1 Fortes creantur fortibus, et bonis: Progenerant aquilae columbam: Doctrina sed vim promovet insitam, Vtcumque defecere mores, Indecorant bene nata culpae. Quid debeas, o Roma, Neronibus, Qui primus alma risit adorea; Ceu flamma per taedas, vel Eurus Vastata Poenorum tumultu Fana Deos habuere rectos: Dixitque tandem perfidus Hannibal; Fallere, et effugere est triumphus. Gens, quae cremato fortis ab Ilio Pertulit Ausonias ad urbes; Duris ut ilex tonsa bipennibus Maius, Echioniaeve Thebae. Merses profundo, pulchrior evenit: Proelia coniugibus loquenda. Carthagini iam non ego nuntios Mittam superbos: occidit, occidit Spes omnis, et fortuna nostri Nominis Hasdrubale interemto. Nil Claudiae non efficient manus, Quas et benigno numine Iuppiter Defendit, et curae sagaces Expediunt per acuta belli. ODE V. AD AVGVSTVM. Divis orte bonis, optime Romulae Gustos gentis, abes iam nimium diu: Lucem redde tuae, dux bone, patriae; Vt mater iuvenem, quem Notus invido Dulci distinet a domo, Votis, ominibusque, et precibus vocat, Curvo nec faciem litore demovet; Sic, desideriis icta fidelibus, Quaerit patria Caesarem. Tutus bos etenim rura perambulat: Nutrit rura Ceres, almaque Faustitas; Pacatum volitant per mare navitae; Culpari metuit Fides; Nullis polluitur casta domus stupris; Mos, et lex maculosum edomuit nefas; Laudantur simili prole puerperae; Culpam Poena premit comes. Quis Parthum paveat? quis gelidum Scythen? Condit quisque diem collibus in suis, Te multa prece, te prosequitur mero Quum sol Oceano subest. ODE VI. AD APOLLINEM ET DIANAM. Dive, quem proles Niobea magnae Vindicem linguae, Tityosque raptor Ceteris maior, tibi miles impar; Ille, mordaci velut icta ferro Pinus, aut impulsa cupressus Euro, Ille non, inclusus equo Minervae Troas, et laetam Priami choreis Falleret aulam: Sed pallam captis gravis, heu nefas! heu! Nescios fari pueros Achivis Vreret flammis, etiam latentes Matris in alvo: Ni, tuis victus, Venerisque gratae Rebus Aeneae potiore ductos Alite muros. |