3. in epift. ad Ephef. to. 4. col. 404. f. nifi quòd omnes leg. dicitis; at in Gr. pere, dicetis, ut fupra. Aug. in hunc Pf. bis legit dicitis; poft paulò verò hab. num. plur. in montes, è Gr. ET Tà op. In Pfalt. Corb. dicetis... in montem. . 3. Lucif. Cal. ubi fup. concordat cum Vulg. Aug. in hunc Pf. habet in obfcura luna, non in obfcuro; cæt. ut in Vulg. item conftanter epift. 55. ad Januar. to. 2. col. 131. f. Apud Optat. 1. 2. cont. Donat. p. 41. b. ita Quoniam ecce pecc. intenderunt... fagittas in pharetra fua, ad fagittandos obfcurâ lunâ rectos corde. S. Paulin. ep. 40. p. 245. b. Paraverunt fagittas in pharetra, fagitt. in obfcuro. Hieron. 1. 3. in epift. ad Ephef. to. 4. col. 404. f. legit in pharetris. Cæleftinus I. epift. 25. Conc. to. I. col. 1210. alludens, dicit: Tetendit arcum fuum frequenter, ut legimus, & ore fuo fpicula venenata jaitavit... retorta in fe tela redierunt, poftquam fagittare in ut obfcuro rectos corde non potuit. In Pfalt. Corb..... intenderunt arcum, paraverunt fagittas in pharetram, ut, &c. ut in Vulg. Græc ita : Οτι..... ἐνέτειναν..... βέλη εἰς φαρέτραν, 78 xaTaToucα ÉV CXOTOμÚN TÙS, &c. Pfalt. Rom. cum Mozarab. hab. tetenderunt, ut fup. in textu. . 4. Ita Aug. in hunc Pf. col. 62. d. 64. e. In Pfalt. Moz. Quoniam quem tu perfecifti, ipfi deftruxerunt. Ap. Optat. I. 2. cont. Donat. p. 41. c. qua tu perfecifti, ipfi deftrux. În Gr. Vat. Ὅτι ο κατηρτίσω, καθεῖλον, &c. at in Mr. Alex.ac edd. Ald. & Compl. où narиptíow, duтol xabenor, &c. In Pfalt. Rom. Martianæi legitur quem perfecifti ; in Rom. Fabri, qua. . 5. Auguft. concinit cum Vulg. ad verbum. Sic etiam Lucif. Cal. I. 1. pro S. Athan. col. 191. d. nifi quòd præponit, voci palpebra. In Brev. Moż. fingulariter, palpebra ejus interrogat; cæt. ut in Vulg. Apud Ambr. 1. de Spir. S. to. 2. col. 684. a. priora tantùm Dominus in templo fanito fuo. In Gr. Kuptos év va@..... Kúpios a searc ὁ θρόνος αυτέ... τα βλέφαρα αυτῷ ἐξετάζει τις, &c. . 6. Ita Lucif. Cal. 1. 1. pro S. Athan. p. 191. d. & Auguft. in hunc Pf. cum Gr. at Aug. in Ps. 93. col. 999. a. & epift. 155. to. 2. col. 541. c. legit amat, loco Prou. 30. 5. ! diligit; in Gr. avaπv. NOTE AD VERSIONEM ANTIQUA M. . 7. Caffiod. in hunc Pf. p. 44. fcribit pluit, cum Pfalt. Rom. Corb. & Mozarab. præterea eadem Pfalteria delent 5, ante fulphur. August. in hunc Pf. leg. fpiritus procellæ, cum Ambr. 1. 2. de Spiritu S. to. 2. col. 643. f. cæt, ut in textu. Lucif. Cal. I. 1. pro S. Athan. p. 191. d. Plyet... laqueos: ignis, & fulphur, & fpiritus procellar. & pars cal. &c. Vigil. Tapf. cont. Varimad. p. 742. e. 2. VULGATA HOD. Pluet... laqueos ignis, & fpir. procellæ, pars cal. &c. In Gr. Ἐπιβρέξει.... παγίδας πῦρ, καὶ θεῖον, καὶ πνεῦμα και ταιγίδος, ή μερίς, &c. . 8. Ita Lucif. Calar. ubi fup. ad verbum. Ambrof. in Luc. 7. to. 1. col. 1384. e. legit, & juftitiam dilexit. Pfalt. Rom. juftitiam, abfque præced. 5. Auguft. in hunc Pf. & juftitias; extremò verò, vidit facies ejus. Pfalt. Mozar. videt. Gr. καὶ δικαιούτας... εἶδε τὸ πρόσωπον αυτέ. ■. In finem pro octava, pfalmus Victori pro octava, Canticum Da- 1. In finem pro octavo die, Ex Mf. Sangerm. cit fanctus: quoniam imminuti quoniam diminutæ funt veritates à funt fideles à filiis hominum. filiis hominum. Pfalmus ipfi David. XI. Alvum me fac Domine, quoniam defecit fanctus: quoniam diminutæ funt veritates à filiis hominum. 