Curatve myrto? quem Venus arbitrum Dicet bibendi? Non ego sanius Bacchabor Edonis: recepto Dulce mihi furere est amico. Vlla si iuris tibi peierati Poena, Barine, nocuisset unquam; Dente si nigro fieres, vel uno Turpior ungui; Crederem: sed tu, simul obligasti Perfidum votis caput, enitescis Pulchrior multo, iuvenumque prodis Expedit matris cineres opertos Signa cum caelo, gelidaque Divos Morte carentes. Ridet hoc, inquam, Venus ipsa; rident Simplices Nymphae, ferus et Cupido, Semper ardentes acuens sagittas Cote cruenta. Adde, quod pubes tibi crescit omnis, Impiae tectum dominae relinquunt, Te suis matres metuunt iuvencis, Non on semper imbres nubibus hispidos Manant in agros; aut mare Caspium Vexant inaequales procellae Vsque; nec Armeniis in oris, Amice Valgi, stat glacies iners Menses per omnes; aut Aquilonibus Et foliis viduantur orni. Tu semper urges flebilibus modis Nec rapidum fugiente solem: At non ter aevo functus amabilem Ploravit omnes Antilochum senex Annos; nec impubem parentes Troilon, aut Phrygiae sorores Flevere semper. Desine mollium Caesaris; et rigidum Niphaten, Medumque flumen gentibus additum Intraque praescriptum Gelonos Exiguis equitare campis. ODE X. AD LICINIVM MVRENAM. Rectius Semper urgendo; neque, dum procellas Cautus horrescis, nimium premendo Auream quisquis mediocritatem. Sordibus tecti, caret invidenda Saevius ventis agitatur ingens Sperat infestis, metuit secundis Pectus. Informes hiemes reducit Summovet. Non, si male nunc, et olim Sic erit: quondam cithara tacentem Rebus angustis animosus atque Contrahes vento nimium secundo ODE XI. AD QVINCTIVM HIRPINVM. Quid bellicosus Cantaber, et Scythes, Hirpine Quincti, cogitet, Hadria Divisus obiecto, remittas Quaerere; nec trepides in usum Poscentis aevi pauca. Fugit retro Canitie, facilemque somnum: Non semper idem floribus est honor Cur non sub alta vel platano, vel hac Dum licet, Assyriaque nardo Potamus uncti? Dissipat Evius Pocula praetereunte lympha? Quis devium scortum eliciet domo More comam religata nodum. |