Spissa te nitidum coma, Puro te similem, Telephe, Vespero, Tempestiva petit Rhode: Me lentus Glycerae torret amor meae. 1 1 ODE XX. AD PYRRHV M. Non vides, quanto moveas periclo, Quum per obstantes iuvenum catervas Interim, dum tu celeres sagittas Arbiter pugnae posuisse nudo Fertur, et leni recreare vento Sparsum odoratis humerum capillis; ODE XXI. AD AMPHORA M. nata mecum consule Manlio, Seu tu querelas, sive geris iocos, Seu rixam, et insanos amores, Seu facilem pia testa somnum; Quocumque lectum nomine Massicum Promere languidiora vina. Non ille, quamquam Socraticis madet Saepe mero caluisse virtus. Tu lene tormentum ingenio admoves Plerumque duro: tu sapientium Curas, et arcanum iocoso Consilium retegis Lyaeo: Tu spem reducis mentibus anxiis, Regum apices, neque militum arma. Dum rediens fugat astra Phoebus. ODE XXII. AD DIANA M. Montium custos nemorumque Virgo, Imminens villae tua pinus esto, Quam per exactos ego laetus annos Sanguine donem. ODE XXIII. A D Caelo PHIDYLEN. supinas si tuleris manus Nascente Luna, rustica Phidyle, Si ture placaris, et horna Fruge Lares, avidaque porca; Nec pestilentem sentiet Africum Pomifero grave tempus anno. Nam, quae nivali pascitur Algido Victima, pontificum secures Parvos coronantem marino Rore Deos, fragilique myrto. Immunis aram si tetigit manus, Non sumtuosa blandior hostia Mollivit aversos Penates Farre pio, et saliente mica. |