M.T. Ciceronis quae exstant omnia opera, Band 2 |
Andere Ausgaben - Alle anzeigen
Häufige Begriffe und Wortgruppen
ætate ætatis animi animo Ascon Asconius Attic cæli cælum Cæsar Cæsarem Cæsaris Catilina causa certe Cicero Ciceronem Clodio Clodium consul consulatu consules Cornelium Nepotem coss cujus dolo malo eloquentiæ eorum Epist epistola esset eumdem FACC familia fragmenta fuisse Grotius hæc hanc homines hujus hunc illa ille illud illum injuria inquit ipsa ipso ipsum Itaque judices judicio judicium jure lege legem libro lumine M. T. CICERONIS Macrobius maxime mihi mortem natura neque nihil Nonius numquam nunc omnibus orat oratio oratione orationis orator pæne PATR patriæ paullo PEYR philosophia philosophiæ Plut Plutarchus Pompeio Pompeius populi posse possit potest præ præsertim præter præterea quæ quædam Quintilianus quis quos quum reipublicæ republica Rhetorica Romæ sæpe sæpius sane satis Scauro SCHOL scribit senatu SIGON sine solum suæ tamen tantum tibi Tullio Tullius Vide videtur vita vitæ vitam WERNSD καὶ
Beliebte Passagen
Seite 352 - PC : plerumque enim respublica privatis crescit inimicitiis , ubi nemo civis , qualis sit vir, potest latere.
Seite 347 - Africani, ac non repticius, acitus ac paulo ante insitus huic urbi civis. An vero, M. Tulli, facta ac dicta tua obscura sunt? an non ita a pueritia vixisti, ut nihil flagitiosum corpori tuo putares, quod alteri collibuisset?
Seite 348 - Pompeianam villam exacdihcabai, alius domum emebat: qui vero nihil poterat, is erat calumniae proximus, is aut domum tuam oppugnatum venerat aut insidias senatui fecerat, denique de eo tibi compertum erat. Quae si tibi falsa...
Seite 247 - non nasci' inquit 'longe optimum nee in hos scopulos incidere vitae, proximum autem, si natus sis, quam primum tamquam ex incendio efFugere fortunae'.
Seite 226 - Ecce autem (ait) non philosophi quidem, sed prompti tamen ad disputandum omnes aiunt esse beatos qui vivant ut ipsi velint. Falsum id quidem : velle enim quod non deceat, id ipsum miserrimum. Nee tam miserum est non adipisci quod velis, quam adipisci velle quod non oporteat.
Seite 351 - Maius enim mihi dicendi onus imponitur, quo notior est uterque nostrum, quod aut si de mea vita atque actibus huic conviciatori respondero, invidia gloriam consequetur, aut, si huius facta, mores, omnem aetatem nudavero, in idem vitium incidam procacitatis, quod huic obicio.
Seite 354 - Quid enim mentiri turpe duces, qui mihi ausus sis eloquentiam ut vitium obiicere? cuius semper nocens eguisti patrocinio? An ullum existimas posse fieri civem egregium, qui non his artibus et disciplinis sit eruditus? an ulla alia putas esse rudimenta et incunabula virtutis, quibus animi ad gloriae cupiditatem aluntur? Sed minime mirum est, Patres conscripti, si homo, qui desidiae ac luxuriae plenus sit, haec ut nova atque inusitata miratur.
Seite 440 - Nee vero deus ipse, qui intelligitur a nobis, alio modo intelligi potest, nisi mens soluta quaedam et libera, segregata ab omni concretione mortali, omnia sentiens et movens, ipsaque praedita motu sempiterno.
Seite 238 - Ex quibus humanae, inquit, vitae erroribus et aerumnis fit ut interdum veteres illi sive vates sive in sacris initiisque tradendis divinae mentis interpretes, qui nos ob aliqua scelera suscepta in vita superiore poenarum luendarum causa natos esse dixerunt...
Seite 358 - Sallustius, quo tanquam in imam voraginem cœtus omnium vitiorum excesserat; quidquid jmpudicorum , cillonum , parricidarum , sacrilegorum , debitorum fuit in urbe, municipiis, coloniis, Italia tota , sicut in fretis, subsederant, nominis perditi ac notissimi, nulla in parte castris apti , nisi licentia vitiorum , et cupiditate rerum novarum. VII. At posteaquam praetor factus est, modeste se gessit et abstinenter.