The Germania of TacitusTaylor, 1851 - 180 Seiten |
Inhalt
i | |
iii | |
vi | |
ix | |
xi | |
xiv | |
xv | |
xxiv | |
xxv | |
xxx | |
xxxvi | |
xxxvii | |
xxxix | |
xliii | |
xlv | |
xlvi | |
xlviii | |
li | |
lii | |
liii | |
lvi | |
lvii | |
lxxxix | |
cxviii | |
cxxvi | |
cxxvii | |
1 | |
28 | |
125 | |
143 | |
155 | |
161 | |
163 | |
i | |
lv | |
lvi | |
lviii | |
lxi | |
lxii | |
lxvii | |
lxxi | |
lxxvi | |
lxxxi | |
lxxxii | |
lxxxiv | |
lxxxv | |
lxxxvi | |
lxxxvii | |
lxxxviii | |
xcii | |
xciv | |
xcvi | |
c | |
ci | |
ciii | |
cxv | |
cxxiv | |
cxxx | |
cxxxvi | |
cli | |
Andere Ausgaben - Alle anzeigen
Häufige Begriffe und Wortgruppen
agri Alemanni Anglo-Saxon apud Ariovistus arma atque autem bellum Bohemia Bructeri Cæsar Cæsarem called castris caussa Chatti Chauci Cherusci Cimbri civitates Danube ejus Elbe enim eorum Epilegomena erat ethnological etiam exercitus flumen Frisian frontier Gallic Gauls gentes Germanorum Gothic Goths habent hæc Helvetii Hermunduri High German hostium illis inter ipse ipsi Keltic language legatos Lithuanic Marcomanni Maroboduus migration millia nation native neque NOTES ON SECTION numero nunc omnes omni origin partem population populi Romani present probably Ptolemy quæ quam quibus quidem quod quoque quorum quos quum rebus Rhenum Rhine river Roman Romani Rugii Sarmatians Saxon Semnones Sequanis sese sibi Sicambri Slavonians Slavonic Strabo Suevi sunt Tacitus tamen usque vero word writer Zeuss δὲ ἐν καὶ μὲν μέχρι οἱ πρὸς τὰ τε τὴν τῆς τὸ τοῖς τὸν τοῦ τοὺς τῷ τῶν
Beliebte Passagen
Seite 73 - Liberti non multum supra servos sunt, raro aliquod momentum in domo, numquam in civitate, exceptis dumtaxat iis gentibus quae regnantur. Ibi enim et super ingenuos et super nobiles ascendunt : apud ceteros impares libertini libertatis argumentum sunt.
Seite 64 - Quotiens. bella non ineunt, non multum venatibus, plus Per otium transigunt, dediti somno ciboque, fortissimus qu's4ue ac bellicosissimus nihil agens, delegata domus et penatium et agrorum cura feminis senibusque et infirmissimo cuique ex familia: ipsi hebent, mira diversitate naturae, cum idem homines sic ament inertiam et oderint quietem.
Seite 19 - Vandilios adfirmant, eaque vera et antiqua nomina, ceterum Germaniae vocabulum recens et nuper additum, quoniam qui primi Rhenum transgressi Gallos expulerint ac nunc Tungri, tune Germani vocati sint: ita nationis nomen, non gentis evaluisse paulatim, ut omnes primum a Victore ob 20 metum, mox etiam a se ipsis invento nomine Germani vocarentur.
Seite 29 - Dianae. vos quoque, qui fortes animas belloque peremptas laudibus in longum vates dimittitis aevum, plurima securi fudistis carmina, Bardi.
Seite 63 - Illum defendere, tueri, sua quoque fortia facta gloriae ejus assignare, praecipuum sacramentum est. Principes pro victoria pugnant ; comites pro principe. Si civitas, in qua orti sunt, longa pace et otio torpeat...
Seite lxxxv - Galli se omnes ab Dite patre prognatos praedicant, idque ab Druidibus proditum dicunt. Ob eam causam spatia omnis temporis non numero dierum sed noctium finiunt ; dies natales et mensium et annorum initia sic observant, ut noctem dies subsequatur.
Seite 68 - Accisis crinibus, nudatam, coram propinquis, expellit domo maritus, ac per omnem vicum verbere agit : publicatae enim pudicitiae nulla venia : non forma, non aetate, non opibus maritum invenerit. Nemo enim illic vitia ridet : nee corrumpere et corrumpi saeculum vocatur.
Seite 65 - Nullas Germanorum populis urbes habitari satis notum est; ne pati quidem inter se iunctas sedes. colunt discreti ac diversi, ut fons, ut campus, ut nemus placuit. vicos locant non in nostrum morem, conexis et cohaerentibus aedificiis: suam quisque domum spatio circumdat, sive adversus casus ignis remedium, sive inscitia aedificandi.
Seite xxvi - Siculo latus abscidit, arvaque et urbes litore diductas angusto interluit aestu. Dextrum Scylla latus, laevum implacata Charybdis 420 obsidet, atque imo barathri ter gurgite vastos sorbet in abruptum fluctus rursusque sub auras erigit alternos et sidera verberat unda.
Seite lxxxvi - Neque quisquam agri modum certum aut fines habet proprios; sed magistratus ac principes in annos singulos gentibus cognationibusque hominum, qui una coierunt, quantum et quo loco visum est agri attribuunt atque anno post alio transire cogunt.