Abbildungen der Seite
PDF
EPUB

Dextera sacras iaculatus arces,
Terruit Urbem:

Terruit gentes, grave ne rediret

Seculum Pyrrhae, nova monstra questae;
Omne quum Proteus pecus egit altos

Visere montes;

Piscium et summa genus haesit ulmo,
Nota quae sedes fuerat palumbis ;
Et superiecto pavidae natarunt
Aequore damae.

Vidimus flavum Tiberim, retortis
Littore Etrusco violenter undis,
Ire deiectum monumenta Regis,
Templaque Vestae;

Iliae dum se nimium querenti
lactat ultorem, vagus et sinistra
Labitur ripa, love non probante,
Uxorius amnis.

Audiet cives acuisse ferrum,
Quo graves Persae melius perirent;
Audiet pugnas, vitio parentum
Rara, iuventus.

Quem vocet Divûm Populus ruentis
Imperi rebus? prece qua fatigent
Virgines sanctae minus audientem
Carmina Vestam?

Cui dabit partes scelus expiandi
Iupiter? Tandem venias, precamur,
Nube candenti humeros amictus,
Augur Apollo.

Sive tu mavis, Erycina ridens,
Quam locus circumvolat, et Cupido:
Sive neglectum genus, et nepotes
Respicis auctor,

[merged small][merged small][merged small][merged small][ocr errors][merged small][merged small][merged small]

40

45

50

Heu! nimis longo satiate ludo;
Quem iuvat clamor, galeaeque leves,
Acer et Mauri peditis cruentum
Vultus in hostem.

Sive mutata iuvenem figura,
Ales, in terris imitaris, almae
Filius Maiae, patiens vocari
Caesaris ultor;

Serus in Caelum redeas, diuque
Laetus intersis Populo Quirini;
Neve te nostris vitiis iniquum
Ocior aura

Tollat. Hic magnos potius triumphos,
Hic ames dici Pater, atque Princeps:
Neu sinas Medos equitare inultos,
Te duce, Caesar.

O DE III.

AD NAVEM, QUA VEHEBATUR VIRGILIUS ATHENAS PROFICISCENS.

Virgilio Athenas proficiscenti faustam navigationem precatur. Invehitur, occasione data, in eum, qui nauticam artem invenit; et in temeritatem, audaciamque hominum aliorum.

METR. V.

Sic te Diva potens Cypri,

Sic fratres Helenae, lucida sidera,
Ventorumque regat pater,

Obstrictis aliis, praeter Iapyga,

5 Navis: quae tibi creditum
Debes Virgilium finibus Atticis,

Reddas incolumen, precor;

Ut serves animae dimidium meae.

Illi robur, et aes triplex

Circa pectus erat, qui fragilem truci Commisit pelago ratem

Primus, nec timuit praecipitem Africum Decertantem Aquilonibus,

Nec tristes Hyadas, nec rabiem Noti; Quo non arbiter Hadriae

Maior, tollere, seu ponere vult freta. Quem mortis timuit gradum,

Qui siccis oculis monstra natantia, ́ Qui vidit mare turgidum, et

Infames scopulos Acroceraunia? Nequidquam Deus abscidit

Prudens Oceano dissociabiles Terras, si tamen impiae

Non tangenda rates transiliunt vada. Audax omnia perpeti

Gens humana ruit per vetitum nefas. Audax lapeti genus

Ignem fraude mala gentibus intulit: Post ignem aetheria domu

Subductum, macies, et nova febrium

Terris incubuit cohors;

Leti corripuit gradum.

[blocks in formation]

Semotique prius tarda necessitas

Expertus vacuum Daedalus aëra

Pennis non homini datis:

35

[blocks in formation]

O DE IV.

AD L. SEX TIUM.

Amoenitate veris descripta, et communi moriendi necessitate proposita, tamquam Epicureus ad vitam voluptuosam Sextium hortatur.

METR. XV.

Solvitur acris hiems grata vice veris et Favonî; Trahuntque siccas machinae carinas:

Ac neque iam stabulis gaudet pecus, aut arator igni; Nec prata canis albicant pruinis.

5 Iam Cytherea choros ducit Venus, imminente Luna; Junctaeque Nymphis Gratiae decentes

10

Alterno terram quatiunt pede; dum graves Cyclopum

Vulcanus ardens urit officinas.

Nunc decet aut viridi nitidum caput impedire myrto;

Aut flore, terrae quem ferunt solutae. Nunc et in umbrosis Fauno decet immolare lucis, Seu poscat agnam, sive malit hoedum.

Pallida mors aequo pulsat pede pauperum tabernas,

Regumque turres. O beate Sexti,

15 Vitae summa brevis spem nos vetat inchoare

20

longam.

Iam te premet nox, fabulaeque Manes,

Et domus exilis Plutonia: quo simul mearis,
Nec regna vini sortiere talis,

Nec tenerum Lycidan mirabere, quo calet iuventus
Nunc omnis, et mox virgines tepebunt.

ODE V.

AD PYRRHA M.

Horatius ex Pyrrhae illecebris tamquam e naufragio enataverat, cuius amore irretitos affirmat esse miseros.

METR. XIX.

Quis multa gracilis te puer in rosa

Perfusus liquidis urget odoribus
Grato, Pyrrha, sub antro?
Cui flavam religas comam,

Simplex munditiis? Heu! quoties fidem,
Mutatosque Deos flebit, et aspera
Nigris aequora ventis

Emirabitur insolens,

Qui nunc te fruitur credulus aurea;

Qui semper vacuam, semper amabilem

Sperat, nescius aurae

Fallacis! Miseri, quibus

Intentata nites! Me tabula sacer

Votiva paries indicat uvida

Suspendisse potenti

Vestimenta maris Deo.

5

10

15

« ZurückWeiter »