HORATII FLACCI CARMINVM LIBER PRIMVS. ODE I. AD MAECENATEM. Maecenas Laecenas atavis edite regibus,; O et praesidium et dulce decus meum, Laudat rura sui: mox reficit rates Iam ODE II. AD AVGVSTVM. am satis terris nivis atque dirae Grandinis misit Pater, et rubenti Dextera sacras iaculatus arces Terruit Vrbem: Terruit gentes, grave ne rediret Piscium et summa genus haesit ulmo, Vidimus flavum Tiberim, retortis Templaque Vestae; Iliac dum se nimium querenti Iactat ultorem, vagus et sinistra Labitur ripa, Iove non probante, u xorius amnis. Audiet cives acuisse ferrum, Quo graves Persae melius perirent; Quem vocet Divûm populus ruentis Cui dabit partes scelus expiandi Sive tu mavis, Erycina ridens, Sive neglectum genus, et nepotes Heu! nimis longo satiate ludo; Quem iuvat clamor, galeaeque leves, Acer et Mauri peditis cruentum Vultus in hostem : Sive mutata iuvenem figura Ales in terris imitaris, almae Serus in caelum redeas; diuque Ocior a aura Tollat. Hic magnos potius triumphos, Hic ames dici Pater atque Princeps: Neu sinas Medos equitare inultos, Te duce, Gaesar. |