Delicta maiorum immeritus lues, Romane, donec templa refeceris, Foeda nigro simulacra fumo. Dis te minorem quod geris, imperas: Hesperiae mala luctuosae. Iam bis Monaeses, et Pacori manus Pene occupatam seditionibus Hic classe formidatus, ille Missilibus melior sagittis. Fecunda culpae secula nuptias Primum inquinavere, et genus, et domos: Hoc fonte derivata clades In patriam, populumque fluxit. Motus doceri gaudet Ionicos Iam nunc, et incestos amores De tenero meditatur ungui. Mox iuniores quaerit adulteros Gaudia, luminibus remotis: Dedecorum pretiosus emtor. Non his iuventus orta parentibus Infecit aequor sanguine Punico, Pyrrhumque, et ingentem cecidit Antiochum, Hannibalemque dirum: Sed rusticorum mascula militum Matris ad arbitrium recisos Portare fustes; Sol ubi montium Bobus fatigatis, amicum Tempus agens abeunte curru. Progeniem vitiosiorem. ODE VI I. AD ASTERIEN. Quid fles, Asterie, quem tibi candidi Primo restituent vere Favonii, Thyna merce beatum, Constantis iuvenem fide, Gygen? Ille Notis actus ad Oricum, Insomnis lacrymis agit. Atqui sollicitae nuntius hospitae, Dicens ignibus uri, Tentat mille vafer modis. Vt Proetum mulier perfida credulum Casto Bellerophonti Maturare necem, refert. Narrat pene datum Pelea Tartaro, Magnessam Hippolyten dum fugit abstinens; Et peccare docentes Fallax historias monet: Frustra: nam scopulis surdior Icari Voces audit adhuc integer. At, tibi Ne vicinus Enipeus Plus iusto placeat, cave: Quamvis non alius flectere equum sciens Tusco denatat alveo. Prima nocte domum claude: neque in vias Sub cantu querulae despice tibiae: Et te saepe vocanti Duram, difficilis mane. AD ODE VIII. MAECENATEM. Martiis caelebs quid agam Kalendis, Docte sermones utriusque linguae. Hic dies, anno redeunte, festus Sume, Maecenas, cyathos amici Mitte civiles super Vrbe curas: Medus infestus sibi luctuosis Servit Hispanae vetus hostis orae Iam Scythae laxo meditantur arcu |