ODE XXI. CARMEN SECVLARE. IN DIANAM ET APOLLINEM. Dianam m tenerae dicite virgines: Intonsum, pueri, dicite Cynthium, Latonamque supremo Dilectam penitus Iovi. Vos laetam fluviis, et nemorum coma, Silvis, aut viridis Cragi: Vos Tempe totidem tollite laudibus, Fraternaque humerum lyra. Hic bellum lacrymosum, hic miseram famem Pestemque, a populo et principe Caesare in Persas, atque Britannos Vestra motus aget prece. ODE XXII. AD ARISTIVM FVSCVM. Integer vitae, scelerisque purus Non eget Mauris iaculis, neque arcu, Sive per Syrtes iter aestuosas, Namque me silva lupus in Sabina, Quale portentum neque militaris Pone me pigris ubi nulla campis Arbor aestiva recreatur aura; Quod latus mundi nebulae malusque Iuppiter urget: Pone sub curru nimium propinqui Solis, in terra domibus negata; Dulce ridentem Lalagen amabo, ODE XXIII. AD CHLOËN. Vitas hinnuleo me similis, Chloë, Quaerenti pavidam montibus aviis. Matrem, non sine vano Aurarum et siluae metu. Nam, seu mobilibus veris inhorruit. Adventus foliis, seu virides rubum Dimovere lacertae, Et corde et genibus tremit. Atqui non ego te, tigris ut aspera, Gaetulusve leo, frangere persequor. Tandem desine matrem Tempestiva sequi viro. Quis desiderio sit pudor aut modus Tam cari capitis? Praecipe lugubres Ergo Quintilium perpetuus sopor Quando ullum invenient parem Quod si Threïcio blandius Orpheo Quidquid corrigere est nefas. Parcius iunctas quatiunt fenestras Quae prius multum faciles movebat. Me tuo longas pereunte noctes, Lydia, dormis,,? Invicem moechos anus arrogantes Flebis in solo levis angiportu, Quum tibi flagrans amor, et libido, Non sine questu, Laeta quod pubes edera virenti Aridas frondes hiemis sodali Dedicet Euro. |