3. Vana locuti funt unuf quifque ad proximum fuum : labia dolofa, in corde & corde locuti funt mala. 4. Difperdat Dominus univerfa labia dolofa, & linguam magniloquam. 5. Qui dixerunt: Linguam noftram magnificabimus, la bia nostra à nobis funt, quis nofter Dominus eft? 6. Propter miseriam inopum, & gemitum pauperum, nunc exfurgam, dicit Domi nus. Ponam fuper falutare : fiducialiter agam in eum. 7. Eloquia Domini, eloquia cafta: argentum igni probatum terræ, purgatum fepties. NOTE AD VERSIONEM ANTIQUA M. . 1. Apud Auguft. in hunc Pf. In finem pro octavo, Pfalmus David. Plalt. Moz. addit die, cum Corb. Rom. habet, In finem pro oclava die, Pf. David. In Gr. Eig Tò τέλος ὑπὲρ τῆς ὀγδόης, Ψαλ. τῷ Δαυίδ. . 2. In Mf. S. Germ. deeft vox fandus, quam addidimus ex Auguft. qui cætera habet quæ fupra. In Gr. Gics, &c. Apud Ambr. 1. de Spir. S. to. 2. col. 680. a. fimiliter exftat: Diminuta funt veritates à filiis hominum. Auct. verò op. imp. in Matth. hom. 53. p. 218. b. leg. Diminuti funt fideles à filiis hominum. . 3. Brev. Moz. initio hab. Vana locutus eft; ultimòque, in corde 5 de corde locuti funt mala. Auguft. fimiliter in principio habet, Vana locutus eft, & mala in fine. Item in Pfalt. Rom. Corb. Mediolan. & Carnut. extremò, locuti funt mala. In Gr. Mátαix s'λánuoer Exasos... ἐν καρδίᾳ καὶ ἐν καρδίᾳ ελάλησαν Mr. Alex. addit κακά. . 4. Auguft. in hunc Pf. omittit &, ante linguam ; abeft pariter à Pfalt. Corb. & à Gr. ed. Compl. . 5. Apud Auguft. in hunc Pf. fimiliter, magnificabimus; deinde verò ita, labia noftra apud nos funt, &c. In Brev. Moz. nobifcum funt. In Plalt. Rom. à nobis funt, quis nofter eft Dominus ? In Gr. μεγαλυνόμεν...., παρ' ἡμῶν (in edd. Ald. & Compl. #ap' nμiv) est, Tís nμær Kúensesti #. 6. Pfalt. Corb. Propter mifericordiam inopum, & gemit... Ponam fuper falutare meum: fiducial. agam in eo. Brev. Moz. Propter miferias inopum ; & infra, Ponam in falutari tuo: fiduc. &c. Similiter hab. Pfalt. Mediolan. in falutari tuo; Carnut. fuper falutare; Rom. Martianæi, fuper falutare meum; Rom. Fabri, in falutare meum ; λέγει Caffiod. in hunc Pf. p. 46. a. fuper falutari meo; Auguft. in eund. Pf. & infra, in Pf. 93. Vulgate fuffragatur. Grace ita : ̓Απὸ τῆς ταλαιπωρίας τῶν καὶ ἀπὸ το... Κύριος. Θήσομαι ἐν σωτηρίῳ· παρρησιάσομαι ἐν αὐτῷ. In edd. Ald. & Compl. deeft alterum dó. In Mf. noftro Sangerm. omittitur Dominus, poft verbum dicit, ut & alibi fæpiùs cùm enim librarius nomen Dei, vel Domini, aureis litteris fibi fcribendum propofuerit, non mirum lī ejus negligentiâ vel ofcitantiâ nonnunquam id nomen prætermiffum fuerit; maximè fi in reliquo opere litteris argenteis defcripto, varia id genus auro depingenda fcriptor in aliud tempus diftulerit, ut & fatis indicant vacua identidem relicta. . 7. Aug. & Caffiod. in hunc Pf. hab. Argentum igne examinatum terræ, purgatum feptuplum. Similiter in Pfalt. Rom. Corb. Carnut. & Mozarab. Ap. Ambrof. 1. de Tob. c. 18. col. 612. b. ita Argentum igne examinatum, probatum terræ, purg. feptuplo. Itidem epift. 