ODE XXI. CARMEN SECVLARE. IN DIANAM ET APOLLINEM. Dianam tenerae dicite virgines: Intonsum, pueri, dicite Cynthium, Latonamque supremo Dilectam penitus Iovi. Vos laetam fluviis, et nemorum coma, Silvis, aut viridis Cragi: Vos Tempe totidem tollite laudibus, Fraternaque humerum lyra. Hic bellum lacrymosum, hic miseram famem Pestemque, a populo et principe Caesare in Persas, atque Britannos Vestra motus aget prece. ODE XXII. AD ARISTIVM FVSCVM. Integer vitae, scelerisque purus Non eget Mauris iaculis, neque arcu, Sive per Syrtes iter aestuosas, Namque me silva lupus in Sabina, Quale portentum neque militaris Nec Iubae tellus generat, leonum Pone me pigris ubi nulla campis Arbor aestiva recreatur aura; Quod latus mundi nebulae malusque Pone sub curru nimium propinqui Solis, in terra domibus negata; Dulce ridentem Lalagen amabo, Dulce loquentem. Vitas hinnuleo me similis, Chloë, Quaerenti pavidam montibus aviis Matrem, non sine vano Aurarum et siluae metu. Nam, seu mobilibus veris inhorruit Adventus foliis, seu virides rubum Dimovere lacertae, Et corde et genibus tremit. Atqui non ego te, tigris ut aspera, Gaetulusve leo, frangere persequor. Tandem desine matrem Tempestiva sequi viro. Quis uis desiderio sit pudor aut modus Tam cari capitis? Praecipe lugubres Cantus, Melpomene, cui liquidam Pater Vocem cum cithara dedit. Ergo Quintilium perpetuus sopor Quando ullum invenient parem Quod si Threïcio blandius Orpheo Non lenis precibus fata recludere Quidquid corrigere est nefas. ? Parcius iunctas quatiunt fenestras Quae prius multum faciles movebat Me tuo longas pereunte noctes, Lydia, dormis,, ? Invicem moechos anus arrogantes Flebis in solo levis angiportu, lunia vento: Quum tibi flagrans amor, et libido, Non sine questu, Laeta quod pubes edera virenti Aridas frondes hiemis sodali Dedicet Euro. |