Dextera sacras iaculatus arces, Terruit gentes, grave ne rediret Seculum Pyrrhae, nova monstra questae; Visere montes; Piscium et summa genus haesit ulmo, Vidimus flavum Tiberim, retortis Iliae dum se nimium querenti Audiet cives acuisse ferrum, Quem vocet Divûm Populus ruentis Cui dabit partes scelus expiandi Sive tu mavis, Erycina ridens, 40 45 50 Heu! nimis longo satiate ludo; Sive mutata iuvenem figura, Serus in Caelum redeas, diuque Tollat. Hic magnos potius triumphos, O DE III. AD NAVEM, QUA VEHEBATUR VIRGILIUS ATHENAS PROFICISCENS. Virgilio Athenas proficiscenti faustam navigationem precatur. Invehitur, occasione data, in eum, qui nauticam artem invenit; et in temeritatem, audaciamque hominum aliorum. METR. V. Sic te Diva potens Cypri, Sic fratres Helenae, lucida sidera, Obstrictis aliis, praeter Iapyga, 5 Navis: quae tibi creditum Reddas incolumen, precor; Ut serves animae dimidium meae. Illi robur, et aes triplex Circa pectus erat, qui fragilem truci Commisit pelago ratem Primus, nec timuit praecipitem Africum Decertantem Aquilonibus, Nec tristes Hyadas, nec rabiem Noti; Quo non arbiter Hadriae Maior, tollere, seu ponere vult freta. Quem mortis timuit gradum, Qui siccis oculis monstra natantia, ́ Qui vidit mare turgidum, et Infames scopulos Acroceraunia? Nequidquam Deus abscidit Prudens Oceano dissociabiles Terras, si tamen impiae Non tangenda rates transiliunt vada. Audax omnia perpeti Gens humana ruit per vetitum nefas. Audax lapeti genus Ignem fraude mala gentibus intulit: Post ignem aetheria domu Subductum, macies, et nova febrium Terris incubuit cohors; Leti corripuit gradum. Semotique prius tarda necessitas Expertus vacuum Daedalus aëra Pennis non homini datis: 35 O DE IV. AD L. SEX TIUM. Amoenitate veris descripta, et communi moriendi necessitate proposita, tamquam Epicureus ad vitam voluptuosam Sextium hortatur. METR. XV. Solvitur acris hiems grata vice veris et Favonî; Trahuntque siccas machinae carinas: Ac neque iam stabulis gaudet pecus, aut arator igni; Nec prata canis albicant pruinis. 5 Iam Cytherea choros ducit Venus, imminente Luna; Junctaeque Nymphis Gratiae decentes 10 Alterno terram quatiunt pede; dum graves Cyclopum Vulcanus ardens urit officinas. Nunc decet aut viridi nitidum caput impedire myrto; Aut flore, terrae quem ferunt solutae. Nunc et in umbrosis Fauno decet immolare lucis, Seu poscat agnam, sive malit hoedum. Pallida mors aequo pulsat pede pauperum tabernas, Regumque turres. O beate Sexti, 15 Vitae summa brevis spem nos vetat inchoare 20 longam. Iam te premet nox, fabulaeque Manes, Et domus exilis Plutonia: quo simul mearis, Nec tenerum Lycidan mirabere, quo calet iuventus ODE V. AD PYRRHA M. Horatius ex Pyrrhae illecebris tamquam e naufragio enataverat, cuius amore irretitos affirmat esse miseros. METR. XIX. Quis multa gracilis te puer in rosa Perfusus liquidis urget odoribus Simplex munditiis? Heu! quoties fidem, Emirabitur insolens, Qui nunc te fruitur credulus aurea; Qui semper vacuam, semper amabilem Sperat, nescius aurae Fallacis! Miseri, quibus Intentata nites! Me tabula sacer Votiva paries indicat uvida Suspendisse potenti Vestimenta maris Deo. 5 10 15 |