74. col. 1082. e. & 1. 2. de fide, col. 473. b. at in Pf. 118. to. 1. col. 1114. e. Arg. igne exam. purgatum terra, probatum feptuplum: vide etiam to. 1. col. 381. e. 991. a. & to. 2. col. 5. a. 552.f. Hieronym. epift. ad Damaf. to. 3. col. 524. d. Arg. igne probatum terra, purgatum feptuplum : fimiliter in Ecclef. to. 2. col. 777. a. at in Ifai. 54. to. 3. col. 401.b. Argentum igne examinatum terra, purgatum feptuplum. S. Paulin. ep. 20. p. 112. c. & epift. 23. p. 125. c. Argentum igne exam. probat. terra, purgat. feptuplo. In Gr. 'Aprev @πupwμérov, Soxíμcer rã vội, xexabaciquérov éxταπλασίως. VERSIO ANTIQUA. Ex Mf. Sangerm. 1. In finem, Pfalmus ipfi David. XII. Mozarab, & Corb. In circuitu impii ambulabunt, &c. Apud 0801. Uvifceris me in finem?quequo Domine oblivifcerisme in finem? ufquequo aver quoufque avertis faciem tuam à me ? me penitus? ufquequo abfcondes faciem tuam à me? Ufquequo ponam confilia in anima mea, dolorem in corde meo per diem? Ufquequo exaltabitur inimicus meus fuper me? convertere, exaudi me Domine Deus meus. Illumina oculos meos, ne unquam obdormiam in morte nequando dicat inimicus meus: Pravalui adversùs eum. Hoftes mei exfultabunt cùm motus fuero: ego autem in mifericordia tua confido. Exfultabit cor meum in salutari tuo: cantabo Domino, qui reddidit mihi. Squequo Domine oblivifceris tis faciem tuam à me ? 2. Quandiu ponam confilia in anima mea, dolorem in corde meo per diem? 3. Ufquequo exaltabitur inimicus meus fuper me? 4. refpice, & exaudi me Domine Deus meus. Illumina oculos meos ne unquam obdormiam in morte : 5. nequando dicat inimicus meus: Prævalui adversùs eum. Qui tribulant me, exfultabunt fi motus fuero: 6. ego autem in mifericordia tua fperavi. Exfultabit cor meum in falutari tuo: cantabo Domino qui bona tribuit mihi & pfallam nomini Domini altiffimi. NOTE AD VERSIONEM ANTIQUAM. . 1. Auguft. in hunc Pf. delet ipfi, cum Pfalt. Rom. & Corb. Brev. verò Mozarab. delet in finem. Gr. hab. ut fup. in textu. Ita Aug. & Caffiod. in hunc Pf. cum Pfalt. Rom. V. 2. Similiter in Pfalt. Moz. & Corb. Auguft. etiam & . 3. Sic apud Aug. & Caffiod. & al. ficut etiam in *. 4. Pfalt. Corb. Convertere, & exaudi me... Inlumina : 1. de promiff. p. 2. c. 22. col. 148. d. August. verò, & #. 5. Auguft. & Caffiod. concinunt cum Vulg. Gr. . 6. Auguft. in hunc Pf. legit: Ego autem in tua mifericordia fperavi, &c. ut in Vulg. Plalt. verò Rom. habet cum Corb. Ego autem in tua mif. fperabo. Item in Mediolan. Moz. & Carnut. Sperabo. In Carnut. etiam, Corb. & Rom. Fabri extremò, & pfallam nomini tuo Altiffime, ut fup. in textu. In Gr. 'Ey de énì tô éxées ou unπioa. AyamiάGETα... ÉV TW Calnpiw or dow..... TW EU'sрyelúoartí μE, και ψαλῶ τῷ ὀνόματι Κυρίε τε ὑψίς. Vide Nobil. in hunc verfum. HEBR. EV τω VULGATA HOD. 1. In finem, Pfalmus David, XIII. Ixit ftultus in corde fuo: Non Non eft Deus. Ixit infipiens in corde De Deus. fuo: Non eft Deus. NOTÆ AD VERSIONEM ANTIQUAM. . 