Hinkmar, Erzbischof von Rheims: ein Beitrag zur Staats- und Kirchengeschichte des westfränkischen Reiches in der zweiten Hälfte des neunten JahrhundertsVerlag von Max Cohen & Sohn, 1863 - 412 Seiten |
Andere Ausgaben - Alle anzeigen
Häufige Begriffe und Wortgruppen
Angelegenheit Ansegisus apostolischen Stuhles Appellation Attigny Besitz Betreff Bischof von Laon Boso Bruder Canones Chiersey Cleriker Conzile Dekretalen deutschen Königs Ebo's erst Erzbischof falschen Dekretalen Flod Flodoard fränkischen Reiche Fulder Fürsten geistlichen gesammte Gfrörer Gothschalk Gottes Grafen heiligen Hinkmar Hinkmar's Hinkmar's Schrift Hinkmar'schen indessen Isidor Italien italienischen Jahre Johann VIII Johann's Kaiser kanonischen Karl des Grossen Karl des Kahlen Karl's Karlmann Karlmann's karolingischen kirchlichen Krone Laoner Bischof lassen lässt Legaten letzten lichen Lothar Lothar's lothringischen Ludwig Ludwig der Deutsche Ludwig des Stammlers Ludwig's Mansi XV Mansi XVII Migne Neffen Normannen Oheim Papst päpstlichen Partei persönlich politischen Pontion Primat Pseudo Pseudo-Isidor Rechte Remigius Restitution Rheimser Erzbischof Rheimser Kirche Rheimser Metropoliten römischen Bischofs römischen Stuhles Rothad Rothad's Sammlung schen Schreiben Sendschreiben Sohn Soissons soll sowol später Stande Stellung Synode Thätigkeit Theil Tode Tousy unseres Urtheil Vassallen Verfasser Vergl Verhältnisse Weizsäcker westfränkischen Könige westfränkischen Reiche
Beliebte Passagen
Seite 326 - Duo quippe sunt, imperator auguste, quibus principaliter mundus hic regitur: auctoritas sacrata pontificum et regalis potestas. In quibus tanto gravius est pondus sacerdotum, quanto etiam pro ipsis regibus hominum in divino reddituri sunt examine rationem.
Seite 197 - Hoc etiam placuit ut a quibuscumque judicibus ecclesiasticis. ad alios judices ecclesiasticos, ubi est major auctoritas fuerit provocatum non eis obsit quorum fuerit soluta sententia, si convinci non potuerint vel inimico animo judicasse, vel aliqua cupiditate aut gratia depravati.
Seite 334 - In quo placito generalitas universorum majorum tarn clericorum quam laicorum conveniebat; seniores, propter consilium ordinandum; minores, propter idem consilium suscipiendum, et interdum pariter tractandum et non ex potestate, sed ex proprio mentis intellectu vel sententia confirmandum.
Seite 108 - Quisquis ab hac catholica ecclesia fuerit separatus, quantumlibet laudabiliter se vivere existimet, hoc solo scelere, quod a Christi unitate disjunctus est, non habebit vitam, sed ira Dei manet super ipsum.
Seite 148 - Vulgus promiscuum inter Sequanam et Ligerim inter se conjurans adversus Danos in Sequana consistentes , fortiter resistit; sed quia incaute sumpta est eorum conjuratio, a potentioribus nostris facile interficiuntur.
Seite 178 - Nicholas ordered Hincmar either to restore the clerks or to open their case denovozk a synod. This command placed 1 Ep. i., Canon 16 : " Nam in saecularibus legibus, post quam vocatus quis venerit et in foro decertare coeperit, non licet ei ante peractam causam recedere, in ecclesiasticis vero dicta causa recedere licet, si necesse fuerit aut si se pnegravari vidcrit. ... si quis autem judicem adversum sibi senserit, vocem appellationis exhibeat, quam nulli oportet negari.
Seite 197 - Romanae ecclesiae episcopum, et velit ipsum audire, et justum esse existimaverit ejus rei examinationem renovari , coepiscopis scribere dignabitur qui sunt propinqui provinciae, ut ipsi diligenter et accurate singula perscrutentur, et ex veritatis fide de re sententiam ferant. Si quis autem postulet suum negotium rursus audiri, et ad suam supplicationem Romanorum episcopo judicare visum fuerit ut a proprio latere presbyteros mittat...
Seite 135 - Et si senior noster legem unicuique debitam et a se et a suis antecessoribus nobis et nostris antecessoribus perdonatam per rectam rationem vel misericordiam competentem unicuique in suo ordine conservare non voluerit, sciatis, quia sic est ille nobiscum et nos cum illo adunati et sic sumus omnes per iLlius voluntatem et consensum confirmati, episcopi atque abbates cum...
Seite 103 - Nostrae Naturae perdita restituens. Harum nunc rerum celebrantur symbola sacra Dum parent oculis, mentibus nota prius, Dum corpus Christi, dum sacri sanguinis undam Et pretium mundi mens pia corde sapit, Dum memores coenam domini revocamus in annos, Dum plures odas consonat ipse chorus. Aeternis epuILs, quas mystica signa figurant, Digneris Carolum pascere Christi tuum.