Abbildungen der Seite
PDF
EPUB

Absumet heres Caecuba dignior
Servata centum clavibus; et mero

Tinget pavimentum superbum,
Pontificum potiore coenis.

ODE XV.

Iam

am pauca aratro iugera regiae Moles relinquent undique latius

Extenta visentur Lucrino

Stagna lacu; platanusque caelebs Evincet ulmos: tum violaria, et

Myrtus, et omnis copia narium,
Spargent olivetis odorem

Fertilibus domino priori:
Tum spissa ramis laurea fervidos
Excludet ictus. Non ita Romuli
Praescriptum et intonsi Catonis

Auspiciis, veterumque norma. Privatus illis census erat brevis, Commune magnum: nulla decempedis Metata privatis opacam

Porticus excipiebat Arcton:

Nec fortuitum spernere cespitem

Leges sinebant; oppida publico

Sumtu iubentes, et Deorum

Templa novo decorare saxo.

ODE XV I.

AD POMPEIVM GROSP HVM.

Otium

tium Divos rogat

in patenti

Prensus Aegaeo, simul atra nubes.

Condidit lunam, neque certa fulgent
Sidera nautis :

Otium bello furiosa Thrace,

Otium Medi pharetra decori,

Grosphe, non gemmis, neque purpura venale, neque auro.

Non enim gazae, neque consularis
Summovet lictor miseros tumultus

Mentis, et curas laqueata circum
Tecta volantes.

Vivitur parvo bene, cui paternum
Splendet in mensa tenui salinum;
Nec leves somnos timor, aut cupido
Sordidus aufert.

Quid brevi fortes iaculamur aevo
Multa? quid terras alio calentes
Sole mutamus? patriae quis exsul
Se quoque fugit?

Scandit aeratas vitiosa naves

Cura; nec turmas equitum relinquit,

Ocior cervis, et agente nimbos

Ocior Euro.

Laetus in praesens animus, quod ultra est
Oderit curare, et amara lento

Temperet risu. Nihil est ab omni
Parte beatum.

Abstulit clarum cita mors Achillem;
Longa Tithonum minuit senectus :
Et mihi forsan, tibi quod negarit,
Porriget hora.

Te greges centum, Siculaeque circum
Mugiunt vaccae; tibi tollit hinnitum
Apta quadrigis equa; te bis Afro

Murice tinctae

Vestiunt lanae: mihi parva rura, et
Spiritum Graiae tenuem Camenae

Parca non mendax dedit, et malignum
Spernere vulgus.

Cur

AD

ODE XVII.

MAECENATEM.

ur me querelis exanimas tuis?

Nec Dis amicum est, nec mihi, te prius

Obire, Maecenas, mearum

Grande decus columenque rerum. Ah! te meae si partem animae rapit Maturior vis, quid moror altera, Nec carus aeque, nec superstes Integer? Ille dies, utramque Ducet ruinam. Non ego perfidum Dixi sacramentum: ibimus, ibimus, Vtcumque praecedes, supremum

Carpere iter comites parati. Me nec Chimaerae spiritus igneae, Nec, si resurgat, centimanus Gyas Divellet unquam: sic potenti

Iustitiae placitumque Parcis. Seu Libra, seu me Scorpius aspicit Formidolosus, pars violentior

Natalis horae, seu tyrannus

Hesperiae Capricornus undae;

Vtrumque nostrum incredibili modo

Consentit astrum. Te Iovis impio

Tutela Saturno refulgens

Eripuit, volucrisque Fati

« ZurückWeiter »