1. Hilar. in hunc Pf. col. 57. b. ait: Qui lectus eft Pfalmus, In finem, infcribitur; paulò verò poft habet, In fine. Item in Pf. 52 col. 83. c. Tertius decimus ita infcribitur: In finem, illius David. Pfalmus præfixus ap. Hilar. ex Mf. Vatic. hunc titulum habet: In finem, filio David; fed Hilar. infra fuam lectionem firmat, dicens: Hoc titulo id fignificatur, Pfalmum illum à David prophetatum fuiffe; & poft pauca: Ubi illius infcribitur, ibi eum qui dixerit, I. AD VERSIONEM ANTIQUAM. NOTE funt in iniquitate, ( ex Pf. 52.) ita ait : abominabiles facti funt in adinventionibus fuis. Aug. verò in hunc Pf. habet Dixit imprudens in corde fuo abominabiles falli funt in affectionibus fuis: non eft qui faciat bonitatem, non eft, &c. & in Pf. 88. p. 933. b. Dicat ftultus in, &c. Ambr. in Pf. 35. p. 775. a. Infipiens in corde fuo dixit, quia non eft Deus: item in Pfalm. 1. col. 751. c. & in Luc. 18. p. 1487. d. Corrupti funt, & abom. facti funt: non eft qui faciat bonitatem, &c. Hieron. in c. 57. Ifai. to. 3. col. 420. b. Dixit ftultus in corde fuo: Non eft Deus. Breviar. Mozar. Dixit infipiens..... Correpti funt..... in voluntatibus fuis, &c. ut in textu. Pfalt. Corb. Corrupti funt... in voluptatibus fuis. Gr. Εἶπεν ἄφρων ἐν καρδίᾳ αὐτῇ· Οὐκ Διέφθειραν ( Alex. Ald. & Compl. Aieplúpnoar,) y ¿Cƒ saúxonour év éxitus euμασιν· ἐκ ἔτι ποιῶν χρηςότητα, &c. . 2. Ita Auguft. & Caffiod. in hunc Pf. nifi quòd addunt Deum in fine, cum omnibus Pfalt. & Græco. Brev. Moz. habet ut videret, loco ut videat. Ambr. in Luc. 20. to. 1. col. 1508. e. fic: Dominus refpexit fuper filios hominum, fi eft intelligens, aut requirens Deum: at I. 4. Hexa. col. 78. a. habet, Dominus de calo profpexit: & fupra l. 1. col. 14. f. Dominus refpexit fuper fil. hom. ut videret fi eft intell. aut req. Deum. Verùm hic editores noftri BB. monent decem Mfs. cum edd. Am. Pet. Eraf. omittere ut videret. In Gr. fic: Krens ex rỸ dearŷ Méxufer éπi rès........... Tỡ is eïv eis, &c. Apud Iren. I. 1. cont. hæief. c. 19. p. 90. d. Non eft intelligens, aut requir. Deum. .3. Concordant Auguft. & Caffiod. in hunc Pf. unà cum Maximo Taurin. p. 3. h. & vet. Pfalteriis. Similiter ap. Iren. l. 1. c. 19. p. 90. d. & Hieron. ep. ad Damas. to. 4. col. 158. d. Omnes declin. fimul inutiles falli funt. Ambr. de apol. Dav. to. 1. col. 693. c. loco fimul, hab. &; irem fup. col. 651. a. Non erat qui faceret bonitatem, non exat ufque ad unum. Biev. Moz. verbo facti funt, addit in voluntatibus fuis. In Græco fic: Пarres xxivar, äμα ἠχρειώθηκαν εκ ἔτι ποιῶν χρησότητα, ἐκ ἔσιν ἕως ἑνός. ** Hi verficuli omnes ita leguntur ad verbum ap. Auguft, & Caffiod. ac in veterib. Pfalt. Lat. necnon in Gr. edit. Rom. in Mf. verò Alex. ac edd. Ald. & Compl. defunt habentur tamen apud Juftinum, & in Plalt. Arab. & Ethiop. Ambr. etiam in Pf. 118. to. I. col. 1178. c. legit: Sepulcrum patens eft guttur eorum. Optat. 1. 2. cont. Donat. p. 37. c. 44. b. 45. b. Os eorum maledictione amaritud, plenum eft: veloces pedes eorum, &c. ut in textu. Ad hæc Auguftinus 1. 2. de doctrina Christ. to. 3. p. 1. col. 26. a. b. Quidam, inquit, codices habent, acuti pedes eorum ad effundendum fanguinem; dùs enim, acutum apud Gracos, velocem fignificat. Ille ergo vidit fententiam qui tranftulit, veloces pedes eorum ad effund. fanguinem. Ille autem alius, ancipiti figno in aliam partem raptus, erravit: talia quidem non obfcura, fed falfa funt, quorum alia conditio eft ; non enim intelligendos, fed emendan dos tales codices potiùs præcipiendum eft. Fauftin. Presb. libel. *. 