Abbildungen der Seite
PDF
EPUB

ODE VI.

AD ROMANOS.

Delicta maiorum immeritus lues,
Romane, donec templa refeceris,
Aedesque labentes Deorum, et

Foeda nigro simulacra fumo.

Dis te minorem quod geris, imperas:
Hinc omne principium, huc refer exitum.
Di multa neglecti dederunt

Hesperiae mala luctuosae.

Iam bis Monaeses, et Pacori manus
Non auspicatos contudit impetus
Nostros, et adiecisse praedam
Torquibus exiguis renidet.

Pene occupatam seditionibus.

Delevit Vrbem Dacus, et Aethiops:

Hic classe formidatus, ille

Missilibus melior sagittis.

Fecunda culpae secula nuptias

Primum inquinavere, et genus, et domos: Hoc fonte derivata clades

In patriam, populumque fluxit.

Motus doceri gaudet Ionicos
Matura virgo, et fingitur artibus

Iam nunc, et incestos amores

De tenero meditatur ungui.

4

Mox iuniores quaerit adulteros
Inter mariti vina; neque eligit,
Cui donet impermissa raptim

Gaudia, luminibus remotis:
Sed iussa coram, non sine conscio
Surgit marito; seu vocat institor,
Seu navis Hispanae magister,

Dedecorum pretiosus emtor.
Non his iuventus orta parentibus
Infecit aequor sanguine Punico,
Pyrrhumque, et ingentem cecidit

Antiochum, Hannibalemque dirum:

Sed rusticorum mascula militum
Proles, Sabellis docta ligonibus
Versare glebas, et severae

Matris ad arbitrium recisos

Portare fustes; Sol ubi montium
Mutaret umbras, et iuga demeret
Bobus fatigatis, amicum

Tempus agens abeunte curru.
Damnosa quid non imminuit dies?
Aetas parentum, peior avis, tulit
Nos nequiores, mox daturos

Progeniem vitiosiorem.

ODE VII.

AD ASTERIEN.

Quid fles, Asterie, quem tibi candidi

Primo restituent vere Favonii,

Thyna merce beatum,

Constantis iuvenem fide,

Gygen? Ille Notis actus ad Oricum,
Post insana Caprae sidera, frigidas
Noctes non sine multis

Insomnis lacrymis agit.

Atqui sollicitae nuntius hospitae,
Suspirare Chloën, et miseram tuis

Dicens ignibus uri,

Tentat mille vafer modis.

Vt Proetum mulier perfida credulum
Falsis impulerit criminibus, nimis
Casto Bellerophonti

Maturare necem, refert.

Narrat pene datum Pelea Tartaro, Magnessam Hippolyten dum fugit abstinens;

Et peccare docentes

Fallax historias monet:

Frustra: nam scopulis surdior Icari
Voces audit adhuc integer. At, tibi

Ne vicinus Enipeus

Plus iusto placeat, cave:

[ocr errors][ocr errors][ocr errors]

Quamvis non alius flectere equum sciens
Aeque conspicitur gramine Martio;
Nec quisquam citus aeque

Tusco denatat alveo.

Prima nocte domum claude: neque in vias
Sub cantu querulae despice tibiae:
Et te saepe vocanti

Duram, difficilis mane.

ODE VIII.

AD

MAE CENATEM.

Martiis caelebs quid agam Kalendis,

Quid velint flores, et acerra turis
Plena, miraris, positusque carbo in
Cespite vivo,

Docte sermones utriusque linguae.
Voveram dulces epulas, et album.
Libero caprum, prope funeratus
Arboris ictu.

Hic dies, anno redeunte, festus
Corticem adstrictum pice dimovebit
Amphorae, fumum bibere institutae
Consule Tullo.

Sume, Maecenas, cyathos amici
Sospitis centum; et vigiles lucernas
Perfer in lucem: procul omnis esto
Clamor, et ira.

Mitte civiles super Vrbe curas:
Occidit Daci Cotisonis agmen:

Medus infestus sibi luctuosis
Dissidet armis:

Servit Hispanae vetus hostis orae
Cantaber, sera domitus catena:

Iam Scythae laxo meditantur arcu
Cedere campis.

« ZurückWeiter »