AD ODE XVI. MAECENATEM. Inclusam Danaën turris ahenea, Robustaeque fores, et vigilum canum Si non Acrisium, virginis abditae Aurum per medios ire satellites, Et perrumpere amat saxa, potentius Demersa exitio: diffidit urbium Portas vir Macedo, et subruit aemulos Crescentem sequitur cura pecuniam, Quanto quisque sibi plura negaverit, A Dis plura feret. Nil cupientium Nudus castra peto; et transfuga divitum Partes linquere gestio: Contemtae dominus splendidior rei, Quam si, quidquid arat non piger Appulus, Occultare meis dicerer horreis, Magnas inter opes inops. Purae rivus aquae, silvaque iugerum Quamquam nec Calabrae mella. ferunt apes, Importuna tamen pauperies abest; Vectigalia porrigam, Quam si Mygdoniis regnum Alyatteï Desunt multa: bene est, cui Deus obtulit ODE XVII. AD AELIVM LAMIAM. Aeli, vetusto nobilis ab Lamo, Qui Formiarum moenia dicitur Litoribus tenuisse Lirim, Late tyrannus; cras foliis nemus Sternet; aquae nisi fallit augur Cum famulis operum solutis. Faune ODE XVIII. AD FAV NV M. aune Nympharum fugientum amator, Per meos fines, et aprica rura Lenis incedas, abeasque parvis Si tener pleno cadit hoedus anno, Ludit herboso pecus omne campo, Festus in pratis vacat otioso Cum bove pagus: Inter audaces lupus errat agnos: ODE XIX. AD TELEP HV M. Quantum distet ab Inacho Godrus, pro patria non timidus mori, Narras, et genus Aeaci, Et pugnata sacro bella sub Ilio: Quo Chium pretio cadum Mercemur, quis aquam temperet ignibus, Quo praebente domum, et quota Pelignis caream frigoribus, taces. Da Lunae propere novae, Da noctis mediae, da, puer, auguris Murenae: tribus, aut novem Miscentur cyathis pocula commodis. Qui Musas amat impares, Ternos ter cyathos attonitus petet Vates: tres prohibet supra Rixarum metuens tangere Gratia, Nudis iuncta sororibus. Insanire iuvat: cur Berecyntiae Cessant flamina tibiae? Cur pendet tacita fistula cum lyra? Odi: sparge rosas: audiat invidus Dementem strepitum Lycus, Et vicina seni non habilis Lyco. |