4. Ita Caffiod. in hunc Pf. cum vet. Pfalt. Rom. &c. Ex Ms. Sangerm. VERSIO ANTIQUA. 5. Dominum non invocaverunt, illic trepidaverunt timore, ubi non erat timor. 6. Quoniam Dominus in generatione jufta eft, confilium inopis confudifti: quoniam Dominus fpes ejus eft. 7. Quis dabit ex Sion falutare Ifraël ? dum avertit Dominus captivitatem plebis fuæ, lætetur Jacob, & exfultet If raël. HEBR. Dominum non invocaverunt, ibi trepidabunt formidine : Quoniam Deus in generatione jufta. Confilium pauperum confudiftis: quoniam Dominus fpes ejus eft. Quis dabit de Sion falutem Ifraël? quando reduxerit Dominus captivitatem populi fui, exfultabit Jacob, letabitur Ifraël. VULGATA HOD. 5. Dominum non invocaverunt, illic trepidaverunt timore, ubi non erat timor. 6. Quoniam Dominus in generatione jufta eft, confilium inopis confudiftis : quoniam Dominus fpes ejus eft. 7. Quis dabit ex Sion falutare Ifraël? cùm averterit Dominus captivitatem plebis fuæ, exfultabit Jacob, & lætabitur Ifraël. NOTE AD VERSIONEM ANTIQUAM. . 5. Ita Aug. & Caffiod. in hunc Pf. cum Gr. Item apud Vigil. Tapf. 1. 2. cont. Eutych. p. 21. c. #. 6. Brev. Moz. fimiliter habet, confudifti; dein quoniam Deus. In Ffalt. Rom. bis Deus, loco Dominus. In Gr. femel initio, abfque eft, post justa; at loco confudifti, fic, xa7nXúrale. Ap. Auguft. in hunc Pf. Quoniam Deus in gener. &c. ut in Vulg. Similiter apud Hilar. col. 55. V. 7. Sic Hilar. in hunc Pf. n. 2. col. 57. d. uno excepto dum averterit: at infra n. 6. col. 59. legit, dum avertit. In Pfalt. Rom. Fabri fimiliter: dum averterit.....lætetur Jacob, & exfultet Ifraël. In Rom. Martian. & Corb. dum avertet..... lætetur Jacob, & exfultet Ifraël. In Brev. Mozar. dum converterit Dominus ( seu ) in avertendo Dominus captivitatem..... latetur Jacob, & exfultet Ifraël. Ap. Caffiod. in hunc Pf. p. 50. c. fimiliter, latetur..... & exfultet. Ap. Aug. in eund. cùm averterit ; & inf. lætabitur..... & exfultabit. In Gr. & τῷ ἐπιςρέψαι Κύριον..... αγολιάθω..... και speartúra, &c. at in Mf. Alex. ac edd. Ald. & Compl. argácslai..... Ev¶eartúse?α. Omine quis habitabit in ta in tabernaculo tuo? Omine quis peregrinabitur in bernaculo tuo ? aut quis re aut quis requiefcet in monte 2. Qui ingreditur fine ma- 3. Qui loquitur veritatem in corde fuo, qui non egit dolum in lingua fua: Nec fecit proximo fuo malum,& opprobrium non accepit adversus proximum fuum. 4. Ad nihilum deductus eft in confpectu ejus malignus: timentes autem Dominum magnificant : Qui jurat proximo fuo, & non decipit, 5. qui pecuniam fuam non dedit ad ufuram, & munera fuper innocentes non accepit. Qui facit hæc, non movebitur in æternum. monte fancto tuo? Qui ingreditur fine macula, & operatur juftitiam, Loquiturque veritatem in corde fuo: qui non eft facilis in lingua Sua, Neque fecit amico fuo malum, & opprobrium non fuftinuit fuper vicinum fuum: Defpicitur in oculis ejus improbus, timentes autem Dominum glorificabit: Jurat ut fe affligat, & non mutat: pecuniam fuam