Abbildungen der Seite
PDF
EPUB

Doctor Argivae fidicen Thaliae,

Phoebe, qui Xantho lavis amne crines,
Dauniae defende decus Camenae,
Levis Agyieu.

Spiritum Phoebus mihi, Phoebus artem
Carminis, nomenque dedit poetae.

Virginum primae, puerique claris
Patribus orti,

Deliae tutela Deae, fugaces

Lyncas, et cervos cohibentis arcu,
Lesbium servate pedem, meique
Pollicis ictum:

Rite Latonae Puerum canentes,
Rite crescentem face Noctilucam,
Prosperam frugum, celeremque pronos
Volvere menses.

Nupta iam dices, ego Dîs amicum,
Seculo festas referente luces,

Reddidi carmen, docilis modorum

Vatis Horatî.

ODE VII.

AD L. MANLIVM TORQVATVM.

Diffugere nives; redeunt iam gramina campis,

Arboribusque comae:

Mutat terra vices, et decrescentia ripas

Flumina praetereunt:

Gratia cum Nymphis, geminisque sororibus audet Ducere nuda choros.

Immortalia ne speres, monet annus, et almum

Quae rapit hora diem.

Frigora mitescunt Zephyris; ver proterit aestas, Interitura, simul

Pomifer autumnus fruges effuderit; et mox

Bruma recurrit iners.

Damna tamen celeres reparant caelestia lunae:
Nos, ubi decidimus

Quo pius Aeneas, quo Tullus dives, et Ancus,
Pulvis, et umbra sumus.

Quis scit, an adiiciant hodiernae crastina summae Tempora Dî superi?

Cuncta manus avidas fugient heredis, amico

Quae dederis animo.

Quum semel occideris, et de te splendida Minos

Fecerit arbitria;

Non, Torquate genus, non te facundia, non te

Restituet pietas:

Infernis neque enim tenebris Diana pudicum

Liberat Hippolytum;

Nec Lethaea valet Theseus abrumpere caro Vincula Pirithoo.

ODE VIII.

AD C. MARCIVM CENSORINVM.

Donarem

onarem pateras, grataque commodus, Censorine, meis aera sodalibus:

Donarem tripodas, praemia fortium

Graiorum, neque tu pessima munerum
Ferres, divite me scilicet artium,
Quas aut Parrhasius protulit, aut Scopas;
Hic saxo, liquidis ille coloribus

Sollers nunc hominem ponere, nunc Deum.
Sed non haec mihi vis; nec tibi talium
Res est, aut animus deliciarum egens.
Gaudes carminibus: carmina possumus
Donare, et pretium dicere muneris.
Non incisa notis marmora publicis,
Per quae spiritus, et vita redit bonis.
Post mortem ducibus: non celeres fugae,
Reiectaeque retrorsum Hannibalis minae;
Non incendia Carthaginis impiae,
Eius, qui domita nomen ab Africa
Lucratus rediit, clarius indicant
Laudes, quam Calabrae Pierides: neque,
Si chartae sileant, quod bene feceris,
Mercedem tuleris. Quid foret Iliae,
Mavortisque puer, si taciturnitas
Obstaret meritis invida Romuli?

Ereptum Stygiis fluctibus Aeacum Virtus, et favor, et lingua potentium Vatum divitibus consecrat insulis.

Dignum laude virum Musa vetat mori;
Caelo Musa beat. Sic Iovis interest

Optatis epulis impiger Hercules:
Clarum Tyndaridae sidus ab infimis
Quassas eripiunt aequoribus rates:
Ornatus viridi tempora pampino
Liber vota bonos ducit ad exitus.

« ZurückWeiter »