Fortes creantur fortibus, et bonis: Progenerant aquilae columbam: Doctrina sed vim promovet insitam, Indecorant bene nata culpae. Quid debeas, o Roma, Neronibus, Qui primus alma risit adorea; Ceu flamma per taedas, vel Eurus Vastata Poenorum tumultu Fana Deos habuere rectos: Dixitque tandem perfidus Hannibal; Fallere, et effugere est triumphus. Gens, quae cremato fortis ab Ilio Natosque, maturosque patres Pertulit Ausonias ad urbes; Duris ut ilex tonsa bipennibus Maius, Echioniaeve Thebae. Merses profundo, pulchrior evenit: Proelia coniugibus loquenda. Carthagini iam non ego nuntios Mittam superbos: occidit, occidit Spes omnis, et fortuna nostri Nominis Hasdrubale interemto. Nil Claudiae non efficient manus, Quas et benigno numine Iuppiter Defendit, et curae sagaces Expediunt per acuta belli. ODE V. AD AVGVSTVM.. Divis orte bonis, optime Romulae Lucem redde tuae, dux bone, patriae; Et soles melius nitent. Vt mater iuvenem, quem Notus invido Votis, ominibusque, et precibus vocat, Sic, desideriis icta fidelibus, Quaerit patria Caesarem. Tutus bos etenim rura perambulat: Nullis polluitur casta domus stupris; Culpam Poena premit comes. Quis Parthum paveat? quis gelidum Scythen? Fetus, incolumi Caesare? quis ferae Condit quisque diem collibus in suis, Te multa prece, te prosequitur mero Longas o utinam, dux bone, ferias Quum sol Oceano subest. ODE VI. AD APOLLINEM ET DIANAM. Dive, quem proles Niobea magnae Ceteris maior, tibi miles impar; Ille, mordaci velut icta ferro Pinus, aut impulsa cupressus Euro, Ille non, inclusus equo Minervae Troas, et laetam Priami choreis Falleret aulam: Sed pallam captis gravis, heu nefas! heu! Nescios fari pueros Achivis Vreret flammis, etiam latentes Matris in alvo: Ni, tuis victus, Venerisque gratae Vocibus, Divùm Pater annuisset Rebus Aeneae potiore ductos Alite muros. |