non dedit ad ufuram, & munera adversùs innoxium non accepit. Qui facit hac, non movebitur in aternum. quiefcet in monte fancto tuo? 2. Qui ingreditur fine macula & operatur juftitiam : 3. Qui loquitur veritatem in corde fuo, qui non egit dolum in lingua fua : Nec fecit proximo fuo malum, & opprobrium non accepit adversùs proximos fuos. 4. Ad nihilum deductus eft in confpectu ejus malignus: timentes autem Dominum glorificat : Qui jurat proximo fuo, & non decipit, s. qui pecuniam fuam non dedit ad ufuram, & munera fuper innocentem non accepit. Qui facit hæc, non movebitur in æternum, NOTE AD VERSIONEM ANTIQUAM. . 1. Sic in Breviar. Mozar. Caffiod. delet ipfi, cum Pfalt. Rom. & Corb. Hilar. in hunc Pf. n. 1. col. 60. Pfalmus, inquit, qui lectus eft, infcribitur, Pfalmus David. Apud Aug. col. 69. Pfalmus ipfi David, juxta Græc. tum addit: De hoc titulo nulla quæftio eft. *Hilar. in hunc Pf. n. 1. 6. 7. col. 60. &c. leg. cum Vulg. Domine quis habitabit in tab. tuo? aut quis, &c. Similiter Ambr. Î. 1. de pœnit. to. 2. col. 401. c. & 1. de apol. Dav. col. 690. d. Item Leo M. ferm. 16. p. 66. b. & Caffiod. in hunc Pf. cum Pfalt. Rom. Moz. &c. At Aug. in hunc Pf. ita: Domine quis peregrinabitur in tabernaculo tuo ? & quis, &c. Gr. Kúen Tic Tαogixhot ở Tậ...... ris xarαonurwod, &c. Mf. Alex. Ald. & Compl. Tis, &c. Hieron. epift. ad Sun. & Fretel. to. 2. col. 627. c. de verfu 6. Pfalmi 5. neque habitabit juxta te malig. differendo, ait: Miramini cur πagıxlar, id eft, incolatum, Lazinus interpres non verterit, fed pro hoc pofuerit habitationem, quæ Græcè dicitur xaloxía..... 5 in decimo quarto Pf. rurfum pro incolatu, habitationem pofuit: Domine quis habitabit in tab. tuo? Et fciendum quòd fi voluerimus diceve: Domine quis incolet tabernaculum tuum..... perdet sv– φωνίαν ; & dum interpretationis κακοζηλίαν fequimur, omnem decorem translationis amittimus. ✯. 2. Sic hab. Hilar. Auguft. & Caffiod. in hunc Pf. Item Ambrof. 1. 1. de exceffu Sat. to. 2. col. 1130. d. & .3. Ita legit Aug. in hunc Pf. Hilar. verò in eund. n. 8. col. 64. e. initio hab. Et loquitur veritatem; & in fine, adversùm proximos fuos ; infra, adversùs. Caffiod. in eund. p. 51. a. cum Pfalt. Rom. Qui loquitur..... 5 now egit dolum..... adversùs proximum fuum. Item in Pfalt. Mediolan. adversùs proximum fuum. Ambr. 1. 1. de excessu Sat. to. 2. col. 1130. d. ait: Locutus eft veritatem, non decepit proximum: item 1. 3. offic. col. 124. c. Nec fecit proximo fuo malum. In Gr. Δαλῶν ἀλήθειαν..... ὃς ἐκ ἐδόλωσαν ........... ἐπὶ τὰς ἔγινα αυτό. . 4. Hilar. in hunc Pf. n. 13. legit magnificat, num. fing. cum Pfalt. Moz. reliqua ut in Vulg. Caffiod. in eund. Pf. p. 51. b. habet magnificant ; ultimòque, & non decipie eum. Pfalt. Corb. magnificat..... & non decepit eum. Rom. magnificat.....& non decipit eum. Aug. in hunc Pf. glorificat, abfque eum in fine. Philaftr. Brix. de hæref. p. 723. c. glorificavit. Græc. Nožá?..... &'n abelwr. . 5. In Mf. Sangerm, mendosè fcriptum eft, nononcepit, pro non accepit, quod ita correximus. Hilar. in hunc Pf. n. 16. col. 67. 68. cum eodem Pfal. in fronte pofita habet fimiliter, fuper innocentes non accepit, &c. Sic etiam |